Boşanma sürecini nasıl atlattınız?

kimlanbu

Kalbi kırılan tüm kadınların hesabını soracağız!👊
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2008
388
1.072
313
Merhaba

İlişkinin çıkmazda olduğunu düşünüp boşanmaya karar vermiştim. Ancak mahkemede eşimi görünce dağıldım, paramparça oldum.. Bu şekilde boşanıp da atlatan arkadaşlar yardımcı olabilir mi?
 
Severek ayrılmak zordur.
Ama bu kararı kolay vermemişsinizdir sanırım.
İnsanoğlu nelere göğüs geriyor, nelerden vazgeçiyor.
Tamiri mümkün olmayan bir hasarsa vazgeçin.
Atlatacaksınız kolay olmayacak ama emin olun zamanla dayanacaksınız.
 
Merhaba

İlişkinin çıkmazda olduğunu düşünüp boşanmaya karar vermiştim. Ancak mahkemede eşimi görünce dağıldım, paramparça oldum.. Bu şekilde boşanıp da atlatan arkadaşlar yardımcı olabilir mi?
Boşanma sebebiniz nedir? Eğer yıkıcı bir neden varsa böylesi daha hayırlıdır diyelim o zaman
 
Merhaba

İlişkinin çıkmazda olduğunu düşünüp boşanmaya karar vermiştim. Ancak mahkemede eşimi görünce dağıldım, paramparça oldum.. Bu şekilde boşanıp da atlatan arkadaşlar yardımcı olabilir mi?
Evt duruşma günü insanın aklına hep güzel anılar geliyor, biran hatamı yapıyorum acaba diyorsun.
Ama böyle olmasının normal bi süreç olduğunu duyduğum için ve sonrasında yani boşanıp onu birdaha görmediğimde bu duyguların geçeceğini bildiğim için hiç duygusallıpımı belli etmeyip kararlı durup boşandım...
Sonuç, çok şükür düşündüğüm gibi oldu...
 
Merhaba, forumda boşanma üzerine konu açmayı düşünüyorum ama öyle yorgunum ki; konunuza rastlayınca merak ettim. N’aptınız? Sanırım boşanma davası konusunda ayni hisleri taşıyoruz. Son durumunuz kararınız ne yönde?
 
Durumuza çok üzüldüm =( allah yardımcınız olsun çok çok zor bir süreç, boşanma resmi olarak sonuçlanana kadar bu zorlu süreç bi şekilde devam ediyor fakat, boşanma bittikten ve irtibatı kestikten sonra günden güne hafifliyorsunuz ve oh çok şükür kurtuldum diyorsunuz. Sizde eğer kararlıysanız ve mantığınız bu evlilik olmaz diyorsa, asla duygularınıza vicdanınıza yenilmeyin. Bi zaman sonra iyiki boşandım dicem, hafiflicem ve daha mutlu olucam diyerek kendinizi motive edin, cesaret verin ve kulağınızı hem kalbinize, hem vicdanınıza hemde çevrenize karşı kapayın, duymayın. Tabi çevrenize açıklama yaparken çirkinleşmeyinde, güzelce eşinizide rencide etmeden durumu izah etmeye çalışın, yani ben öyle yaptım.
Her neyse şuan çok şükür çok çok iyiyim, umarım sizinde herşey gönlünüzce olur. Unutmayın hiçbir acı, üzüntü kalıcı değildir, elbet birgün huzur gelecektir. =)
 
Durumuza çok üzüldüm =( allah yardımcınız olsun çok çok zor bir süreç, boşanma resmi olarak sonuçlanana kadar bu zorlu süreç bi şekilde devam ediyor fakat, boşanma bittikten ve irtibatı kestikten sonra günden güne hafifliyorsunuz ve oh çok şükür kurtuldum diyorsunuz. Sizde eğer kararlıysanız ve mantığınız bu evlilik olmaz diyorsa, asla duygularınıza vicdanınıza yenilmeyin. Bi zaman sonra iyiki boşandım dicem, hafiflicem ve daha mutlu olucam diyerek kendinizi motive edin, cesaret verin ve kulağınızı hem kalbinize, hem vicdanınıza hemde çevrenize karşı kapayın, duymayın. Tabi çevrenize açıklama yaparken çirkinleşmeyinde, güzelce eşinizide rencide etmeden durumu izah etmeye çalışın, yani ben öyle yaptım.
Her neyse şuan çok şükür çok çok iyiyim, umarım sizinde herşey gönlünüzce olur. Unutmayın hiçbir acı, üzüntü kalıcı değildir, elbet birgün huzur gelecektir. =)
Sizin adınıza çok sevindim. Stres ve huzursuzluk insanın içini kemiren bir canavar gibi zaten. Günden güne eriyorum gibi oluyor bazen. Bazen de tam tersi büyütüyorum geçecektir derken buluyorum kendimi. En zor kısmı karar vermek ve bu kararın arkasında durabilmek sanırım. Çevre baskıları her evlilikte oluyor özellikle ayrılma sürecinde herkes yuvayı kurtaralım moduna giriyor ama dediğim gibi kararlı durabildiğinizde herkes zamanla bunu anlıyor. Benim için en zor kısmı karar vermek. Duygularımı vicdanımı bastıramıyorum. Bir kızım var ve babasız büyütmek korkutuyor. Dışarıdaki herkes korkutuyor. Geleceğe yönelik evliyken de kaygılıyım boşansam yine kaygılı olacağım ama bir şekilde huzurlu olmak istiyorum...
 
Evt,
Sizin adınıza çok sevindim. Stres ve huzursuzluk insanın içini kemiren bir canavar gibi zaten. Günden güne eriyorum gibi oluyor bazen. Bazen de tam tersi büyütüyorum geçecektir derken buluyorum kendimi. En zor kısmı karar vermek ve bu kararın arkasında durabilmek sanırım. Çevre baskıları her evlilikte oluyor özellikle ayrılma sürecinde herkes yuvayı kurtaralım moduna giriyor ama dediğim gibi kararlı durabildiğinizde herkes zamanla bunu anlıyor. Benim için en zor kısmı karar vermek. Duygularımı vicdanımı bastıramıyorum. Bir kızım var ve babasız büyütmek korkutuyor. Dışarıdaki herkes korkutuyor. Geleceğe yönelik evliyken de kaygılıyım boşansam yine kaygılı olacağım ama bir şekilde huzurlu olmak istiyorum...
En zoru ne yapacağına karar vermek, ama bi şekilde'de karar vermek yol almak gerekiyor. En kötü karar, kararsızlıktan iyidir.
İyi düşünün ve vicdanınızı bi kenara bırakıp bi karar vermeniz gerekiyor. Hiçbirşeyin iyimi kötümü olduğunu yaşamadan bilemeyiz.
Mutsuz olduğun bi evliliğe çocuk için devam edilmez ki, kendinizi tüketmiş yıpratmış olursunuz, siz mutlu olup çocupunuza o huzuru verdikten sonra, çocukta zamanla o düzene alılacaktır.
 
Merhaba

İlişkinin çıkmazda olduğunu düşünüp boşanmaya karar vermiştim. Ancak mahkemede eşimi görünce dağıldım, paramparça oldum.. Bu şekilde boşanıp da atlatan arkadaşlar yardımcı olabilir mi?
Merhaba şuan bende boşanma aşamasındayım henüz dava açılmadı ama yakında oda olacak galiba :( bunu düşününce bile dağılıyorum
 
dava açıldı 3 ay oldu ve ben hala onun eksikliğini yaşıyorum.kötü şeyler yaşattı ve güzel şeyler de yaşattı ama kocam kötülüğü baskın biri, yetiştirilme tarzı yanlış ve onunla devam edemem biliyorum ama yapacak bişi yok.çok özledim gittim evine yine hakaret etti vs vs ve boşanmakta haklıymışım dedirtti bana ve süreci bu şekilde daha kolay kabulleniyorum.
anahtar kelime kabulleniyorum.bu süreçte hissettiklerimden kaçmadım.canım kocamı mı görmek istiyor gittim gördüm ve gerçekleri tekrar yaşadım.içime atmadım.ya da kasıtlı unutmaya çalışmadım resimlerimi silmedim.çünkü unutmaya çalıştığımda da onun varlığını ona sevgimi bilinçaltında kabullenmiş oluorum.doğal akışa bırakmalı ve meşgul olmalı.ilk haftalar çok kötü idi şimdi nispeten iyiyim, 3 ay bitti
 
Evt,

En zoru ne yapacağına karar vermek, ama bi şekilde'de karar vermek yol almak gerekiyor. En kötü karar, kararsızlıktan iyidir.
İyi düşünün ve vicdanınızı bi kenara bırakıp bi karar vermeniz gerekiyor. Hiçbirşeyin iyimi kötümü olduğunu yaşamadan bilemeyiz.
Mutsuz olduğun bi evliliğe çocuk için devam edilmez ki, kendinizi tüketmiş yıpratmış olursunuz, siz mutlu olup çocupunuza o huzuru verdikten sonra, çocukta zamanla o düzene alılacaktır.
Haklısınız. İnsanı girdapta hissettiren kararsızlık oluyor zaten. Mutsuzluğum eşimle tartıştığım zamanlarda oluyor ama tartışma sıklığı da sanırım fazla. Özellikle ben eş dost akraba ziyareti yapmalıysam ya da eşimin canı bir şeylere sıkkınsa. Bilemiyorum analiz etmeye çalışıyorum hala çünkü ne yaparsam yapayım bazen tartışmak kaçınılmaz. İnsan gibi tartışmayı becerebilsek ne ala ama biz illa ki kavga boyutuna taşıyoruz işi. Daha doğrusu eşim birden farklı bir fikir karşısında sesini yükseltebiliyor. O yükseltince benimki de otomatik olarak yükseliyor. Çocuğun yanında bunlatın olmaması için sık sık uyarıyorum. Kavgalardan yoruldum zaten. Allah yardımcımız olsun gerçekten mutlu evlilikler hayal gibi geliyor...
 
dava açıldı 3 ay oldu ve ben hala onun eksikliğini yaşıyorum.kötü şeyler yaşattı ve güzel şeyler de yaşattı ama kocam kötülüğü baskın biri, yetiştirilme tarzı yanlış ve onunla devam edemem biliyorum ama yapacak bişi yok.çok özledim gittim evine yine hakaret etti vs vs ve boşanmakta haklıymışım dedirtti bana ve süreci bu şekilde daha kolay kabulleniyorum.
anahtar kelime kabulleniyorum.bu süreçte hissettiklerimden kaçmadım.canım kocamı mı görmek istiyor gittim gördüm ve gerçekleri tekrar yaşadım.içime atmadım.ya da kasıtlı unutmaya çalışmadım resimlerimi silmedim.çünkü unutmaya çalıştığımda da onun varlığını ona sevgimi bilinçaltında kabullenmiş oluorum.doğal akışa bırakmalı ve meşgul olmalı.ilk haftalar çok kötü idi şimdi nispeten iyiyim, 3 ay bitti
Kimse kolay kolay o noktaya gelmez zaten. Benim de en büyük korkum boşansam sonrasında eşimi unutamazsam ve özlersem oluyor. Evet birlikte yaşamak çok zor ama onsuzluk da çok zor geliyor. Sıkışmış bir ruh gibiyim. Siz en azından kararlı durmuş adım atmışsınız ne güzel. İnşallah her şey daha da güzel olur bundan sonra sizin için...
 
Kadınlar, tüm mesajlarınız ve destekleriniz için çok teşekkür ederim. Bu konuyu açtığım gün çok kötü durumdayım. Anlaşmalı boşanma olmasına rağmen hakim eşimin ve benim üzgün halinden dolayı eşimin kimliğindeki fotoğraf kendisine benzemediği i bahane ederek duruşmayı erteledi 😊 eşim askerden döndüğü için saçı sakalı yoktu. Ama duruşmada ikimiz de ağlamamak için zor tutuyorduk kendimizi. Yani duruşma ertelendi.

Duruşma sonrası eşim yaşadığı şehre gitti ailesiyle. Ben de buraya konu açtıktan sonra konuştum onunla. Tekrar deneyebilir miyiz diye sordum. Ama ailesinin yaşadığı şehirde kalmamak şartıyla. O da kabul etmedi. Bu konuşmadan sonra biraz toparlandı. "elimden geleni yaptım" dedim kendi kendime.

O şehre gitmek istemedim çünkü sorunlarımızın bir kısmını ailesinin bana karşı tavrı ve eşimin de bu durumu fark etmemesi ya da önemsememesi oluşturuyordu. İlişkimiz son 5 ayda bozulmuştu. Tabi ki bu sorunların bir kısmını da benim ağır depresyon rahatsızlığım oluşturuyordu. Bu durum eşimi çok yormuştu haklı olarak.

İkinci duruşma 2 hafta sonra oldu. Ve biz boşandı. Bu sefer daha iyiydim, daha güçlüyüm. Ayrılık sürecinde kendi doktorumdan yoğun bir tedavi alarak ilaçları bıraktım ve iyileştim.

Duruşma sonrası birbirimize sarıldık ve birbirimize sarılarak birbirimizi çok sevdiğimizi söyledik ve ayrıldık. Yaklaşık 1 saat sonra eşim beni aradı ve şehirden ayrılmadan son kez görüşüp görüşemeyeceğimizi sordu. Ben de gittim ve barıştık 😊

Ama sonrası tam bir kaos oldu. Ailesi çok tepki gösterdi ve ilişkilerini kestiler oğullarıyla. Çünkü beni istemiyorlar. Yıllarca yüzüme gülüp arkamdan demediklerini bırakmadılar. Benim ve de ailemin.
Şimdi içim rahat. Herkes duygularını açığa vurdu ve artık ikiyüzlülük yok. Ve biz çok mutluyuz. Ben iyileştim, artık gelecek bize ümit veriyor.

Tekrar teşekkür ediyorum hepinize. Sizleri seviyor ve öpüyorum. 😊
 
Hastalık gibi düşünün. Bu bir veda, insan olarak böyle hissetmeniz çok normal. Zamanla iyileşir. Geçmiş olsun.
 
Kadınlar, tüm mesajlarınız ve destekleriniz için çok teşekkür ederim. Bu konuyu açtığım gün çok kötü durumdayım. Anlaşmalı boşanma olmasına rağmen hakim eşimin ve benim üzgün halinden dolayı eşimin kimliğindeki fotoğraf kendisine benzemediği i bahane ederek duruşmayı erteledi 😊 eşim askerden döndüğü için saçı sakalı yoktu. Ama duruşmada ikimiz de ağlamamak için zor tutuyorduk kendimizi. Yani duruşma ertelendi.

Duruşma sonrası eşim yaşadığı şehre gitti ailesiyle. Ben de buraya konu açtıktan sonra konuştum onunla. Tekrar deneyebilir miyiz diye sordum. Ama ailesinin yaşadığı şehirde kalmamak şartıyla. O da kabul etmedi. Bu konuşmadan sonra biraz toparlandı. "elimden geleni yaptım" dedim kendi kendime.

O şehre gitmek istemedim çünkü sorunlarımızın bir kısmını ailesinin bana karşı tavrı ve eşimin de bu durumu fark etmemesi ya da önemsememesi oluşturuyordu. İlişkimiz son 5 ayda bozulmuştu. Tabi ki bu sorunların bir kısmını da benim ağır depresyon rahatsızlığım oluşturuyordu. Bu durum eşimi çok yormuştu haklı olarak.

İkinci duruşma 2 hafta sonra oldu. Ve biz boşandı. Bu sefer daha iyiydim, daha güçlüyüm. Ayrılık sürecinde kendi doktorumdan yoğun bir tedavi alarak ilaçları bıraktım ve iyileştim.

Duruşma sonrası birbirimize sarıldık ve birbirimize sarılarak birbirimizi çok sevdiğimizi söyledik ve ayrıldık. Yaklaşık 1 saat sonra eşim beni aradı ve şehirden ayrılmadan son kez görüşüp görüşemeyeceğimizi sordu. Ben de gittim ve barıştık 😊

Ama sonrası tam bir kaos oldu. Ailesi çok tepki gösterdi ve ilişkilerini kestiler oğullarıyla. Çünkü beni istemiyorlar. Yıllarca yüzüme gülüp arkamdan demediklerini bırakmadılar. Benim ve de ailemin.
Şimdi içim rahat. Herkes duygularını açığa vurdu ve artık ikiyüzlülük yok. Ve biz çok mutluyuz. Ben iyileştim, artık gelecek bize ümit veriyor.

Tekrar teşekkür ediyorum hepinize. Sizleri seviyor ve öpüyorum. 😊
Aaa ne hos bir durum olmus. Umarım ikiniz için de dogru Bi karardır ve cok mutlu olursunuz =)
 
Aaa ne hos bir durum olmus. Umarım ikiniz için de dogru Bi karardır ve cok mutlu olursunuz =)


Çok teşekkür ederim 😊 ikimiz de dersler almışız bu süreçten. Artık yokluğumuzun ne kadar kötü olduğunu biliyoruz ve birlikteliğimizin değerini biliyoruz. Umarım bir daha unutmayız 😊
 
Olay adli makamlara kadar geldiyse o işten dönseniz bile yeniden o raddeye geliniyor. Kaç kere karar verip bir türlü yapamamıştım ve sonunda giden zavallı yıllarım oldu. o yüzden ben boşanmaktan vaz geçtik sonradan çok mutlu olduk masalına inanmıyorun .
Bir şeyler kırılmış oluyor.
 
Back
X