- 19 Mayıs 2020
- 47.317
- 212.574
- 548
- Konu Sahibi tirtilhikayesi
-
- #21
Aynen, adamın da çok g.tünde afedersin. Bir lokma bir hırka, kalanı sana fazla der gibi bir hali var yani burdan bakınca.Hakettiğimiz hayatı nasıl yaşayacağız diye başka bir konu daha açmış. Maddi durumunu sordum cevaplamadı daha. Kocasına da "sana ve annene inat olsun diye çalışmıyorum" dediyse adam da iyi o zaman takıl öyle ötede demiştir.
Ya inadı falan bırakıp çalışacaksınız, şartlar uygun olduğunda bosanacaksiniz ya da görmeyeceksiniz ,duymayacaksiniz,yaptıkları içinize dokunmayacak kabullenip oturacaksınız.3. Bir seçenek yok.Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Buradan gördüğüm okuduğum genelde erkekler aile şikayetlerinden çok bunalıyor hiç bu sıkıntıya gelemiyorlar.Yetişme tarzları ile ilgili galiba.Sorun istemiyorlar.Doğru mu değil ama bu böyle işte.Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Çalışıp ekonomik özgürlüğünüzü kazanın ve boşanın bence. Yani çalışmanızı isteyip paranıza çökmeyeceklerse..Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Ben bu çalışmıyorum inat değil mi düşüncesini anlayamıyorum. Erkek çalışıp tüm yükü üstlenip size ömür boyunca bakmak zorunda değil kusura bakmayın. Cinsellik de bir yere kadar. Karşısındaki kadının bir engeli yoksa neden çalışıp eve katkıda bulunmuyor? He çok zengindir kocan, der ki sen evin düzenini devam ettir ben zaten kazanıyorum. İki tarafında gönlü vardır kabul ederler anlarım. Onda da kusura bakmayın ama bir hobi falan edinin, bir uğraşınız olsun. İlişkileri sıradanlaştırıyorsunuz. Ben her gün eve gelip bana evden başka bir şey anlatamayacak bir kadınla birlikte yaşamak istemezdim. Kaldı ki karşımda güçlü kendi parasını kazanabilen parası için hesap vermek zorunda olmayan, İstediğini alabilen, yapabilen bir kadın görsem ilgim artar, hoşuma gider. Adamın sana saygısı azalmış. Belli ki kendini inek gibi sağılan seni de parazit gibi hissediyor. Bu durumdan da sıkılmış.Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Konuştunuz mu eşinizle bize anlattığıniz gibi anlatın ablani değil bana şevkat duymayisini kıskandım diyin.Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Bebeginiz küçük çalişmaniz için çok erken. Size çok ihtiyaci var şu an. Eşinizle konuşun gemek yerken tv izlerken araya sıkiştirilmiş bir kaç cumleyle degil senin konuşmak istiyorum diyerek uygun ve sessiz ortamda konuşun. Ve en onemlisi kendinize karşi olan rahatsizligi dile getirerek soyleyin. Annesini ablasini katmadan. Kendinize çocuğunuza olan ilgisizlik, sizin mutsuzlugunuz, sevgi hissetmemeniz falan. Eger anliyacaksa o zaman çok iyi. Terapiye ikna ede bilirsiniz. Yok kendini savunuyorsa yine o zaman biraz zorMerhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
En azından cinsel obje olarak görülüyormuş, çoğu erkek onu bile becermeiyor.Size neden dokunuyor ?
Kocanız kardeşini seviyorsa, ilgi gösteriyorsa bunda ne var şimdi ?
Kardesi rahatsizlaninca endişe etmiş kocanız.
Bu hastalıktır,size dokunmasın mümkünse.
Ayrıca boşan demiyin diyorsunuz da ; sizi umursamayan,varlığınızin yahut yoklugunuzun farkında olmayan bir aile var karşınızda.
Sizin yapmış olduğunuz zorla kendinizi kabul ettirmeye çalışmak.
Bu yoğun huzursuzluk ve mutsuzluk 2 sene içerisinde bu kadar hissediliyorsa mantıklı olan boşanmak değil mi ?
İse girin,imkanlarınizi iyileştirin ve bosanin.
Sadece cinsel bir obje gibi goruluyorum dedikten sonra su evliliğin ne anlamı var ?
Ahahahhah eveet yatsın kalksın dua etsin valla, o da olmayaydı kafaları yerdi.En azından cinsel obje olarak görülüyormuş, çoğu erkek onu bile becermeiyor.
Belki dalga geçtiğimi düşüneceksin ama çalış.Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Birçok kez denedim , terapiste gitmeyi düşünüyorumÇift terapisine gidin diyeceğim ama düzgün birisine denk gelir misiniz bilmiyorum. Eşinizle konuşmayı denediniz mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?