- 27 Ocak 2019
- 27
- 52
- 3
Merhabalar, yıllardır boşanma sürecim devam ediyor, çok şükür bir kaç haftaya boşanacağım. Benim geçtiğim yoldan geçenler bilir içinde bulunduğumuz durumu yoksaysak bile çevredekiler can sıkmak için gayet de yeterli oluyor. Tüm hamileliğimi babaevimde geçirdiğim için alıştığımı sanıyordum artık benim yaşadıklarım hakkında her Allah’ın kulunun yüzüme yada arkamdan yorumlar yapmasına ama gel gör ki öyle değilmiş. Hala midemi bulandırmayı başarıyorlar.
Halam ben hamileyken “Şimdi abim sana kızmıyor ama hele bir doğsun abim her ağlamasında sinirlenecek susturun şunu diye kızacak, gözü bebeğini götürmeyecek.” gibi şeyler söylüyordu. Annem sustururdu tabi her defasında, “Sizin torunlarınızdan ne farkı var benim torunumun, torun baldan tatlıdır” diyerek. Öyle de oldu zaten ailem çok düşkündür evladıma, çok da ilgililer sağ olsunlar. Bunun gibi bir çok canımı sıkan sözler... Uzaktan birileri olsa hiç umursamayacağım ama evimize sık sık gelen dost geçinen yakınlarımdan bu tür şeyleri duymak beni çok üzüyor. Bu yakında boşanma davasının duruşması vardı hiç katılmıyordum bu sefer katılayım dedim, gittim. Halam eve döndüğümde beni görür görmez “Ne oldu? Boşanmak istemiyorum demedi mi? Tüh ben öyle der diye ümit ediyordum” dedi. Galiba karşı taraf boşanmak istemiyorum dediği an benim barışacağımı sanıyor. Benim en kötü günümde yanımda olmayan, hayatımı cehenneme çeviren bir insanla hiç bir şekilde tekrar denemeyi düşünmem ki bir de onun tek sözüne bakacağım. Neden böyle düşünüyor, herkes mi aynı şeyi düşünüyor diye düşünüp duruyorum o günden beri. Ki zaten ben karımı da çocuğumu da istiyorum dava reddedilsin dedi evladımın babası ama baba tarafımın niyetini bildiğim için barış diye ısrar etmesinler diye hayır öyle bir şey demedi dedim halama. Yine de canımı sıkmayı başardı. Nasıl susturabilirim kızlar çevremi? Torba değil büzesin deyip bu sözleri duymaya devam mı edeceğim bekar anne olduğum sürece?
Halam ben hamileyken “Şimdi abim sana kızmıyor ama hele bir doğsun abim her ağlamasında sinirlenecek susturun şunu diye kızacak, gözü bebeğini götürmeyecek.” gibi şeyler söylüyordu. Annem sustururdu tabi her defasında, “Sizin torunlarınızdan ne farkı var benim torunumun, torun baldan tatlıdır” diyerek. Öyle de oldu zaten ailem çok düşkündür evladıma, çok da ilgililer sağ olsunlar. Bunun gibi bir çok canımı sıkan sözler... Uzaktan birileri olsa hiç umursamayacağım ama evimize sık sık gelen dost geçinen yakınlarımdan bu tür şeyleri duymak beni çok üzüyor. Bu yakında boşanma davasının duruşması vardı hiç katılmıyordum bu sefer katılayım dedim, gittim. Halam eve döndüğümde beni görür görmez “Ne oldu? Boşanmak istemiyorum demedi mi? Tüh ben öyle der diye ümit ediyordum” dedi. Galiba karşı taraf boşanmak istemiyorum dediği an benim barışacağımı sanıyor. Benim en kötü günümde yanımda olmayan, hayatımı cehenneme çeviren bir insanla hiç bir şekilde tekrar denemeyi düşünmem ki bir de onun tek sözüne bakacağım. Neden böyle düşünüyor, herkes mi aynı şeyi düşünüyor diye düşünüp duruyorum o günden beri. Ki zaten ben karımı da çocuğumu da istiyorum dava reddedilsin dedi evladımın babası ama baba tarafımın niyetini bildiğim için barış diye ısrar etmesinler diye hayır öyle bir şey demedi dedim halama. Yine de canımı sıkmayı başardı. Nasıl susturabilirim kızlar çevremi? Torba değil büzesin deyip bu sözleri duymaya devam mı edeceğim bekar anne olduğum sürece?