Boşanmak travma olacak illa demi

Alittlesunshine

Üye
Kayıtlı Üye
11 Mart 2021
282
131
23
31
Selam arkadaslar. Konuya direk giriş yapayım. 1,5 yaşında evladım var şükürler olsun. Eşimle boşanmayı düşünüyoruz ciddi ciddi. Evliliğimizin başından beri ailevi müdahaleler var ailesi sürekli telkin yönlendirme baskı.. Hepsi var. Sürekli kavfa ortamı saygısız bir ortam. Artık alttan alamıyorum bıktım. Hangi birini anlatayım eşim azıcık bir şeyimi görse hemen bunu ailesine söylüyor izne gittim resmen benimle alay ediyorlar onlara karşı beni hiç kaale almadı yokmuşum gibi davrandı.. Ben cevap verince de sen kötüsün yok şu bu. Sizce normal mi karısı yok gibi davranmak onların yanında hiç kaale almamak.. Sıfır ilgi bana karlı zaten.. Ve insanlara göre ben şımarığım ne yaşadığımı ben biliyorum.. İnsanların acıyan gözlerle bakması.. Kıyafetine kadar dik dik incelemeleri.. Diyorum boşanmak daha zor eğer böyleyse.. Eşim demek istemiyorum kavga esnasında hırpalar, ağzımı açtırmaz bunlar normal mi ya anneliğimi sorgularlar nefret ettim
 
Ne desem bilemedim.Peki.bunlari yasarken.neden hamile kalıp o evliliğe bir de çocuk yaptınız ki?
Belki evlilik danışmanından destek alip tekrar deneyebilirsiniz.Esinizin ailesine biraz mesafe koymasini saglayarak.Tabii.o da boşanmak istiyorsa zor.
Boşanmaya kararliysaniz yapcak bişey yok.Avukat mahkeme herkesin gerçek yüzü.ortaya çıkar.Cok üzücü bir süreç , atlatmak zor ve zaman istiyor.
Ailesi sizinle ilgili her yorumu her terbiyesizligi yapacak.Ama arada evladiniz var ve hayat boyu akrabasınız.Yani hic kolay değil.Ama mutsuz size ve kişiliğinize saygi duyulmayan bir evliliği sürdürmek bence daha zordur.
Kendinize güvenin , nasil daha iyi daha mutlu daha güçlü olacaksaniz onu tercih edin.Allah büyüktür.Hakkinizda hayırlisi olsun
 
Herşeyi anlarım da hırpalamak ne demek. Bu erkek anneleri bu çocuklarını nasıl yetiştiriyor, tabii sadece anneler değil babalar nasıl rol model oluyor ki çocuk eşine karşı bu kadar saygısız olabiliyor.
 
Selam arkadaslar. Konuya direk giriş yapayım. 1,5 yaşında evladım var şükürler olsun. Eşimle boşanmayı düşünüyoruz ciddi ciddi. Evliliğimizin başından beri ailevi müdahaleler var ailesi sürekli telkin yönlendirme baskı.. Hepsi var. Sürekli kavfa ortamı saygısız bir ortam. Artık alttan alamıyorum bıktım. Hangi birini anlatayım eşim azıcık bir şeyimi görse hemen bunu ailesine söylüyor izne gittim resmen benimle alay ediyorlar onlara karşı beni hiç kaale almadı yokmuşum gibi davrandı.. Ben cevap verince de sen kötüsün yok şu bu. Sizce normal mi karısı yok gibi davranmak onların yanında hiç kaale almamak.. Sıfır ilgi bana karlı zaten.. Ve insanlara göre ben şımarığım ne yaşadığımı ben biliyorum.. İnsanların acıyan gözlerle bakması.. Kıyafetine kadar dik dik incelemeleri.. Diyorum boşanmak daha zor eğer böyleyse.. Eşim demek istemiyorum kavga esnasında hırpalar, ağzımı açtırmaz bunlar normal mi ya anneliğimi sorgularlar nefret ettim
Aile terapistıne gıtsenız
 
Selam arkadaslar. Konuya direk giriş yapayım. 1,5 yaşında evladım var şükürler olsun. Eşimle boşanmayı düşünüyoruz ciddi ciddi. Evliliğimizin başından beri ailevi müdahaleler var ailesi sürekli telkin yönlendirme baskı.. Hepsi var. Sürekli kavfa ortamı saygısız bir ortam. Artık alttan alamıyorum bıktım. Hangi birini anlatayım eşim azıcık bir şeyimi görse hemen bunu ailesine söylüyor izne gittim resmen benimle alay ediyorlar onlara karşı beni hiç kaale almadı yokmuşum gibi davrandı.. Ben cevap verince de sen kötüsün yok şu bu. Sizce normal mi karısı yok gibi davranmak onların yanında hiç kaale almamak.. Sıfır ilgi bana karlı zaten.. Ve insanlara göre ben şımarığım ne yaşadığımı ben biliyorum.. İnsanların acıyan gözlerle bakması.. Kıyafetine kadar dik dik incelemeleri.. Diyorum boşanmak daha zor eğer böyleyse.. Eşim demek istemiyorum kavga esnasında hırpalar, ağzımı açtırmaz bunlar normal mi ya anneliğimi sorgularlar nefret ettim
Boşanma kararı alma süreci çok yıpratıcı. Kararı aldıktan sonrası huzur. Tabi zorlu klar var ama insan güçleniyor
 
Herşeyi anlarım da hırpalamak ne demek. Bu erkek anneleri bu çocuklarını nasıl yetiştiriyor, tabii sadece anneler değil babalar nasıl rol model oluyor ki çocuk eşine karşı bu kadar saygısız olabiliyor.
Annesi oğluna öyle akıllar veriyor ki karı kocadan çok iki elti olduk kıyafetim güzel olsa onu bile kıskanıyorlar ve koca müsveddesi üzerinden üstüme saldırıyorlar
 
Ne desem bilemedim.Peki.bunlari yasarken.neden hamile kalıp o evliliğe bir de çocuk yaptınız ki?
Belki evlilik danışmanından destek alip tekrar deneyebilirsiniz.Esinizin ailesine biraz mesafe koymasini saglayarak.Tabii.o da boşanmak istiyorsa zor.
Boşanmaya kararliysaniz yapcak bişey yok.Avukat mahkeme herkesin gerçek yüzü.ortaya çıkar.Cok üzücü bir süreç , atlatmak zor ve zaman istiyor.
Ailesi sizinle ilgili her yorumu her terbiyesizligi yapacak.Ama arada evladiniz var ve hayat boyu akrabasınız.Yani hic kolay değil.Ama mutsuz size ve kişiliğinize saygi duyulmayan bir evliliği sürdürmek bence daha zordur.
Kendinize güvenin , nasil daha iyi daha mutlu daha güçlü olacaksaniz onu tercih edin.Allah büyüktür.Hakkinizda hayırlisi olsun
Yine boşanmaya kalkmıştım çocuk olmadan ama kandırdı değiştim vs o zaman yine millet üstüme çullanmıştı ama barıştım daha beter oldu.. İnanın kafamı duvarlara vurmak istiyorum çıkmazdayım
 
Annesi oğluna öyle akıllar veriyor ki karı kocadan çok iki elti olduk kıyafetim güzel olsa onu bile kıskanıyorlar ve koca müsveddesi üzerinden üstüme saldırıyorlar
Say bu dökme akılla nasıl yaşıyor bu erkekler. Madem bu kadar annene düşkünsün otur dizinin dibinde yazık başkalarını da mutsuz etme değil mi
 
Zaten o noktada bence çünkü annesiyle benim bir farkımız yok onun için aramızda saygı sevgi sıfır olmuştu çünkü olaylar yüzünden
Tabiki boşanmak kolay değil ama olmaz böyle annecilikle. Siz boşanınca bir aya dank eder kafasına 😂
 
Selam arkadaslar. Konuya direk giriş yapayım. 1,5 yaşında evladım var şükürler olsun. Eşimle boşanmayı düşünüyoruz ciddi ciddi. Evliliğimizin başından beri ailevi müdahaleler var ailesi sürekli telkin yönlendirme baskı.. Hepsi var. Sürekli kavfa ortamı saygısız bir ortam. Artık alttan alamıyorum bıktım. Hangi birini anlatayım eşim azıcık bir şeyimi görse hemen bunu ailesine söylüyor izne gittim resmen benimle alay ediyorlar onlara karşı beni hiç kaale almadı yokmuşum gibi davrandı.. Ben cevap verince de sen kötüsün yok şu bu. Sizce normal mi karısı yok gibi davranmak onların yanında hiç kaale almamak.. Sıfır ilgi bana karlı zaten.. Ve insanlara göre ben şımarığım ne yaşadığımı ben biliyorum.. İnsanların acıyan gözlerle bakması.. Kıyafetine kadar dik dik incelemeleri.. Diyorum boşanmak daha zor eğer böyleyse.. Eşim demek istemiyorum kavga esnasında hırpalar, ağzımı açtırmaz bunlar normal mi ya anneliğimi sorgularlar nefret ettim
Eşinizin davranışları hic normal degil
Ben de böyle bir dağ ayısından boşandım
Evladım da var
Travma olmadı dersem yalan olur cok zorlandım ama iyi gitmiyordu siddet de girince isin icine ben boşanmak zorunda kaldım
Pişman değilim Keske ilk siddetinde yapsaydım da evladım şahit olmasaydı siddetine
Asla değişmiyorlar değişmeyecek
O yüzden cocuk küçükken boşanmak en iyisi diye düşünüyorum
Kendiniz icin de terapi alabilirsiniz
Süreç zor ama onlarla evliligi devam ettirmek kadar degil
 
Selam arkadaslar. Konuya direk giriş yapayım. 1,5 yaşında evladım var şükürler olsun. Eşimle boşanmayı düşünüyoruz ciddi ciddi. Evliliğimizin başından beri ailevi müdahaleler var ailesi sürekli telkin yönlendirme baskı.. Hepsi var. Sürekli kavfa ortamı saygısız bir ortam. Artık alttan alamıyorum bıktım. Hangi birini anlatayım eşim azıcık bir şeyimi görse hemen bunu ailesine söylüyor izne gittim resmen benimle alay ediyorlar onlara karşı beni hiç kaale almadı yokmuşum gibi davrandı.. Ben cevap verince de sen kötüsün yok şu bu. Sizce normal mi karısı yok gibi davranmak onların yanında hiç kaale almamak.. Sıfır ilgi bana karlı zaten.. Ve insanlara göre ben şımarığım ne yaşadığımı ben biliyorum.. İnsanların acıyan gözlerle bakması.. Kıyafetine kadar dik dik incelemeleri.. Diyorum boşanmak daha zor eğer böyleyse.. Eşim demek istemiyorum kavga esnasında hırpalar, ağzımı açtırmaz bunlar normal mi ya anneliğimi sorgularlar nefret ettim
Normal değil
 
Eşinizin davranışları hic normal degil
Ben de böyle bir dağ ayısından boşandım
Evladım da var
Travma olmadı dersem yalan olur cok zorlandım ama iyi gitmiyordu siddet de girince isin icine ben boşanmak zorunda kaldım
Pişman değilim Keske ilk siddetinde yapsaydım da evladım şahit olmasaydı siddetine
Asla değişmiyorlar değişmeyecek
O yüzden cocuk küçükken boşanmak en iyisi diye düşünüyorum
Kendiniz icin de terapi alabilirsiniz
Süreç zor ama onlarla evliligi devam ettirmek kadar degil
Bende öyle düşünüyorum çocuğun yanında kavga olunca artık vicdan azabı çekmekten bıktım bitmesi daha kolay geliyor açıkçası
 
Back
X