Arkadaşlar herkese merhaba
Ailesi yuzunden boşanıyoruz ailemden vazgeçmem diyor. vazgeçte demiyorum zaten ama benide görmemezlikten gelme bende burdayım yanındayım diyorum yok tamamen bana karşı doldu onu ailesinden koparmaya çalışıyorum gibi görüyor. Maddi manevi herseyi ailesiyle paylaşıyor onlarda bunu bekliyor zaten çok baskınlar. Birturlu ikimizi aile olarak görmedi. Hep kendi ailesiyle paylaşım içinde arabası var borç ödüyor arabası babasının üzerine önceden biriktirip altın almış onlarda annesinde . Oysa alsa borcu kapatırız ama istemek dahi istemiyor. Arıyorum nerdesin diye babamlardayim ozel birsey konusuyoruz diyor benden saklayacağın kadar ne özel diyorum aile içi diyor.. daha neler neler. Ne yapacağımı şaşırdım okadar degistiki küçücük birsey dahi olsa hemen bağırıp beni suçluyor demediğim lafları demişim gibi gösteriyor... aileside beni kabullenmiyor ayrılmayalım istiyorlar(böyle söylüyorlarda hareketleri tam tersi) elalem neder diye ama ogullarininda bir yuva kurduklarının farkında değiller.. Ailesini değil eşimi sucluyorum madem aile kuramayacaktin ne diye evlendin ? Aslında en çok kendimi suçluyorum nasıl anlamadım diye ama beni çok sevdiğini söylüyordu bir evlensek sırt sırta versek.. senle olmayacaksam ölürüm falan... rol gibide değildi gerçekti ağlıyordu biterse bende biterim. Şimdi kapıyı gosteriyor.
Zerre umursamiyor hersey elde edene kadarmış çok çabaladım ama olmuyor..
Beni kabul ediyorsan ben böyleyim böyle devam edeceksen ben varım diyor. Hiç pişman değil özür bile dilemiyor surekli ailesinin yanina gidiyor.
Biliyorum ondan daha çok kendime bakmalıyım ama birgun pişman olur mu? Ben pişman olurmuyum ? Birgun duzelir mi?