Boşanmak

meliksar .!.:

ferhankoz çok geçmiş olsun.şuan ne durumdasın.bende eşimden 2 aydır ayrıyım.

Genişletmek için tıkla...

meliksar sen nasıl hissediyorsun kendini boşandın mı peki

Şu anda nasıl devamlı içinde o acı varsa, hep onu veya onunla ilgili şeyleri düşünüyorsan; zaman geçecek, gün gelecek bir bakmışsın kafanda başka şeyler, hayatında başka konular ve giderek daha az düşünmeye başlayacaksın onu, çok daha az yanacak canın...
Yani geçecek
Bunu düşün, geçeceğini, alışacağını,aynı kalmayacağını. Kendini ilaç kullanan bir hasta gibi de hissedebilirsin ama hastalığın kronik değil bunu bil...

hepmutsuzum .!.:

uzun aradan sonra tekrar döndüm buraya herkese merhabalar.ben boşanma arefesindeyim ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum.psikolojim çok bozuldu ve 3 günde çok kilo verdim.onunla yapamamama rağmen ayrılık çok koydu bana sizlerden yardım istiyorum benim durumumda olmuş yada olanlar sizler nasıl altından kalkıyorsunuz bu durumun çok kötüyüm ben...........

Genişletmek için tıkla...

Canım çok zor bir durum Allah sabır versin. Neden boşanma aşamasındasın bilemiyorum ama eminim çok geçerli nedenlerin vardır çünkü hiçbir kadın olmadık yere yuvasını yıkmak istemez.

Artık hiçbirşey eskisi gibi değil. Boşanmış olmanın baskısını hissetmeyeceksin. Heleki çalışıyorsan tamamdır bu iş. Keyfine bak.

Bence insanın hayatında bir erkek olmamasının birçok avantajı var bilhassa kariyer açısından.

Boşveeer...

İnan boşanmış bir erkek olmak çok daha zor çünkü ex-eşinin karşısına çıkan herkes "Bu nasıl bir adamdı ki karısı yuvasını yıkma pahasına bırakıp gitmiş" diyecek , hep şüpheyle yaklaşacaklar.

Zor elbette ama yeni bir başlangıç. Üzülmemeye çalış...

ben de boşanalı bir ay olcak haftaya çok yeni yani ama her geçen gün bir öncekinden iyi oluyor.insan ne bilcek diyorsun iyi olcanı iyi oluyor ama zaman gerek destek olcaz birbirimize işte.olmayınca olmuyor bişiyler...insan yıpranıyor mu evet.ama yaralarını kolay sarıyor.zaman gerek yalnızca zaman inan...arkadaş desteği kitap okuma hobiler edin film izle ama duygusal olmasın...umut içinde insanın canım.

ben de boşanma arefesindeyim canım, hiiiiç acımıyor içim. ilk günlerde bana da çok koymuştu. inan zamanla geçiyor.

bu süre zarfında kendimi geliştirecek çok şey yaptım, arkadaşlarımla vakit geçirdim. başka şeylere odaklandım. inan Allah kolayını veriyor. seni haketseydi zaten yanında olurdu böyle düşün :) bundan sonraki hayatında mutluluklar :)

Her yaşanmışlığın sonunda bir yas dönemi oluyor maalesef. Yaptıklarına rağmen benim kendimi toparlamam yaklaşık 7 ayımı aldı. Ama geçiyor. İnsanların gerçek yüzünü maalesef boşanırken görüyorsun. Onca yılını geçirip herşeyden fedakarlıkta bulunduğun, kendinden bile vazgeçtiğin insanın boşanırken yaptıklarını görünce, işte o zaman, aslında doğru karar, neden ben böyle bir insan için kendimi üzüyorum ki diyorsun. Bu hayat bizim hayatımız. Nasıl onlar hayatlarını yaşıyorlarsa biz neden üzülelim? Elbette zor, elbette acın taze. Dibine kadar yaşa acını. Ağla ağlayabildiğin kadar. İçindeki zehiri boşalt. Gerekirse bir psikologdan yardım al. Dibe inmeden yukarı çıkamazsın. Sen yukarı çıktığında da onlar dibe inmeye başlıyorlar inan bana.
Duygularında gel-gitler yaşaman gayet normal. Dua et, çok iyi geliyor. Benim en iyi ilacımdı dua. Acılar bir süre sonra ya şekil değiştiriyor, ya da eskisi gibi hissetmiyorsun artık.