• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

boşanmaktan başka çare yok galiba...

esine karsi haksizsin ama yeni bi anne olarak bunlari yasaman hissetmen normal canim uzerindeki sorumlulugu guzelce konusarak esinle paylas senin yukunu biraz alsin, sende bu zamanda stresini atacak biseyler bul ,
 
simdi
meraba herkese...moralim çok bozuk ağlıyorum
eşimle 5 aydır sürekli kavga ediyoruz.10 aylık bir bebeğimiz var benim bebekten sonra çok değiştiğimi söylüyor hep.çok gergin kaygılı ve stresliymişim eskiye göre...psikoloğa gidelim diyip duruyo bana hep ama ben yaşadığımız olaylarda onu suçlu buluyorum.gerçekten haksız olduğumu düşünsem gidicem ama bence onun gitmesi gerekiyo...
bugünde bebek biraz iştahsızdı ara ara öksürüyodu. akşam biraz şiddetli öksüdü boğazına bişey takılmış gibi öğürdü ve kustu.kusunca bu geldi yardıma ne yemişti diye sordu emdi sadece iştahı yok dedim bide bi ç.kaşığı zeytin yağı verdim yeni dedim.bu hemen zeytinyağı vermeseydin keşke ya dedi.ben bağırarak ne alakası var kabız oldu zeytin yağı verdim niye kussun zeytinyağından dedim.oda hemen ne bağırıyosun bişeymi dedim ben falan diye bağırdı.ben bağırarak çok biliyosunuz siz(burda siz derken annenle sen demek istedim.kaynanamda bebek hastalandığında öylemi yaptın böylemi yaptın diye ben hasta etmişim gibi davranıyoda) herşeyi ben çocuğu hep hasta ederim zaten diye bağırdım.o hastasın sen manyaksın psikopatsın çocuk hasta olmuş senin derdin hala kavga falan dedi.işte kes sesini,git başımdan,kapa çeneni gibi şeyler dedik karşılıklı.bu çok sinirlendi biz anlaşamayız sen böyle olduğun sürece hep böyle gider bu dedi bana göre o böyle olduğu sürece anlaşamayız.senin istediğin gibi olamam anlaşamayız hiç dedim.git ver ya boşanma dilekçeni naparsan yap ya diye bağırdı.vericem ya bitsin dedim kurtulalım sizde kendinize yakışır biri bulun dedim bende. konuşmadık sonra ikimizde sinirliydik zaten bide gelmiş yanımda yatacak odadaki saatinde alarmını kurmuş seçimde görevli kapat şunun alarmını bebek yatıyor odada git başka yerde yat diye kovdum odadan.
5 aydır çok basit şeylerden çok büyük kavgalar ediyoruz.ben onun bencilligine taktım ne yapsa kendisi için yapıyo gibi geliyo.hep önce kendini düşünüyo sonra bizi.bebeği ben vermesem almayacak kucana hiç.yinede ayrılmak istemiyodum ama böyle söyleyince bitsin istiyorum daga doğrusu geri adım atmak istemiyorum.yoksa lafta boşanırım dediğimi düşüncek hiç ciddiye almayacak beni bosanamaz nasıl olsa dicek.aslında bi problem yok gibi görünüyo ama hep kavga hiç huzur yok İşte.
simdi seni yuhlayanlar olcak dikkat burdakiler kadın düsmanı

sana tavsiyem cocuk falan biraz bunalmıssın sana yardıma gelicek birini cagır annei mesela kısa tatile cıkın esinizde 2 gün anneize bırakın cocugu biraz acılırsın kafan dagılır
 
peki şu an küsüz bana hiç olmadığı kadar sinirli.nasıl yaklaşayım ona önce barışayım.sonra psikoloğa gidelim
 
Mutlaka uzman desteği diyorum.... Yoksa hayatının en güzel yılları mutsuzlukla harcanacak ve tekrarı yok. Asla bir daha boşanmaktan bahsetmeyin. Ruh durumunuz bozukken söylediğiniz yanlış bir söze sahip çıkma adına evlilik yıkılmaz. Uzamış lohusa depresyonu olabilir. Ya da yalnızca kaynanaya tahammülsüzlük olabilir ama bir uzman hayatınızı yoluna koyabilir. Aslında çok şanslısınız. Destek almaktan haberi olan bir eşiniz var.En güzel olması gereken yıllarınızı mutlu geçirmenizi dilerim.
 
Lohusa sendromu yaşıyorsunuz sanki..
Ben dibine kadar yaşadım normal aile haline gelmemiz 1 yıl sürdü..
Mukemmeliyetci yapınız varsa bebek sahibi olunca aklını kaçırıyor insan..
Herşey herkes batıyor özetle..
En küçük yorum anneliginize hakaret gibi geliyor..
Zaten yorgunum stresliyim kimse bana yardım etmiyor kimse beni düşünmüyor diye geziliyor ortada..
Eşim ne yapsa yaranamazdi.. söyle ne yapayım derdi çaresiz.. bilmiyorum dur şurada dediğimi bilirim.. aman oturmasın.. ben kostururken oturan hali bile batardi:)
Yardım alırsanız daha kisa sürer bu gerginliginiz..
Kısa ya da uzun sürse de birgün bitecek emin olun.. ama bu süre zarfında esinizi unutmayın.. sakin kalın..
 
Sen adama kucagina almio diyorsun ama cocuk hakkinda en basit fikrine bile kizmissin. Belki psikologluk durum yoktur ama kendine vakit ayirmaya ihtiyacin var bence. Cok iyi anliyorum seni ben ikinci bebegimden sonra huzursuzluk yasadim edimle.. Bebeklede ilgili degil bence.. Kv gelmisti doguma o yuzden ortalik karisti..biraz zamaba ihtitaciniz var iste.. Keske su dilin kemigi olsa ama bendede yoktur o.. Ne dusunursem soylerim genelde susmam..
 
Esin hakli diyemem, sende haklisin diyemem. Evlilikte her iki tarafta alttan almayi bilecek, bazi seyleri tolare edecek. Bence ikiniz de psikologa gidin.
 
peki şu an küsüz bana hiç olmadığı kadar sinirli.nasıl yaklaşayım ona önce barışayım.sonra psikoloğa gidelim

Ben olsam en çok odadan kovulmaya bozulurdum. Eşlerin ayrı yatmamaları gerektiğini düşünüyorum. O yuzden bence özür dileyip gerginliginizin nedenini anlatin ve samimiyetinizi gösterin yeterli olacaktır
 
peki şu an küsüz bana hiç olmadığı kadar sinirli.nasıl yaklaşayım ona önce barışayım.sonra psikoloğa gidelim
en sevdiği hareket ne ? öpülmek mi ,sarılmak mı ,bi bardak meyve suyu mu ? öp ,hafif uyansın ,açma gözlerini de ,kulağına seni çok seviyorum ,çok stresliyim ,özür dilerim de, bi daha öp ,yanına uzan .. sonra bebişinin yanında uyu ,unutma çocuğu öbür odada :D
 
Kesinlikle bir psikoloğa görünmelisiniz. Bebekten sonra bir çok amne bu duruma gelebiliyor. Eşiniz her daim size yardımcı olamaz zaten yardımcı olmuş fazlasını istese de beceremez belki. Bazı şeyleri kibarca rica edin. Ki olayları sizin anlatmanı za rağmen eşiniz haklı çıkıyor.
 
peki şu an küsüz bana hiç olmadığı kadar sinirli.nasıl yaklaşayım ona önce barışayım.sonra psikoloğa gidelim
Gidin yanına. Sanırım haklısın niye böyle oldum anlamıyorum. Benkesinlikle destek almak istiyorum. Lütfen sende bana destek ol diyin ve sarılın. Emin olun herşey yoluna şıp diye girecek. Ama düzeldi niz diye destek almayı sakın ihmal etmeyin
 
meraba herkese...moralim çok bozuk ağlıyorum
eşimle 5 aydır sürekli kavga ediyoruz.10 aylık bir bebeğimiz var benim bebekten sonra çok değiştiğimi söylüyor hep.çok gergin kaygılı ve stresliymişim eskiye göre...psikoloğa gidelim diyip duruyo bana hep ama ben yaşadığımız olaylarda onu suçlu buluyorum.gerçekten haksız olduğumu düşünsem gidicem ama bence onun gitmesi gerekiyo...
bugünde bebek biraz iştahsızdı ara ara öksürüyodu. akşam biraz şiddetli öksüdü boğazına bişey takılmış gibi öğürdü ve kustu.kusunca bu geldi yardıma ne yemişti diye sordu emdi sadece iştahı yok dedim bide bi ç.kaşığı zeytin yağı verdim yeni dedim.bu hemen zeytinyağı vermeseydin keşke ya dedi.ben bağırarak ne alakası var kabız oldu zeytin yağı verdim niye kussun zeytinyağından dedim.oda hemen ne bağırıyosun bişeymi dedim ben falan diye bağırdı.ben bağırarak çok biliyosunuz siz(burda siz derken annenle sen demek istedim.kaynanamda bebek hastalandığında öylemi yaptın böylemi yaptın diye ben hasta etmişim gibi davranıyoda) herşeyi ben çocuğu hep hasta ederim zaten diye bağırdım.o hastasın sen manyaksın psikopatsın çocuk hasta olmuş senin derdin hala kavga falan dedi.işte kes sesini,git başımdan,kapa çeneni gibi şeyler dedik karşılıklı.bu çok sinirlendi biz anlaşamayız sen böyle olduğun sürece hep böyle gider bu dedi bana göre o böyle olduğu sürece anlaşamayız.senin istediğin gibi olamam anlaşamayız hiç dedim.git ver ya boşanma dilekçeni naparsan yap ya diye bağırdı.vericem ya bitsin dedim kurtulalım sizde kendinize yakışır biri bulun dedim bende. konuşmadık sonra ikimizde sinirliydik zaten bide gelmiş yanımda yatacak odadaki saatinde alarmını kurmuş seçimde görevli kapat şunun alarmını bebek yatıyor odada git başka yerde yat diye kovdum odadan.
5 aydır çok basit şeylerden çok büyük kavgalar ediyoruz.ben onun bencilligine taktım ne yapsa kendisi için yapıyo gibi geliyo.hep önce kendini düşünüyo sonra bizi.bebeği ben vermesem almayacak kucana hiç.yinede ayrılmak istemiyodum ama böyle söyleyince bitsin istiyorum daga doğrusu geri adım atmak istemiyorum.yoksa lafta boşanırım dediğimi düşüncek hiç ciddiye almayacak beni bosanamaz nasıl olsa dicek.aslında bi problem yok gibi görünüyo ama hep kavga hiç huzur yok İşte.
Bence siz streslisiniz ve gerçekten psikoloğa ihtiyacınız var. Hem kendiniz için hem de bebeğinizi stressiz rahat yetiştirmek, onu bu durumdan etkilenmemesini sağlamak için.
Fakat sadece siz değil, eşiniz de psikoloğa gitmeli bence. Hatta siz aile danışmanlığı yapan bir hekime başvurmalısınız. Çünkü sorun tek taraflı gibi görünmüyor benim gözümden bakıldığında.
Yani şöyle ki;
Bence bebekten sonra epey stresli bir döneme girmişsin. Genelde bunu bütün anneler yaşıyor.
Özellikle eşlerinden bebek bakımı konusunda destek alamayan kadınlar daha çok yaşıyor. Çünkü ne yedirdin demek destek olmak değildir, canım sen bırak ben yedireyim derse destek olur.
Biraz annelerin de nefes almaya ihtiyacı var. Hayat bebekle tamamen değişiyor. 13 aylık bir kızım var ve 13 aydır 13 ay önce yaptığım şeylerin yüzde doksanını yapamıyorum.
Zaten büyükler fazlaca bebek bakımına müdahale ederler.. Onun da stresi var üzerinizde.
Eğer sizde de durumlar bu şekildeyse siz de patlayacak durumda eşinize patlıyorsunuz. Eşiniz de farkında değil demek ki kendisindeki eksikliklerin bu konulardaki.
Siz eğer bu kadar stresliyseniz bunda bebeğinizin sorumluluğu, eşinizin farkında olmadan sergilediği tutumlar vs vs olabilir.
Bence sarıl eşine ikinizin birlikte gitmesi için konuş onunla Hemen aklına boşanmayı getirme... Anlattıklarına göre kavga sırasında ikiniz de yeterinde car carlık yapıyorsunuz. Tek taraflı hata yok.
 
Bu sinirlilik hali bana da geliyo bazen. Durduk yere kavga çıkarmak istiyorum resmen. Galiba stres bu şekilde atılacak yer buluyo. Eminim sen de o an kendini haklı görüyosun ama anlattıklarına göre senden kaynaklaniyor bu gerginlik sanırım. Çünkü erkeklerin yüzde 99u kayinvaldelerin de yüzde yüzü çocuk hastalanınca ayni tepkiyi verir. Bi tepki de bi süre sonra ortadan kalkacak merak etme. Bu arada ben de gittim psikoloğa. Çok faydasını gördüm. Büyük ihtimalle emen bebeğin var diye ilaç vermez ama terapi oluyor. Birinin seni dinlemesi bile yetipte artıyor. Beraber gidin hatta. Cidden problemi olmayan insanlar bile bence nasıl diş kontrolune gidiyosa, yılda bir ruh sağlığı kontrolune gitmeliler.
 
Esin haklı çok sınırlısın ve ters davranıyorsun. Senin nasıl çocuğunsa onunda cocugu tabi sorcak ne yedirdin ne içindin diye. Bagarip çok biliyosunuz fln diye terslemek yerine kabizdi iyi gelir diye düşündüm deseydin kavga yerine çocukla beraber ilgilenirdiniz
 
Boşanalım demek ne kadar kolsylaştı artık. Sizi çok iyi anlıyorum bazı noktalarda kendimi gördüm bnde asabiyim bu aralar eşimden Allah razı olsun idare ediyor beni çünkü oda biliyor bilerek ve isteyerek sinirlenmiyorum uzatmıyor duymazdan geliyor. Sinir yatıştırıcı sakinleştirici bi kür uygulamayı düşünüyorum eşimi ve bebeğimi oğlumu seviyorum şeytan uğraşıyor işte evliliğinizde başka bişey deil ve şu an şeytan sizinle oynuyor boşanmak şeytandandır dua edin okuyun zihniniz boşalır eşinizi sizde seviyorsunuz. Doğumdan bu yana içiniz bunalmış birikmiş içinizde bişeyler o yüzden sinir stres halinizdesiniz sürekli . Kadınsal durum yani reglinde üzerimizde olumsuz etkisi çok bunları göz önünde bulundurun derim. Evliliğinizi sonlandırmakla Şeytanı sevindirmeyin bir kalarak Allah katında melekleri sevindirin ağlatmayın.
 
M menser Ben yıllardır çalışan özgür biriydim ve doğumdan sonra hayatım altüst oldu. Tahammülsüz alıngan biri oldum çıktım. Eve kapanmak hiç bana göre değildi. Eşim inanılmaz anlayışlı bir eş ve baba olmasına rağmen yetinmiyordum ve hep tartışma çıkarabiliyordum. Sonunda durumumu kabullendim ve psikoloğa gittim ki keşke hemen doğum sonrası gitseymişim belki o kadar da yıpranmazdım. Psikolog yaşadığım şeyin çok normal olduğunu, hormonlar ve yaşam biçiminin aşırı değişimi ve uykusuzluk gerginlik, sorumluluğun getirdiği aşıyirı kaygı nedeniyle o duruma geldiğimi ve bunu doğum yapan kadınlatın nerdeyse tamamının yaşadığını söyledi. O yğDen ya kendi kendine geçmesini bekle bu durumun ya da hiç gocunma terapiye git gerçekten iyi gelecek.
Ayrıca mesleğim gereği yıllarca birçok boşanma davasına baktım, inanın hiç de bir dilekçe verip hallolacak kadar kolay bi iş değil. Doğum bile bu hale getirdiyse sizi inanın boşanma sürecini hiç kaldıramazsınız. O yüzden sonda söylenecek lafı başta söylemeyin. Hadi söylediniz binkerr ams arkasında durmak içim o lafın inatlaşmayın. Benden size naçizane tavsiye
 
Son düzenleme:
Gecenin köründe yazınca kelimeler birbirine girmiş telden yazdığım için ama umarım anlatabilmişimdir
 
ikiniz birden gözükün bir terapiste. niye benim ihtiyacım yok, o gözüksün diyorsunuz?
 
Siz lohusa depresyonundan hala çıkamamış olabilirsiniz. Bebek varken stresli ve gergin olmanız normal ama eşiniz sizin stres topunuz değil, hırsınızı böyle çıkarmamalısınız.
Aslında bebek de yeni doğmamış 2 ay sonra bebeklikten çıkıp 1 yaşında çocuk olacak, kendinize bu kadar yüklenip yıpratmayın.
Keşke eşinizi odadan kovmasaydınız, haklısınız bu psikoloji zordur insan bazen kendine bile tahammül edemiyor ama ona sarılıp yatsaydınız belki huzurla kalkacaktınız. Ben de artık bebeği kendi odasında yatırmanızı tavsiye ederim, yaşını doldurduktan sonra alışkanlık yaparsa zorlanırsınız.
Yaşadığınız olaylarda hep eşiniz suçlu değil ve siz çocuk gibi ayak diriyorsunuz psikoloğa gitmemek için. Burada insanlar eşiyle gidebilmek için kendini paralıyor siz eşinizi reddediyorsunuz, aslında size o kadar iyi gelecek ki.
Bunu psikoloji dersleri görmüş ve hala gören biri olarak söylüyorum sadece forum kullanıcısı olarak değil, eşinizle beraber terapiye gitmelisiniz. İlaçlık bir durumunuz olduğunu sanmıyorum, sizin ihtiyacınız olan içinizi dökmek, eşinizle iletişim kurabilmek ve biraz alttan alınmak. Söz kılıçtan keskindir, kalp kırmayın. Bu zamanlar da geçecek ve sadece anne olduğunuzu değil bir eş ve kadın olduğunuzu yeniden hatırlayacaksınız.
 
Son düzenleme:
Back
X