boşanmanın iyi yönü yokmu?

merhaba,
ben şu an için evli ama eşiyle ayrı yaşayan ve boşanma kararı almış bir kadınım. 1 çocuğum var, 6 yaşında günışığı gibi bir çocuk.
3 yıldır ite kaka ve çocuğum için katlandığım çeşitli zorluklar sonucu en son 1 hafta önce yine boşanma kararı aldım. Bu sefer kararım kesin ve herşey kafamda çok net. 3 yıldır eşimin her yıl birsürü kadınla telefon mesajlarını, internetten mesajlarını yakalıyorum. O bunlarla hiçbirşekilde fiziksel görüşmediğini ve beni aldatmadığını(!) söylüyor ama gece hayatı/kumar da beni bitirmiş durumda. Her yıl yeminler ederek yeniden başlıyoruz ve en son 1 hafta önce yine mesajlarını yakalayınca bu sefer "yeter artık bu adam hasta" dedim.
Fakat boşanma sonrası gelecek herkesi olduğu gibi beni de korkutuyor. Boşanma ile ilgili birsürü şey okuyorum internetten. Herkes zorluklarından bahsetmiş. Maddi gücü iyi olan çalışan ve ayakta durabilecek bir kadınım.
Ben kendime güç edinmek için boşandıktan sonra karşılaşacağım olumlulukları duymak istiyorum. Tabi bunlar herkesin başına gelecek diye birşey yok ama olumsuzluklar da herkesin başına gelecek diye bir kural yok. O yüzden benimle boşanmanın avantajlarını paylaşırsanız sevinirim. Yokmudur bunun avantajı?!?!
Çevresinde boşanan arkadaşları olan ya da boşanan üyeler varsa görüşlerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Şimdiden desteğiniz için teşekkürler..





Link Silinmiştir.

belki bunu söylemek için yeterince tecrübem yok ama parçalanmış ailelerin bolca olduğu bir çevrede yetiştim ve çok sayıda arkadaşım var anne babası ayrı ve onlardan hikayelerini dinliyorum anne babası olaylı bir biçimde ayrılmış şiddet kumar içki vs kötü olaylar yaşamış bir ailede büyüyüp de psikolojik sorunları olan birçok çocuk var ama bunun yanında anne babası uygar bir biçimde ayrılmış ve iletişimleri seviyeli bir biçimde olan gayet sağlıklı bir ruhsal psikolojisi olan kişiler de var
yani uzun sözün kısası bence aman çocuklar etkilenir kutsal yuvalar yıkılmasın diyerek kadının ruhu da hırpalanıyor çocuklarda perişan oluyor kadınlar kendilerini kaderine hapsetmemeli hayat her şekilde yeniden başlayabilir
allah yardımcınız olsun...

cnm kimse boşanmak için evlenmez..ama bazı şeylerin yürümeyeceğine inandığın an boşanmak en iyi çözüm bence..babamın bir lafı vardır kangren olan parmağı kesiceksin..yoksa kolunun tümünü kaybedersin...ne kadar şanslısın ki ayakların üstünde durabilirim diyebiliyorsun...en büyük şansın bu..ve herşeyden önemlisi o dediğin gün ışığı gibi bir çocuk...bazen insanların hayatlarını sıfırlaması kendisi için en ii olandır...
boşandığın an artık hayatın 3 yerine 2 kişilik olucak..seni fiziksel olarak aldatmadığını düşünecek kadar seviyesiz(Kusura bakma başka bişey bulamadım)bir adamla aynı evde yaşamak onun kumar içki sorunlarıyla uğraşmak zorunda kalmayacaksın...hayat okadar kısakii biz başkalarıyla uğraşıp onların sıkıntılarıyla didişirken elimizden kayıp gidiyor...farkında bile olmuyoruz....bence hayatının bundan sonrasını sadece kendin ve oğlun için yaşa.eminim çok ama çok daha fazla zevk alıcaksın hayattan......umarım herşey istediğin gibi olur...

olmaz olurmu.. bence boşanmanın bir çok olumlu yönü var. öncelikle seni haketmeyen birinden kurtulup enayilik etmemiş oluyorsun. sonrasında o adamın çamaşırı bulaşığı evinin temizliğini yapmamış oluyosun. maddi olanakların iyi olduğudan paranıda çocuğunla rahat rahat harcıyorsun hatta nafaka bile alırsan tam süper olacak.

ve en önemlisi artık internette kiminle? telefonla kimle konuşuyor? hala ihanet ediyormu? gibi sorular kafanı meşgul etmiycek.

annem hep beterin beteri var der ama ben ona katılmıyorum. dışarıda değerini bilecek hakettiğin hayatı sana yaşatabilecek bir sürü bekar erkek var. ben boşanırsam eşim yansın ben bir kayıp yaşarsam eşim bin yaşar.

işinizde var nasılsa ayakta durabilirsiniz eşinize daha fazla katlanamazsınız fiziksel olarak bişeyi olmasa dahi kırıcıdır bu ki heryıl yakalamışsınız boşanma kararı en uygunu bide kumarda varmış hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun

bende aynı sorunları yaşıyordum ve benimde aynı yaşta bir kızım var.Ben eşime boşanma davası açtım 10 temmuzda ilk duruşmam var. 1.5 aydır da ayrı yaşıyorum böyle bile inanılmaz huzurluyum karşı taraftan gelen hiç bir telefona yada mesaja cevapda vermiyorum şimdiden köpekler gibi pişman ama 9 yıllık evliyim ve herdefasında altadılıp affettim.Sana tavsiyem büyükler, aileler yada akrabalar kimsenin karışmasına barıştırma çabalarına izin verme gerçekten kangren olmuş parmağı kes at.Huylu huyundan vaz geçmiyor

canım benim bence boşanmanın en güzel yönü özgür olmaktır bıundan sonra inan bana çok daha huzurlu ve mutlu olacaksın benim de kız kardeşim ayrıldı eşinden tabi ki evlilikler ayrılmak için kurulmuyor ama sonuçta seni sevmiyorsa bu iş bitmiştir çünkü seven insan aldatmaz diye düşünüyorum boş ver hayata göz kırp ve yeniden daha güçlü olarak başla derim bol şans

destekleriniz ve yorumlarınız için teşekkürler. Ben şunu da düşünüyorum. Boşanmadan çocuklar etkilenir diyorlar ya; dediğiniz gibi evlilikten de etkileniyorlar. Ben oğlumun babasının aklında, gece eve geç gelen, sürekli dışarılarda olan biri olarak kalsın istemiyorum. Uzakta ama baba olsun yeter. Psikolog demiştiki; çocuklar anne-babaları ayrı da birlikte de olsa, onları suçlayacak mutlaka birşeyler bulurlar zaten. Ayrılsam belki neden ayrıldın diye suçlayacak, ayrılmasam belki neden ayrılmadın diye suçlayacak. Ben onu hayatın tüm zorluklarından korumaya çalışacağım. Boşanmanın ve ayrı anne babanın çocuğu olmaktan da. Bunun dışında da elimden başka hiçbirşey gelmiyor. Onun için zaten çok denedim. Ve de eşimi sevdiğim için. Ama artık sevgi de kalmadı. Saygı da kalmadı. Güven sıfırın altına indi. Geçen yıl bu olaylarla karşılaştığımda psikoloğa demiştimki; "bir evlilik ne zaman bitmeli?!?! Karar veremiyorum." bana dediki;
Bir evliliğin 3 temel şartı vardır. 1-Güven, 2-Sadakat, 3-Saygıya dayalı sevgi (bak aşk demiyorum dikkat et dedi) Bunlardan hala biri devam ediyorsa devam etmeli dedi. O dönemde benim sevgim devam ediyordu. Ama şimdi o da bitti. Zaten ilk ikisi yok olunca saygı azalıyor. Ve bunların yok olması da sevgiyi götürüyor. Ha artık hiçbirşeymi hissetmiyorsun derseniz. Tabiki hissediyorum. Ama bunu da ileride hayatıma girecek başka biriyle altedebilirim diye düşünüyorum. Sevmek kolay. Mühim olan başka şeyler.

hakkinizdan hayirli olsun arkadasim.dilerim yeni baslayacagin bu hayat sana mutluluk huzur getirir..ALLAH yardimciniz olsun..

boşanmak için ciddi ve geç kalınmış sebeblerin var,kötü bir adamın kahrını çekmek ömür tüketmektir,
en zor aşama boşanmaya karar verip,mahkeme bitinceye kadar işleyen süreçtir,acayip bunalım ve boşluk hissi olur,helede ailenin yanına dönülücekse,hala bir kararsızlık doğrumu yanlışmı yapıyorum kaygısı,etraf ne der nasıl bakar endişesi,
kendi ayaklarımın üzerinde durabilicekmiyim korkuları,elinde meslek yoksa yada çalışmamışsa iş kaygısı, vs vs,önce beyninizde gerçekten bitirmeniz gerekiyor bu olayı,ve sonra cesaret

ama yılmayın,her şey çorap söküğü gibi kendiliğinden geliyor,taşlar bir bir yerine oturunca daha önce niye boşanmamışım neden çekmişim dersiniz,kendinize güveninizi yeniden kazanınca hayata yeniden gelmiş kadar olursunuz,

ailenizin desteği şart bu konuda yoksa maddi anlamda zarar manevi çöküntüyede yol açar,helede bakmanız gereken çocuğunuz varsa,işten çalışmaktan korkmayın,kötü bir adamı çekmektense eşşek gibi çalışıp,oturup bey paşa gibi huzurlu yiyosunuz,
hayat çok uzun ilerde karşınıza anlaşabileceğiniz mutlaka biri çıkar,
hiç bir konuda karamsar olmayın

iyi tarafları:kafanızı dinliyosunuz,bir evin sorumluluğu üzerinizden kalkıyor,sadece çocuğun ve kendin için yaşıyosun,kocaya hesap verme derdin yok,biriyle beraberliğin olursa nikah yapma zorunluluğun yok,bekaret korkun yok,istediğini giyip istediğin gibi hareket edebiliyosun,
yanlız sudan çıkmış balığa dönüyosun buda gerçek.

kötü tarafları:özel günlerin gelmesini hiç istemezsin,büyük moral bozukluğu yaşıyosun,çocuğun doğum günü,bayramlar buruk geçiyor,toplantı eylence düğün vs gittiğinde ilk zaman kendinde bir eksiklik hissedersin ama zamanla alışıyosun,özgürlüğün tadı güzel geliyor,yeniden beyenilmek,bekar gibi hareket etmek hoş olsada zor taraflarıda var,
etrafındaki en yakın dostların bile sana öcü gözüyle bakabilir,güçlü olup bunları aşman lazım,kadınlar tarafından çok kıskanılırsın,özellikle evliler kocasından kıskanır,sokakta erkek arkadaşına bile selam versen acaba aralarında birşeymi var gibi bakan gözler çoğalır

birde erkekler dul olduğunu öğrendiğinde bakışları deyişir,evli olduklarını bile unuturlar,

daha sayardım ama vaktim yok,
azimli ve güçlü ol,kurda kuşa yem olma,fırsatcıların tuzaklarına tatlı laflarına kanma

işte bu erkeklerin dul kadın mantığı da işi çok zorluyor dimi. Zaten erkeklere güvenini kaybetmiş bir insan, bu bakış açısını da bilirken erkeklere tekrar nasıl güvenir bilmiyorum. Amaaan zaten nelerine güveneceğim ya, bundan sonra ben de paşa gönlüm için yaşıyacağım. Güveneceğim erkek 60 yaşında beni bulsun yeter :)

hayatınızı kocanıza endekslemeden yaşamayı öğrenin,kendi kocanız kendiniz olucaksınız bu saatten sonra,özel yaşamınızdaki ve iş hayatınızdaki deyişikliklere kapılıp asla çocuğunuzun ilgisini azaltmayın,ayrılan anne baba çocuğu diyede şımartıp çok üstüne düşmeyin,
sizin düştüğünüz durumlara ilerde düşmemesi için ufaktan kendine güvenmeyi öğretin,içine kapanmasına fırsat vermeyin,çocuğunuzla arkadaş gibi yaşayın,kocanızla niye boşandığınızın gerçek sebeblerini bilsin,bu babayı kötülemek deyildir asla,ilerde erkekler çocuklara yapmadıkları kur kalmıyor ve anneden soğutmaya çalışıyor birde kıskanç ve hata kendindeyse,çocuklar sanıldığı kadar çok etkilenmiyor yeri gelince babanın boşluğunu hisseder tabiki ama abartılıcak kadar deyil,
ve çok fazla rahata alışmadan 2.evliliği 3-5 sene sonra düşünün,sonra zor gelir,düzenli bir hayatın yerini hiç birşey tutmaz,yanlızlık bunalıma sokar,bir süre sonra özgürlükte sıkıyor,size gerçekten her anlamıyla sahip çıkıcak manevi bir destek ararsınız

merhaba bende eşimden ayrıldım 2 yıl oldu korkunuzu anlamıyorum madi olarak iyisin neden korkuyorsun inan bana ben senin yaşadıklarının aynısını yaşadım daha kötüleri oldu bende ama ben hemen bitirdim 14 yılın ardından bitti ve çok mutluyum rahatım çalışıyorum boşanmak korkutmasın sizi bir kere affetinmi arkası gelir buna izin vermeyin sizi kararlı görmesi gerekiyor benim ayrıldığım eşim şu anda çok pişman yalvarmalar v.s ama biten şeyi tekrar başlatmak bana göre değil olanları yutmuş oluyorsun miğdemiz bukadar geişmi bizim?korkma iyi yönlerini anlattım sanırım herşey senin elinde hayat güzeldir arkadaşım :)

düne kadar çok iyiydim. Dün grip oldum. sanırım vücudumun direncini kaybetmesinden dolayı duygularım da direncini kaybetti. Çok duygusalım iki gündür. Hele biraz önce oğlumu eve bıraktı, anahtarı da.
Çok üzülüyorum. Çok acı çekiyorum. Mutluluğa giden adımlar ne kadar güzelse, ayrılığa giden adımlar da bir o kadar acı. Ne zaman bitecek bu? Kendi kendime tavana bakarak ağlamaktansa buraya yazmak istedim.
Neden bize bunlar oldu neden?? Neler umut ediyorduk neler söylüyorduk hayata dair oysa. Gün geçtikçe gitti yitti herşey. Allahım içimdeki şu sevgiyi de at bitir ne olur. Bana bu kadar şeyi yapmış bir adamı nasıl hala seviyorum diyorum. Bu alışkanlıkmı, yoksa onun eski halini mi seviyorum, yoksa eski günlerimi seviyorum. Ne zaman bitecekk, bitsin artık.
En kötüsü de seviyor olurken devam edemeyecek olduğunu çok net görmek. Keşke nefret edebilseydim. Hala kendimi suçlamaya devam ediyorum. Böyle olacağını bilseydim şunları şunları yapmazdın, geriye dönseydim değiştirebilirmiydim acaba diyorum. Hala neleri eksik yaptım diyorum.
Ne olur bişeyler yazın, ağlamak istemiyorum artık, gözlerim kurbağa oldu.

iyiki internetten yazdığı mesajları bi yere kopyalamışım. Yakalayan herkese tavsiye ederim. Yüreğim azıcık yumuşamaya başladığında açıp okuyorum onları. Ondan sonra aklım yine başıma geliyor.

Kaynana olmuyor

yenidenbaşla .!.:

işte bu erkeklerin dul kadın mantığı da işi çok zorluyor dimi. Zaten erkeklere güvenini kaybetmiş bir insan, bu bakış açısını da bilirken erkeklere tekrar nasıl güvenir bilmiyorum. Amaaan zaten nelerine güveneceğim ya, bundan sonra ben de paşa gönlüm için yaşıyacağım. Güveneceğim erkek 60 yaşında beni bulsun yeter :)

Genişletmek için tıkla...

yok yaa, o kadar sıkıntılı değil o mevzu, eğer etrafınızda çok geleneksel bi erkek camiası varsa belki, sizin açığınızı arayacaklardır ama iddia ediyorum benim diyen adam karşısında ayakları yere sağlam basan, hayatta ne istediği konusunda çok net ve kararlı bi kadına - medeni durumu ne olursa olsun - siftinemiyor(tecrübeyle sabittir)

ben de 3 yıllık evliliğimi 2 sene önce bitirmiş biri olarak avantajlarını anlatayım:
bir kere toplumda eşinizin dolayımıyla değil kendiniz olarak saygı görmeye başlıyorsunuz, çok otomatik bi durum aslında fakat insanın kendisine olan saygısı ve özgüveni patlama yapıyor...önceden eşim ve eşimin mesleği üzerinden saygı görüyormuşum dediğim pek çok şey yaşadım ama son 2 yıldır bir ortama girdiğimde, konuşurken, çalışırken, sosyalleşirken sadece kendiniz olarak ve başarınızı kimseyle paylaşmadan, kimsenin esaretini taşımadan değer görüyorsunuz,bu müthiş bişey
ikincisi, ÖZGÜRLÜK harika... önceden telefonumun sesi kapalı diye duymadığım aramaların bile hesabı "beni boğacak derecede" sorgulanırken şimdi bu hayatta kimseye hesap vermek zorunda olmamak
üçüncüsü, İKTİDAR MÜCADELESİ KALKIYOR...cidden önemli bişey bu ve çok yıpratıcı
bütün erkekeler evlenirken hastalıkta, sağlıkta diyorlar ama aslında kadınlar daha çok hastalıkta, kötü günde, ekonomik sıkıntıların yaşandığı zor dönemlerde hamaratlıklarıyla ön plana çıkıyor fakat en ufak başarı, ilerleme hooop erkek hanesine yazılıyor... hemen hemen hiçbir adam karısının en basit ev işlerindeki emeğine bile hakettiği değeri vermiyor üstelik kadın sosyal yaşamda biraz öne çıkmaya görsün kendi iktidarı aşınıyor diye olmadık huysuzlukları yapıyor...kadınlar böyle şeylerle de çok yoruluyor ve yıpranıyorlar
bir başka nokta, mutsuz bir evlilik pis bir cendere, mutlu olma hayalinizi yitiriyorsunuz, umutsuzluk kaplıyor içinizi ama boşanan kadın için mutluluğu yakalamanın yeni bir aşk yaşamanın ihtimali var üstelik ikinci evlilikler genelde daha başarılı oluyor

çoğaltılabilir, ben geriye döndüğümde allahım keşke evlenmeseydim şimdi nerelerde olurdum diyorum ama boşandığım için de çok mutluyum...ilk yıl ekonomik sıkıntı çektim epey, ailemle de aramız çok iyi olmamaıştı ama çalıştım, kendimi kanıtladım, arkadaş çevremi tamamen değiştirdim(önceden biraz kezban style takılıyordum) tamamen yeni bir hayat kurdum...
bir de boşandığımda en çok özenerek seçtiğim eşyalarımı kaybettiğime üzülüyordum(çok komik biliyorum ama gerçek) şimdi o eşyaların bile benim hayatımı yansıtmadığını, arayışlarımla uzak yakın alakalı olmadığını düşünüyorum
sizin bana göre iki üztünlüğünüz var, boşandığınızda işiniz-gücünüz olmuş olacak ve de hayata tutunmanızı kolaylaştıracak bir oğlunuz var