Ahh ah ben bi bilsem canım, biri bana anlatsa bu olayları sen bişeyleri atlıyosun anlatmadığın yerler var derdim, ama yok iste bir anda oldu nolduysa,
Eşimle ailesiyle görüşmemek şartıyla evlendik daha yeni, ailesiyle görüşmediğimizz süre içinde benim üstüme çok çok aşırı düşen, fakat aynı ilgiyi, hani bir çocuk gibi pohpohlanmayı da bekleyen bi kişi oldu, ben de onun artık tüm ailesi benim diye ve bana olan yaklaşımını da gördükçe onun üstüne düşmeye, yaptığı bütün naz kapris herşeyi çekmeye başladım, tabi bu süreçte erkeklerin kısacık bi zamanda ne kadar değişebildiğini de görmüş oldum.
Sonra eşim annesiyle barışmak istediğini, bu şekilde vicdan azabı çektiğini söyledi, ailesi başka bir şehirde bu arada, ben de düşündüm taşındım tamam dedim sırf onun vicdanı rahat olsun diye, sonra dediki ayda bir gidicez hergün arayalım vs. bende bir kez gittim sonra da sen istersen ayda bir git ben gelmeyi düşünmüyorum dedim, tamam dedi kızmadı, kötü olmadık, zaten yüzyüze 1 kez beraber görüştük ailesiyle, 2.ye gitmedim daha ama her gün tlf. konuşuyolar eşimle
O konuştukça ben de huzursuz oldum açıkçası,biraz o arada huysuzluk yaptım, o da bilmiyorum beni cezalandırmak mı istedi ne yapmak istedi, sen evliliği beceremiyorsun boşanmak istiyorum dedi, biraz sordum neden filan diye, konuşmıycam dedi, heralde üstelerim pişman olurum sandı, ben de toparlandım geldim ailemin yanına..
