boşanmaya bir türlü cesaret edemiyorum

merhaba arkadaşlar,beni bilenler bilir,eşim hayatı dar ediyor,bana ve çocuklarıma,bizi kendine düşman bir hasım gibi görüyor,çocuklarım yatılı kalıyor yurtta,oğlum 3 ay oldu evine gelmeyeli,bu hafta sonu geleyim anne dedi,ama babam bana bağırır yine yoktan kavga çıkarırsa hemen giderim dedi,ne yapmalıyım şaştım artık,kızım geliyor eve,gidip otobüsten alırken,başlıyor daha,ne bu renk ne bu süslü,başörtüsüne çorabına,giydiği ayakkabıya çantadan,kavga çıkarıp ağlatıyor yavrumu,gelince yüzüne bakmıyor,konuşmuyor,geçen hafta dedim,bizi deniz kenarına götürsen,kız sınavlardan bunalmış,ailecek vakit geçirsek,ben sizle olmaktan zevk almıyorum,istemiyorum,dedi,bende kız tam deli çağlarında,senin sevgine ve desteğine çok ihtiyacı var,ilgilensen biraz dedim,bana akıl verme akıla ihtiyacım yok dedi,işten geldi kızı çağırdı yanına,başladı konuşmaya,neden canın sıkkın dedi,oda baba daha sen beni almaya gelirken başlıyorsun azarlamaya dedi,oda babalar ne için var,seni uyamıcammı dedi,söylücem oda olamazsa dayak atarım dedi,bende dedim kız kaç yaşına geldi,dayak ne demek,hem dayaklık ne yapmış,yavrum kuran kursunda okuyor,örtülü bu yaşta Allahın rızasını kazanmaya çalışıyor.geldi yürüdü üstüme bağırdı,ben sesimi çıkarmadım,gitti yattı,o gün konuşmadı ama ben hiç bir şey olmamış gibi konuştum ilgilendim,sırf yavrum daha çok üzülmesin diye,kızım pazar sabahı gitti,pazartesi gündüze başladı,giderken dedim,komşumla sohbete gidicem,git gözüm görmesin gözümün önünde olmada nerde olursan ol dedi,çok kırıldım,şimdide buz gibi doğru dürüst konuşmuyor,öğlen gelmiş,hastamısın diyor,oğlan dershanede derse girmemiş,görümcemin oğlu amarikaya gitti,iyi arkadaşlar onu yol etmiş,aramış oğlumu bir sürü bağırmış,bana diyor sen biliyormusun neden girmemiş derse,ben dedim ne bileyim ben haberim yok,hem bana neden kızıyorsun,diyor sen ne biçim insansın benim kaderim demekki seni çekmek,dedim bende sen bana hep hakeret edip aşağılıyorsun,ben senin kölenmiyim de bana böyle davranıyorsun,yok gözüm görmesin nerde kalırsan kal diye,gitti işe,arkadaşlar artık ne ev,ne eşya istemiyorum,bu evde istemiyor beni yine canımdan bezdirmeye başladı.bilmiyorum ben gidince ne geçicek eline,annesi gitti dedim evimde biraz rahat edeyim şimdide beni evden kovmaya çalışıyor,oğlum gelecek hafta sonu ne yapıcam ben,akşam aradı oğlum konuştuk biraz ona bile hesap soruyorne konuştunuz o kadar,bende dertleştik konuştuk,konu neydi diyor bende ordan burdan dedim,zaten evde değil,bari konuşayım dedim,eve gelince net başında diyor,konuşmuyormuş gelince,çocuğuma bağırmaktan başka ne yapıyorki,iş bilmem,arkamda sığınacak kimse yok,param yok,geçen para istedim,bana evden kaçmak için biriktirdiğin paradan al dedi çok zoruma gitti,korkuyorum hayattan ne yapmalıyım,boşanmaktan çok korkuyorum.

Çok üzüldüm durumunuza, Allah yardımcınız olsun öncelikle. Kaç yaşındasiniz, cocuklarınız kaç yasında? Yapabileceğiniz bir is illa ki vardır, hiçbir is bilmeseniz, bir yere girip yemek, çay, vs. yapabilirsiniz. Ne olursa olsun bu eziyetten iyidir...

Cemre, belli ki yılların yorgunluğu var üzerinizde, çok çekmişsiniz..

Allah yardımcınız olsun..

En az 10 senelik evlisinizdir.. Ne olursa olsun evinizi terk etmeyin..

Boşanma kararı alsanız bile evinizde alın bu kararı.

Gidecek biri varsa odur.. Off insan uzaktan ne dese boş, ateş sizin kalbinizde.

..

Birşeye takıldı aklım; eşiniz kızınızla konuşmaya çalışmışya, en azından iletişim kurmaya çalışmış..

Siz araya girip konuşmalarına müdahale etmişsiniz.

Hep böyle mi yaparsınız ? Eğer böyleyse birazda siz çocuklarıyla mesafe koymasına neden oluyorsunuz demektir.

Siz artık korumacı bir yapı içerisine girmişsiniz eşinizin davranışları yüzünden,
hep tetikte davranıyorsunuz belkide bu yüzden ama yanlış sonuçlar doğurur bu yaklaşım biçimi.

çok zor durumunuz. sanırımda yaşınızda var. iş bulmak hele bu devirde zor. dayanılcak işkence değil maruz bırakıldığınız durum ama boşanınca ne yapacaksınız; hele de arkada dayanak yoksa. iyice düşünün bir karar almadan önce.

boşan yada boşanma diyemem ama yıllar sonraki halinizi anlatayım mutsuz anne mutsuz çocuklar hiçbir zaman huyu değişmeyen bir baba çocuklar hiçbir zaman evlerine gelmek istemeyecek babaları yüzünden Allah korusun bu sebeple yanlış yapılmış seçimler etrafımda gördüğüm örneklerden çıkardığım sonuç size şöyle bir önerim olucak mümkün olduğunca onunla ikili tartışmaya girmeyin aile büyüğü falan varsa durumu anlatın o konuşsun eşinizle gerçi o zaman yine size bağırıp çağıracak Allah yardımcınız olsun

normal bir insan niye böyle davranırki evlatlarına şaştım doğrusu,akrabanız kiminiz kimseniz yokmu,oturduğunuz ev kime ait

Eğitimin ve işin olmadığı için böyle zorlanıyorsun. Neden bir işe girmiyorsun? Mutsuzsan temizlik bile yapsan bir sürü para kazanırsın Gündelikçiler ayda 1500-2000 kazanıyor bu zamanda. Veya başka bir iş bul. Eğitimini dışardan tamamla bir markete gir seçenekler var. Çocuk bakıcılığı bile yapabilirsin. Bir de şöyle birşey var. Kızını neden okutmuyorsun? Senin düştüğün zor durumlara o da düşsün diye mi?

eşinin davranışları konuşmaları çok onur kırıcı.adamın derdi ne demek geldi içimdenişin yokmuş desteğim yok diyorsun ama böyle de ömür geçmez canım yaaaçocukların büyükse sen çocuk bakıcılığı yap bir işyerinde çaycı yemekçi gibi çalışabilirsin akıl vermek kolay belki ama bu şekilde de sende çocuklarında çok yıpranırsın.Allah yardımcın olsun o kacana da akıl fikir vicdan versin

cemre76 .!.:

merhaba arkadaşlar,beni bilenler bilir,eşim hayatı dar ediyor,bana ve çocuklarıma,bizi kendine düşman bir hasım gibi görüyor,çocuklarım yatılı kalıyor yurtta,oğlum 3 ay oldu evine gelmeyeli,bu hafta sonu geleyim anne dedi,ama babam bana bağırır yine yoktan kavga çıkarırsa hemen giderim dedi,ne yapmalıyım şaştım artık,kızım geliyor eve,gidip otobüsten alırken,başlıyor daha,ne bu renk ne bu süslü,başörtüsüne çorabına,giydiği ayakkabıya çantadan,kavga çıkarıp ağlatıyor yavrumu,gelince yüzüne bakmıyor,konuşmuyor,geçen hafta dedim,bizi deniz kenarına götürsen,kız sınavlardan bunalmış,ailecek vakit geçirsek,ben sizle olmaktan zevk almıyorum,istemiyorum,dedi,bende kız tam deli çağlarında,senin sevgine ve desteğine çok ihtiyacı var,ilgilensen biraz dedim,bana akıl verme akıla ihtiyacım yok dedi,işten geldi kızı çağırdı yanına,başladı konuşmaya,neden canın sıkkın dedi,oda baba daha sen beni almaya gelirken başlıyorsun azarlamaya dedi,oda babalar ne için var,seni uyamıcammı dedi,söylücem oda olamazsa dayak atarım dedi,bende dedim kız kaç yaşına geldi,dayak ne demek,hem dayaklık ne yapmış,yavrum kuran kursunda okuyor,örtülü bu yaşta Allahın rızasını kazanmaya çalışıyor.geldi yürüdü üstüme bağırdı,ben sesimi çıkarmadım,gitti yattı,o gün konuşmadı ama ben hiç bir şey olmamış gibi konuştum ilgilendim,sırf yavrum daha çok üzülmesin diye,kızım pazar sabahı gitti,pazartesi gündüze başladı,giderken dedim,komşumla sohbete gidicem,git gözüm görmesin gözümün önünde olmada nerde olursan ol dedi,çok kırıldım,şimdide buz gibi doğru dürüst konuşmuyor,öğlen gelmiş,hastamısın diyor,oğlan dershanede derse girmemiş,görümcemin oğlu amarikaya gitti,iyi arkadaşlar onu yol etmiş,aramış oğlumu bir sürü bağırmış,bana diyor sen biliyormusun neden girmemiş derse,ben dedim ne bileyim ben haberim yok,hem bana neden kızıyorsun,diyor sen ne biçim insansın benim kaderim demekki seni çekmek,dedim bende sen bana hep hakeret edip aşağılıyorsun,ben senin kölenmiyim de bana böyle davranıyorsun,yok gözüm görmesin nerde kalırsan kal diye,gitti işe,arkadaşlar artık ne ev,ne eşya istemiyorum,bu evde istemiyor beni yine canımdan bezdirmeye başladı.bilmiyorum ben gidince ne geçicek eline,annesi gitti dedim evimde biraz rahat edeyim şimdide beni evden kovmaya çalışıyor,oğlum gelecek hafta sonu ne yapıcam ben,akşam aradı oğlum konuştuk biraz ona bile hesap soruyorne konuştunuz o kadar,bende dertleştik konuştuk,konu neydi diyor bende ordan burdan dedim,zaten evde değil,bari konuşayım dedim,eve gelince net başında diyor,konuşmuyormuş gelince,çocuğuma bağırmaktan başka ne yapıyorki,iş bilmem,arkamda sığınacak kimse yok,param yok,geçen para istedim,bana evden kaçmak için biriktirdiğin paradan al dedi çok zoruma gitti,korkuyorum hayattan ne yapmalıyım,boşanmaktan çok korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

allah yardımcınız olsun gözlerim doldu

sosyal yardımlaşmaya başvursan durumunu anlatsan belki yardımcı olurlar allah darda kalanın yardımcısı olsun kimseye bunları yaşatmasın kızınızıda okutun lütfen

Allah yardımcınız olsun çok çok zor bir durum. Umarım biran önce hayırlı kapılar açılır siz ve çocuklarınız için..

boşanmaktan neden korkuyorsunuz
boşarsanız hayatınız düzene girer kulağınız huzur dolar
alırsınız evlatlarınızı yanınıza iyi kötü bir kurarsınız
çocuklarınız başınızda olur rahat rahat huzurla yaşarsınız
soğan ekmek ye ama o adama minnet etme

cocuklarinizla birlik olun kocanizi kapi diisna koyun, bu evden gidecek biri varsa o da sensin , diyin azicik güclü olan sesinizi yükseltin böyle adamlar nezaketten iyiliktan anlamaz.
hem unutmayin bosansaniz evlendiginizden beri edindiginiz hersey ortak , artik neyiniz varsa yarisi sizin , nafaka hakkinizda var. iiy bir avukat bulun hakkinizi alin

Meleknaz .!.:

Boşanmaktan korkma.Aç açık kalmazsın.Ölmezsin.
Bu adamla sadece boğaz tokluğuna yaşıyorsun.

Kusura bakma seni üzüyorsam ama diğer konularını okudum,o yüzden detaylı fikir edindim.

Eşin senin ve çocuklarının hayatını mahvediyor.Çocukların psikolojisi ve eğitimleri heba olmuş.
Oğlanı zorla hoca yapmışsınız,kız kuran kursunda,sen sohbetlerde,evde tv bile açılmıyor,başörtüsü,kılık kıyafet kontrolü,namaz sorgusu filan...(bunlar başka konunda yazıyor)
Sen 15 yaşında evlenmişsin,kuran kursu hariç eğitimin yok ve üzgünüm ama bu gidişle kızını da aynı kader bekliyor.
Nice genç kızlarımız var hem başörtülü hem eğitimlerine devam ediyorlar.

Çocuklarını al karşına açık açık konuş.Sana destek olacaklardır.
Mutlaka iyi kötü bir iş bulursun.Olmazsa oğlun da çalışır eve katkı sağlar.

Genişletmek için tıkla...

yorumun için teşekkür ederim beni çok güzel özetlemişsin,bir an kendime dışardan baktım halim içler acısı,ne yaptım başaramadım çocuklarıımın eğitimleri hakkında söz sahibi olamadım ,sözüm dinlenmedi hiç,oğlum şimdi bana hesap soruyor,anne babam verdi hadi sen neden bir şey demedin diye,ben ne diyebilirimki o zamanlar fena dayağı vardı,korkardım,bu cehennemi yaşıyoruz çocuklarımla beraber işte çok denedim ama olmadı,gittim geçen yıl,kirayı karşılayamadım,babam sahip çıkmadı,evde üvey kadın var,olmadı döndüm geri,bir elimden tutan olsa şimdiye çoktan vururdum tekmeyi,maalesef artık çocuklarımda kendilerini düşünüyorlar,sen bırakıp gidersen bizim geleceğimiz ne olacak diyorlar,oğlum bu yıl ygs girdi güzel puan aldı,lise diploması da eline geçecek bu yaz,kızım dışarıdan imamhatip okuyor 2,yılı,bu yıl çok pahalı bir yurtta çocuk gelişimini okuyacak inşallah şükür Raabime onların hayatını düzene koydum,oğlum seneye yine dershaneye gidecek,polislik istiyor,eğer ayrılırsam bunların hiç biri olmaz sahip çıkmaz bize darmadağan olur çocuklarımın hayatları,onlar geleceklerini kazansınlar başka bir şey istemiyorum,artık beklentilerimi çok aza indirdim,evi unuttum,eşyayı aklımdan çıkardım,demen gibi karın tokluğuna çekiyorum bunu,artık ağır laflarını duymuyorum,kendimi dışarı atıyorum,oyalanacak şeyler buluyorum kendime,tek üzüntüm çocukalrım eve gelince mutlu bir yuva yok,çünkü babaları hep düşman onlara,bir baba evlatlarını kıskanırmı bu kıskanıyor işte,babasıda öyleymiş,çekmiş işte ona,mutlu olmalarını istemiyor benim ilgim bile öfkelendiriyor onu,neden onlarla çok ilgilenyormuşum,ona bakmıyormuşum,halbuki yanımıza gelmeyen o bizimle vakit geçirmek istemiyor olsa bile kavga çıkarıp sofrayı yada ortamı zehirliyor,oğlum gelecekti bu hafta sonu ,dedi anne kardeşimde olsun evde onuda göreyim,konuşuruz dedi,babasına dedim,diyor tabi eve gelip babasıyla konuşmak istemiyor,yok evde ne varmış,ille kardeşi olsunmuş,ya çok tuhaf bir adam anlamıyorum,dedim bugün komşunun oğluda polislik istiyormuş,dedi beni ilgilendirmiyor,dedim sana demedim ben oğlunda istiyor ya dedim,gelmiş yanıma ,insanlar çocuklarını askere göndermek istemezler ağlarlar,ama polis olunca gururlanırlar,bende yaa sen nasıl bir babasın seni anlamıyorum dedim,yaa insan çocuğu güzel bir yer kazansın okusun sevinmezmi ,nasıl bir kafa yapısı var,içinde çocuk sevgisi yok ki,onlar için sevinsin endişe etsin,çok bir şey istemiyor çocuklar,az ilgi az sevgi onuda vermiyor,bugün dedim,ne çocuklar var babaları karakoldan topluoyor,bizim çocuklarımız,akıllı terbiyeli dedim,bu sefer ben onları nasıl eğittim diyor,içimden dedim,korkuyla dayakla sindirdin çocukları,işte böyle yapılacak bir şey ben artık 3 kişilik düşünüyorum maalesef,gidemiyorum,gittiği yere kadar,her yaz oluoyr bunda bir şeyler,evden kovar,surat asar konuşmaz,sabır yaa sabır

Meleknaz .!.:

Boşanmaktan korkma.Aç açık kalmazsın.Ölmezsin.
Bu adamla sadece boğaz tokluğuna yaşıyorsun.

Kusura bakma seni üzüyorsam ama diğer konularını okudum,o yüzden detaylı fikir edindim.

Eşin senin ve çocuklarının hayatını mahvediyor.Çocukların psikolojisi ve eğitimleri heba olmuş.
Oğlanı zorla hoca yapmışsınız,kız kuran kursunda,sen sohbetlerde,evde tv bile açılmıyor,başörtüsü,kılık kıyafet kontrolü,namaz sorgusu filan...(bunlar başka konunda yazıyor)
Sen 15 yaşında evlenmişsin,kuran kursu hariç eğitimin yok ve üzgünüm ama bu gidişle kızını da aynı kader bekliyor.Nice genç kızlarımız var hem başörtülü hem eğitimlerine devam ediyorlar.

Çocuklarını al karşına açık açık konuş.Sana destek olacaklardır.
Mutlaka iyi kötü bir iş bulursun.Olmazsa oğlun da çalışır eve katkı sağlar.

Genişletmek için tıkla...

aklıma gelen ilk şeyi yazmışsın arkadaşım...

yazayım dedim ama sonra zaten bıkkın yılgınsınız üzmemek için vazgeçtim...ama ne olur biraz düşünün yaşadığınız hayatı düşünün ve hiç miders almadınız ki kızınızı daaynı kadere sürüklüyorsunuz...lütfen, ne olur kendi hayatınızı düşünüp kızınızın geleceğini karartmayın...

bu arada boşanırsanız açta açıkta kalmazsınız...arkadaşların yazdığı gibi nafakası var mal paylaşımı var ve sonrasında iki evlat yetiştirmişsiniz en kötü ihtimal çocuk bakar çocuklarınızın nafakasını çıkarırsınız ve ben eminim durumunuz bundan kötü olmaz...ama kızınızı kurtarın lütfen...

aslında çocuklarınız bu durumdan çok etkileniyor.evet aç açıkta kalmazsınız.ben babamı kaybettim bizde aç açıkta kalmadık çok şükür.kaybetmiş sayarsınız.çalışırsınız.hem devlette dul hanımlara yardım yapacak yakın zamanda.e çocuklara zaten yapıyorlar üniv. konusunda.emin olun bundan kötü olamaz.yıllar geçtikçe kendinize olan güveniniz hepten sarsılacak.za6ten sindirmiş eşiniz.boşanmak dünyanın sonu değil.ayrıca ev size kalıyor nereye gidicem die düşünmeyin.uzaklaştırma kararı aldırın.

Allah razı olsun yorumlarınız için,hangisini denemedimki ben,bir kere oturduğum ev devlete ait lojman,ben kalırım o gider söz konusu değil,nafakaya gelince,oğlum 20 yaşında ona olmuyor kızım 16 yaşında,devlet 200 bana 200 de kızıma verecek,400 tl nasıl geçinirim ben,çalışsam ev kira en az 500 tl,geçen yıl tuttum,yapamadım,girdim bir işe 400 tl,kiraya bile yetmiyor,tedbir nafakası zaten epey sürüyor alması,ahh neler yaşadım ben,evimdeki eşyaları bile alamadım,kv,vermedi,eşim,mahkeme verirse o zaman dedi,düşün ne kadar sürücek dava,ben o sürede ne yapıcam,para yok pul yok sanki denemedimmi bunları,olmadı diyorum size işte,kimse tutmadı elimden,kızımla işe gittik,gece yarıları metroda pis bakışların hedefi olduk,hadi ben neysede kızıma çok acıdı içim,bu halimiz çokmu iyi değil,en azından bundan uzakta geleceğini kurmaya çalışıyor,herkes okut kızı ziyan etme demiş,ben istemezmiyim kızım normal okula gitsin,ama yollamadı,açık liseye bile yalvar yakar yolladım bir diploması olsun diye,yaşamım çok zor,ama dayanmaya çalışıyoruz çocuklarla beraber,bizim hayatımız hiç başkalarının gibi olmadı,bundan sonra olamazda,tek umudum yavrularım,mutlu bir yuva kursunlar,