Merhabalar benim biraz icimi dokmeye ve disardan bir gorus almaya ihtiyacim var.
27 yasindayim 6 yillik evliyim 4 yasinda bir kizim var ve bosanmayi dusunuyorum cok mutsuzum.
gorucu usulu ve hatta biraz ailemin zoruyla evlendim. 20 yasina yeni girmistim ve beni istediklerinden 2 gun sonra nisanim oldu. Nisan gununde cok agladim ama aileme laf dinletemedim. Ailemle birlikte yurtdisinda kaliyordum gurbetci dediklerindeniz yani. Yazin kasabaya gittigimizde hep bir sürü görücü gelirdi ve esimin ailesini annem begendigi icin vermek istediler ve verdiler. Norvec'e geri döndügümde agladim sizladim ayrilmak istedim annem dinlemedi. Esimin yuzune soyledim seni sevmiyorum istemiyorum diye o aglayarak seni seviyorum sabredecegim falan diyordu hep kargoyla bir suru hediye gonderiyordu bana. Su an ki aklim olsa ailemi dinlemez ayrilirdim ama o zamanlar boyun egdim iyi olur dedim ve bir sonraki yil evlendim. Ilk zamanlar esimi sevmeye basladim cok iyiydi bana karsi ve beni kendine bi sekilde bagladi diyebilirim ama kor kutuk asik oldum diyemem tabiki sadece benim icin bu kadar sabretmesi ve bana asik olmasi ona isinmama sebep oldu. 1 yil sonra hamile kaldigimi ogrendim ki hic aklimizda yoktu. Istemiyordum acikcasi arkadaslarimin hepsi bekardi ve ben okulumu bile bitirmemistim. Ama gunahtir diye aldirmakta istemedim iyi ki de etmemisim cunku kizimi cok seviyorum. Hamile kaldiktan sonra sevgisi ilgisi yavas yavas yok olmaya basladi. Sanki artik savasmama gerek yok benim cocugum var karninda istesede beni birakmaz der gibi rahatladi hic evliligimiz icin gayret gostermedi. Dogumdan sonra daha beter oldu. Her anlamda yalnizdim. Ailemden arkadaslarimdan okulumdan ayrilmak zorunda kaldim esime oturum alabilmek icin baska bir ulkeye tasindik. ve hersey cok kotu gitmeye basladi. sevgi ilgi yok tamamen kayboldu daha cok tartismaya kavga etmeye basladik ve ben eskisinden dahada sogudum ondan ve bosanmayi dusunuyorum.
Sanki evde yokmusum gibi davraniyor. Isten gelip bir dizi film izleyip hemen uyuyor braber yemek bile yemiyoruz hep tok geliyor. Cinsellik zaten yok en fazla 2 ayda 1 falan istiyor o zamanda ben istemiyorum. Kac kere karsima alip bak boyle yapiyorsun soguyorum senden dedim. ilgi sevgi bekliyorum dedim bana misin demiyor. Bosanmak istemiyorum kizimi iki anali iki babali yapmak istemiyorum gayret goster dedim. Bn senin icin ne fedakarliklar yaptim ailemi okulumu herseyi biraktim dilini bile bilmedigim bir yere geldim sende biraz gayret goster bosanmayalim dedim ertesi gun yine aynisi.. eskiden benim sevgimi kazanmak icin bin bir takla atan esim simdi beni hic takmiyor. kiskanmiyor sahiplenmiyor. hic bir arkadasimiz yok kaldigimiz yerde hic cevrem yok esimde boyle olunca kafayi siyiracagim diye korkuyorum. asla bir yere gitmiyoruz ne bir yemege ne bir parka hic bir yere goturmez beni dogumgunumde hediye almaz evlilik yildonumunu hatirlamaz boyle yani.
3 gun once bosanmak istiyorum dedim neden dedi mutsuzum dedim tamam dedi uyudu. 3 gundur asla takmiyor beni var miyim yokmuyum belli degil. kizimizla cok ilgilenir cok seviyor onu ve bosansak kizimi etkiler mi diye korkuyorum. bu arada kizim otizmli dahada kotu olur mu diye korkuyorum. ama obur yandan bosanmazsam da esim kendine bir ceki duzen vermez hep boyle sevgisiz ilgisiz yokmusum gibi hissedecegim ve onunla keske evlenmeseydim diye uzulecegim. Arkadaslarimin mutlu evliliklerine bakip bakip imreniyorum. Hep yalnizim burda. Bekarken bana asik olan bir cocuk vardi ve hep bana yaziyor asla cevap yazmiyorum engelliyorum falan ama bir yandanda acaba baskasiyla evlenseydim nasil olurdu flaan diyorum. bunu dusunmek bile beni kahrediyor kendimi suclu hissediyorum.
ailemle konustum onlarda destekliyorlar beni hatta annem kendini cok sucluyor her konu acildiginda aglayip keske seni vermeseydim diyor ama is isten gecti. maddi durumdan iyiyim yani avrupada yalniz annelere yardim falan veriliyor kendi ayaklarimin ustunde durabilirim okulumun bitmesinede az kaldi zaten.
Bazen keske esim aldatsaydi kumar oynasaydi dovseydi beni diyorum benim icin bir bahane olurdu ve bosanip kurtulurdum simdi acaba cok sey mi istiyorum diyorum sonucta bir suru kadin var daha kotu durumda olup sabreden. Boyle sevgisiz ilgisiz diyince kucuk biseymis gibi gelebilir size ama inanin hergun olmek gibi birsey. Sanki evin icinde gorunmezim. Gorumceme biraz anlattim hic takmadi beni kayinvalidem herseyi biliyor gorumcem anlatmis iyi olur falan diyip telefonu kapatiyor. Sizce ne yapmaliyim? bir iki aylik durum degil 5 yildir boyleyiz ve duzelmiyor.
27 yasindayim 6 yillik evliyim 4 yasinda bir kizim var ve bosanmayi dusunuyorum cok mutsuzum.
gorucu usulu ve hatta biraz ailemin zoruyla evlendim. 20 yasina yeni girmistim ve beni istediklerinden 2 gun sonra nisanim oldu. Nisan gununde cok agladim ama aileme laf dinletemedim. Ailemle birlikte yurtdisinda kaliyordum gurbetci dediklerindeniz yani. Yazin kasabaya gittigimizde hep bir sürü görücü gelirdi ve esimin ailesini annem begendigi icin vermek istediler ve verdiler. Norvec'e geri döndügümde agladim sizladim ayrilmak istedim annem dinlemedi. Esimin yuzune soyledim seni sevmiyorum istemiyorum diye o aglayarak seni seviyorum sabredecegim falan diyordu hep kargoyla bir suru hediye gonderiyordu bana. Su an ki aklim olsa ailemi dinlemez ayrilirdim ama o zamanlar boyun egdim iyi olur dedim ve bir sonraki yil evlendim. Ilk zamanlar esimi sevmeye basladim cok iyiydi bana karsi ve beni kendine bi sekilde bagladi diyebilirim ama kor kutuk asik oldum diyemem tabiki sadece benim icin bu kadar sabretmesi ve bana asik olmasi ona isinmama sebep oldu. 1 yil sonra hamile kaldigimi ogrendim ki hic aklimizda yoktu. Istemiyordum acikcasi arkadaslarimin hepsi bekardi ve ben okulumu bile bitirmemistim. Ama gunahtir diye aldirmakta istemedim iyi ki de etmemisim cunku kizimi cok seviyorum. Hamile kaldiktan sonra sevgisi ilgisi yavas yavas yok olmaya basladi. Sanki artik savasmama gerek yok benim cocugum var karninda istesede beni birakmaz der gibi rahatladi hic evliligimiz icin gayret gostermedi. Dogumdan sonra daha beter oldu. Her anlamda yalnizdim. Ailemden arkadaslarimdan okulumdan ayrilmak zorunda kaldim esime oturum alabilmek icin baska bir ulkeye tasindik. ve hersey cok kotu gitmeye basladi. sevgi ilgi yok tamamen kayboldu daha cok tartismaya kavga etmeye basladik ve ben eskisinden dahada sogudum ondan ve bosanmayi dusunuyorum.
Sanki evde yokmusum gibi davraniyor. Isten gelip bir dizi film izleyip hemen uyuyor braber yemek bile yemiyoruz hep tok geliyor. Cinsellik zaten yok en fazla 2 ayda 1 falan istiyor o zamanda ben istemiyorum. Kac kere karsima alip bak boyle yapiyorsun soguyorum senden dedim. ilgi sevgi bekliyorum dedim bana misin demiyor. Bosanmak istemiyorum kizimi iki anali iki babali yapmak istemiyorum gayret goster dedim. Bn senin icin ne fedakarliklar yaptim ailemi okulumu herseyi biraktim dilini bile bilmedigim bir yere geldim sende biraz gayret goster bosanmayalim dedim ertesi gun yine aynisi.. eskiden benim sevgimi kazanmak icin bin bir takla atan esim simdi beni hic takmiyor. kiskanmiyor sahiplenmiyor. hic bir arkadasimiz yok kaldigimiz yerde hic cevrem yok esimde boyle olunca kafayi siyiracagim diye korkuyorum. asla bir yere gitmiyoruz ne bir yemege ne bir parka hic bir yere goturmez beni dogumgunumde hediye almaz evlilik yildonumunu hatirlamaz boyle yani.
3 gun once bosanmak istiyorum dedim neden dedi mutsuzum dedim tamam dedi uyudu. 3 gundur asla takmiyor beni var miyim yokmuyum belli degil. kizimizla cok ilgilenir cok seviyor onu ve bosansak kizimi etkiler mi diye korkuyorum. bu arada kizim otizmli dahada kotu olur mu diye korkuyorum. ama obur yandan bosanmazsam da esim kendine bir ceki duzen vermez hep boyle sevgisiz ilgisiz yokmusum gibi hissedecegim ve onunla keske evlenmeseydim diye uzulecegim. Arkadaslarimin mutlu evliliklerine bakip bakip imreniyorum. Hep yalnizim burda. Bekarken bana asik olan bir cocuk vardi ve hep bana yaziyor asla cevap yazmiyorum engelliyorum falan ama bir yandanda acaba baskasiyla evlenseydim nasil olurdu flaan diyorum. bunu dusunmek bile beni kahrediyor kendimi suclu hissediyorum.
ailemle konustum onlarda destekliyorlar beni hatta annem kendini cok sucluyor her konu acildiginda aglayip keske seni vermeseydim diyor ama is isten gecti. maddi durumdan iyiyim yani avrupada yalniz annelere yardim falan veriliyor kendi ayaklarimin ustunde durabilirim okulumun bitmesinede az kaldi zaten.
Bazen keske esim aldatsaydi kumar oynasaydi dovseydi beni diyorum benim icin bir bahane olurdu ve bosanip kurtulurdum simdi acaba cok sey mi istiyorum diyorum sonucta bir suru kadin var daha kotu durumda olup sabreden. Boyle sevgisiz ilgisiz diyince kucuk biseymis gibi gelebilir size ama inanin hergun olmek gibi birsey. Sanki evin icinde gorunmezim. Gorumceme biraz anlattim hic takmadi beni kayinvalidem herseyi biliyor gorumcem anlatmis iyi olur falan diyip telefonu kapatiyor. Sizce ne yapmaliyim? bir iki aylik durum degil 5 yildir boyleyiz ve duzelmiyor.
