-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Boşanmış aile çocukları
- Konu Sahibi ecisbicis
- Başlangıç Tarihi
- 15 Eylül 2009
- 10.114
- 1.270
- 773
canım össye girerken hazırlanan belgelerin birinde babamın imzasını istediler benden
daha doğrusu veli imzası istiyolar
annem 2. ye evlendiği için soyadlarımız farklı. o yüzden onunkini kabul etmediler.
illa babamınkini istediler, çok sıkıntı yaşamıştım o zaman.
bir de burs başvurusu yaparken yine babamın imzasını istediler
ama benim onu bugüne kadar görmüşlüğüm yok
bir de inanmıyolar
sonra birikim yapmak istiyodum mesela bankada hesabım vardı
avukat soyadını taşıdığım için oradaki hesabımdan yararlanabileceğini söyledi
kendi üzerime bişey yapamıyorum. çünkü o alabilir diye..
ben 18 i geçince kurtulcam bunlardan sanıyodum
evlenince soyadım değişince bile kurtulamıcakmışım, yine üzerimde hakkı varmış.
ne hak ama!
ancak çocuğum olursa yararlanamazmış, benim haklarımdan
- 15 Eylül 2009
- 10.114
- 1.270
- 773
aynen bende 20 yaşındayım ve 3 e geçtimm
fır fır akıllı öğrencilikk :79: yoksa geçmeeeezzzz
canım az kaldı ikimizin de :13:
ayaklarımızın üzerinde durduğumuzda daha güçlü olucaz
canım össye girerken hazırlanan belgelerin birinde babamın imzasını istediler benden
daha doğrusu veli imzası istiyolar
annem 2. ye evlendiği için soyadlarımız farklı. o yüzden onunkini kabul etmediler.
illa babamınkini istediler, çok sıkıntı yaşamıştım o zaman.
bir de burs başvurusu yaparken yine babamın imzasını istediler
ama benim onu bugüne kadar görmüşlüğüm yok
bir de inanmıyolar
sonra birikim yapmak istiyodum mesela bankada hesabım vardı
avukat soyadını taşıdığım için oradaki hesabımdan yararlanabileceğini söyledi
kendi üzerime bişey yapamıyorum. çünkü o alabilir diye..
ben 18 i geçince kurtulcam bunlardan sanıyodum
evlenince soyadım değişince bile kurtulamıcakmışım, yine üzerimde hakkı varmış.
ne hak ama!
ancak çocuğum olursa yararlanamazmış, benim haklarımdan
İnanki çok şaşırdım...benim iki çocuğumda üniversitede...hiç öyle bişey duymadım..imza falan isteyen olmadı..hadi ilk öğretim yada lise olsa tamam..ama öss de olmadı..sadece burs alırken babanın maaş bordrosu istenmişti...fakat durumunu belgelediğinde...mutlaka bir çaresi vardır.
Annenin soyadı tutmuyorsa da...nufus kaydı diye bişey var...bunu ispat etmek zor değil ki....
Diğer konu hakkında bişey diyemiyeceğim...ama,evladından hak iddia eden ana baba da hiç görmedim bu yaşıma kadar.
.
- 15 Eylül 2009
- 10.114
- 1.270
- 773
canım nüfus kaydını kabul etmediler. velayet istediler. annem de onu 18 yıl önce aldığı için kaybetmişti, o yüzden babanın imzasını istediler.
bursda benden de babanın maaş bordrosunu istediler. ama ben onu tanımıyorum, nerde ne yaptığını bilmiyorum. bunu söylediğimde bana inanmamışlardı ve dalga geçip gülmüşlerdi, bursa ihtiyacım olmadığını söyleyip yalan söylediğimi düşünmüşlerdi
bu adam yüzünden başıma hiç iyi bi şey gelmedi, hak iddia etme riskiyle yaşamamak için de hiçbir şey yapamıyorum
- 8 Mart 2010
- 746
- 523
- 123
ne denir ki bilmiyorum daha doğrusu her sözün yaşadıklarının yanında anlamsız kalacağını düşünüyorum bu yüzden eğer istersen istediğin kadar dinlerim seni eğer yakın şehirlerdeysek canın sıkıldığında çıkarız dolaşırız eğleniriz sen nasıl istiosan öyle bi gün geçer ben sana yardım etmek isterim ,yanlış anlama ihtiyacın varsa çünkü ne adar büyüsekte hepimizin küçükbi kız çocuğuyuz yani kendini yalnız hissetme ben seve seve gelirimm
- 15 Eylül 2009
- 10.114
- 1.270
- 773
kızlar burda bir iki cümle iç dökmek
yalnız olmadığımı bilmek bile beni o kadar rahatlatıyo ki..
betheone üvey babayla yaşamak da zordur bilirim. bir an önce ayaklarının üzerinde durmaya bak, mesleğini eline al ve kurtul bunlardan
ecisbicis ben mesleğimizi elimize aldığımızda kendimi çok daha güçlü hissediceğimize inanıyorum
bu amaçla bugünlere kadar geldim zaten
2 yılım kaldı, inş atlatıcam
yalnız olmadığımı bilmek bile beni o kadar rahatlatıyo ki..
betheone üvey babayla yaşamak da zordur bilirim. bir an önce ayaklarının üzerinde durmaya bak, mesleğini eline al ve kurtul bunlardan
ecisbicis ben mesleğimizi elimize aldığımızda kendimi çok daha güçlü hissediceğimize inanıyorum
bu amaçla bugünlere kadar geldim zaten
2 yılım kaldı, inş atlatıcam
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
benim oğlumdamı böyle olacak ?
Bizimkiler de ben 5 yaşındayken boşandılar.Babam zaten işi gereği ben küçükkende eve pek uğramazdı hatta anneme babama bakıp bu adam kim gitsin evden diyormuşum.. Boşandıktan sonra haftasonları beni almaya gelirdi ayda bir ağlayarak giderdim hiç gitmek istemezdim..Bugün seni alıcam deyip akşam 5 lere kadar camlardamı beklemedim neler neler..Şimdi ona karşı nötrüm hiçbişey hissedemiyorum.Allah bin kere razı olsun annemden canım annecim çalıştı beni bugünlere kadar getirdi.Evlenmedi.Şimdi babamdan bi de kardeşim var yanında baba dediğimde sen neden benim babama baba diyosun o benim babam diyen,hala ablası olduğumu bilmeyen,kolejlerde okuyan birsürü kurslara giden bana da 2 ayda bir 100 lira veren bi baba benimkisi
canlarım benim üzülmeyinnnnn
bende sanırım eşimle boşanacağım küçük bir bebeğim var... inanaın bizlerde istremiyoruz ben mesela çok direndim aldatılmaya göğüs gerdim kuzum mahsun kalmasın diye.. yeni birileriyle evlenmek yeni bir hayata başlamak evladını mutsuz görmemek için çırpınmak zorundasın... mesela ben içimden bazen ağlamak geliyor doluyorummmm hemde nasıl.. çünkü sevdiğim adma onunla tüm hayallerimi kurduğum adam beni mahvetti.ama ağlamaya bile hakkım yok... bir düşünün kuzum görünce etkileniyor diye.....
hayatta herşey insanlar için dik durun asil olun şerefinizi ve namusunuzu yitirmeyin... ve dilerim hep mutlu olun
bende sanırım eşimle boşanacağım küçük bir bebeğim var... inanaın bizlerde istremiyoruz ben mesela çok direndim aldatılmaya göğüs gerdim kuzum mahsun kalmasın diye.. yeni birileriyle evlenmek yeni bir hayata başlamak evladını mutsuz görmemek için çırpınmak zorundasın... mesela ben içimden bazen ağlamak geliyor doluyorummmm hemde nasıl.. çünkü sevdiğim adma onunla tüm hayallerimi kurduğum adam beni mahvetti.ama ağlamaya bile hakkım yok... bir düşünün kuzum görünce etkileniyor diye.....
hayatta herşey insanlar için dik durun asil olun şerefinizi ve namusunuzu yitirmeyin... ve dilerim hep mutlu olun
- 25 Ağustos 2011
- 6.461
- 673
- 198
huzursuz mutsuz bi ailede büyüdüm bende..21 yasına geldim hala devam gerçi
boşansalardı keşke..
kendımi bildim bileli ayrı yaşadılar saten senede bir gördüm babamı
hep mutlu ailelere imrenek geçti hayatımm
kendi ailemden pay çıkardım hep ben böyle olmıcam benim mutlu bi ailem olucak inş dedim...
inş annemin kaderini yaşamamm
canım annemm hakkını ödeyememm aslaa sana herkes hata yapar seninde hatan o adamla evlenmekmiş...
allah herkesi daha beterinden korusun
boşansalardı keşke..
kendımi bildim bileli ayrı yaşadılar saten senede bir gördüm babamı
hep mutlu ailelere imrenek geçti hayatımm
kendi ailemden pay çıkardım hep ben böyle olmıcam benim mutlu bi ailem olucak inş dedim...
inş annemin kaderini yaşamamm
canım annemm hakkını ödeyememm aslaa sana herkes hata yapar seninde hatan o adamla evlenmekmiş...
allah herkesi daha beterinden korusun
- 27 Aralık 2011
- 5.593
- 4.467
- 373
benım annem babam da 12 sene önce boşandılar çok sıkıntılar çektik.babam maalesef paranoid şizofren ama asla hastalığını kabul edip tedavi olmaya yanaşmıyor.böyle böyle ömrünü tüketti gitti..şu anda ona karşı ne bır sevgı nede nefret hissediyorum.sadece onun için üzülüyorum acıyorum.benım anladığım tek şey baba olmayı anlayabılen çok az erkek var.onun için evlenirsem en az 5 sene beklemeyı düşünüyorum çocuk yapmak için.eskıden de eksıklık hıssettım hala da hıssedıyorum.herşeye çok çabuk sınırlenıyorum kin tutuyorum en basıt olayları bıle hemen kışısellestırıp aklımdan atamıyorum.bende bunalım geçiriyorum ama elimden de bırsey gelmiyor...bende hep ısterım normal bır babam olsun benı korusun kollasın herkesten korkuyorum kımseye doğru duzgun guvenemıyorum.başıma bır şey gelırse kimse bana sahıp çıkmazmış gıbı hıssedıyorum.eğer dengesiz giden bır evlılığınız varsa ne olur hemen çocuk yapmayın 
benim ailemde bıkaç sene önce ayrıldı ben de ünideyim şu an. Çok acılarr yaşadım çok agladım çok eksiklikler hissettim babamı cok istedim ama o beni tersledi görüşmedi sokakta kalsam yüzüme bakmayacak biri kısacca babalık duyguları hatta insanlık duyguları yok. Peki nefret ya da kin duyuyor muyum? hayır... kırgınlıklarım var o kadar. cunku bna yaşattıgı acılar beni olgunlaştırdı hayata karşı dimdik ve saglam duruyorum şu an. napalım ailemizi biz seçmedik hayat sadece onlar değil sen güzel günleri, gelecegi düşün. Bu zamanda boşanmış aileden olmak eksiklik değildir artık malesef normal hale geldi bu tür şeyler. annenle baban bir olsaydı bu halinden daha kötü olurdun. Sen onlara inat dogru ınsanla guzel evlılık yaparsın ilerde aile kurarsın değil mi ama :)) ne guzel demişsin onları anlamaya calsııyorum diyerek... Bu zamanda anlayışlı insan olmak zordur.insanlar bencil çünkü... Ağlamak ayıp değil moralın bozuksa ağla tabı rahatlarsın ama abartma lütfen ne yapıyorsan kendine yaparsın üniversite yılları cok guzel bence tadını cıkar gez dolaş arkadaşların olsun hayat boyle güzel
- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
daha öcnede yazmıştım
dogumdan sonra baska bır kadın için gitti gidiş o gidiş
şuanda 22 ay olmak üzere
bebeğimde 23 aylık olmak üzere
2 kere gördüler birbirlerini eylül ayında ılkında oglum anlamadna gıtmıs ancak 2.gidişte cok aglayarak gitmiş
3.görüşme gerçekleşmedi cunku minicik yavrum onu görür görmez çıplık kıyamet aglamaya baslıyor.
yenıden evlenıcem mustakbel esime baba diyor , zaten oda baska cocugumuz olsa ! x kadar sevemem dıyor. Yalan soylemıyor ama boyle dusunuyor
Oğlumu biyolojik babasıyla paylaşmak canımı cok sıkıyor, eşit olmadıgımızı düşünüyorum onun yoklugundada ben avrdım ne kadar baba olabilirki.. Ona gittiğinde tarifsiz duygulara kapılıyorum.Elimde olsa asla göstermem ama kanunlar
dogumdan sonra baska bır kadın için gitti gidiş o gidiş
şuanda 22 ay olmak üzere
bebeğimde 23 aylık olmak üzere
2 kere gördüler birbirlerini eylül ayında ılkında oglum anlamadna gıtmıs ancak 2.gidişte cok aglayarak gitmiş
3.görüşme gerçekleşmedi cunku minicik yavrum onu görür görmez çıplık kıyamet aglamaya baslıyor.
yenıden evlenıcem mustakbel esime baba diyor , zaten oda baska cocugumuz olsa ! x kadar sevemem dıyor. Yalan soylemıyor ama boyle dusunuyor
Oğlumu biyolojik babasıyla paylaşmak canımı cok sıkıyor, eşit olmadıgımızı düşünüyorum onun yoklugundada ben avrdım ne kadar baba olabilirki.. Ona gittiğinde tarifsiz duygulara kapılıyorum.Elimde olsa asla göstermem ama kanunlar
Benzer Konular
