Bosanmis anne baba cocuklari

nonickse .!.:
Etrafimda ki bazı insanlar boşanmış anne baba çocukları soyle oluyor böyle oluyor uyuşturucuya alışıyor cart curt bir sürü şey söylüyorlar..Hem kendi adıma hem onun adına çok korkuyorum.
Genişletmek için tıkla...
Çok mesnetsiz bir önerme. Arkadaş grubumda anne babası boşanmamış olan bir tek ben vardım. Hepimiz de kendi halinde insanlarız, okuyup öğretmen olduk. Evlendik, çocuklarımız var. Sadece birimiz bekardı, o da bu yaz sonu evleniyor. Yetiştiren kişi anne ya da baba olsun, karakterli bireyler olduğu sürece çocuklara hiçbir şey olmaz. Tam tersi, benim gözlemlediğim de uyuşturucu kullanıp adam yaralamadan ceza evine girenler hep boşanması gerektiği halde boşanmayan insanların çocukları. Sevgisiz, sürekli kavga dövüşlü ortamda yaşadıkları için bunu da normalleştiriyorlar sanırım ya da arayış içine giriyorlar eksiklikleri yüzünden.
 
nonickse .!.:
Selam herkese..Geçenlerde konu açmıştım ben esimle yaşadıklarımız hakkında.Bosanma arifesinde olduğumuzdan bahsetmiştim.Cok uzundu yazdıklarım muhtemelen çoğu kişi okumadı zaten.En temel sebep cinsel ilişkinin olmamasıydı.
Neyse tatil bitti,ben dilekcemi hazırladım.Kismetse yarın davayı açmaya gidecegim.Ama şu an çok korkuyorum.Icimde hersey ya kötü olursa,ya pişman olursam kaygıları var...Aslinda karar verdiginden beri coook rahat ve mutluydum.Etrafima nese saciyordum.Ama simdi yaklastijca korkmaya basladim.birde 11 yaşında oğlum var.Onun içinde çok korkuyorum.Etrafimda ki bazı insanlar boşanmış anne baba çocukları soyle oluyor böyle oluyor uyuşturucuya alışıyor cart curt bir sürü şey söylüyorlar..Hem kendi adıma hem onun adına çok korkuyorum.Ustesinden gelebilecek miyim bilmiyorum. İçimi rahatlatacak biseyler söylemek isteyen olursa çok iyi olurdu :(
Genişletmek için tıkla...
Annem babam ayrıldı, babami hiç görmeden büyüdük, 3 kardes de okuyup meslek sahibi düzgün insanlar olduk , bence baba kötü ise anne acilen çocukları ile uzaklaşmalı, benim babam şizofreni derecesinde hastalıklı bir adamdı eğer onun yanında büyüseydik kimbilir ne haldeydik. Babasız büyümek kötü bisey değil hatta bazen gayet faydalı bisey ...
 
nonickse .!.:
Kim mutsuz hayatına çocuğu bahane eder ki?? Çocuğum olmasa bir dakika düşünmezdim. Bu kadar uzun süre katlanmamin tek değil ama en büyük sebebi o. İkinci sebebiyse ozguvensiz oluşum. Yıllarca camdaki kız tarzı bir hayatla büyüyüp evlendim ve şimdi boşanmaya çalışıyorum.Sudan çıkmış balık gibiyim takdir edersiniz ki
Genişletmek için tıkla...
Tamam işte tamda mutsuz hayatınıza çocuğu bahane ediyosunuz, çocuk olmasa düşünmezdim bile diyorsunuz, ileride çocuğum için katlandım diyeceksiniz bu çocuklar için çok büyük bir yük. Bunu anlamıyosunuz, bir evde anne mutluysa çocuklar mutlu olabiliyor aksi durumda zaten eksik kalıyolar
 
Ne yollu oldum, ne uyuşturucu kullandım. 19 yaşımda tek başıma büyükşehirde hem çalıştım hem üniversite okudum, birçok insan gibi.

Mutsuz bir evde büyümek psikolojik olarak daha büyük bir yıkım ama bizim insanlarımız evde kan ağlayıp sokakta millete mutluluk cakası sattığı için bilmiyoruz.
 
Ay ne alaka uyuşturucu ya ne sigaram var ne doğru dürüst alkolüm. Kardeşim desen öyle. Çok iyi bir bölümü bileğimin hakkıyla kazanıp okudum. İyi bir şirkette yönetici olarak çalışıyorum. Kardeşim üniversiteye gidecek. O biraz haylaz ama annem üstüne çok düşüp şımarttı erkek ergenliği var bir de. Sonrasında kimseden destek almadan çalışıp evimi barkımı kurdum evlendim. Babamla da yaklaşık 7 yıldır görüşmüyorum. Ne elim kolum eksildi ne başka yerim. Ara ara babam olsaydı daha mı iyi olurdu düşüncelerine giriyorum üzgün olduğum zamanlarda ama sonra düşünüyorum anahtarın kapıya çarpışı bile benim için bi korku sebebiymiş babam gelecek ve kavga çıkacak diye. Üstelik babamla da ilişkimiz mükemmeldi. İyi ki defolup gitmiş.
 
nonickse .!.:
Selam herkese..Geçenlerde konu açmıştım ben esimle yaşadıklarımız hakkında.Bosanma arifesinde olduğumuzdan bahsetmiştim.Cok uzundu yazdıklarım muhtemelen çoğu kişi okumadı zaten.En temel sebep cinsel ilişkinin olmamasıydı.
Neyse tatil bitti,ben dilekcemi hazırladım.Kismetse yarın davayı açmaya gidecegim.Ama şu an çok korkuyorum.Icimde hersey ya kötü olursa,ya pişman olursam kaygıları var...Aslinda karar verdiginden beri coook rahat ve mutluydum.Etrafima nese saciyordum.Ama simdi yaklastijca korkmaya basladim.birde 11 yaşında oğlum var.Onun içinde çok korkuyorum.Etrafimda ki bazı insanlar boşanmış anne baba çocukları soyle oluyor böyle oluyor uyuşturucuya alışıyor cart curt bir sürü şey söylüyorlar..Hem kendi adıma hem onun adına çok korkuyorum.Ustesinden gelebilecek miyim bilmiyorum. İçimi rahatlatacak biseyler söylemek isteyen olursa çok iyi olurdu :KK43:
Genişletmek için tıkla...
merhaba konuyla bir nebze bağlantısı vardır diye bende fikir almak isterim sizlerden.

Çocukluk arkadaşım ve aynı mahallede büyüdüğümüz kişi seneler sonra yeniden tanışıyoruz. ben 31 yaşındayım hiç evlenmedim ama kendisi 35 yaşında 6 yıl süren bir evlilik geçirdi ve 5 buçuk yaşında kızı var. Ben korkuyorum ve endişeleniyorum sürekli daha birlikteliğe ve yeniden tanışmaya karar verdiğimizden beri kendisinden 2 kere ayrılmak istediğimi söyledim ve şunu söylemek isterim ki bu zamana kadar bir çok ilişkim oldu ama daha önce bu kadar samimi ve içten gözlerime bakan bana değerli hissettiren bir ilişkim olmamıştı. Endişe ve kaygılarım mutluluğumun önüne geçti. Ya ilerde çocuk yüzünden sorun yaşarsam ailem kabul etmezse, onun ailesi sorun çıkartırsa gibi bir çok konuyu düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum…
 
Annem babam boşandı . Ne uyusturucusu hayatımda sigara bile içmedim. Mesleğim , evim , eşim , çocuğum her seyim var. Çevremde sayılan sevilen biriyim. Bir de sizden bir kaç konu yukarıda kardeşi annesini döven bir üye var babası da evdeymiş açın bakın isterseniz. Ayrıca siz boşanıyorsunuz cocugunuz değil babasıyla istediği zaman görüşecek. İki ebeveynde doğru iletişimi yakalarsa cocuk neden baska yönelimlere girsin.
 
1 yıl oldu boşanalı çocuğum bu aralar babayı istiyor ağlıyor. Aynı evde yaşamamızı istiyor 5 yaşında. Ne yapacağımı şaşırdım
 
nonickse .!.:
Evet bende bosanamayan ama devamli kavga eden bir çiftin çocuğuyum.Bende bunu diledim hep.Cocukken her kavgaların da wcde ağladığım dün gibi aklımda.. Zaten kendi ayrıliğimda ki motivasyonum da buydu.Yani sizin dediğiniz.Mutsuz bir yuvada cocuk daha mutsuz oluyor fikri..Ama yine de son zamanlarda oglum devamli üçümüzün bir arada olmasını istiyor ve zaten kaygı bozukluğu yaşayan bir çocuk.Ilac kullanıyor bununla ilgili olarak.. Daha önceki ayrılma meselemiz de çok etkilenmisti..Ondan korkuyorum bende sanırım. Herseyi daha da berbat etmekten..Ama ben de böyle mutlu değilim ve her geçen gün tükeniyorum
Genişletmek için tıkla...

Cinsellik yok derken? Ben şahsen sadece Cinsellik için boşanmam.
Dolu dolu Cinsellik yaşamaniz hakkiniz ama sorununuz cinsellik değilde sevgisizlik gibi geldi bana. Adamin caba göstermemesi sizi tetiklemiş.
Dilekçe vermeden önce bireysel terapi almayi düşündünüzmü?
 
tulumbachen .!.:
Cinsellik yok derken? Ben şahsen sadece Cinsellik için boşanmam.
Dolu dolu Cinsellik yaşamaniz hakkiniz ama sorununuz cinsellik değilde sevgisizlik gibi geldi bana. Adamin caba göstermemesi sizi tetiklemiş.
Dilekçe vermeden önce bireysel terapi almayi düşündünüzmü?
Genişletmek için tıkla...
Cinsellik yok derken basbayağı hiç cinsellik yok.Ayni evin içinde 2 arkadaş gibiydik.3-4 ay sesimi hiç çıkarmadan duruyordum,bakalım o yanasacak mi ya da ne zamandır bisey yapmıyoruz noluyor diye soracak mi falan ama maalesef. Hiçbir zaman bunun ne şikayetlisi ne de taleplisi oldu.O kadar sürenin sonunda ben artık dayanamayıp konuyu aciyirdum.Ben açtıktan sonraki günler yanasiyordu yanıma ama o zaman da ben istemiyordum tabi.Sirf söylediğim için yanıma gelmesi istediğim bir şey değildi. Sadece cinsellik değildi sorun elbet.Eger öyle olsaydı zaten evliliğin ilk yıllarında bosanirdim.8 sene bu şekilde katlandım.Kendim hem psikiyatriste gittim hem bireysel terapi aldım.Zaten boşanma konusundaki kararimin netlesmesi terapiden sonra oldu.Terapistim evlilik terapisti önerdi ama devamli benim zorumla biseyler yapmaktan çok yorulmuştum ve davayı açtıktan sonra eşim terapiste randevu almisti ama o noktada ben gitmedim
 
nonickse .!.:
Cinsellik yok derken basbayağı hiç cinsellik yok.Ayni evin içinde 2 arkadaş gibiydik.3-4 ay sesimi hiç çıkarmadan duruyordum,bakalım o yanasacak mi ya da ne zamandır bisey yapmıyoruz noluyor diye soracak mi falan ama maalesef. Hiçbir zaman bunun ne şikayetlisi ne de taleplisi oldu.O kadar sürenin sonunda ben artık dayanamayıp konuyu aciyirdum.Ben açtıktan sonraki günler yanasiyordu yanıma ama o zaman da ben istemiyordum tabi.Sirf söylediğim için yanıma gelmesi istediğim bir şey değildi. Sadece cinsellik değildi sorun elbet.Eger öyle olsaydı zaten evliliğin ilk yıllarında bosanirdim.8 sene bu şekilde katlandım.Kendim hem psikiyatriste gittim hem bireysel terapi aldım.Zaten boşanma konusundaki kararimin netlesmesi terapiden sonra oldu.Terapistim evlilik terapisti önerdi ama devamli benim zorumla biseyler yapmaktan çok yorulmuştum ve davayı açtıktan sonra eşim terapiste randevu almisti ama o noktada ben gitmedim
Genişletmek için tıkla...

Anladim. Terapi alınmış, kendinizi reflekte etmişsiniz. Olmuyorsa olmuyordur.
Bende boşanmış bir anne babanin çocuğu olarak kötü yola düşmedim.
Avukatim. Kötü alışkanlıklarım yok.
Hakkinizda hayirlisi olsun
 
nonickse .!.:
Cinsellik yok derken basbayağı hiç cinsellik yok.Ayni evin içinde 2 arkadaş gibiydik.3-4 ay sesimi hiç çıkarmadan duruyordum,bakalım o yanasacak mi ya da ne zamandır bisey yapmıyoruz noluyor diye soracak mi falan ama maalesef. Hiçbir zaman bunun ne şikayetlisi ne de taleplisi oldu.O kadar sürenin sonunda ben artık dayanamayıp konuyu aciyirdum.Ben açtıktan sonraki günler yanasiyordu yanıma ama o zaman da ben istemiyordum tabi.Sirf söylediğim için yanıma gelmesi istediğim bir şey değildi. Sadece cinsellik değildi sorun elbet.Eger öyle olsaydı zaten evliliğin ilk yıllarında bosanirdim.8 sene bu şekilde katlandım.Kendim hem psikiyatriste gittim hem bireysel terapi aldım.Zaten boşanma konusundaki kararimin netlesmesi terapiden sonra oldu.Terapistim evlilik terapisti önerdi ama devamli benim zorumla biseyler yapmaktan çok yorulmuştum ve davayı açtıktan sonra eşim terapiste randevu almisti ama o noktada ben gitmedim
Genişletmek için tıkla...

Siz eşinize kıpır kıpır olup onu arzuladiginizi gösterdinizmi?
Eminim bu konulari terapide konuşmuşsunuzdur ama bazi kadinlar dizi çıkmış eşofmanla yillarca kenara cekilip adam beni fifty shades of grey modusunda arzulasin istiyor malasef
 
nonickse .!.:
Bosandiginizdan beri mu öyle yoksa son dönem mi babasini ister oldu? Bisey tetiklemis olabilir.
Genişletmek için tıkla...
Ara ara yapıyordu artık tamamen yan yana gelmeyi reddettim tartıştık. Son zamanlar arttı bu ağlama nöbeti öfke sinir. Yan yana görmek istiyor babası ile beni
 
nonickse .!.:
Selam herkese..Geçenlerde konu açmıştım ben esimle yaşadıklarımız hakkında.Bosanma arifesinde olduğumuzdan bahsetmiştim.Cok uzundu yazdıklarım muhtemelen çoğu kişi okumadı zaten.En temel sebep cinsel ilişkinin olmamasıydı.
Neyse tatil bitti,ben dilekcemi hazırladım.Kismetse yarın davayı açmaya gidecegim.Ama şu an çok korkuyorum.Icimde hersey ya kötü olursa,ya pişman olursam kaygıları var...Aslinda karar verdiginden beri coook rahat ve mutluydum.Etrafima nese saciyordum.Ama simdi yaklastijca korkmaya basladim.birde 11 yaşında oğlum var.Onun içinde çok korkuyorum.Etrafimda ki bazı insanlar boşanmış anne baba çocukları soyle oluyor böyle oluyor uyuşturucuya alışıyor cart curt bir sürü şey söylüyorlar..Hem kendi adıma hem onun adına çok korkuyorum.Ustesinden gelebilecek miyim bilmiyorum. İçimi rahatlatacak biseyler söylemek isteyen olursa çok iyi olurdu :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Ne alakası var boşanmıs anne baba çocuklarinin ona buna alışmasıyla.
Şu pis toplum elini etegini insanların hayatindan bir cekmiyor ya, takmışlar kafaya boşanmış insan çocuklarini.
Ben babasız büyüdüm 18 sene boyunca var olan sadece sesini duyduğum kendisini hiç görmedigim bir babadan bahsediyorum.
18 sene sonra taniştım babamla ergenliğin nirvanasında ama hiçde ota b.ka bulaşmak aklıma gelmedi.
Böyle şeylerin boşanmışlıkla falan bir alakası yok düzgün yetiştireceğiz çocuğumuzu elimizden geleni yaptığımıza iyiyi kötüyü ögrettiğimize emin olacağız gerisi onun tercihi.
Ya topluma yararlı bir birey olmayı tercih edecek yada yok olacak kötü alışkanlıklarla bu noktada hiç kimsenin yapacağı bir şey yok sizin boşanmış olmanizlada bir alakası yok.
Gerçekten buda şimdi çıktı ya aman boşanma hapçı olur bilmem ne olur saçma sapan.
 
B.k gibi evliliklerine ısrar inat sarılıp bi de patır patır üreyen, karı koca geniş aile birbirini yemekten çocukların ne derdi sıkıntısı var diye sormayan toplum mu diyor bunları? Herkes önünden yesin önce.
 
Ben 8 yaşındayken ayrıldı annemle babam. En doğrusunu yaptı annem, çünkü çocuklar anneli babalı evlerden ziyade mutlu ebeveynler görmek istiyor.
 
Evlilik terapistine gidecek kadar bilinçliyseniz ve terapiste gittikten sonra boşanmaya karar verdiyseniz mutsuz bir evlilik içinde büyüyen çocuklardansa mutlu bir anneyle büyüyen çocukların psikolojisinin çok çok daha iyi olduğunu bildiğinizi düşünüyorum. Çevremde boşanma davası açıp son anda vazgeçen bir sürü kadın tanıyorum. Hepsinin bahanesi aynı çocuğum için barıştım. Hayır çocuk için barışmıyorlar. Aslında çoğu kadın boşanma blöfünü gören adamları geri döndüremediklerinde ve sona yaklaştıklarının farkına vardıklarında kararlı olmadıkları için bahaneler üretmeye başlıyorlar barışmak için. Adamlar da zaten o kadar umursamaz ki onlar için evlilik devam etse de olur etmese de. Türlü bahanelerle geri dönen kadınla barışmayı kabul eden adam zaten tüm kozları elinde bulundurduğunun farkına varıp şiddetin dozunu iyice artırıyor. Sonra yine aynı boşanma döngüsü ve keşke barışmasaydım diyen kadınlar. Siz böylesiniz demiyorum ama burada çocuğum çok etkilendi deseler ki diyenler olmuş gidip barışacak mısınız? Barışmayacaksanız neden o evlilikte çocuğunuzun daha mutsuz olacağı gerçeğini kabul etmekte zorlanıyorsunuz?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X