Ben pedalıyla kendim kızım olmadan görüştüm.Sorunun babadan kaynaklandığını onunla da görüşülmesi gerektiğini söyledi.Cocuguna bu şekilde davranan biri pedagog a gitmez ki
Ben boşanmış anne babanın çocuğuyum.yaşım 36,o zaman 12 yasındaydım o dönem bir süre travma oldu bende ama şükür öyle bir anneye sahibim ki çabuk atlattım.babam işi yoktu annem memur oldu babaannemlerin yanına taşındılar üstelik babama da sınava girip denemesi gerektiğini çok söyledi ama nafile.tabi para yoktu geçimsizlik hat safhada,kaynana baskısı da çabası.bir amca bir hala var,amcamı severim hala demeye bin şahit ister çirkef.
Velhasıl görüldükçe hep annem kötüydü kin derecesinde değil ama annemi suçlu bulurdum yuvasını yıkmakla içten içe,(kadın ya).tek bir söz söylemedi karşı tarafı kötüleyici o baban onlarda ailesi görüşeceksin dedi.herkese kulagını kapattı
Boşanmadan 7 yıl sonra yengem (eltisi) kapısını çaldı düzenini gördü ve annemi taktir ettiğini destek olmadıkları için çok utandığını dile getirdi çünkü o gün Amcam bile yüzü olmadıgından gelememiş
Aradan geçen 25 yıl ‘babam yıllar sonra dolaylı yönden pişmanlıgını dile getirdi’ neden? Çünkü aynı yerinde sayıyor adam.
Annem ilkokul mezunu iken okudu ekstra kursalara gitti ve konum olarak çok şükür rahat işi de,evini de aldı hatta sırf torunu (oğlum) okul yolllarında perişan olmasın diye bize araba bile aldı
Tabi ben evlendikten sonra anneme hak verdim (10 yıl oldu evleneli)
Şu dünyada hep kadınlar crkiyor erkeğe bişey olmuyor
Kızınız da anlayacaktır dik durun gidip gelsin yoluna göre konusun bırakın siz kötü olun.arkanız dağ gibi bunu bilin sadece zaman ve sabır