• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Boşanmış biriyle evlenerek hatamı ettim:(

Bence sorun boşanmış bir adamla evlenmeniz değil, iki çocuğun sorumluluğunun ağır gelmesi. Tabii ki yeni evli insanlar baş başa vakit geçirmek isterler. Ha burada eşinizin de arayı bulması lazım ama bence sizi anlamıyor, anlamak için de çabalamıyor.
Çocuklara gelme diyemez tabii ama ailesiyle konuşabilir. Mesela "bu akşam hanımla biraz yalnız kalmak istiyorum anne çocuklara da babanların işi çıkmış" şeklinde konuşabilir. Yani gönül kırmadan, sizi suçlamadan, çocukları da zor duruma sokmadan ortayı bulabilir.
Ya da bir hafta sonu için başbaşa bir kaçamak yapın çocuklar babaaannede kalıyorlarmış zaten.
Bence bu konuda arayı bulması gereken eş kişisi oluyor.
Maalesef erkekler kadınlar kadar ince düşünemiyor, hatırlatmak gerekebiliyor.
 
NeverOne .!.:
Çocuklu kadınla evlenilir de çocuklu erkekle evlenmek çok zor bence. Kadın çocuğu ve eşi arasındaki dengeyi kurar, ikisine de eşit zaman yaratır ama erkek yapamıyor genelde. Üstüne üstlük çocuğunun bakımını da yeni eşine yıkıyor. O yüzden çok zor vallahi, aynı yaştayız düşünemiyorum böyle bir evlilik yaptığımı.
Genişletmek için tıkla...

Çocuklu kadınla evlenilir ama çocuklu anne cok zorluk çekiyor.

Çoğu zaman kadindaki merhamet erkekte olmuyor.
 
Ben tek kızımla bile eşimle baş başa kalamıyorum aynı evin içinde siz gerçekten bunun hayalini kurarak mı evlendiniz anlamadım ki ?
İnsanlar evin içerisinde bir arada olurlar hanımefendi.
Bir gecesini bana ayırsın ne demek yani ?
Gece sizinle yatıyor zaten.
 
Şuan kendimi sizin yerinize değilde, çocukların yerine koydum. Babamız ikinci evliliği yapsa bizden bir gece dahi izin istese çocuk aklımla çok üzülürdüm. Anneleri yok mu? Hiç ona gitmiyorlar mı? Yanlış anlamayın ama iki çocuklu bir adamla bile bile evlenmişsiniz. Ayrıca kayınvalide neden size anlayış göstersin ki akşama kadar bakıyor zaten, akşam olsada bende kendimle basbasa kalsam diye bakıyordur eminim. ( ben bile cocuklarım uyusada kafa dinlesem diye bakıyorum)
 
Kendi çocuklarınız olduğunda yine aynı şeyler olacak ama onları gece başka yere gönderemeyeceksiniz.

Lütfen merhametinizi kaybetmeyin, eşinizle tatlı dille konuşun, çocukların yanında eşinize sarılabilirsiniz, sevginizi göstermeye çekinmeyin.
Kırmayın yavruların kalplerini
 
Iyi de o babaanne dedeninde bi hayatı var zaten aksama kadar bakıyorlarmış çocuklara daha ne yapsınlar?
Bence siz beklentilerinizi düşürün.
Iki çocuklu adamla öyle aşırı romantik şehvet dolu filan bi evlilik beklemeyin.
Ha okul açılınca belki biraz daha erken yatarlar veya hafta sonu annelerine falan giderler o zaman rahat edersiniz.
Bu arada boşanmada muhakkak o kv nın parmağı vardır kendinizi ezdirmeyin derim ben haddini bilsin.
 
Bazı günler dışarıda vakit geçirseniz işten sonra. Yemeği başbaşa yemiş olursunuz...

Ayda 1 veya 2 haftasonu yakın mesafe yerlere kaçabilirsiniz...

Veya oturup açık açık konuşacaksınız kayınvalide ile.
 
arzu_esma11 .!.:
Merhaba,
Benimkisi dert mi tercihimin doğurduğu bir sonuç olduğu için dert denilir mi bilemiyorum.28 yaşındayım ve 5 ay önce 2 çocuğu olan 36 yaşında bir evlilik yapmış 6 sene bekar durmuş eşimle ilk evliliğimi yaptım .Çook severek ailemin çok sert olmasada karşı durmalarına rağmen ikna edip evlendim. Kayananamı 6 önce kanatsız melek sanıyordum.Ama ne yazık ki oda kaynanalığa başladı. Neden olduğuna anlamadığım bir şekilde aklına geldikçe laf sokmalarına başladı. Kaynanalığın doğasında mı bu var nedir anlamadım.Eşimin ailesi ile yan yana oturuyoruz.Biz çalıştığımız için çocuklar kaynanamada kalıyor orada yatıyorlar.Biri 11 yaşında,ikincisi 9 yaşında kız çocukları.Onları çok seviyorum.Çok uslulular akıllılar beni çok seviyorlar.Eşimin akrabaları bile anneleri olsa bu kadar ilgilenir bu kadar sever diye kayananama övüyorlarmış beni eşimde bu konuda hep teşekkür eder bana.
Ama asıl sorun eşimde bende çalışıyoruz .Ve en geç akşam 7 de evde oluyoruz.Ve biz eve adım atar atamaz çocuklarda geliyor.Ve gece 12 de yatmaya gidiyorlar evlendiğimizden beri böyle sabr ediyorum.Ne eşim ne ailesi yeni evli çift yalnız bırakalım gibi bi düşüncede olmuyorlar.Nereye gitsek hep beraberiz.Eşim sadece gece 12 den sonra eşim.Çocukların yanında istediğim gibi hiç bir şey yapamıyorum.Eşimle başa başa yemek yemek yok , berber tv izlemek yok,yanına yatıp sarılmak yok sadece oturup çocuklarla ilgileniyoruz tv izliyoruz ve sonunda uykum geliyor ve uyuyorum.Sanki tek başıma bir evlilik yaşıyorum.Eşimi çok seviorum Bana karşı asla bir saygısızlığı yok her fırsatta beni çook sevdiğini söyluyor.Evine bağlı bir adam kötü hiç bir alışkanlığı yok.Ama bir tek bu var.Biraz düşünceli olsa bende evliliğimin tadını çıkartmak istiyorum.Bir gecede tüm gecesini bana ayırsa bunu böyle söyleyince onlar çocuk git dersem kırılırlar diyor.Ama böylede ben kırılıyorum.Neyapıcağmı bilemiyorum.Bütün hayatımın böyle geçecek olması düşüncesi beni derin bir mutsuzluğa sürüklüyor.Onun ikinci evliliği olduğu için benim beklenti ve heycanımı anlamıyor sanırım.Çok üzgünüm sanırım asla ilk evlilik heyacanını yaklayamıycam.Acaba boşanmış biriyle evlenerek hata mı ettim bunu düşünmeden edemiyorum?Kendi kararımdı bu evlilik o yüzden ailemede hep çok mutlu rolünü oynuyorum.Çok yoruldum benim durumuma benzer bir hayatı yaşayan hanımlar tecrübeleriniz belki zihnimi aydınlatır diye buraya yazıyorum:KK43:
Genişletmek için tıkla...
Yani esiniz hevesini almis baba olmus erkenden ..Sizin ilk evliliginiz olunca beklentiniz yuksek konusun ama bence boş..Bilerek israr etmissiniz..Ben de 28 yasimda evlendim 2cocuklu biri bana gelse koşarak kacardim galiba biraz mantıkla yaklasmak da gerekiyor ..
 
İnsan evlendiği eşinin kedisine köpeğine bile bakıyor. Başka insanların çocuklarına koruyucu aile olabiliyor. Esinin evladina neden bakmasın.
İleride iki tane de kendi doğurduğu evladı olursa geniş mutlu bir aile olurlar.
Üstelik konu sahibinin şimdi emek verdiği o iki güzel kız çocuğu yeni gelecek çocuklarının bakımında severek ablalik yapıp işini kolaylaştırır.
 
Kendinizi çok zor ve çetrefilli bir duruma sokmuşsunuz maalesef.Çocuklar o evde hep olacak mecburen.Bunu öngörmeniz gerekirdi.

Çocuklar anneleriyle de görüşmüyorlarmış , belki bu sebeple sizi daha çok benimserler.Bir de onların yanında sarılamıyoruz vs yazmışsınız , sarılsanız zorlarına gider diye mi düşünüyorsunuz? Bence daha normal davranabilirsiniz.Abartıya kaçmadan tabii ki.Kendi çocuklarınız olsa da abartamazdınız zaten öyle düşünün bu yazdığımı.

Kendinizi ilk evliliklerini yapan çocuksuz çiftlerle kıyaslamayın bence.Boşuna üzülür yıpranırsınız.Seçtiğiniz hayatı olduğu gibi kabul etmeniz gereken bir durumdasınız.Çünkü eşinizin çocukları onlar.Yapılacak bir şey yok gibi görünüyor.

Siz de bebek sahibi olursanız işler daha da zorlaşabilir.Buna da hazırlıklı olun.Allah yardımcınız olsun.
 
Kaybolmuscennet .!.:
Bu gibi durumlarda çocuklarla iyi geçinen ve onlara iyi niyetle yaşayan insanlar bence harika insanlar. Kalbi sevgisi büyük insanlar ancak başka insanın çocugunu yürekten sevebilir...
Şikayetlerinizde haklısınız. Okul açılınca biraz daha normale döner. Bir de kızlarla daha samimi olursanız belki bazı şeyleri aşabilirsiniz.

Yani nasıl desem mesela hafta sonu kızlarla havuza vs gidin önce onlarla baş başa takılın. Sonra onlarla sırdaş olun. Bazen yardım isteyin akıl danışın vs bu şekilde onlara karşı iyi niyetinizden iyice emin olurlar.
Bi.süre snra onlarlada paylaşabilirsiniz. Babanıza sürpriz hazırlıycam deyin. Hiç baş başa yemek yemedik deyin. Onlarada görevler verin size yardım etsinler. Sofra kurarken vs. Hatta büyük olana müzik seçtirin falan. Bu şekilde bu gibi olaylara dahil olurlar ve saygı duyarlar.

Yani demek istedigim samimiyet herşeyi çözer bence.

Herşey kader kısmet. Nasibinizde böyle bi hayat varmış. Ve siz bunu mükemmel şekilde sırtlanmışsınız bence.
Genişletmek için tıkla...
Yorumunuzu çok beğendim ve alıntılamak istedim .. bende aynen böyle düşünüyorum konu sahibi..
zor bir yola girmişsin evet ama biraz sabırla daha güzel olur inşallah
Allah senin de yavrularında yardımcısı olsun..
 
Eğer anneyle görüşmüyorsa çocukların babada kalması kadar doğal bir şey Yok.
Yani babaanne de kalması saçma zaten. Küçük çocuklar bunlar. Yaş aralığı çok küçük. Sizinle eşinizi baş başa bırakmak düşüncesinde olamazlar. Bunu bilerek evlenmiş olmanız lazım. Bu konuda kayınvalide yardımcı olmalıydı en azından balayı veya tatil için ama kimsenin ipiyle kuyuya inilmez. Kayınvalideye güvenerek evlenmemeliydiniz. Alışma evreleri zor ama bi kaç sene sabrederseniz bazı şeyler yoluna girer. İnşallah daha güzel günleriniz olur. Sıkmayın canınızı.
 
Ben yaptığınız çok güzel birşey olduğunu düşünüyorum. Anne sevgisi arayan iki çocuğa annelik ediyorsunuz. Allah’ın emaneti size. Büyük lutuf. Eşinizi de seviyorsunuz. O zaman şimdi olmasa da iler de gelir. Sabredin onları mutlu etmeye devam edin. Allah mukafatını verecektir.
2 çocuklu bir adamla evlenmeyi hata olarak görmüyorum. Sevdikten sonra herşeyin üstesinden gelirsiniz. Sizinkisi anlık bir patlama olmuş. Her konuda her zaman insanlarım bu şekilde olumsu düşünmeleri oluyor. Zamanla eşinizi, kayınvalidenizi tanıyarak daha iyi yönetecek ve herşey daha güzel olacak.
 
Sevdiğim adamın iki çocuğu var evlenmeli miyim diye fikir sorsanız çok farklı şeyler yazılırdı. Ancak artık olan olmuş o yüzden mutluluğunuzu, heyecanınızı kaybetmeyin. Bunaldığınız noktalar olacaktır çünkü şeytan kolgeziyor. Siz yine de içinizdeki o güzel sesi dinleyin. Ayrıca o yaştaki çocukların gece 00:00 a kadar oturması doğru değil. Madem ebeveynleri oldunuz kendi evladınızmış gibi sınırları çizin. Saat 22:00 oldu mu yatmaya gönderin. Sadece cuma ve cumartesi geç yatmalarına müsade edin. Eşiniz de bunları normal karşılar diye düşünüyorum zaten okullar açılacak erken yatıp kalkmaya alışsınlar. Haftada bir mesela pazar gününü başbaşa kendinize ayırın. Açıkça belirteyim aynı şeylerin daha katı versiyonunu kendi çocuğuma uygularım hiç tereddüt etmem.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X