Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim

Para muhabbeti neden aşağılık bir durum gibi görünüyor gözüne? Bir işte çalışsan para istemez misin mesela her emeğin bir karşılığı vardır. Sevgi para aile fedakarlık ve konularda kafan karışık. Para muhabbetini utanılacak bişey gibi görüyorsun. Boş eski evime kira ödeyen(? Burayı hiç anlayamadım zaten) adam sana da ödesin. Kendine ve emeğine ihanet ediyorsun
Çok değişik bir kafa yapısı gerçekten.Bizim ailecek paramız var para konuşmamız ayıp olur diye büyütülmüş galiba.Evlilik ne demek.Evlilikte her şey özellikle para konuşulur.Nereye ne harcanağı gelecek için nasıl yatırım yapılacağı gibi.İnanın bu da çok değişik .Ayıp olur diye diye yemiş adam.Az maaşta almıyor.Ne güzel dünya evli olduğuna karşı hiç bir sorumluluk yok.Oğlu eski eşi adamın dünyası.Hiç anlamadığımda adamın eski eşi için eve kira vermesi.Neden ne kadar mantıksız bir şey.Kira değilde mahkeme kararı ile nafaka ise o başka.Ama onun dışında ise kira dünyanın en absürd olayı.
Ancak bakıyorum konuyu mali durumuna kilitledi başka hiç konu yok ve bu nedenle bu evliliği uzar gider sizlerin bizlerin yorulduğuna değmiyor inanın
 
Evet ben kaç para alıyorsun diye sormadım o da bana sormadı çünkü mesleklerimiz belli zaten biliyoruz kaç par aldığımızı çocuk meselesini de konuştuk çocuk istiyorduk, onun çocuğu annesinde duruyor yanına almıyor eşim bunu da biliyorum. Bizim maaş vs tutar konuşmamış olmamız saçma gelmiş. Evet konuşmadık, şuan bile konuşmak bana zor geliyor. Çünkü çirkin geliyor böyle tutar konuşmak. Bu herkesin kendi hayatı sosyo ekonomik durumu kültürel durumu diye düşünüyorum. Siz evlenmeden önce maaşını falan hepsini tutar olarak sorarsınız. Evlendikten sonra da söyle bakalım bu ay çocuğuna ne kadar para gönderdin elinde ne kaldı falan diye sorarsınız ben sormuyorum
Yani konu sahibi kusura bakma sen bu tarz konuları evlenmeden önce konuşan kadınları varoş olarak görmüşsün ama bak sonuçta 2.evliligi bitecek olan da enayi yerine konulan da millete kendini güldüren de sen olmuşsun. Yazdığın cümlelerden ne demek istediğin çok belli oluyor. Sen güya bunu kalite olarak görüp kaliteme yakışmaz diyorsun ama bak o evlenmeden soranlar çiçek gibi yaşarken sen burada kocam benimle param için beraber, karısına hala para yediriyor eve üç kuruş koymuyor diye post açıyorsun.

Senin gibi bi tane daha üye vardı burada, kendi ilişkisi çok modern ve sağlıklıydı biz hepimiz geri kafalıydık. Kocası bununla yemek bile yemezdi, herkesin özel alanı diye diye evde 5 dk yüz yüze gelmezlerdi. Adama arkadaşlarıyla eğlenmeye gitsin diye villa kiralardi. En son da deprem oldu diye eşi ikna etmişti de ayrı şehirlerde yaşıyorlardı. Şimdi ayağı kesildi buradan, muhtemelen aldatildigini anladı. Siz de milletin para konuşmasını basitlik olarak görmeyi bırakın da millete kendinizi güldürmeyin parayla adamı yanında tutuyor diye.
 
adam sadece eski karisindan bi yesil isik bekliyor o kadar diyorum size. Butun hayatini maddiyatini buna gore ayarlamis. 150 bin kazaniyodur 3-4 bini bizim eve ayiriyodur diyosunuz😂😂 ogluna da bu kadar duskun olmasinin sebebi bunu annesine gostermek bakin ben ikiniz icin nasil ugrasiyorum mesaji. Siz de kendi kendinize cirpinin durun resmi nikahli evlenmissiniz ama yedekte kalmissiniz. Siz bile yazarken eski karisi degil karisi yazip duruyosunuz. bosanmayi da dusunmuyosunuz biz ne onerelim daha bilmiyorum.
 
Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım.
Sizin kocanızdan utanmanız çocuğunun sorunu değil babasından tabiki para isteyecek, sizden önce aldığı evini satıp sizinle bir şey alıp ortak olmak zorunda değil onun dışında yaşadığınız her şey çok saçma.
Bana maddi manevi hiç bir desteği olmayacak ben birde ikinci bir insanın yükünü kendi başıma çekeceksem neden evleneyim ki bu adamla, yada neden evli kalayım?
Sizin için boşanmak daha mantıklı bir karar gibi ki zaten sizde farkındasınız rahatsızsınız bu durumdan ki bu konuyu açmışsınız.
Boş yere sinirinizi bozup, yıllarınızı heba etmenin bir anlamı yok bu adam için.
 
Dolaylı yönden kocanızın eski eşi ve çocuğuna siz bakmış olıyorsunuz.
Normal şartlar altında eve atıyorum 20 bin harcayacaksanız, eşiniz harcamadığı için 40 bin harcıyorsunuz. Verdiğiniz fazla 20 bin eski eşe gidiyor.
Yani evet bir adamın çocuğunun ve çocuğunun annesinin ihtiyaçlarını görmesi istenen bir şey ama denge kurmak önemli. Eşiniz resmiyette olmasa bile duygusal olarak hala onlarla aile. Siz maddi tedarikçi gibisiniz şu an.
 
Eşinizin ailesi,eski eşi ve oğlu eşinizi dolayısıyla sizi tamamen sömürüyor kanınızı emiyor,farkında değil misiniz gerçekten?
Bakın kova burcu olan arkadaşım, şuan eşinize sorsanız tabiki Seni Seviyorum diyip boşanmak istemeyecek.
Eşiniz,eski eşi ve oğluyla yeniden düzen kurmak istiyor ve belki de bunun için hamleler yapıyor.Siz hala seviyorum diyorsunuz.
Kendisi eski eşini seviyor ve ailesini yeniden eskisi gibi kurmak istiyor belli ki davranışları bunu gösteriyor.
Para konuşmak istemiyorsanız;
"Eski eşinle benden daha çok paylaşımın var,ben kendimi geri planda hissediyorum ve sevdiğini düşünmüyorum, ayrılalım." diyecek ve izleyeceksiniz.Bakalım birşeyler değişiyor mu?
Basit konuşmayla çözülecek bir durum değil, anlattıklarınıza göre herşey ortada aslında.Bir siz görmüyorsunuz veya görmek istemiyorsunuz.
 
Eski eşinden ayrılmak istememiş zaten o ayrılmış ama dibini sıyırıp ayrılmış hala daha sıyırıyor.
Bu daha kötü değil mi? Adam eski karısını unutmamış, unutamamış maşallah kadın için yaşıyor ve çalışıyor. Sizin adınıza çok üzüldüm açıkçası, şahsen bu evliliğe devam etmezdim.
 
Eski eşinden ayrılmak istememiş zaten o ayrılmış ama dibini sıyırıp ayrılmış hala daha sıyırıyor.
Bu daha kötü değil mi? Adam eski karısını unutmamış, unutamamış maşallah kadın için yaşıyor ve çalışıyor. Sizin adınıza çok üzüldüm açıkçası, şahsen bu evliliğe devam etmezdim.
 
Bunu da teklif ettim ikimizin de evi varken neden kirada oturacapız dedi
ailenizle anlaşın ev babanızındı değil mi?
babamlar evi satacak başka bişeyler yapacak evi boşaltmamız gerekiyor deyin
hemen cellalenecek görüsünüz. Ailen de bizi hiç düşünmüyor vs derse onca zaman oturduk kusura bakma da ona say diyin
yapın bunu

bakın o çok sevdiğiniz adam ne hale geliyor
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Sizin kılığınıza girip boşanma davası açacağım
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
Korkuyor musunuz bunları söylediğiniz de olacaklardan. Kafanızda bir karar vermelisiniz bence. Çalışıp çabalayıp adamın yemesine doğru bakmıyorum. Yol yakınken ayrılık daha mantıklı duruyor ancak bu işin içinde kalacaksanızds ilerle boşanma ihtimaline karşı mal mülk yaparken dikkatli olun derim. Ya evlilik anlaşması yapın ya da mall mülk yapmayın. Çocuğunuz olduğunda size farklı davranacağını sanmıyorum.
 
Sekizinci sayfadan sonra okuyamadım. ama konu sahibinin de bence hataları.

1) ben gelirini sormam, bunu sormam ayıp filan demesi. Eve kaç para girdigini bilmesi lazım. Bı söz vardir senin paran benim param olunca evlilik de hayır olmaz diye sizin ki bu hesap işte. Baştan geri kalan paralari birleştirseydiniz böyle sorunlar olmazdı şimdi bunu zor yaparsınız. Eve beş yüz lira giriyorsa bunu adam söylüyorsa sana hesap vermiyor ki evi hazine gibi düşünün. İlerde çocuğunuz olursa çok sıkıntı yaşarsınız.

2) evi satmasını istemeyin. O ev oğlumun gözüyle bakıyor o. Onla evliyken de almışsa ucunun evi.

3) kadin bakarsa da oğluna bakmazsa da adam çocuğuna bakmak zorunda para atmak zorunda buna karisamazsin

Siz başka şeylerde takilmissiniz. Evin yönetimini ortak yapin maaşları birlistirin. Gelir gideri yazın planlayın. Ben eşimle her ay ne yapacağımızı ne alacağımızı ne odeyecegimizi hesaplariz evlilik budur. Sizin yaptiginiz ev arkadaşlığı bu evlilik değil ki
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
2 evliliginizde bitmesin diye tedirginsiniz ama bide ilerisini dusunurmusunuz?
Suan bi dusunun ilerisini siz o adamla birseyler olacakmi diye gore biliyomusunuz?
Cok zor evet ayrilmak bosanmak ama bunuda kendinize yasatmakta zor.
Ben ayrilmadan once ilk esimdem hep ilerisine baktim ben sonumu goremiyorum bu insanla dedim ve gorememdimde 1 sene icerisinde bitti. Sizede onerim ilerisine bakin sonunuz varmi o insanla bu gidisle evlilik devam eder evet ama sizi kullanarak devam eder.
 
Merhaba arkadaşlar, konu açmayı bile zor yaptım, derdimi yazmak anlatmak hiç bana göre değil ama o kadar bunaldım ki, 38 yaşındayım, eşim 42 yaşında. 5 ay önce evlendik, ikimizde öncesinde evlenip ayrıldık, benim çocuğum yok, onun 15 yaşında bir oğlu var. Başta bana çok olumsuz geldi, çocuklu bir adamla yapabilmem mümkün değil diye düşündüm, ama o kadar ilgili, o kadar sevecen davrandı ki, nasıl peki dediğimi gerçekten ben bile bilemiyorum. Onu çok seviyorum bu şüphesiz, ama aramıza uçurum ören şeyler olmaya başladı. Mesele şu ki, oğlu ve eski karısına benden çok daha fazla değer verip maddi olarak destek oluyor. Benim ve ailemin maddi durumu iyi, benim evimde oturuyoruz. Onun bir evi var ve yarısını karısına vermiş, ayrıca evin yıllar yıllar sürecek bir kredi borcu da var. Evde eski eşyaları duruyor, eski karısıyla oturduğu ev oluyor bu ev. Evi asla bozmak istemiyor, o şekilde saklıyor, dahası her ay karısına kira ödüyor. Satmasını istediğimde ilk defa tepki gösterdi. Eski karısına iş yeri açmış araba almış bir sürü masraf, Türkçesi herşeyi bitmiş bir adamla evlendim ben, bu sorun değil ama geride neyi kaldıysa onu da benimle paylaşmıyor. Ben bunu farkettim. Sadece benim imkanlarım var evliliğimizde. Evlenirken de mobilya altın düğün gelinlik kuaför hiç birşey istemedim. Hiç masrafa sokmadım, ama şimdi bakıyorum ki, hala ne evlilikte ne de benim hayatımda hiç maddi bir katkısı yok. Ben kendi kendime geçiniyorum. İhtiyaçlarımı kendim karşılıyorum, çalışıyorum, ortak ihtiyaçlarımızın bir kısmını da ben karşılıyorum, o da oğlu ve eski karısına ha bire para gönderiyor. Bu durum beni artık enayi yerine konulduğum konusunda ikna etmeye başladı. Babama anneme karşı saygılı sevecen, fakat anne babamın maddi desteğinden hiç rahatsız olmuyor. Bekliyor ki maddi olarak hep destek olsunlar, maaşını bilmem nereye ne harçmış bilmem. Hiç birşeyini paylaşmaz. Sormam da gerçi. Ama sanki evli gibi değil, hayatıma birini dahil etmişim gibi hissediyorum. Bilerek öyle bir talebim yokken bir kez, kredi çekelim falan ev alalım dedim. Asla kendi evini falan satmak istemiyor, benim malda mülkte gözüm yok diyor. Anladım ki, sadece benim maddi imkanlarımla hayatımızı devam ettirmek istiyor. Hoş zaten yarım bir daire ve bir o kadarda kredi borçu var, mesele bu değil ama, ben sadece maddi olarak evimize sahip çıkacak mı bunu merak ediyorum ama buna asla yanaşmıyor. Haftada 2 kez eve geç geliyor, oğluyla buluşuyor. Bizimle alakalı konularda tasarruf yapıyor, boş ev için karısına kira ödemeye hiç yüksünmüyor. Bu arada yakın ama farklı şehirlerdeyiz. Onun evi ve çocuğu karısı başka şehirde biz başka şehirdeyiz. O evi bozmak istemiyor. Sürekli oğlu para istiyor, bu arada eski eşi çok iyi paralar kazanıyor, kendisinden daha iyi maddi durumu ama oğluna asla para harcamıyor, düşünün ki günde 3 4 defa para isteyen bir çocuk ve şimdiye kadar hiç hayır denmedi. Ben kendi kocamdan para isteyemiyorum utanırım. Şuan sanki imkanlarım sebebiyle tercih edilmişim gibi hissediyorum. Evini satsa o kadınla bağını kesse ortak birşeyler yapmaya çalışsa anlayacağım ama bu şekilde sanki, bana şöyle diyormuş gibi geliyor, senin maddi durumun iyi, benim eski eşime hala destek olmama gerek, oğluma destek olmama gerek, benden hiç bir talebin olmadı olmasında, senin evinde yaşayıp ölelim, benden hiç bir beklentin olmasın. Ben kuruntu mu yapıyorum yoksa canımı yakan şey doğru mu? Gerçekten çok yoruldum. Daha önce evlenip ayrılmış olmasam katlanmayacağım ama seviyorum da. Bu arada ailesinde aklı başımda kimse yok. Ailesine de maddi olarak destek oluyor. Annesine sana hediye alayım neye ihtiyacın var dediğimde liste gönderip bunlardan ikişer tane diyen birileri düşünün. Kullanıldığımı düşünüyorum. Çocukta istiyor ama sanki benim maddi durumuma güvendiği için istiyor gibi geliyor bana. Çünkü asla bir taşın üstüne taş koymak gibi bir şey yok. Benimle maddi bir ortaklığa asla girmiyor bu da beni çok rahatsız etmeye başladı. Ben başta oğluna gerekli görevleri yapacak, o kadar sanmıştım. Evliyiz sonuçta benimle hayatını birleştirdi, maddi manevi ortak olacağız diye düşünmüştüm. Ama kapalı kutu. Bugün hadi bir ev alalım desem asla yanaşmaz. Çok bunaldım. Bana kaşıkla sunduğu şey onlara kepçeyle. Bende kepçeyle kendi evime ve ona harcıyorum. Bunları konuşsam, evliliğim sarsılacak çünkü bunlar çok çirkin konular, bunları söylersem artık yüzüne de bakamam. Eşime sen beni kullanıyorsun nasıl derim? Etrafıma bakıyorum, kadın çalışıyor ama kendine harcıyor sadece, yada birikim yapıyor falan, kocası yine ihtiyaçlarını karşılıyor, eve bakıyor, bizde ben herşeyi yapıyorum, o da eski karısı ve oğluna bakıyor. Bu paylaşımsızlık beni çok soğuttu ama sevgimin önüne de geçmiyor. Dün düşündüm, o evi satacaksın, zaten yarısı senin değil, ne kadar borçu da varsa pay edeceksin, payınızı alıp eyvallah diyeceksiniz, o parayla da peşinat ödeyip kredi çekip ev alacağız, maaşlarımızı koyup ödeyeceğiz demeyi düşündüm, maaşlarımızı harcamalarımızı birbirimize söyleyeceğiz demeyi düşündüm. Ama buna yanaşmayacağını biliyorum, tüm maaşını riski eşine oğluna ve oğlu adına borsa da birikim yapan biri bunu asla kabul etmez. Evimiz var ya, neden ev alıyoruz falan diyecek. Konuyu başka yerlere çekecek. Çocuğumla mı aramı açmaya çalışıyorsun diyecek, biliyorum. Zaten evlilik öncesi de eşiyle olan gülücüklü konuşmalarını yakaladım, çok uzun uğraşlarla mesafeye soktum. Şimdi başa dönmekten de korkuyorum. Ama benim ve ailemin maddi imkanlarıyla sürecek bir evlilik istemediğimden de eminim. O zaman bekar kalırdım? Neden evlendim ki? Ben eş istiyorum, maddi manevi arkamı yaslamak istiyorum ve bu hiç olmadı, fikirlerinizi merak ediyorum. Bana yol gösterin gerçekten çok bunaldım
2 evliliginizde bitmesin diye tedirginsiniz ama bide ilerisini dusunurmusunuz?
Suan bi dusunun ilerisini siz o adamla birseyler olacakmi diye gore biliyomusunuz?
Cok zor evet ayrilmak bosanmak ama bunuda kendinize yasatmakta zor.
Ben ayrilmadan once ilk esimdem hep ilerisine baktim ben sonumu goremiyorum bu insanla dedim ve gorememdimde 1 sene icerisinde bitti. Sizede onerim ilerisine bakin sonunuz varmi o insanla bu gidisle evlilik devam eder evet ama sizi kullanarak devam eder.
 
herif senin ve ailenin üzerinden geciniyor üstüne babalik yapiyor. nasil izin veriyorsunuz bunlara? nasil tahammül ediyorsunuz? Akliniz mi yerinde degil anlamadim. Derhal cikarin bu paraziti hayatinizdan
 
Adam ve ailesi sizi enayi yerine koyuyor bosamasin beni diye odunuz patliyor bir kere gururlu olun once blof yapin ailemin evinden cikacagiz ya ev tut ya ev alalim mevcut evini sat de yada kiraya cikalim kirasini aen odeyeceksin de bakalim neler oluyor ayrica evlilikte ayip falan olmaz para hesabi yapilir konusulur birlikte planlanilir sizin yolunmaya niyetiniz var ayrilmayi goze alip herseyi konusmaktan baska careniz yok
Ailemin evi değil benim evim, blöf yapmak bana çirkin geliyor. Oturup karar veririm genelde, kararım yönünde konuşurum, ya sorumluluk alır ya da 5 ayda biter.
 
herif senin ve ailenin üzerinden geciniyor üstüne babalik yapiyor. nasil izin veriyorsunuz bunlara? nasil tahammül ediyorsunuz? Akliniz mi yerinde degil anlamadim. Derhal cikarin bu paraziti hayatinizdan
Bana çok iyi geldi söylediklerin, evet bunlar anormal değil. Evlenirken mihir bile istemedim, eşya bile istemedim düğün kuaför gelinlik hiç birşey istemedim sandım ki kıymetim bilinecek. Ne maaşını sordum ne maddi durumunu, ama kullanılmış hissediyorum artık
hissetmen normal cünkü apacik kullaniliyorsun. yazik etme kendine
 
Back
X