yani aslında ilk başta masum görünüyor.
babaları, ne var istediği zaman görüşsünler demek geliyor içimden.
ama sonra yazdıklarınız bir tanıdığımı getirdi aklıma.
onlar da boşandılar, tek çocuk 11-12 yaşındaydı o zaman.
anneyle kalırsa dershaneye gitmesi gerekiyor, okul hayatı, yatıp kalkması düzenli. bilgisayar kısıtlı saatlerde.
babayla kalırsa da, baba dünyanın en rahat adamlarından biri, okula gitmemesini bile destekliyor, aşırı özgürlükçü yetiştirmekten yana. saat kısıtlaması yatma saati falan yok.
neticede çocuk mahkemede babayı seçti.
ama anne halen kahroluyor çünkü gece 2'de 3'te çocuğun hala online olduğunu görüyor, okuldan aldığı geri bildirimler hiç hoş değil.
ergenlik çağında çocuk iyiyi kötüyü ayırt edemediği için direkt "rahat"ı seçiyor. düzen olmasın, okul olmasın, ders olmasın.
aynı durumları yaşayabilirsiniz gibi geldi bana, eğer eşiniz de bu anlattığım baba modeli gibiyse.