- Konu Sahibi Dilaracancan
- #1
3 yıllık aşk dolu bir ilişki ya da öyleydi.
İlk 1 yılı benim geç ergenlikten çıkmam sebebiyle ayrıl barışla geçti.
Ama en güzel zamanlarımızda o zamanlardı.
Bana şiirler,mektuplar yazar,çiçekler alır.
Yanından ayırmazdı. Hergün görüşürdük neredeyse.
Doyamıyorum derdi.
Ne zaman ben körkütük bağlandım sonra herşey bitti.
Seviyorum diyor ama artık gözlerinde o parıltı o aşk yok.
4.5 ay olmak üzere görüşmeyeli.
Özledim diyorum.
Hergün telefonda ,haftada bir de skype tan görüşüyoruz ya diyor.
Ben ortam oluşturmasam beni görmeye senede 1 gelecek.
Sözlerini tutmuyor artık,he diyor yeminler ediyor ama yapmıyor.
Geçenlerde büyük bir konuda söz alacaktım,
Güvenemiyorum annen üzerine yemin et dedim.
Sen evlenince annemi evden kovarsın diye benden ayrıldı.
Benim ısrarlarımla tekrardan barıştık.
Ayrılığı ağzına almayan adam 3tür benden ayrılıyor.
Ben aramasam beni belki hiç aramaz bile.
Kavga esnasında sen eski beni öldürdün demişti.
Çok zoruma gitmişti.
Sinirle söyledim diyor hala ama inanamıyorum.
Her türlü fedakarlığı yaptım.
Ne istiyorsa,ne istemiyorsa hatta.
O söylemeden ben yapmıştım herşeyi.
Ayrılırsam hayat devam edecek biliyorum,unutacağım.
Çok acı çekeceğim ama mutluda olacağım.
Ama çok hayal kuruldu,beraber.
Geçen seneye kadar evleneceğiz diye kendisi ısrar ederdi,
Şimdi ise herşeyin hayırlısı fazla hayal kurma diyor.
Ama varsa yoksa seni alacağım,
Başkasınıda almam diyor.
Bilmiyorum ne yapacağım.
Vizelerim var.
3-4 haftadır her gün neredeyse ağlama krizi geçiriyorum.
Ne olduğunu anlamıyorum,
Ben ağlıyorum diye ağlayan adama.
Ne yapmalıyım ?
