Nişanlımla ilişkimize başladığımda ben 36 bedendim.incecik,dal gibi oradan oraya hoplaya hoplaya giden,manasız bir sürü etkinliğin içinde bulunan biriydim.Ama sınav derdi başladı.stresten ülser oldum karnım hiç doymuyordu.sofrada tıkabasa yesem 10 dk sonra tekrar karnım acıkıyordu.kilo almaya başladım.sınavdan sonra veririm dedim ama o yıl kazanamadım zaten kopya olayları falan derken gerildim de gerildim.Ertesi yıl sadece ders çalıştım.o masaya yapışmış gibiydim.pikniğe gitmedim,gezmedim,tvde dizi izlemedim sadece desr çalıştım ve kilo da arttı.kendimi çok kötü hissettim.depresyon belirtileri vardı.gelgelelim atandım ama stresten kurtulmadım.şimdi 44 bedenim.nişanlıma kilodan dolayı çok şikayette bulundum ama bir kere ters laf söylemedi.özgüvenim gitti.kendimi beğenmediğim gibi onun da beni beğendiğine inanmadım.ama dün spor yaparken fotografımı göndermiştir.bana dedi ki "canım taş gibisin"
sözün kısası arkadaşım bazen insanlar sadece olacağına bırakır.yorulur.başka bir derdi vardır ve bedenine söz dinletemez.
