Böyle olmamın sebebi ne ?

Ay ben de oyleyim. Bosversene. Bazen benim de canimi sıkıyor. Ama alistim. İnan ki insanlardan uzak olmak onlara yakin olmaktan samimi olmaktan daha iyi. İgrenerek bakmiyorlardir sana inan ki neden oyle baksinlar. Sen oyle hissediyorsundur. Soyle dusun her zaman. Sen karsindaki tanimadigin birisine igrenerek bakar misin? Bakmazsin. İnsanlar da sana bakmaz emin ol bundan.
 
Plutonn0508 .!.:
24 yıllık hayatımda hep depresiftim. Hala öyleyim. Yüzüme duruşuma yansıyor. 4 aydır bir işte çalışıyorum. İnsanlarla iletişim kuramıyorum. Konuşurken konuşamıyorum. Karşımdaki şaşkın şaşkın bakıyor ben konuşurken. Severek gidiyorum işe başarma isteğiyle. Ama bana sen burayı sevmedin mı öyle gözukuyorsun diyorlar. Çalıştığım hastanede hasta yakınları bana iğrenerek bakıyor. Hemşireyim güya. Beni beğenmiyorlar. Benimle aynı zamanda işe başlayan biri benden daha iyi konuma geliyor. Daha alışmış hakim olarak yorumlanıyor. Ama ben??? Çöp gibi hissediyorum. Bugün hep ağladım. Ben hiçbir şeyi beceremiyorum. Ve sanki korkuyor gibi heyecanlı konuşuyorum ya da yutuyorum. Ya da saçma mantıksız düşünüp konuşuyorum. Bu bana okul hayatında da ilkokuldan beri yıllarca dert oldu. Arkadaş edinemedim hiç samimi. Ortamlarda gülüp gulduremedim. Ortam insanı sevilen insan birinin arkadaşım dediği olamadım. Hep sen neden böylesin neden böyle duruyorsun onun gibi olsana dik dursana bu tepkileri aldim. Sessiz damgası daha 6 yaşında yapıştı benliğime. O sessiz. O öyle. O böyle. Bu kız niye böyle duruyor. Bi düğüne gitsem. Dedikodumu yaptılar. Yüzüme bakarak baka. Hep ağladım. İşe başladım hiç değişmedi tepkiler şimdi daha zoruma gidiyor bu yaşımda bu tepkilere maruz kalmak böyle görülmek. Senin elinde diyeceksiniz. Ama ben yapamadım. Başaramadım. Olmuyor. İstifa etmeyi düşünüyorum. Canıma tak diyor. Annemle babam ben çocukluğumdan beri hep kavga ettiler. Her akşam her bayram. Biz hiç ailecek bir yere oturmaya gidemedik. Gittiğimizde de ben utançtan yerin dibe girer saklanacak yer arardım. Utangaçtim aşırı derecede. Hala bile öyle . Her gün okuldan eve giderken Allah'ım nolur bugün evde kavga olmasın diye gittim. Ama olurdu yine. Hep annemle babamın birbirinden nefret ettiğini hissederek büyüdüm. Böyle olmamın sebebi ne ? Umarım anlatabilmişimdir sorunumu. Liseyi de üniversiteyi de yurtta kalarak ailemden uzakta okudum.
Genişletmek için tıkla...
Terapi alman gerekli çok gençsin ve sakın istifa etme... Zamanla aşacaksin her seyden önce kendinle barış kendini sev kendine saygı duy ki insanlarda sana saygı duysunlar bence sevmeselerde olur... Ben çok dan dan biriyim hiç sevgi kelebeği olamadım herkes beni sevmeyebilir ama saygı duymak zorundalar. Saçını başını giyim tarzını değiştir sana da iyi gelir.. İş te de yüzüne küçük bir tebessüm kondur fazla konuşma işini yap sadece..
 
Plutonn0508 .!.:
24 yıllık hayatımda hep depresiftim. Hala öyleyim. Yüzüme duruşuma yansıyor. 4 aydır bir işte çalışıyorum. İnsanlarla iletişim kuramıyorum. Konuşurken konuşamıyorum. Karşımdaki şaşkın şaşkın bakıyor ben konuşurken. Severek gidiyorum işe başarma isteğiyle. Ama bana sen burayı sevmedin mı öyle gözukuyorsun diyorlar. Çalıştığım hastanede hasta yakınları bana iğrenerek bakıyor. Hemşireyim güya. Beni beğenmiyorlar. Benimle aynı zamanda işe başlayan biri benden daha iyi konuma geliyor. Daha alışmış hakim olarak yorumlanıyor. Ama ben??? Çöp gibi hissediyorum. Bugün hep ağladım. Ben hiçbir şeyi beceremiyorum. Ve sanki korkuyor gibi heyecanlı konuşuyorum ya da yutuyorum. Ya da saçma mantıksız düşünüp konuşuyorum. Bu bana okul hayatında da ilkokuldan beri yıllarca dert oldu. Arkadaş edinemedim hiç samimi. Ortamlarda gülüp gulduremedim. Ortam insanı sevilen insan birinin arkadaşım dediği olamadım. Hep sen neden böylesin neden böyle duruyorsun onun gibi olsana dik dursana bu tepkileri aldim. Sessiz damgası daha 6 yaşında yapıştı benliğime. O sessiz. O öyle. O böyle. Bu kız niye böyle duruyor. Bi düğüne gitsem. Dedikodumu yaptılar. Yüzüme bakarak baka. Hep ağladım. İşe başladım hiç değişmedi tepkiler şimdi daha zoruma gidiyor bu yaşımda bu tepkilere maruz kalmak böyle görülmek. Senin elinde diyeceksiniz. Ama ben yapamadım. Başaramadım. Olmuyor. İstifa etmeyi düşünüyorum. Canıma tak diyor. Annemle babam ben çocukluğumdan beri hep kavga ettiler. Her akşam her bayram. Biz hiç ailecek bir yere oturmaya gidemedik. Gittiğimizde de ben utançtan yerin dibe girer saklanacak yer arardım. Utangaçtim aşırı derecede. Hala bile öyle . Her gün okuldan eve giderken Allah'ım nolur bugün evde kavga olmasın diye gittim. Ama olurdu yine. Hep annemle babamın birbirinden nefret ettiğini hissederek büyüdüm. Böyle olmamın sebebi ne ? Umarım anlatabilmişimdir sorunumu. Liseyi de üniversiteyi de yurtta kalarak ailemden uzakta okudum.
Genişletmek için tıkla...
Hemşire hanım böyle hissetmenizin senebi zannımca çocukluğunuzda huzursuz ebeveyn tarafından fazlaca eleştirilmeniz ve takdir görmemeniz.Aynı şekilde hayatta izleyici olarak kalıyorsunuz çünkü atılım yaptığınızda yanlış yapmaktan ve eleştirilmekten korkuyorsunuz.Oysa ki insanlar çok acımasızdır.siz kaçtıkça üstünüze üstünüze giderler cesur olun .ev de kendi kendinize sesli olarak kitap okuyun kendi kendinize birisine hitap ediyor gibi sesli dialog kurun dış görüntünüze önem verin kiloluysanız kilo verin spor ile fiziğinize çeki düzen verin.ve konuşmasanız da gülümseyin evde de aynaya bakıp gülümseyin kendinize değerli olduğunuzu sık sık hatırlatın.makyaj yapmak sizin için uygunsa makyajınızı yapın .kambur durmayın dik durun dik durmak için de spor yapın. Naçizane tavsiyelerim bunlar
 
Plutonn0508 .!.:
Bugün bana gün boyu aynı yerde olduğum biri çıkışta iğrenerek süzdü. Gün içinde de hep süzüyordu ama çıkışta da öyle olunca zoruma gitti.
Genişletmek için tıkla...

Canim ozguvensiz duruyorsan ondan oyle bakiyordur.Canini sikma utanilacak bir sey mi yaptin? Hayir sadece icine kapali ve ozguvenli degilsin.

Ama bak meslegini eline almissin bu bile basaridir.Kendine bunu hatirlat ve kendine guven.
Birden olmaz ama zamanla ozguvenin konusman durusun degisir :))
 
Son düzenleme:
Plutonn0508 .!.:
24 yıllık hayatımda hep depresiftim. Hala öyleyim. Yüzüme duruşuma yansıyor. 4 aydır bir işte çalışıyorum. İnsanlarla iletişim kuramıyorum. Konuşurken konuşamıyorum. Karşımdaki şaşkın şaşkın bakıyor ben konuşurken. Severek gidiyorum işe başarma isteğiyle. Ama bana sen burayı sevmedin mı öyle gözukuyorsun diyorlar. Çalıştığım hastanede hasta yakınları bana iğrenerek bakıyor. Hemşireyim güya. Beni beğenmiyorlar. Benimle aynı zamanda işe başlayan biri benden daha iyi konuma geliyor. Daha alışmış hakim olarak yorumlanıyor. Ama ben??? Çöp gibi hissediyorum. Bugün hep ağladım. Ben hiçbir şeyi beceremiyorum. Ve sanki korkuyor gibi heyecanlı konuşuyorum ya da yutuyorum. Ya da saçma mantıksız düşünüp konuşuyorum. Bu bana okul hayatında da ilkokuldan beri yıllarca dert oldu. Arkadaş edinemedim hiç samimi. Ortamlarda gülüp gulduremedim. Ortam insanı sevilen insan birinin arkadaşım dediği olamadım. Hep sen neden böylesin neden böyle duruyorsun onun gibi olsana dik dursana bu tepkileri aldim. Sessiz damgası daha 6 yaşında yapıştı benliğime. O sessiz. O öyle. O böyle. Bu kız niye böyle duruyor. Bi düğüne gitsem. Dedikodumu yaptılar. Yüzüme bakarak baka. Hep ağladım. İşe başladım hiç değişmedi tepkiler şimdi daha zoruma gidiyor bu yaşımda bu tepkilere maruz kalmak böyle görülmek. Senin elinde diyeceksiniz. Ama ben yapamadım. Başaramadım. Olmuyor. İstifa etmeyi düşünüyorum. Canıma tak diyor. Annemle babam ben çocukluğumdan beri hep kavga ettiler. Her akşam her bayram. Biz hiç ailecek bir yere oturmaya gidemedik. Gittiğimizde de ben utançtan yerin dibe girer saklanacak yer arardım. Utangaçtim aşırı derecede. Hala bile öyle . Her gün okuldan eve giderken Allah'ım nolur bugün evde kavga olmasın diye gittim. Ama olurdu yine. Hep annemle babamın birbirinden nefret ettiğini hissederek büyüdüm. Böyle olmamın sebebi ne ? Umarım anlatabilmişimdir sorunumu. Liseyi de üniversiteyi de yurtta kalarak ailemden uzakta okudum.
Genişletmek için tıkla...
Ne zaman insanların senin için ne düşündüğünü umursamamaya başlarsan bakacaksın ki her şeyi daha iyi yapıyorsun. Şimdi sen hemşiresin öyle değil mi? Senin yapman gereken şey serum takmak, iğne yapmak, pansuman yapmak. Mesela pansuman yapıyorsun. Ne gerekiyor, pansuman yapacağın malzemeler. İlacı, sargı bezi vs. Hastanın senin hakkındaki fikri, diğer hemşirenin seni ne kadar sevdiği ne kadar dost olarak gördüğü, pansuman için gerekli mi, değil. Mesela serum takacaksın. Ne lazım, damar lazım, iğne lazım. Damarı bulursun, serumu ayarlarsın...bunları yapabiliyorsun değil mi?.yapman gereken sadece bu. O kadar. İşine odaklan, düzgün yapmaya çalış. Kimsenin eteğine çan olmaya çalışma. Sen tek başına, işini eline almış, kimseye muhtaç olmayan bir bireysin. Kendine güven. Bırak annen baban kavga etmişse etmiş, hangimizin ki etmemiş ki. Çoğu evde olan şeyler. Boş ver. Bol bol kitap oku. Kendini geliştir. Utangaçlığın ileri safhada ise sosyal fobin olabilir. Bir psikoloğa gidebilirsin ve sakın sakın, millet iş bulamazken istifa etmeyi düşünme. Çok. pişman olursun. İş yerinde kimseyi sevmek, kimsenin de seni sevmek gibi bir mecburiyeti yok. Ama sen kendini sevmek zorundasın. İşini düzgün yapabilmek içinde bu yeter. Zamanla senin de arkadaşların olur. Ama öyle hoşnutsuz, yüzün asık kimse yanına yaklaşmaz tabi. Ama sana ram senlik harika bir teklifim var. DRAMA KURSLARI veren yerler var. Drama eğitimi almak sana çok şey kazandırır. Özgüvenini geliştirir. Kendini düzgün ifade etmeyi öğrenirsin. Lütfen bu önerimi dikkate al.
 
geodal .!.:
İşte diyor ya çocuklar için boşanmıyoruz en büyük hata burada
Bir uzmandan yardım alsan sana iyi geleceğini düşünüyorum
Birde insanların sana bakış açısı senin kendine baktığın gibidir
Sev kendini sevsinler seni:)
Genişletmek için tıkla...

aklimdan geceni yazmissin
keske cocugum icin bosanmiyorumcular gelse de okusa sunu
hos onlar yine anlamaz ya neyse
 
Bende sizin gibiyim üstümden o sessiz damgasını hiç atamadım, şuan düşünüyorumda herkes aynı olmak zorunda değil. Bizde sessiz sakin insanlarız ne var bunda. Birde ben çok duygusallım mesela, çalıştığım ortamda yakınlık samimiyet yoksa içime cekilirim dahada sesizleşirim. Biraz kendimize güvenmemiz lazım, belkide size öyle geliyordur. Kendinize ben beceremiyorum demeyin, milletinde be düşündüğünü fazla umursamayın. Bence yaş büyüdükce insan daha öz güvenli oluyor yani en azından ben eskisi kadar değilim.
 
Sakın işini bırakmak gibi bi saçmalık yapmayın. Temelli dibe inersiniz, özgüveniniz.hiç kalmaz.

Psikolojik yardım alın acil. Aile için huzursuzluk en.büyük etken gibi. Ama hem lise hem üniversiteyi uzakta okudum diyorsunuz. Demek gayette tek başına ayakta durabilen bir insansınız. Bu kadar kendinizi yermeyin. Başarılarınizi da görün biraz.
 
Ablacım biraz kendini zorla
Yarın sabah git bir yaşıtın hemşireye, bir de yaşlıca hemşireye günaydın ....bugün nasılsın de mesela. Sen nasılsın diye sorarlarsa da bomba gibiyim de:)

Zor değil yahu altı üstü 2 çift lafın belini kırcaksın
 
Samsonn .!.:
Sakın işini bırakmak gibi bi saçmalık yapmayın. Temelli dibe inersiniz, özgüveniniz.hiç kalmaz.

Psikolojik yardım alın acil. Aile için huzursuzluk en.büyük etken gibi. Ama hem lise hem üniversiteyi uzakta okudum diyorsunuz. Demek gayette tek başına ayakta durabilen bir insansınız. Bu kadar kendinizi yermeyin. Başarılarınizi da görün biraz.
Genişletmek için tıkla...

++++
 
[QUOTE="8993, post: 54835800, member: 817944" . Ve şunu farkettim karşındakini -ego sahibi olan birini - ne kadar ezersen o kadar kıymetli oluyorsun . Çat çat konuş düşünmeden konuş böyle insanlara . Deveyye diken yaranıyor diye bir söz vardır . bu zamanda böyle .[/QUOTE]

Bu cümlelere katılmak mümkün değil. Bu zayıf ve görgüsüz insanların tarzıdır.

Sevgili Konu sahibi; herşeyden önce hepimiz Allah'ın yarattığı kullarız. Bu açıdan kimsenin kimseye üstünlüğü ya da eksikliği yok. Her birimiz için hayatın merkezi kendimiziz, ama bu bir ölçü değil,çünkü sosyal varlığız ve insanlarla iltişimde bulunmak zorundayız. Güzel olan da iyi,sağlılklı iletişim olduğuna göre öncelikle kendine güven. elinden geldiğince mesleki bilgini arttır ve insanlara sevgi ve şefkatle ak.Çünkü gerçekten kutsal bir mesleğin var.Şifa dağıtmaya çalışıyorsun ne mutlu sana. Daima pozitif düşün.Zamanla dış görünüşünü bile nasıl etki ettiğine şaşıracaksın.
Yeter ki iste. Azimle başarılmayacak şey yoktur.
 
Bende sessiz sakinim o hep öyle dendi banada.. yapımız böyle.. değişmek insanlara sıcak davranmak mümkün değil gibi.. hele birde insanların gerçek yüzlerini gördükçe daha da uzaklaşıyo insan... Bende üniversite mezunuyum yurtta okudum ama dost arkadaş sıfır.
Bugün bütün gün evdeydim canım sıkıldı patladım.. Haftalardır gezmiyorum. Asosyollikten bunaldım. ama arayıp rahatça hadi gezelim diyeceğim hadi onu geçtim arayıp 5 dakka konuşucağım kimsem yok.. İçimi rahatça dökemiyorum kimseye..
 
Böyle olmanın sebebi ailen ne yazık ki!

Aynı aile biçimiyle yetiştim.
İnsanlarla konuşmaya korkuyorum.
İletişim kurmayı bilmiyorum.
Çoğu zaman derdimi anlatamıyorum.
İçimde hep bir öfke var.
Dışarı yansıtınca da ben kötü oluyorum.
O sebeple arkadaşta edinemiyorum.
İyi bir psikoloji destek lazım.
 
Plutonn0508 .!.:
Bugün bana gün boyu aynı yerde olduğum biri çıkışta iğrenerek süzdü. Gün içinde de hep süzüyordu ama çıkışta da öyle olunca zoruma gitti.
Genişletmek için tıkla...

Canım senden insanlar neden durduk yere iğrensinler, ilk önce bu düşünceyi sil kafandan. Bence sen etrafa yanlış enerji yansıttığın için, senin onlardan hoşlanmadığını düşünüyor olabilirler, bu yüzden ters bakıyorlardır.
Tüm mesele bakış açını değiştirmekte. Bu yüzden lütfen bir psikologdan yardım al.
 
MinaMinaM .!.:
[QUOTE="8993, post: 54835800, member: 817944" . Ve şunu farkettim karşındakini -ego sahibi olan birini - ne kadar ezersen o kadar kıymetli oluyorsun . Çat çat konuş düşünmeden konuş böyle insanlara . Deveyye diken yaranıyor diye bir söz vardır . bu zamanda böyle .
Genişletmek için tıkla...

Bu cümlelere katılmak mümkün değil. Bu zayıf ve görgüsüz insanların tarzıdır.

Sevgili Konu sahibi; herşeyden önce hepimiz Allah'ın yarattığı kullarız. Bu açıdan kimsenin kimseye üstünlüğü ya da eksikliği yok. Her birimiz için hayatın merkezi kendimiziz, ama bu bir ölçü değil,çünkü sosyal varlığız ve insanlarla iltişimde bulunmak zorundayız. Güzel olan da iyi,sağlılklı iletişim olduğuna göre öncelikle kendine güven. elinden geldiğince mesleki bilgini arttır ve insanlara sevgi ve şefkatle ak.Çünkü gerçekten kutsal bir mesleğin var.Şifa dağıtmaya çalışıyorsun ne mutlu sana. Daima pozitif düşün.Zamanla dış görünüşünü bile nasıl etki ettiğine şaşıracaksın.
Yeter ki iste. Azimle başarılmayacak şey yoktur.[/QUOTE]

Bu psikolojiyi yaşamadığınız çok belli . Diğerleri üzerimizde psikolojik bir baskı kurarken görgüsüz ve zayıf olmuyorda biz kendimizi koruyup misliyle yanıt verirken mi oluyoruz . Hayal dünyasında yaşamayalım . İnsanların ekserisi acımasız . Zayıf karakter bu acımasızlara boyun eğmektir .
 
Sanki beni anlatmışsınız ...
Küçüklük ve aile ortamı ilerleyen Hayatınızda çok etkili keşke gerideki bazı şeyleri değiştirmek elimizde olsa ...
Ama hastane ortamında çalışıyorsunuz en azından bi psikolog ya da psikiyatris ile bu sorunu çözebilirsiniz ya da dizginlersiniz.
İşi de asla bırakmayın .
 
Gülümse devamı gelir :) 6 yaşındaydım agır bir hastalık yaşamıştım 10 tane falan iğne vermişler annem her gün beni dispansere(ozamn öyle diyorlardı sağlık kuruluşu)götürüyordu adı bile hala aklımda sevim hemşire vardı okadar tatlı gülümsüyorduki Allahım oan beni kesse sesim çıkmaz okadar güzel bir gülümsemeydi

Yaşım 35 hala unutamam sizde gülümseyin lütfen bakın bir gülücük kalbe nasılda işliyor dik durmalısınız yaşınız daha genç herşey yoluna girer
 
8993 sen bildiğin doğrultuda devam et,ama lütfen insanlara olumsuzu ve yanlış olanı empoze etmeye çalışma. Hastaneye gittiğinde sen şifa beklerken seni tersleyen bir hemşire ya da bir görevliyle muhatap olduğunda da lütfen üzülme kızma. Sosyal etkileşim önemlidir bunu da unutma. Daima doğruluğu tebliğ et.Doğru insansan...
 
MinaMinaM .!.:
8993 sen bildiğin doğrultuda devam et,ama lütfen insanlara olumsuzu ve yanlış olanı empoze etmeye çalışma. Hastaneye gittiğinde sen şifa beklerken seni tersleyen bir hemşire ya da bir görevliyle muhatap olduğunda da lütfen üzülme kızma. Sosyal etkileşim önemlidir bunu da unutma. Daima doğruluğu tebliğ et.Doğru insansan...
Genişletmek için tıkla...

Bakın cümlelerimi anlamak istemediğiniz çok açık . Ben karşımdakine nazik davranıyorsam kimsenin haddi değil bana ters davranmak . Ama karşınızdaki insan size atıl bir nesne gibi bakıyorsa kusura bakmayın da ne ezdiricem kendimi ? Siz alttan alabilirsiniz ama konu sahibinin karakteri naif . En ufak şeyde depresyona girecek . Misliyle versin karşılığını . Kimsenin canı öyle stres topu değil . Gelen boşaltsın sinirini giden aşağılasın . Oldu o zaman .
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Sevgilimin incelikten uzak oluşu ve uyumsuzluğumuz
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
11K
Dolunay2018
D
X
Çok feci aldatıldım boşanıyorum
14 15 16
Yorumlar
307
Görüntüleme
30K
saulgoodman
saulgoodman
O
Erkek arkadaşım beni terk etti
2 3 4
Yorumlar
74
Görüntüleme
7K
oylesinebirioylesine
O
T
Aile ile ilgili problemler
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
3K
Suheyda
Suheyda
H
  • Kilitli
Evliliğim ne olacak çıkmazdayım sanki
Yorumlar
17
Görüntüleme
9K
Aystkaramelmahkiyato
A
Back
X