Böyle yaşayamıyorum 😔

E

Elfidaa90

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
23 Ocak 2018
1.635
287
123
Selamlar bu yıllarca yaşadığım sorun artik benim sonumu getirecek herhalde.. Ben kendimi bildim bileli bir ortama girdim mi arkadas ortami örneğin değer görmüyorum önemsemiyorum.. Mesela uc dort arkadas oturuyoruz konusurken birbirleriyle goz teması kuruyorlar sohbet ederken birbirlerine bakarak konusuyorlar masada ben yokmusum gibi davranıyorlar.. Benı ılk tanıdıklarında sıkıntı yok ama tanıdıkca insanlar artık onemesememeye baslıyorlar soyledıgım laf bazen duyulmuyor arada kaynıyor mesela.. Ben ıyı nıyetlı saf bir insanm saf oldugumu da soylerler ama buda elimde degil degısemedım.. Sanırım dış gorunusumde de var bir saflık.. Ortamda boyle olunca tamamen susuyorum bende konuya dahil olamayınca hıc konusasım gelmiyor agzımı acamıyorm..zaten konusmak ıcın konusunca da sacma konusuyorm bazen cümlemi toparlayamıyorum.. Mantıklı konusamıyorm.. Ikı kısı bırıyle konusuysam sikinti yok ama mesela uc kısı olduk mu ben etkisiz eleman oluyorm artik o masada.. 33 yasındayım bu lisede de boyleydı unıversıte de de sımdıde... Yok olup gitmek ıstıyorm ınsan gormek istemiyorm 😔Ben nasıl lafı dinlenen fikirlerı onemsenen birı olabilirim bu çekımserliğimi nasıl aşabilirim..ben sırf bu sebepten bir ise girip çalısamadım bu yaşa kadar çünki girdiğim her iş yerinde de boyle oluyor ve neden oldugunu anlayamıyorum yüzümde saf bir ifade oldugundan dolayı mı acaba diye düşünüyorum cunkı baska bır sebep bulamıyorum.. yok mudur bunun bir çözümü 😔
 
Son düzenleme:
iş hayatından uzak durmak çözüm değil tersine bu sorunu derinleştirir. Üstüne üstüne gidin inatla iş hayatında kalın, zamanla sosyal hayatınız düzene girer. Herkes bülbül gibi şakıyıp ortamların gözdesi olacak diye bir kural yok bazı insan toplum içinde daha sessizdir bazısı girşkendir bazısı prıltılıdır bazısı hassas ve içlidir. İlle de aranan gözde insan olmalıyım diye kendinize eziyet etmeyin. Çalışın, sevdiğiniz insanlarla görüşmeye devam edin, tiyatro kurslarına fırsat bulup giderseniz vücut dilinizi rahatça kullanmayı öğrenirsiniz ve hemen havanızı değiştirir meseka
 
Merhaba,kendine güveninle ilgili bir sorunun var sanırım.ailevi yada kişisel başka bir sorunun varsa onu çözmeden rahat olamazsın.özgüvenle ilgili yada toplumda konuşma ile ilgili videoları izleyip kendini geliştirebilirsin ,ama bence bir uzmana gidip bu sorunlarını anlatırsan daha faydalı olur diye düşünüyorum
 
Bence akışına bırakın , kendinizi zorladığınız kafanızda hep bu düşüncelerle bir arkadaş ortamı masasına oturduğunuzda zaten kafanızda herkesi o düşüncelere doğru çekersiniz .
Bence rahat olun . Konuşulan konu hakkında hiç mi fikriniz olmuyor mesela ? Ya da aileniz erkek arkadaşınız , anılarınız , konu hakkında önerileriniz vs anlatacak hiçbir şeyiniz olmuyor mu?
Bu kadar çekimser kalmanızın altında özgüven probleminizde olabilir .
 
Birebir aynıyız sizinle. Önceleri ben de üzülürdüm bu değersizlik hissinden, arka plana atılmaktan, konuşamamaktan, çekinmelerimden, arkadaşlarım tarafından saf görünmekten, özgüvensizliğimden. Ama artık umursamıyorum. Arkadaş edinmeye ya da değer görmeye çalışmıyorum. Değer görmediğim ortamda bulunmuyorum. Çevre edinmek sizin için önemli mi bilmiyorum ama bence yalnızlık da güzel. Tabi kendinizi soyutlamayın dışarıdan. Sırf bu durumlardan çalışmamayı saçma buldum. İşyerinde sadece kendi işinize odaklanın. Herkesle iletişim hâlinde olmaya gerek yok bence. Yanında rahat hissettiğiniz, konuşmaktan çekinmediğiniz birileri elbet girer hayatınıza. Topluluk içinde konuşamayıp rahatsız oluyorsanız o ortamda ille de bulunmak zorunda değilsiniz. Ben kalabalık ortamda konuşamayacağımı anladım ve kabullendim, o yüzden ya susup dinliyorum ya da o ortama hiç girmiyorum. Ama yok ben illa atılgan olucam diyorsanız da bir uzmandan destek almak zorundasınız. Kendi kendinize değişemezsiniz. En azından ben yapamadım :)
 
only me .!.:
Bence akışına bırakın , kendinizi zorladığınız kafanızda hep bu düşüncelerle bir arkadaş ortamı masasına oturduğunuzda zaten kafanızda herkesi o düşüncelere doğru çekersiniz .
Bence rahat olun . Konuşulan konu hakkında hiç mi fikriniz olmuyor mesela ? Ya da aileniz erkek arkadaşınız , anılarınız , konu hakkında önerileriniz vs anlatacak hiçbir şeyiniz olmuyor mu?
Bu kadar çekimser kalmanızın altında özgüven probleminizde olabilir .
Genişletmek için tıkla...
Oluyor aslında ama bir sey soyleyecekken bile cumleyı toparlayıp konusamıyorm kendimi anlatacagım derken de sacmalıyorum ve zaten insanlar beni dinlemiyorlar mesela o sırada biri bir sey soyleyınce benim lafım kesiliyor yani soylemek ıstedıgı mi de ıfade edememe sorunum var
 
Sherlockk .!.:
Birebir aynıyız sizinle. Önceleri ben de üzülürdüm bu değersizlik hissinden, arka plana atılmaktan, konuşamamaktan, çekinmelerimden, arkadaşlarım tarafından saf görünmekten, özgüvensizliğimden. Ama artık umursamıyorum. Arkadaş edinmeye ya da değer görmeye çalışmıyorum. Değer görmediğim ortamda bulunmuyorum. Çevre edinmek sizin için önemli mi bilmiyorum ama bence yalnızlık da güzel. Tabi kendinizi soyutlamayın dışarıdan. Sırf bu durumlardan çalışmamayı saçma buldum. İşyerinde sadece kendi işinize odaklanın. Herkesle iletişim hâlinde olmaya gerek yok bence. Yanında rahat hissettiğiniz, konuşmaktan çekinmediğiniz birileri elbet girer hayatınıza. Topluluk içinde konuşamayıp rahatsız oluyorsanız o ortamda ille de bulunmak zorunda değilsiniz. Ben kalabalık ortamda konuşamayacağımı anladım ve kabullendim, o yüzden ya susup dinliyorum ya da o ortama hiç girmiyorum. Ama yok ben illa atılgan olucam diyorsanız da bir uzmandan destek almak zorundasınız. Kendi kendinize değişemezsiniz. En azından ben yapamadım :)
Genişletmek için tıkla...
Çevre edinmek veya ınsanların aslında beni onemsemesi cok da umrumda olmaz ama soyle bir sey var ıs ortamı gereği mecbur insanlarla konusmak zorundayım yani bı ogle arası veya calısırken diyalog kurmak mecburiyetinde oluyorm.. Ama girdiğim ortamlar da fikrine onem verilen veya dinlenen kısı olmuyorum.. Sohbete katılmak istesem yada bır sey anlatmak istesem anlatacagım seyı de düzgün bir sekılde anlatamıyorm ve onemseyıp dinlemiyor da zaten kimse soyledıgım havada kalıyor..
 
Esmerr89 .!.:
Çevre edinmek veya ınsanların aslında beni onemsemesi cok da umrumda olmaz ama soyle bir sey var ıs ortamı gereği mecbur insanlarla konusmak zorundayım yani bı ogle arası veya calısırken diyalog kurmak mecburiyetinde oluyorm.. Ama girdiğim ortamlar da fikrine onem verilen veya dinlenen kısı olmuyorum.. Sohbete katılmak istesem yada bır sey anlatmak istesem anlatacagım seyı de düzgün bir sekılde anlatamıyorm ve onemseyıp dinlemiyor da zaten kimse soyledıgım havada kalıyor..
Genişletmek için tıkla...
Buradan onlarca fikir de gelse uygulayamazsınız. O ortamda kitlenir kalırsınız. O yüzden tek çare destek almak.
 
Esmerr89 .!.:
Destek almak buna çözüm olur mu peki.. Sanırım ben boyleyım yıllarca da boyle kaldım boyle de yasamaya devam edecegım gibi geliyor
Genişletmek için tıkla...
Özgüven artırılabilir belki ya bilmiyorum ben de. Ama hiçbir şey yapmayıp bekleyerek sorunlarınızın çözülemeyeceği ortada. O yüzden denemekten zarar gelmez.
 
Nasıl anlatsam bilmiyorum ama şöyle insanların ne düşündüğünü çok önemsiyorsun ve sürekli diken üstündesin. Hata yapmaktan çok korkuyorsun ve sürekli konuşurken karşındaki kişide ne izlenim bıraktığını düşünüyorsun.

Bence şöyle başlamalısın, ben yalnız da çok değerliyim size ihtiyacım olduğu için değil öyle tercih ettiğim için yanınızdayım. Mesela 3 kişi konuşuyorlar ve sana bakmıyorlar dediğin gibi, aralarından birine hitap ederek konuş , söyleceğin şeyi de kendinden emin söyle. Bilmediğin bir konuysa soru sor mesela aaa nasıl yapılıyor , böyle mi oluyor gibi. Hala saygısızca davrandıklarını düşünüyorsan bir daha o insanların yanına gitme. Bir tepki vermezsen sana böyle davranabileceklerini düşünürler.

İş hayatında da öyle yaptıklarından emimsen arkasında dur, ama değilsen soru sormaktan çekinme öğrenmeye çalış. Bir şeyden rahatsızsan tepki ver ki rahatsız olduğunu bilsinler. Her şeyi herkesi idare etmeye çalışma. Alttan alma yani.

Tek başına bir şeyler yapmaya çalış. Az ama öz konuş. Sürekli kendinden emin olmadan konuşursan dediklerin önemsenmez. İnsanların yanında kendini yerme, aa ben de böyleyim benim de şu huyum kötü gibi. Zayıf yanlarını anlatma yani gerek yok. Güçlü durmaya çalış, minnet ediyormuş gibi davranma.

Bunlar zamanla olacak şeyler ama öncelikle kendine güvenmeyi tek başına güçlü olabilmeyi öğrenmelisin. Bunlar benim aklıma gelenler.
 
Seni sen olduğun için seven tüm saflığınla,sacmalamanla,suskunlugunla seven gerçek arkadaş bulduğunda bunlar sorun olmayacak.once kendini tanı,kabullen,kendini değiştirmeye calisma, doğallık çok güzel bence.insana kendini sevdimi, özgüvenin oldumu hiç konusmazsan bile gelip konuşmak isteyen insanlar oluyor, tamamen kendi kendine davranışın enerjin gibi yanı naçizane benim fikrim opuyorum seni:KK24:
 
acaba arkadaş çevreniz mi yanlış? Konuşma beceriniz mi kötü? Açıkçası sizinle konuşmadan nedenini pek anlayamayız? Hangi şehirdesiniz?
 
Esmerr89 .!.:
Selamlar bu yıllarca yaşadığım sorun artik benim sonumu getirecek herhalde.. Ben kendimi bildim bileli bir ortama girdim mi arkadas ortami örneğin değer görmüyorum önemsemiyorum.. Mesela uc dort arkadas oturuyoruz konusurken birbirleriyle goz teması kuruyorlar sohbet ederken birbirlerine bakarak konusuyorlar masada ben yokmusum gibi davranıyorlar.. Benı ılk tanıdıklarında sıkıntı yok ama tanıdıkca insanlar artık onemesememeye baslıyorlar soyledıgım laf bazen duyulmuyor arada kaynıyor mesela.. Ben ıyı nıyetlı saf bir insanm saf oldugumu da soylerler ama buda elimde degil degısemedım.. Sanırım dış gorunusumde de var bir saflık.. Ortamda boyle olunca tamamen susuyorum bende konuya dahil olamayınca hıc konusasım gelmiyor agzımı acamıyorm..zaten konusmak ıcın konusunca da sacma konusuyorm bazen cümlemi toparlayamıyorum.. Mantıklı konusamıyorm.. Ikı kısı bırıyle konusuysam sikinti yok ama mesela uc kısı olduk mu ben etkisiz eleman oluyorm artik o masada.. 33 yasındayım bu lisede de boyleydı unıversıte de de sımdıde... Yok olup gitmek ıstıyorm ınsan gormek istemiyorm 😔Ben nasıl lafı dinlenen fikirlerı onemsenen birı olabilirim bu çekımserliğimi nasıl aşabilirim..ben sırf bu sebepten bir ise girip çalısamadım bu yaşa kadar çünki girdiğim her iş yerinde de boyle oluyor ve neden oldugunu anlayamıyorum yüzümde saf bir ifade oldugundan dolayı mı acaba diye düşünüyorum cunkı baska bır sebep bulamıyorum.. yok mudur bunun bir çözümü 😔
Genişletmek için tıkla...
Benimde var öyle bir tanıdığım 35 yaşında ve asla toplum içinde değer görmez o konusunca insanlar ya güler yada önemsemez dinlemez biraz saf bir kadın açıkçası bakışları bile komik diyor çoğu insan bilmiyorum bu konuda hem fikirler hem kişilik hem karakter hemde dış görünüş ve yaptığınız haraketler bile önemli olabiliyor benim annem mesela fıkra bile anlatsa 100 kişiyi kendine dinlettirir öyle bir ses tonu ve konuşmalari var ki halbuki çok bir eğitim görmemiş çalışmıyor da ama herkes onu çok önemser dinler kişiden kişiye değişebilir
 
Esmerr89 .!.:
Selamlar bu yıllarca yaşadığım sorun artik benim sonumu getirecek herhalde.. Ben kendimi bildim bileli bir ortama girdim mi arkadas ortami örneğin değer görmüyorum önemsemiyorum.. Mesela uc dort arkadas oturuyoruz konusurken birbirleriyle goz teması kuruyorlar sohbet ederken birbirlerine bakarak konusuyorlar masada ben yokmusum gibi davranıyorlar.. Benı ılk tanıdıklarında sıkıntı yok ama tanıdıkca insanlar artık onemesememeye baslıyorlar soyledıgım laf bazen duyulmuyor arada kaynıyor mesela.. Ben ıyı nıyetlı saf bir insanm saf oldugumu da soylerler ama buda elimde degil degısemedım.. Sanırım dış gorunusumde de var bir saflık.. Ortamda boyle olunca tamamen susuyorum bende konuya dahil olamayınca hıc konusasım gelmiyor agzımı acamıyorm..zaten konusmak ıcın konusunca da sacma konusuyorm bazen cümlemi toparlayamıyorum.. Mantıklı konusamıyorm.. Ikı kısı bırıyle konusuysam sikinti yok ama mesela uc kısı olduk mu ben etkisiz eleman oluyorm artik o masada.. 33 yasındayım bu lisede de boyleydı unıversıte de de sımdıde... Yok olup gitmek ıstıyorm ınsan gormek istemiyorm 😔Ben nasıl lafı dinlenen fikirlerı onemsenen birı olabilirim bu çekımserliğimi nasıl aşabilirim..ben sırf bu sebepten bir ise girip çalısamadım bu yaşa kadar çünki girdiğim her iş yerinde de boyle oluyor ve neden oldugunu anlayamıyorum yüzümde saf bir ifade oldugundan dolayı mı acaba diye düşünüyorum cunkı baska bır sebep bulamıyorum.. yok mudur bunun bir çözümü 😔
Genişletmek için tıkla...
Şurada okuduğum uzun yazıya bakınca,sizin saf filan olduğunuzu düşünmüyorum.Gayet te kendinizi ifade edebilen birine benziyorsunuz.Bir insan mantıksız konuşuyorsa bunun farkında olmaz,ben mantıksız konuşmalar yapıyorum filan demez zaten.
Eğlenmek için konu açtınız sanırım
 
Esmerr89 .!.:
Selamlar bu yıllarca yaşadığım sorun artik benim sonumu getirecek herhalde.. Ben kendimi bildim bileli bir ortama girdim mi arkadas ortami örneğin değer görmüyorum önemsemiyorum.. Mesela uc dort arkadas oturuyoruz konusurken birbirleriyle goz teması kuruyorlar sohbet ederken birbirlerine bakarak konusuyorlar masada ben yokmusum gibi davranıyorlar.. Benı ılk tanıdıklarında sıkıntı yok ama tanıdıkca insanlar artık onemesememeye baslıyorlar soyledıgım laf bazen duyulmuyor arada kaynıyor mesela.. Ben ıyı nıyetlı saf bir insanm saf oldugumu da soylerler ama buda elimde degil degısemedım.. Sanırım dış gorunusumde de var bir saflık.. Ortamda boyle olunca tamamen susuyorum bende konuya dahil olamayınca hıc konusasım gelmiyor agzımı acamıyorm..zaten konusmak ıcın konusunca da sacma konusuyorm bazen cümlemi toparlayamıyorum.. Mantıklı konusamıyorm.. Ikı kısı bırıyle konusuysam sikinti yok ama mesela uc kısı olduk mu ben etkisiz eleman oluyorm artik o masada.. 33 yasındayım bu lisede de boyleydı unıversıte de de sımdıde... Yok olup gitmek ıstıyorm ınsan gormek istemiyorm 😔Ben nasıl lafı dinlenen fikirlerı onemsenen birı olabilirim bu çekımserliğimi nasıl aşabilirim..ben sırf bu sebepten bir ise girip çalısamadım bu yaşa kadar çünki girdiğim her iş yerinde de boyle oluyor ve neden oldugunu anlayamıyorum yüzümde saf bir ifade oldugundan dolayı mı acaba diye düşünüyorum cunkı baska bır sebep bulamıyorum.. yok mudur bunun bir çözümü 😔
Genişletmek için tıkla...
Özgüven eksikliğinizi fark etmişlerse görmezden geliyor olabilirler. Ama kişi ne kadar saf, içe kapanık olursa olsun bir ortamda kimseyi yokmuş gibi sayamazsın. Bu tip insanları bende sevmiyorum. Siz çekingen konuşuyorsunuz muhtemelen. Birde muhabbet belki sarmıyordur. Onların konuştukları ile çok ilginiz yoktur ama ortama uyum sağlamak için zorladığınızda da geri planda kalıyor olabilirsiniz. Ben normalde kalabalık ya da iki kişi fark etmez iletişimi çok iyi sağlarım ama zaman zaman karakter ve davranış olarak uyum sağlayamadığım insanlarla aynı ortamda bulunabiliyorum. Bu onun sorunu demiyorum tabi sadece kafa yapımız uyuşmuyor. Hiç arkadaşlık kurmayacağım kişiler gerçekten egoist ve buluştuğunda elinden telefonu düşürmeyen negatif yapılı insanlardır. Onlarla iletişim kurmam imkansızdır. Aslında ortamlara girdikçe iletişiminde ister istemez artıyor. Kendinizden emin konuşun fikrinizi söylerken, soru sorarken çekinmeyin.
 
Bence bu öz güveniniz ile alakalı.Ne kadar kendinize güvenirseniz insanlar da bunu hissediyor,ona göre davranıyorlar.İki üç kişi bir konudan bahsediyorlarsa ben o sohbete muhakkak girerim.Zaten beni özellikle o sohbete almıyorlarsa yanlarında hayatta durmam.Bu kendinize siz yapıyorsunuz.Önce sizin bu durumu değiştirmeniz lazım.Terapi mi alırsınız,kitap mı okursunuz bilemem.
 
Edvina .!.:
Şurada okuduğum uzun yazıya bakınca,sizin saf filan olduğunuzu düşünmüyorum.Gayet te kendinizi ifade edebilen birine benziyorsunuz.Bir insan mantıksız konuşuyorsa bunun farkında olmaz,ben mantıksız konuşmalar yapıyorum filan demez zaten.
Eğlenmek için konu açtınız sanırım
Genişletmek için tıkla...
Derdi eğlenmek değil. Ben de onun gibiyim. Burada yazarken düşüne düşüne yazma fırsatımız var ama anlık konuşmalarda cümleleri toparlamada sıkıntı çekiyoruz. Bazen ne saçma konuştum, keşke sussaydım deyip pişman oluyorum konuşmamdan mesela.
 
Esmerr89 .!.:
Selamlar bu yıllarca yaşadığım sorun artik benim sonumu getirecek herhalde.. Ben kendimi bildim bileli bir ortama girdim mi arkadas ortami örneğin değer görmüyorum önemsemiyorum.. Mesela uc dort arkadas oturuyoruz konusurken birbirleriyle goz teması kuruyorlar sohbet ederken birbirlerine bakarak konusuyorlar masada ben yokmusum gibi davranıyorlar.. Benı ılk tanıdıklarında sıkıntı yok ama tanıdıkca insanlar artık onemesememeye baslıyorlar soyledıgım laf bazen duyulmuyor arada kaynıyor mesela.. Ben ıyı nıyetlı saf bir insanm saf oldugumu da soylerler ama buda elimde degil degısemedım.. Sanırım dış gorunusumde de var bir saflık.. Ortamda boyle olunca tamamen susuyorum bende konuya dahil olamayınca hıc konusasım gelmiyor agzımı acamıyorm..zaten konusmak ıcın konusunca da sacma konusuyorm bazen cümlemi toparlayamıyorum.. Mantıklı konusamıyorm.. Ikı kısı bırıyle konusuysam sikinti yok ama mesela uc kısı olduk mu ben etkisiz eleman oluyorm artik o masada.. 33 yasındayım bu lisede de boyleydı unıversıte de de sımdıde... Yok olup gitmek ıstıyorm ınsan gormek istemiyorm 😔Ben nasıl lafı dinlenen fikirlerı onemsenen birı olabilirim bu çekımserliğimi nasıl aşabilirim..ben sırf bu sebepten bir ise girip çalısamadım bu yaşa kadar çünki girdiğim her iş yerinde de boyle oluyor ve neden oldugunu anlayamıyorum yüzümde saf bir ifade oldugundan dolayı mı acaba diye düşünüyorum cunkı baska bır sebep bulamıyorum.. yok mudur bunun bir çözümü 😔
Genişletmek için tıkla...
Belirli nitelikte olmanız için öncelikle kendinize yatırım yapmalısınız.Bahsettiğiniz sözü dinlenen, sohbet edilmesinden hoşlanılan bir insanım.
Bol bol kitap okuyun, güzel giyinin. Klişe gelebilir ama kendinizi sevin.
Kendinizi nasıl görmek istiyorsanız, kendinize öyle davranın.
Açıkçası bende kendisine yatırımı olmayan, kitap okumayan, kendisini geliştirme yolunda hiç bir çabası olmayan bir insanla iletişim kuramıyorum.
Karşılıklı akış olmuyor.

Mesela az öz bir kaç arkadaşım var, yaptığımız alışverişlerden, okuyup öğrenip hayatımıza kattıklarımızdan bahsederken zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Hem verimli oluyor karşılıklı, hemde güzel vakit geçiriyorum.

Güzel giyinmek, güzel konuşmak, düzgün fiziki yapıda olmak için kendinizle çaba içerisinde olun. Özgüveniniz gelişecek, kitap okudukça, kaliteli içerikler izledikçe ufkunuz genişleyecektir.
Nazik ve Güler yüzlü olmakta önemli. Pasif bir karakter yapınız olabilir, sosyal ortamlarda aşabilirsiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X