- 6 Aralık 2010
- 2.958
- 2.041
- 398
- 30
- Konu Sahibi cheryblossommm
-
- #1
mecburum yüzlerini görmeye..kamudayım. ama tayin alacağım .şartlar oluşunca.ve daha uzun zaman varAynı şeyi yaşamış biri olarak seni anlıyorum. Çözebilmiş değilim hâlâ niye öyle dışlarlar neyi çekemezler niye istemezler. Sen önüne bak işini önemse hiç kimseye de kendinle ilgili taviz verme. Üzülmene de değmez kimse sakın öyle ağlama bir daha. Sen de güçlü dur. Onların arkadaşlığına muhtaç değilsin. Ben başka iş bulup çıkmıştım. Yapabiliyorsan sen de başka bir iş bul ayrıl oradan.
O zaman sen de kendini ezdirmeyeceksin. Sağlam duracaksın. Herkes haddini bilecek kimse kimseden üstün değil. Sıkma canını geçer gider.mecburum yüzlerini görmeye..kamudayım. ama tayin alacağım .şartlar oluşunca.ve daha uzun zaman var
Ekonomik durumunu bilmiyorum ama ben olsam allah belalarini versin der o işyerinden ayrılırdim.hiçbir şey senin ruh sağlığından önemli değil hayat zaten zor bir de böyle moral bozukluğuyla yaşamak daha da zorselamlar kızlar
bu ara kafamı kurcalayan bi durum var.ilk işe başladıgımda yanında işe başladıgım bayanlarla arkadaşlıgımız oldu .yaşca büyüktü hepsi benden. evlerimizde toplanmalarimız oldu . ama ben bu arkadaslıkta hep kendimi dışarda hissettim.fakat hiçbirine karşı kötü niyetim düsüncem olmadı. yapısal olarak da alıngan mıyım bilmiyorum mesela 3 kişi oturuyoruz ikisi arasnda anlasıyo kahve icelim,piknik yapalim ben cagırılmıyorum, öglen yemege cıkılacaksa ben en son arabadayken aranıyorum ya da aranmıyorum ,sohbet arasında sözüm hep kesiliyo. sık sık özel hayatıma eleştiri yapılıyo falan. bir de sana ne zaman geliyoruz diyip evime gelip sadece ikramları apartopar yiyip gttiler yarım saat icinde hepten kırıldım onlara. mesafe koymustum yavaş yavaş.bitanesi böyle sordu qamze niye gelmiyosun yanımiza falan ictenlikle kırıldgm seyleri anlattm. sonra bunlar toplanmış kurulmuslar iyice.bi odaya cagırdılar beni.cemberin ortasına aldılar.dediler niye arkamzdan kırıldgn seyleri knusuyosun yüzümüze söylemiyosun.ki olayın oldugu an acıkca trip atarım ben arkadaşlgını ciddiye alan anlar.o gün işte bak senle aramza mesafe koyarz demeler, sert alaycı üslup cok üzdü ve aglayarak ayrldm odadan.o günden sonra ne selam ne sabah kimseyle. yaptgm en büyük hata arkadaş bagimlısı olmak.kendimi önemsememek oldu. gurbetciyim bi dert paylasacak arkadas aradm tüm iyi nyetmle snuc bu oldu.simdi serenle sedanın gülbene güldúgü gibi arkamdan gülmeler.kafama basar gbi yanımdan topukluyla gecmeler.
güclü biriyim ama.bi gün sinirime yenilip bi halt yemekten korkuyorum.
eski konumun linki de burada. içlerinden bitanesinden de sonradan bu kazığı yedim .
https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/buyuk-satisa-geldim-mi-denir-buna-bence-denir.1048834/
iş tecrübesi ayrı olaydır. bak canım yaptığın hata tam olarak burası. Asla iş arkadaşınla işyeri dışında görüşmeyeceksin. asla. çağırsalar da gitmeyeceksin. profesyonel olacaksın. şimdi sabret üzüldüğünü belli etme. sen de kötü davran yapabiliyorsan. bi sonraki işyerine tecrübe olur
aynen öyle.gereksiz samimiyet.zaten bi emrivaki sonucu cagırdım sana ne zaman geliyoruz sorusu, sıra gamzede lafları üzerine.Kamuda (istifa etmek nispeten daha zor olduğu için) ekstra dikkatli olmak gerek.
Eve gitmeler çok gereksiz.
cok ugrastim memurluktan bu karaktersizler yüzünden istifa mı edeyim ama...Ekonomik durumunu bilmiyorum ama ben olsam allah belalarini versin der o işyerinden ayrılırdim.hiçbir şey senin ruh sağlığından önemli değil hayat zaten zor bir de böyle moral bozukluğuyla yaşamak daha da zor
Umursama hemde hic. Ekmegini mi veriyorlar aşını mı kaynatıyorlar. Memuriyetten bunun icin ayrilmaz. Iyi bir arkadas bulursun elbet cok olmasına gerek yok. 1 yada 2 muhabbet kurabilecegin arkadasin olsun yeter.selamlar kızlar
bu ara kafamı kurcalayan bi durum var.ilk işe başladıgımda yanında işe başladıgım bayanlarla arkadaşlıgımız oldu .yaşca büyüktü hepsi benden. evlerimizde toplanmalarimız oldu . ama ben bu arkadaslıkta hep kendimi dışarda hissettim.fakat hiçbirine karşı kötü niyetim düsüncem olmadı. yapısal olarak da alıngan mıyım bilmiyorum mesela 3 kişi oturuyoruz ikisi arasnda anlasıyo kahve icelim,piknik yapalim ben cagırılmıyorum, öglen yemege cıkılacaksa ben en son arabadayken aranıyorum ya da aranmıyorum ,sohbet arasında sözüm hep kesiliyo. sık sık özel hayatıma eleştiri yapılıyo falan. bir de sana ne zaman geliyoruz diyip evime gelip sadece ikramları apartopar yiyip gttiler yarım saat icinde hepten kırıldım onlara. mesafe koymustum yavaş yavaş.bitanesi böyle sordu qamze niye gelmiyosun yanımiza falan ictenlikle kırıldgm seyleri anlattm. sonra bunlar toplanmış kurulmuslar iyice.bi odaya cagırdılar beni.cemberin ortasına aldılar.dediler niye arkamzdan kırıldgn seyleri knusuyosun yüzümüze söylemiyosun.ki olayın oldugu an acıkca trip atarım ben arkadaşlgını ciddiye alan anlar.o gün işte bak senle aramza mesafe koyarz demeler, sert alaycı üslup cok üzdü ve aglayarak ayrldm odadan.o günden sonra ne selam ne sabah kimseyle. yaptgm en büyük hata arkadaş bagimlısı olmak.kendimi önemsememek oldu. gurbetciyim bi dert paylasacak arkadas aradm tüm iyi nyetmle snuc bu oldu.simdi serenle sedanın gülbene güldúgü gibi arkamdan gülmeler.kafama basar gbi yanımdan topukluyla gecmeler.
güclü biriyim ama.bi gün sinirime yenilip bi halt yemekten korkuyorum.
eski konumun linki de burada. içlerinden bitanesinden de sonradan bu kazığı yedim .
https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/buyuk-satisa-geldim-mi-denir-buna-bence-denir.1048834/
Eyvah! O zaman işin çok zor allah kolaylık versincok ugrastim memurluktan bu karaktersizler yüzünden istifa mı edeyim ama...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?