- 14 Mart 2023
- 236
- 217
- 33
- 26
Arkadaşlar merhaba. Ben Elya, Adana'da yaşıyorum. İngilizce öğretmeniyim. 24 yaşındayım. Açmak istediğim konu ile ilgili çekiniyorum fakat burada farklı görüşler almak bana iyi gelir diye düşündüm ki zaten üye olmadan önce de forumu okurdum. Ben neden sevilmiyorum? Bunun nedeni ne olabilir? Bunları düşünmek için erken bir yaş olabilir ama bu aralar bu düşüncelere kapıldım. Derdim evlilik de değil sadece sevmek, sevilmek. Öncelikle genç ve güzelim, bir devlet dairesine ya da herhangi bir cafeye gittiğimde bile erkeklerin dikkatini çekiyorum, ilgi gösteriyorlar ve numaralarını falan veriyorlar bana. Güler yüzlü, pozitif, uyumlu bir insanım. İlişkilerimde sorun çıkartan biri olmadım hiç. Genel olarak çevremdekiler onlara çok iyi geldiğimi söylerler. Sen sadece yanımızda ol ve gül, senin sesinde bile bir enerji, bir mutluluk var diyorlar. Şimdi de benimle olmak isteyen kişiler oluyor hep ve hatta hayatımın en asosyal dönemlerinde bile birileri benimle olmak istedi bir şekilde. Asıl sorun şu ki ben gerçek anlamda sevilmekten bahsediyorum. Mesela hiç uzun ilişkim olmadı. Sanki bir hevestim karşımdaki için. Bu arada ilişkilerimde cinsellik yasamadım zaten kısacık sürede bir zahmet kollarına atlamayayım 
sadece son ilişkimde birazcık yakınlaştık bana şehvetle yaklaşıyordu onun dışında ilgilenmiyordu ve şu an yine yalnızım. Psikolojik olarak yanlış erkekleri -bad boyları- seçiyorum diye düşündüm sonra Allah affetsin ilk çağ insanı görünümlü tiplere sırf iyi insanlar, efendi çocuklar diye şans verdim. Biri beni ekti, biri aşkından ağlayıp şiirler yazıyordu ama bir gün var bir gün yoktu, bir iki tanesi de sürekli kızlara yürüyen sinsi tipler çıktılar. Yani ben bu kadar karaktersiz erkeği hak edecek ne yaptım? Ben de onları kullanabilirdim ama ya hep ya da hiç dedim. Yalnızca bir tanesi sevsin, yanımda dursun, değer versin, güvende hissettirsin istiyorum. Etrafıma bakıyorum bazı kadınlar ne güzel seviliyor ve özel hissettiriliyor. Uzun oldu, kusura bakmayın. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkürler :)
sadece son ilişkimde birazcık yakınlaştık bana şehvetle yaklaşıyordu onun dışında ilgilenmiyordu ve şu an yine yalnızım. Psikolojik olarak yanlış erkekleri -bad boyları- seçiyorum diye düşündüm sonra Allah affetsin ilk çağ insanı görünümlü tiplere sırf iyi insanlar, efendi çocuklar diye şans verdim. Biri beni ekti, biri aşkından ağlayıp şiirler yazıyordu ama bir gün var bir gün yoktu, bir iki tanesi de sürekli kızlara yürüyen sinsi tipler çıktılar. Yani ben bu kadar karaktersiz erkeği hak edecek ne yaptım? Ben de onları kullanabilirdim ama ya hep ya da hiç dedim. Yalnızca bir tanesi sevsin, yanımda dursun, değer versin, güvende hissettirsin istiyorum. Etrafıma bakıyorum bazı kadınlar ne güzel seviliyor ve özel hissettiriliyor. Uzun oldu, kusura bakmayın. Yanıtlarınız için şimdiden teşekkürler :)
Komik birisin bence, kendini de seviyorsun. Farklı ortamlara girmeye çalış, belki farklı birileri ile tanışırsın
ay Allah razı olsun inşallah hayata sımsıkı tutunursunuz kalbinizi çiçeklendiren gönlünüze baharları yaşatan insanlarla dolar etrafınız
ben de kendimi sorguluyordum ama düşününce kıble olsalar dönmeyeceğim adamlar, adamlığı adamlığa muhtaç adamlar 
