Asıl sorun yalnızlık olabilir. Sizi daha mutlu hissettirecek birinin varlığı aklınıza bile gelmiyor. Yaşadığınız olumsuzluklar sizi kendinizi diğer insanlardan daha şanssız ve ümitsiz hissetmeye şartlamış, üstüne de diğer sıkıntılar... Kişi inandığını yaşıyor, en mutlu anınızda bile önceki yaşanmışlıklarınızı aklınıza getirip "ya kaybedersem" endişesi yaşamışsınız ve aklınıza gelen başınıza gelmiş... Oysa "kayıp" olumlu bir nesne, durum, kişiyi yitirmektir. Yanınızda sağlam durmayan birine "olumlu" denir mi?
Engelli bir insan sakatlığı, işsiz bir insan sefaleti, yetim bir çocuk babasızlığı hak eder mi? Kişiye sıkıntı sadece hak ettiği için mi verilir? Muhakkak bunları defalarca kez söylemişlerdir, "her şerde bir hayır vardır." denmiş ve bunlar artık sıkıcı gelmeye bile başlamıştır. Oysa bunlar dua yerine geçer. Bunları söyledikçe Allah'la aranızdaki bağı güçlendirir "Sana inanıyorum, bana da güzel günler nasip edeceksin." demiş olursunuz.
Çok sevdiğiniz bir insanın gitmesi "mükafattır." Kalması "gerekseydi" zaten şu an yanınızda olurdu. Küçük bir çocuk sırf süslü gördü diye renkli ilaçları içse, çok sevdiği çikolataya benzetse bu ilaçlara maruz kalmak, onlara duyduğu sevgi çocuğu zehirlenmekten hatta ölmekten koruyacak mı? Biz nasıl ilaçları çocukların ulaşamayacakları yerlerde saklayıp onları koruyorsak Allah da bazen bizi sevdiklerimizden mahrum bırakıyor. Sebep gayet açık, "Sana zarar verecek, uzak dur." Bu teslimiyeti hissetmeyen niyetlerinde ısrarcı olur ve şu an içinde bulunduğunuzu iddia ettiğinizden daha beter hallere düşer. Büyük bir mükafat için göreceli bir acıya rıza göstermek ne hayırlıdır. Buna ister Allahın takdiri, ister çekim yasası diyelim, söylediklerim yanlış mı?
haklısınız onlar beni kaybetti ama,boşluk çok kötü..ve böyle yalnız olunca,böyle olumsuzluklar yaşayınca,kendime olan güvenimi kaybettim..hayata insanlara olan güvenimi kaybettim..[/QUOTE]
Kendimize olan güven ve saygımız,inancımız bize verilen tek hazine... Balığa yüzgeci, kaplana pençesi, kaplumbağaya kabuğu, bize de bu inanç verilmiş kendimizi koruyabilelim diye... Kendini inanç ve güveninden yoksun bırakmak tüm tehlikelere kapı açıp "gelin beni yıkın, mahvedin!" demektir. Peki ayakta kalmak çok mu kolay? Belki değil ama baştan pes etmek de yaratılanların en yücesi olan insana yakışmayacak bir zayıflık... Sevdiğinizi unutamamakta gösterdiğiniz inanç ve kararlılığı kendinizi sevmekte kullanın... Kimse sizden fazla hak etmez sevilmeyi... Mutluluklar...
alkisalkisalkis
lmaz:sakınnn sakın bence çok yanlış düşüncelerdesin nedeni sen değilsin emin ol zadece tesadüf bence sen silkelen kendine gel kaç yaşındasın cancağzım ki karamsarlıkçökmüş üzerine bahar geliyo yanlızlığın keyfini sür sadece kendine hesap ver bırak giden gitsin belki saçma fikir ama insanın en çok acı çektiği yer sevdiğinin yanıdır oysa seni seven her zaman sana değer verir kıymet bilir güzelcim aaah bu arkadaşın neler gördü yazsam roman olur onlara zayıf durma güçlü dur ohbe değil vay be desinler biz neyi kaybettikkaydirigubbakcemile5
