- 10 Mart 2014
- 815
- 712
- 133
- Konu Sahibi burcubahar0635
- #461
Benim anne babam sürekli didişen bir çiftti biz küçükken. Annem sabretti bizim için. 4 kardeşiz. Evet benim annem de doğurmuş. Allah ondan razı olsun diyorum şimdi. bir kere bile niye ayrılmıyosunuz ya da niye ayrılmadınız demedik çünkü annem babamızı çok sevdirdi bize. bana birşey olursa evlatlarım birbirlerine tutunsunlar demiş ve dört dörtlük annelik etmiş bize. Ben en küçük 31 yaşındayım. Birbirimize ve anne babamıza çok düşkünz. Aileye giren gelin damatlar da bu bağlılığı görüp aynısını yaşattılar sağolsunlar. Zor zamanları birlikte yaşadığımıziçin çooook tutkunuz birbirimize. Bu arada babam çok zengin bir adam. Demekki anlaşmak için maddiyat gerekmiyormuş. Dayak yiyene bişey demem. O insani bir durum değil ama kimsenin kimsenin yaptığı çocuğu yaşadığı evliliği sorgulamaya hakkı yok. Kime ne kaç çocuk yapmış ne zaman yapmış. Bırakın allah aşkıma. Şartları düzelticez derken yaş kaça geliyor, hadi bi çocuk oluyor ona yetecek enerji kalmıyor o çocuk kreşlerde büyüyor. Aaa 2 çocuk olmaz 1 olsun tam olsun mantığı giriyor devreye, yalnız mutsuz paylaşmayı bilmeyen çocuk doluyor ortalık. Bizim evimiz cıvıl cıvıldı herşeye rağmen. Annem yıllar geçti hala mücadele ediyor ama çok mutlu. İyiki doğurmuşum sizi. hem bize hem birbirinize can yoldaşı oldunuz diyor. Şimdi biri çıksın da desin bakalım neyine doğurdun 4 çocuğu anlaşamadığın adamdan diye, alnını karışlarım!
Annen ne kadar güçlü bir kadın. Sizi de psikolojik olarak yıpratmadan yetiştirmiş en önemlisi bu bence çocuklara yansıtmamak kendi ilişkilerimizin negatif yönlerini.