- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.212
- 448
Kızlar , selam. Birkaç haftalık bir aranın ardından tekrar aranızdayım.
2,5 haftalık bir tatile çıkmıştım. Sonunda eve geri döndüm. Tatilden döndüğüm ilk gün, apartmana girdiğim an ağlama krizine girdim. İzmir benim her şeyim. Ama her yerde bana onu hatırlatan bir şeyler var.
Eski konularımdan bilenler olacaktır, 1 hafta sonra eski sevgilim askere gidiyor.
Aslında , ben döndüğümde gitmiş olması gerekiyordu ama bir şekilde gideceği günden 10 gün sonra gidiyormuş.
Tabi bu ben de kötü bir etki yarattı, çünkü ben , ne güzel tatilden döndüğümde, onun olmadığı bir şehire dönmüş olacaktım.
Şimdi gitmesine 7 gün var ve ben bu şehirde, böyle yalnız ve sıkkın bir şekilde onun beni gitmeden önce son bir kez aramasını ve görüşmeyi bekliyorum.
Oysa tatilde olsaydım, onu düşünmemek için bir çok uğraşım olacaktı, denize girip rahatlayacaktım , arkadaşlarım beni oyalayacaktı.
Kısacası burda, yalnız başıma onu bekliyor olmayı istemiyorum ...
Ve Foça da , yani İzmir'imin dibinde olan saldırı... Beni derinden etkiledi.
Onun için, "ALLAHIM inşallah saldırıların olduğu yerlere gitmez " diye dua ederken, çok acı bir gerçeği gördüm.
Saldırı sırf doğuda değil, bizim buralarda da oluyormuş... Şimdi ben onun için " buraya şuraya gitmesin" diye dua etmek yerine, ALLAHA emanet ediyorum.
Dilerim canına bir şey gelmez. Bu Foça daki olay beni çok duygusallaştırdı.
Bir de burada saf saf beni arasın , benden özür dilesin, helallik istesin, son bir kez görüşelim desin diye bekliyorum.
Sanırım, ayrılığımızın üstünden geçen 4 ay boyunca, askere gitmeden mutlaka arar hevesiyle sabretmişim, güçlü kalmayı başarabilmişim.
Şimdi de 1 hafta kalmasına rağmen hala bir telefon etmiyor ve özür dilemiyor, bu benim içimi acıtıyor.
Benim 2 yıl boyunca çektiklerim, yanıma kar mı kalacaktı ?
Bana yaşattığı travmalar öylece geçmişte, yaşanmış olarak mı kalacak sadece ?
Evet, dersler aldım. Ama aldığım dersleri nerede kullanacağım şimdi ? Karşıma sevebilmeyi başardığım biri de çıkmadı ki ?
Ortak arkadaşımızla konuştum, nereye çıktığını öğrenmek için. Telefonu sürekli kapalıymış. "Numarasını değiştirdi" sanırım dedi.
Panikledim , iki kere gizli numaradan,bir gece, bir sabah aradım. Hakikaten de kapalıydı.
Bana dediğini yapmış olabilir mi ? En son görüştüğümüz gün "bu hattı,askere giderken kırıp atacağım. Yeni bir hat alacağım. Sen de numaramı sil" demişti.
Bunu yapacağına hiç inanmamıştm. Çünkü o beni bu kadar hiç bırakmamıştı aslında . Hep gitmişti belki ama her seferinde geri gelmişti.
Bunu yapacağına inanmazdım. Hoş , numarasını değiştirmese yine de onu asla aramazdım. Ama resmen şöyle demiş olmuyor mu ? "Numaramı değiştirdim. Dediğimi yaptım. Aramızdaki gerçekten bitti, bitirdim, bak görüyor musun ? Senin beni , askere gitmeden aramanı beklemiyorum.Senin sesini son bir kez duymaya ihtiyacım yok"
Bir arkadaşımla paylaştım bunu, "numarasını değiştirmiş olmasının bir şeyi değiştirmediğini, benim numaramı saklamış olduğunu, onun yine bana geri döneceğini, bana geri dönmesi için benim numaramın onda olmasının yeterli olduğunu, numaramı da silse bile, ortak arkadaşımızdan istediğinde alabileceğini" söyledi.
Bir de " senin ona ulaşmanı istemeseydi, face ini de kapatır ve ya seni engellerdi " dedi.
Bilmiyorum , kafam çok karışık. BU konuyu da buraya niye açtığımı bilmiyorum. Ama içimi döküp paylaşmak istedim. Çünkü şuanda , onun 7 gün sonra gideceği bu çok sevdiğim lanet şehirde, tezatlıklar içinde yalnız başıma, birkaç kişilik boğuluyorum. Tek dostum sizlersiniz şuan. Ben anlayamıyorum. Bu kadar basit miydi ? Ben üzüldüm, gözyaşları döktüm. Ama her şeye rağmen, o gitti ve o gittiğinde bitti. Bu kadar basit mi ? Bir özür, bir vicdan azabı yok mu onda ?
2,5 haftalık bir tatile çıkmıştım. Sonunda eve geri döndüm. Tatilden döndüğüm ilk gün, apartmana girdiğim an ağlama krizine girdim. İzmir benim her şeyim. Ama her yerde bana onu hatırlatan bir şeyler var.
Eski konularımdan bilenler olacaktır, 1 hafta sonra eski sevgilim askere gidiyor.
Aslında , ben döndüğümde gitmiş olması gerekiyordu ama bir şekilde gideceği günden 10 gün sonra gidiyormuş.
Tabi bu ben de kötü bir etki yarattı, çünkü ben , ne güzel tatilden döndüğümde, onun olmadığı bir şehire dönmüş olacaktım.
Şimdi gitmesine 7 gün var ve ben bu şehirde, böyle yalnız ve sıkkın bir şekilde onun beni gitmeden önce son bir kez aramasını ve görüşmeyi bekliyorum.
Oysa tatilde olsaydım, onu düşünmemek için bir çok uğraşım olacaktı, denize girip rahatlayacaktım , arkadaşlarım beni oyalayacaktı.
Kısacası burda, yalnız başıma onu bekliyor olmayı istemiyorum ...
Ve Foça da , yani İzmir'imin dibinde olan saldırı... Beni derinden etkiledi.
Onun için, "ALLAHIM inşallah saldırıların olduğu yerlere gitmez " diye dua ederken, çok acı bir gerçeği gördüm.
Saldırı sırf doğuda değil, bizim buralarda da oluyormuş... Şimdi ben onun için " buraya şuraya gitmesin" diye dua etmek yerine, ALLAHA emanet ediyorum.
Dilerim canına bir şey gelmez. Bu Foça daki olay beni çok duygusallaştırdı.
Bir de burada saf saf beni arasın , benden özür dilesin, helallik istesin, son bir kez görüşelim desin diye bekliyorum.
Sanırım, ayrılığımızın üstünden geçen 4 ay boyunca, askere gitmeden mutlaka arar hevesiyle sabretmişim, güçlü kalmayı başarabilmişim.
Şimdi de 1 hafta kalmasına rağmen hala bir telefon etmiyor ve özür dilemiyor, bu benim içimi acıtıyor.
Benim 2 yıl boyunca çektiklerim, yanıma kar mı kalacaktı ?
Bana yaşattığı travmalar öylece geçmişte, yaşanmış olarak mı kalacak sadece ?
Evet, dersler aldım. Ama aldığım dersleri nerede kullanacağım şimdi ? Karşıma sevebilmeyi başardığım biri de çıkmadı ki ?
Ortak arkadaşımızla konuştum, nereye çıktığını öğrenmek için. Telefonu sürekli kapalıymış. "Numarasını değiştirdi" sanırım dedi.
Panikledim , iki kere gizli numaradan,bir gece, bir sabah aradım. Hakikaten de kapalıydı.
Bana dediğini yapmış olabilir mi ? En son görüştüğümüz gün "bu hattı,askere giderken kırıp atacağım. Yeni bir hat alacağım. Sen de numaramı sil" demişti.
Bunu yapacağına hiç inanmamıştm. Çünkü o beni bu kadar hiç bırakmamıştı aslında . Hep gitmişti belki ama her seferinde geri gelmişti.
Bunu yapacağına inanmazdım. Hoş , numarasını değiştirmese yine de onu asla aramazdım. Ama resmen şöyle demiş olmuyor mu ? "Numaramı değiştirdim. Dediğimi yaptım. Aramızdaki gerçekten bitti, bitirdim, bak görüyor musun ? Senin beni , askere gitmeden aramanı beklemiyorum.Senin sesini son bir kez duymaya ihtiyacım yok"
Bir arkadaşımla paylaştım bunu, "numarasını değiştirmiş olmasının bir şeyi değiştirmediğini, benim numaramı saklamış olduğunu, onun yine bana geri döneceğini, bana geri dönmesi için benim numaramın onda olmasının yeterli olduğunu, numaramı da silse bile, ortak arkadaşımızdan istediğinde alabileceğini" söyledi.
Bir de " senin ona ulaşmanı istemeseydi, face ini de kapatır ve ya seni engellerdi " dedi.
Bilmiyorum , kafam çok karışık. BU konuyu da buraya niye açtığımı bilmiyorum. Ama içimi döküp paylaşmak istedim. Çünkü şuanda , onun 7 gün sonra gideceği bu çok sevdiğim lanet şehirde, tezatlıklar içinde yalnız başıma, birkaç kişilik boğuluyorum. Tek dostum sizlersiniz şuan. Ben anlayamıyorum. Bu kadar basit miydi ? Ben üzüldüm, gözyaşları döktüm. Ama her şeye rağmen, o gitti ve o gittiğinde bitti. Bu kadar basit mi ? Bir özür, bir vicdan azabı yok mu onda ?
Son düzenleme:
sen üzme tatlı canını yaa
