Arkadaşlar bu ara yine bunalıma giriyorum sanırım .Aslında sürekli aynı şeyleri yaşamaktan sıkıldım .Çocukluğumdan beri gerek akrabalarım gerekse arkadaşlarımın kıskançlıklarından bıktım .Okulda çok başarılı bir öğrenciydim hep arkadaşlarım kıskanıyordu sürekli iyi not alıyordum kız arkadaşlarım bir kere düşük not olsam seviniyolardı .Sonunda istediğim okula giremedim yine kazandım bir yeri ama tabi istediğim hayal ettiğim birşey olmadı .Okul yıllarımda hiç sevgilim olmadı hoşlanan insanalrı hep uzak ttuum kendimden sonra biri çıktı karşıma onu sevdim körü körüne bağlandım .23 yaşına kadar hiç erkek arkadaşım olmamıştı .Tabi gördüğüm ilk erkeğe bağlandım ama nasıl aşk anlatamam .Sonra ne oldu o eski sevgilisiyle şu an bunu öğrendim bıraktım oda ihanet etti bana .Bütün hayallerim yıkıldı.Kuzenlerim ,yengelerim tabi hepsi değil yani çoğunluktan bahsediyorum bir hata yapsam seviniyorlar anlamıyorum ben kimseyi kıskanmıyorum herkesin iyilği için uğraşıyorum ama kimse bana iyi değil .Kimseye güvenmiyorum birine güvensem mahvedip gidiyor hayatımı .İyice evime kapandım kimseyle görüşmek konuşmak istemiyorum çok yalnızım yalnız oluncada bunalıma giriyorum ağlama krizlerim oluyor nasıl düzelicek bilmiyorum çok sıkıldım .