Bu kocaya güvenilirmi?

yok çok haklısınız ben sadece sizin sürekli bunları düşünerek kendinizi üzdüğünüz için böyle diyorum...
Anladım bende normal değilmi söylediklerim acaba diye düşündüm.ya insan o günleri unutamıyor unutsada ileriye şüpheli bakıyor işte.
 
Âmin kardeşim ya çalıştığım zamanda oldu yuva yıkmak kolay ama çocuk için babayla anne ayrı nekadar zor bilirim ben öyle çalışkan bi çocuktumki annemle babam ayrılınca mahvoldu hayatım ailecek sofraya oturamamak düzen kalmaması mahvetti beni burda anneyede çok görev düşüyor çok sevmesi lazım evlatlarını 2kat daha ama o moralle ilgilenmiyorlar geçim derdine düşüyorlar.çok zor herkes bana afferin yuvanı bi arada tutmaya çalışıyorsun diyo ama eşimden sevgi görmesem belki o gücüde bulamam tek korkum birine aşık olursa kayıp giderse ..
Anlayabiliyorum kolay mı, benim anne babamında çocuktum hatırlıyorum problemleri vardı babam çok iyi bir insandı ama ara açmaya çalışan bir sürü insan vardı çevremizde baştada ailesi, hatta hatırlıyorum ne yaptılarsa adama artık, babam arkadaşına eşinizin size karşı düşündüklerini söylemişti , eve gitmek istiyorum can atıyorum ama eve gidince karımı çocuklarımı çok kötü görüyorum gözümde, evden kaçmak istiyorum dermiş.Annem yıllarca sabretti sizin gibi arka çıkanı yoktu neler çekti biizm içindi hepsi ama şimdi görseniz babam melek gibi oldu. Bugün eşimle anlaşamadığım dönemler olduğunda ayrılmak istediğimi söylüyorum anneme, beni gözünün önüne getir neler çektim, sen sudan sebeplerle ayrılcam diyosun bak düzeldi ayrılsaydım yetim kalcaktınız iyi mi olcaktı anne ayrı baba ayrı düğünün olcaktı felan der; düşündüğümde çok haklı diyorum napardık, çeken bilir siz bilirsiniz illaki çok zor durum yaşadıklarınız heleki soğuduğun bir insanla aynı evi paylaşmak yarının ne olcağını bilmeden hayata devam etmek çok çok zor şeyler. Allah düşmanın bile hayırlısını versin derim her zaman, anlaşılan eşinizin ailesi istemiyo dikkat edin o gelip gittiğinde okuyun evinizi mesafeli olun anlatmayın hiçbişeyinizi mutlu görünün insanlar seyir arıyor kendine maalesef, dua ile...
 
ben kadının kendı ayakları uzerınde durabilecek gucu kendı ıcın sağlaması gerektıgıne ınanan bırı olarak.. Sizede kesınlıkle kendı ekmegınızı kazanmanızı tavsıye edıyorum.Oğlunuzu gerekırse kreşe verın.. Calısmaya başlayın..

Esınızı hayatınızın odak noktasından çıkarın.. Bi kere ılıskı karşılıklı saygı sevgıyı gerektırır. Saygı namına hıcbırsey goremedım Aldatılma,Şiddet,Yalan,Kavga.. bunları kendınıze yapılmasına ızın vermeyın,Haksızlık etmeyın.. Geçmişte de olsa..
 
Şu an çalışmıyorsunuz anladığım kadarıyla. Çalışmaya başlayın ekonomik özgürlüğünüzü elinize alın
sonra arkanıza bile bakmayacaksınız..
 
yıllar da geçse ömür geçse siz ona eskisi gibi güvenemiceksiniz o da eskisi gibi olamıcam kendi hayatınızı mahfetmeyin...
 
2 yildir bir sey yapmiyosa guvenilebilir. Yalniz senin psikolojin bayagi bozuk bence psikolog tedavisi sana iyi gelir
 
2 yil gecmis. Guvenilir davranislar sergiliyorsa eski mevzulari kafaya takmaya gerek yok artik. Bunu bir psikolog yardimiyla cozebilirsiniz. Oldugu anda tepki vermeniz gereken seyleri kafanizda kurmayin. Madem o gunlerde bosanmadiniz, bosanamadiniz simdi esiniz size karsi iyise bunun kiymetini bilin ve bu iyilikleri artirmanin yollarina bakin.
 
Yaşadıklarınızı en iyi siz bilirsiniz, güvenip güvenmemek size kalmış ama ne olursa olsun maddi olarak kendinizi her daim hazır tutmaya çalışın.

Çalışın, hem psikolojik olarak iyi gelecek, hem de size güvence olacak. Hayat bu ne olacağı belli olmaz.
 
Back
X