Bakın nefretle yaklaşmayın, kayınvalideniz nefretle yaklaştığı için kaybediyor, siz ılımlı olun, sizin yapacağınız teklif şu olabilir, annen veya ailene bayramlarda hep beraber gideriz seni torunlarını görürler, fakat samimi içli dışlı olamayız artık, olanları gördün, yuvamız dağılacaktı tekrar bunları yaşamak ve çocuğuma da bunları yaşatmak istemiyorum. Bunun dışında benim ailem de senin ailen de değerlidir fakat biz de artık bir aileyiz ve huzurlu olabilmek için mesafeli durmamız gerekebilir. Bunun dışında çok yakın oturuyorsanız eğer imkanınız olursa biraz uzak bir yere taşının derim, sebebi eşiniz evde yokken gelirlerse kovmak veya kavga etmek zorunda kalmayın. Biz çözüm yolu olarak uzaktan ev tutmaya karar verdik yoksa benim ailemin de eşimin ailesinin de tavırları yüzünden tartıştığımız çok oluyordu. Eşiniz de siz de evde olanları anlatmayın ailelerinize, konuşurken selam söyleyin, illaki konuş diyorsa nasılsınız iyi misiniz deyip geçin, uzatırlarsa evet siz haklısınız deyin, gerilmeyin. Öyle bir zamandayız ki kime sorsan haklı, kimse kendini karşıdakinin yerine koyamıyor o sebeple konuşarak anlaşmak zorlaşıyor. Yani içinizde sevgisi bitmiş olabilir hak veriyorum ama, eşinizin hatrı için bunu teklif edin, şahsi olarak görüşmeyin, görüşürseniz ailecek eşinizle beraber görüşün. Annen gelmesin demek de çok ağır olur o sebeple, eşiniz evdeyken gelsin, siz çok yüzgöz olmayın, işinize gücünüze çocuğa bakın. Beterin beteri de var her zaman, dünyadaki en kötü insan olarak görmeyin o da hatalarıyla bir insan işte ve ne olursa olsun eşinizin dolayısıyla sizin yavrunuzun da doğmasına vesile olmuş bir anne. Doğum lohusalık kadının en zor zamanları olduğu için destek bekliyor insan ve bulamayınca çok kırılıyor, ama zamanla geçer bu öfkeniz, yaşananlar yeniyken görmek istememeniz normal. İlerisi için kesin konuşup eşinizle aranızı bozmayın, orta yolu arayın.
