Arkadaşlar selam. Erkek arkadaşımla 2 yılı biraz geçmiş bir sanal birlikteliğimiz vardı. Neden sanaldı çünkü uzun mesafe ilişkisiydi. Her ne kadar görmek, görüşmek istesem de işini bahane ediyordu. Aramızda yaklaşık 600 km var, ben araçta kullanıyorum, gidebilirdim de onu görmek için ancak bir erkeğin ilk buluşmaya gelmesi gerekmez mi? O kadar çok ayrıntı var ki, toparlamaya çalışıp aktarmak istiyorum. Küçük bir köyde esnaf bu arkadaş, bulunduğu yerde üç kişi part-time olarak çalışıyorlar. Hiçbir tatil şu bu olmadan, hastalansa bile gitmek zorunda (her hafta bir yerinden hasta sürekli hastanelere o ayrı)… neyse bu arkadaş bana 2 yıl boyunca beni ölümüne çok sevdiğini, onlarca kez ağladığın (video bile attı ağlarken) ancak benimle ilgili bugüne dek hiçbir hayal kuramadığını söyledi. Evlilik beklentinin olmadığını ilişkimizin ilk günden itibaren ben ona söylemiştim, o bunu bahane ederek hayal bile kurmamış, hiçbir hayal yokmuş. Ben ne zaman tartışsam uyuşturucu bulup alıyor, halüsinasyonlar gördüğünde de beni gördüğünü söylüyor. Bir kere bu hap map konuları bana zaten çok ters. Bunu söylediğim de bağımlı değilim seni ilgilendiren bir konu değil de dedi. O kadar çok sevdim ki bu zibillobu her şeyine katlandım. İki gün önce ayrılık kararı aldım çünkü bana uyumaya gidiyorum deyip saat 19:00 sularında ayrıldı ve gece 03:00 civarında ben sosyal medya aracılığıyla nerede olduğunu sordum. Anında mavi tik olduğu gibi sesli görüşmede de sesini uykulu bulmadım için dürüstçe bunu söyledim. Birlikte oynadığımız online bir oyun vardı ve başka bir sunucuda oynadığından uzun zamandır şüpheleniyordum, bunu da söyledim zaten dürüstçe. Şimdi bana ayrıldığım için hakaretler, küfürler, suçlayıcı her ne varsa yağdırmış ve değmezmişim! Ne düşünüyorsunuz böyle bir şey yaşıyorum ben, fikirleriniz nelerdir merak ettim! Bu arada oldukça dumur olmuş tüm suç benimmiş gibi yıkmasına da ayrıca takığım…