üzülme biri çıkar karşına seversin dediler 30 yıl bekledim. bana deli gibi aşık bir adam Verdi Allah fakat...o bana deli gibi aşıkken aşkı bitmez sandım karar veremedim ben kararsızlığımın hıncını da ondan aldım aşk bitti. sonra o bizden vazgeçti ne kadar çok sevdiğimi o zaman anladım. ondan sonra biz ayrıldık ama ayrılamadık. 1 yıl anca sürmüştü aşkımız deli gibi aşıktık evlenecektik nişan günü filan belirlemiştik aileler biliyordu o kadar yani. Evlilik kararımızdan vazgeçeli 3 yıl oldu 3 yıldır biz onla dostuz. onun en iyi arkadaşı ben benimki o. öyle annesine bile bahsetmediklerini bilirim hani ciğerinin içini o kadar yani o da benimkileri bilir.. bana seni kızım gibi seviyorum dedi bende onu oğlum gibi seviyorum bazen ama bazende dayanamıyorum evlenelim diyorum olmaz biz senle geçinemeyiz diyor gözyaşlarım sel oluyor ...geçinememe riskide var hani. sen benle evlenirsen mutsuz olursun evlilik sana göre bir şey değil en azından benimle değil diyip duruyor. ben onu bırakıp başkasına bakamıyorum zaten öyle sıraya filan geçende yok. ben onu bırakırsam o yalnız kalır ve çok üzülür. ben üzülürüm diye o da kimseye bakmıyor ve evlenmeyi düşünmüyor. biraz da onu ben çok yordum galiba. ayrılalım hiç konuşmayalım diyorum senle konuşmak bana terapi gibi geliyor diyor birisi çıkarsa o zaman iletişimi keseriz diyor. gezmeye filan gidiyoruz bazen aramızda 1 metre mesafeyle geziyoruz. o yalnız yaşıyor ben yalnız....hayatımda sağlıktan işe bintane derdim var. ne yapsam bilmiyorum. hayatımı o kadar doldurmuş ki o çıksa hiçbir şey kalmaycak gibi. 4 yılım gitti benim yaş oldu 34 onun oldu 38 biz birbirimizin başını yaktık galiba. etrafımdakiler bizi filmlerde hani severlerde saçma sapan nedenlerle bir araya gelemeyip izleyiciyi çıldırtan sevgililere benzetiyor. herkes 4 yıldır nefesini tutmuş bunlar evlenir mi diye tartışyorlar. ve ben bu işin içinden nasıl çıkacağımı bilmiyorum.