- 1 Ekim 2019
- 1.160
- 1.266
- 53
- Konu Sahibi abiyekuzu26
- #1
Bahsetmiştim kimsem yok ailem babam abim kuzenlerim çok parçalanmış bi aileyiz, küçükken ananem beni evde istemezdi diye bende evlenip ayrıldım bide.
Çok şükür işim gücüm var
Ama ben çok yalnızım ya sanki iş yerindeki herkes bunu biliyormuş onlarda beni istemiyormuş gibi hissediyorum özellikle dönem dönem artıyor.
Erkek arkadaşım var çok mutluyuz izlenimi yaratma düşüncesi bile geçmeye başladı aklımdan. Durduruyorum kendimi. Normal değil bu diyorum yalan hayata inanmak inandırmak ama yaparsam da rahatlayacakmışım gibi hissediyorum.
Parmağımda yüzük olsa mesela bu kız değer görüyor diye düşünürler gibi hissediyorum. Çünkü herkes çift iş yerinde.
Ama sanki alnımda bu kızın kimsesi yok yazıyormuş gibi geliyor.
Lütfen beni doğru yola sevk edin.
Psikoloğum bunun çocukluğa dayandığını söyledi tabiiki
Ah vah etmek değil tabiki beklediğim.
Doğru gerçek davranışın bana ne olduğunu söyleyin lütfen
Çok şükür işim gücüm var
Ama ben çok yalnızım ya sanki iş yerindeki herkes bunu biliyormuş onlarda beni istemiyormuş gibi hissediyorum özellikle dönem dönem artıyor.
Erkek arkadaşım var çok mutluyuz izlenimi yaratma düşüncesi bile geçmeye başladı aklımdan. Durduruyorum kendimi. Normal değil bu diyorum yalan hayata inanmak inandırmak ama yaparsam da rahatlayacakmışım gibi hissediyorum.
Parmağımda yüzük olsa mesela bu kız değer görüyor diye düşünürler gibi hissediyorum. Çünkü herkes çift iş yerinde.
Ama sanki alnımda bu kızın kimsesi yok yazıyormuş gibi geliyor.
Lütfen beni doğru yola sevk edin.
Psikoloğum bunun çocukluğa dayandığını söyledi tabiiki
Ah vah etmek değil tabiki beklediğim.
Doğru gerçek davranışın bana ne olduğunu söyleyin lütfen
Son düzenleme: