psikolog ilaç vermez. terapi yapar.
psikiyatr ilaç verir.
Canim bence bi psikiyatriste falan gorun tamam ara ara herkes dusunuyodur ya bisey olsa ama bu derece degil hastalik derecesinde olmus bu sagligin icin gorun derim canimArkadaslar merhaba, sizden ricam lütfen okuyun ve bilenler veya fikri olanlar yorum yapsın, yol göstersin bana..
Yaklaşık 1 senedir acaip dusunceler icerisindeyim, sürekli annemin babamın kardesimin basına bi iş gelicegini, Allah korusun ölüceklerini düsünüyorum, evden cıkarken, işe giderken, tatile giderken, deli gibi arayıp kontrol etmek istiyorum sürekli..
Mesela en ufak şeyleri hemen ' kesin ölüceğini hissetti o yuzden boyle soyledi ' tarzında yorumluyorum. Örnek vereyim size.
-bugun bardak kırdım, annemde kızdı bi is beceremiyosun elindeki bardagı tutamıyosun vs vs diye soylendi, sonra ölsem gitsem kardesine nasıl bakıcaksın, sen bakıcaksn kimse bakmaz, sana vasiyetim bu vs dedi.
-az once kardesimin elinde havlu vardı, sinek oldurmeye calısıyodu, avizeye carptı, avize biraz sallandı, hemen kafamda kurmaya basladım, bu avize annemin kafasına duserse, beyni patlarsa, ya hastaneye yetistiremezsem...
Bu şekilde hastalıklı dusuncelere kapıldım, bu sadece normal bir aileyi kaybetme korkusu mu yoksa psikolojik ve ciddi bir rahatsızlık mı ? Ben bu dusuncelerden cok rahatsız oluyorum,surekli panik haldeyim, boş kaldıgım, kafamı yastıga koydugum an hep bunlar var aklımda, kafamda kurup kurup sessiz sessiz ağlıyorum..
Umarım beni anladınız ve yardımcı olabilirsiniz.. simdiden tesekkurler.
Ha birde az once yerde 2 tane ölü sinek bulduk, bunu bile annemi kaybetmeye evde kotu bisi olucagına yoruyorum, annem ruyasında anneannemi gorur bunu bile kesin bisi olucak diye dusunup duruyorum, ciddi boyutlarda artık bu iş..
tabi allah korusun ama,
şimdi söyleyeceklerim için yanlış anlamayın beni
anne babanın ölmemesini istemek imkansız bir şey.
sizden önce ölmemelerini istemek ise bence biraz sağlıksız bir düşünce.
benim annem babam Allah gecinden versin ama benden önce bu dünyadan göçmeliler.
ben önce ölmek istemem yani.
çünkü olması gereken bu aslında.
Allah bilir ama ölümler bile sıralı olmalı...
anne babanın evlat acısı yaşamaları bence çok çok daha zordur.
Neden 1 senedir bu düşüncelere girdin neden önceden olmuyodu bunun üstüne gitmek lazım bence..Birden sebepsiz başlamış olamaz,sevdiğin bi insanı mı kaybettin yoksa ailenle daha da mı yakınlaştın,yalnızlık çekiyosun ve onlarsız yapamam mı diye düşünüyosun?? Senin dediklerin banada olmuştu üst üste akrabalarımı kaybettim ve hepsinide telefonla öğrenmiştim..Bu yüzden her telefon çaldığında bi kötü oluyodum ve annem konuşurken ağlama sesi fln duyuyodum sonra bi bakıyodum meğer annem gayet normal gülerek konuşuyomuş telefonda..Aklıma saçma sapan ölüm senaryoları geliyodu,senin avize olayı gibi.. Zamanla aştım bunu,kendime şöyle söyleyerek aştım..Evet her an ölebilirler doğru ama daha ölmeden üzülmek saçmalık.Öldükleri zaman üzüntünü yaşarsın,hayattayken niye yaşıyorsun ki?. Sonuçta sen öleceklerini düşünüp sürekli tedirgin oluyosun ama onlar belki 90 yaşına kadar yaşayacaklar ve sen atıyorum 30 yıl boyunca her an onların öleceğini düşünerek hayatını geçirmiş olacaksın.. Yaşanmamış bi olay için üzülmek çok saçma geldi bana ve bu şekilde kendimi inandırdım,ölmeyeceklerine değil,sadece olmadan üzülmemek gerektiğine.. Bence bunu takıntı haline getirme,bişeyi düşünmemeye çalıştıkça daha çok düşünüyosun bence..O yüzden düşünmemeye bile çalışma sadece kafanı dağıtacak bişey bul,o düşünce aklına geldiği anda üstüne düşünmek yerine hemen başka bişey yap..
obsesif kompulsif bozuklukBence bir psikiyatriste görünmelisin
psikiyatrist terapi de yapabilir...Hep karıstırıyorum zaten bu ikisini
Ailede henüz çok kayıp oldu, 10 yıl once anneanne ve dedemi kaybettik, etkilendim düşkündüm anneanneme ama bundan olabilir mi bilmiyorum, ciddi stresli bir olay yaşamadım, ama işimden dolayı biraz çalkantılı bir dönemden geçtim ve bu süreçte aileme çok yakınlaştım, onları bırakıp işe bile gitmek istemiyorum. Mesela universitede boyle bir sorun yoktu, yine kaybetmekten korkardım tabi ama, hic boyle su olucak bu olucak aklıma gelmezdi, hergun okul sonra gezerdim rahat rahat, eve gidince 1-2 saat görürdüm onları. Yaşım buyudukce artıyor korkum, annem yaşlı bir kadın da değil gerçi, ama düğünümü göremez çoçuğumu göremezse diye kendimi sıkıntıya sokuyorum resmen. Ve kesinlikle evet dusunmemeye calıstıkca cogalıyor, sanki biri gelip bu dusunceleri zorla bana itiyor gibi, bu aralar surekli telefonda oyun oynuyorum, işten dosya getirip saatlerce onları okuyorum, kek börek yapıyorum, daha az dusunuyor gibiyim, düne kadar uzun suredir yoktu aklımda, birden yine basladı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?