- 28 Mart 2016
- 6.641
- 13.447
- 248
Allah onların doğasını da o şekilde yaratmış dileseydi hepsini kısır da yaratırdı.. ben insanın ya da hayvanın fıtratında olan şeyin bozulmasına karşıyım
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Bu saatte içime sinir oturdu.
- Konu Sahibi CiRiLLA
- Başlangıç Tarihi
- 12 Temmuz 2006
- 58.238
- 222.612
- 1.223
- 53
Bende bir hayvanseverim, çocukluğumdan bu yaşıma kadar birçok hayvana ya kalıcı yuva ya da kışı geçirecekleri bir sığınak oldum, bacaya düşen yarasaları da kurtardık, demir parmaklıklara sıkışan kirpileri de.
Kimi evde bir evcil bakılmasını onaylamayabilir, herkesin kendi görüşüdür anlarım ama sokaklarda güvenli değil, 2 yıl evvel daha göbek bağı üstünde birkaç günlük bir kedi yavrusunu çöpten aldık, evet yavru çöp konteynerine atılmıştı birileri tarafından, civarda oynayan çocuklar başka kardeşleri olduğunu da söyledi, onları da bulmaya çalışırken birkaç çocuğun kardeşlerini alıp gittiğini öğrendik ama benim minik çöpün içinde ölüme terk edilmişti, 1 aya yakın biberonla besledik, annesi gibi koynuma aldım, rahat ve konforlu yatsın diye minderler diktim ellerimle, evin neşesi oldu, veteriner anne sütü alamadığı için yaşamaz dedi ve maalesef dediği gibi oldu kaybettik, son nefesini eşimin kucağında verdi gözyaşlarına boğulduk, günlerce kendimize gelemedik, yine daha birkaç ay evvel sopa ya da onun kadar hasar verecek bir cisimle yüzüne vurulup alt ve üst çenesi parçalanmış zavallı bir sokak kedisini barınak veterinerine götürdük, 2 gün uğraşılmasına rağmen kurtulamadı yavrucak
Keşke doğal ortamlarında olabilseler ama olamıyorlar maalesef.
Evimizde 1,5 yaşında bir pekinezim var, cins diye sahiplenmedik, yüzünü görünce aşık olduğumuz için sahiplendik, aşkım o benim, evimizin 2. kızı gibi, hasta olduğunda başında sabahladığımız, uykusu gelince kucağımızda unuttuğumuz büyümeyen bebeğimiz.
Zorlukları olmuyor mu elbette oluyor ama biz bunu bilerek, inşallah sağlıklı yaşamaya devam ederse 15 yıl birlikte olacağımızı kabullenerek ailemize kattık onu, üstelik asla sokakta yapamaz, büyük ırk köpekler tarafından parçalanır veya bir arabanın altında can verir
Bir evcille yaşamak sorumluluk demektir, bazen çevremde benim şirineyi görüp yavrusu olursa bize verin diyenler oluyor, onlara köpeğin her zorluğunu kabullenecekseniz, yarın öbürgün tuvalet eğitiminde, mevsimsel tüy dökme sorunlarında, çıkabilecek herhangi bir sıkıntı da köpeği bir başkasına vermeyecekseniz sahiplenin diyorum, zira bazen görüyorum yavru köpekleri alıp tuvalet eğitiminin zorluğunu görünce sokağa atıyor veya bir başkasına veriyorlar, 3-5 tane ev değiştirmiş hayvanlar oluyor, onlarında bir psikolojisi var.
Bir takım işlerimi halletmek için miniğimi eşime ve kızıma bırakıp şehir dışına gittiğimde 2 gün kapı önünden ayrılmamış Papiş, eşim anne nerede diye sorduğunda tüm odaları aramış bir umutla.
İşte bize bu kadar bağlanıyorlar, sonsuz bir sevgi ve güvenle.
Bir canlıyı sevmek dünyanın en huzur verici duygusu olsa gerek, sokaklardaki su kaplarına su doldurarak gitmek, onları doyurmak.
Kimi evde bir evcil bakılmasını onaylamayabilir, herkesin kendi görüşüdür anlarım ama sokaklarda güvenli değil, 2 yıl evvel daha göbek bağı üstünde birkaç günlük bir kedi yavrusunu çöpten aldık, evet yavru çöp konteynerine atılmıştı birileri tarafından, civarda oynayan çocuklar başka kardeşleri olduğunu da söyledi, onları da bulmaya çalışırken birkaç çocuğun kardeşlerini alıp gittiğini öğrendik ama benim minik çöpün içinde ölüme terk edilmişti, 1 aya yakın biberonla besledik, annesi gibi koynuma aldım, rahat ve konforlu yatsın diye minderler diktim ellerimle, evin neşesi oldu, veteriner anne sütü alamadığı için yaşamaz dedi ve maalesef dediği gibi oldu kaybettik, son nefesini eşimin kucağında verdi gözyaşlarına boğulduk, günlerce kendimize gelemedik, yine daha birkaç ay evvel sopa ya da onun kadar hasar verecek bir cisimle yüzüne vurulup alt ve üst çenesi parçalanmış zavallı bir sokak kedisini barınak veterinerine götürdük, 2 gün uğraşılmasına rağmen kurtulamadı yavrucak
Keşke doğal ortamlarında olabilseler ama olamıyorlar maalesef.
Evimizde 1,5 yaşında bir pekinezim var, cins diye sahiplenmedik, yüzünü görünce aşık olduğumuz için sahiplendik, aşkım o benim, evimizin 2. kızı gibi, hasta olduğunda başında sabahladığımız, uykusu gelince kucağımızda unuttuğumuz büyümeyen bebeğimiz.
Zorlukları olmuyor mu elbette oluyor ama biz bunu bilerek, inşallah sağlıklı yaşamaya devam ederse 15 yıl birlikte olacağımızı kabullenerek ailemize kattık onu, üstelik asla sokakta yapamaz, büyük ırk köpekler tarafından parçalanır veya bir arabanın altında can verir
Bir evcille yaşamak sorumluluk demektir, bazen çevremde benim şirineyi görüp yavrusu olursa bize verin diyenler oluyor, onlara köpeğin her zorluğunu kabullenecekseniz, yarın öbürgün tuvalet eğitiminde, mevsimsel tüy dökme sorunlarında, çıkabilecek herhangi bir sıkıntı da köpeği bir başkasına vermeyecekseniz sahiplenin diyorum, zira bazen görüyorum yavru köpekleri alıp tuvalet eğitiminin zorluğunu görünce sokağa atıyor veya bir başkasına veriyorlar, 3-5 tane ev değiştirmiş hayvanlar oluyor, onlarında bir psikolojisi var.
Bir takım işlerimi halletmek için miniğimi eşime ve kızıma bırakıp şehir dışına gittiğimde 2 gün kapı önünden ayrılmamış Papiş, eşim anne nerede diye sorduğunda tüm odaları aramış bir umutla.
İşte bize bu kadar bağlanıyorlar, sonsuz bir sevgi ve güvenle.
Bir canlıyı sevmek dünyanın en huzur verici duygusu olsa gerek, sokaklardaki su kaplarına su doldurarak gitmek, onları doyurmak.
- 20 Ocak 2010
- 47.928
- 181.190
- 1.123
- 44
Benim eşimde hayvanları çok sevmez yani öyle mıç mıç değil aslada zarar vermez hatta sevgiliyken kızım yüzünden kavga ettik evlenince istemedi dedim o zaman bu iş yatar şimdiden ayrılalım
ki kaç senelik sevgiliydik ne aradım ne sordum normalde küssek ayrılsak hemen arayan ben olurdum 
baktı ben çok ciddiyim 1 hafta sonra geldi 
şimdi mis gibi yaşayıp gidiyoruz 
evimiz bu kadar küçük olmasa kandırıp bi tane evlat daha alacağım ama üstelemiyorum eşimide zora sokmak istemiyorum Kızım sokak kedisi tabiki ama güzelliğini sorarsan piremses
Bide kedi ırkının soyunun tükeneceğine inananlar varmış şaşkınım yahu hadi sokaktakiler tükendi ( öyle birşey mümkün değilde hadi diyelim) cins olanlar tükenir mi adamlar ticaret yapıyor
- 10 Ekim 2014
- 32.831
- 147.923
- 798
Benim eşimde hayvanları çok sevmez yani öyle mıç mıç değil aslada zarar vermez hatta sevgiliyken kızım yüzünden kavga ettik evlenince istemedi dedim o zaman bu iş yatar şimdiden ayrılalım
Kızım sokak kedisi tabiki ama güzelliğini sorarsan piremses
Bide kedi ırkının soyunun tükeneceğine inananlar varmış şaşkınım yahu hadi sokaktakiler tükendi ( öyle birşey mümkün değilde hadi diyelim) cins olanlar tükenir mi adamlar ticaret yapıyor
Benim esim mıc mıc oldu bildiğin. Kediler gırlar ya severken benim esim o gırlamayı duyunca kedinin sinirlendiğini sanıyordu başta sonra anlattım hoşuna gittiğini okadar uzaktı kedilere.
şimdi onunla oyunlar oynuyor, kucaginda uyutuyor, sevip, öpüyor. Tabi bakımıyla ilgilenmiyor ama onu ben büyük bir zevkle yapıyorum zaten zor birşey değil. ^^
- 15 Ekim 2015
- 3.098
- 3.249
- 63
Bence artik hayvanlara nufus cuzdani ve bakim sertifikasi sistemi getirilmeli. Hayvan haklarinin hice sayildigi bir devirde yasiyoruz.
- 15 Ekim 2015
- 3.098
- 3.249
- 63
Sokak kedisi cok perisan oluyor ama siz de haklisiniz.
- 20 Ocak 2010
- 47.928
- 181.190
- 1.123
- 44
Benimkide yavruyken her gün gelip oynardı şimdi yapmıyor bide o olaydan sonra kinlenmiş olabilir kıskanmışta olabilir az kincdir herifimBenim esim mıc mıc oldu bildiğin. Kediler gırlar ya severken benim esim o gırlamayı duyunca kedinin sinirlendiğini sanıyordu başta sonra anlattım hoşuna gittiğini okadar uzaktı kedilere.
aman zarar vermesin banada karışmadında sevmek zorunda değil
- 10 Ağustos 2015
- 3.482
- 5.435
- 78
Bence asıl hayvan seven insan sevmez
hayvanları tanıdıkça insanların art niyetleri yüzsüzlükleri sinsilikleri ve menfaatçilikleri daha çok göze batıyo- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 35.997
- 598
Peki geçtiğimiz günlerde fersah fersah yayınlanan Sarıyer RM' deki kafatası sopayla kırılan golden haberi de mi bu hayvansever kadınların ajitesiydi ? Ya da barınaklarda döve döve felç bırakılan kediler ?
- 20 Mart 2013
- 570
- 344
- 323
Uremelerini nasıl kontrol ediyorlar allahaskina bi anlatsana çok merak ettim
- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Pardon (efendim)
Hayat,sen planlar yaparken,başına gelen şeylerdir.Çocukla hayvan aynı kategoride aynı kıyaslamada yer alamaz bile.
- 14 Eylül 2014
- 20.684
- 98.163
- 798
Onlar da çocuk gibi geliyor ama.
Benim dünya şekeri bir kedim vardı mesela. Beş sene beraber yaşadık. Annem evimin ikinci kızı derdi ona bazen küçük kızımız da bu derdi.
Karşı komşum olacak gerizekalı bir gün teyzemin dikkatsizliğiyle evimizin kapısında kalan kedimi sokak kedisi diye atmış geri dönemedi. Annem de ben de gece kışta karda titreye titreye sabahlara kadar aradık, dış kapıda üç gün sabahladık zatüre olduk düşünün. Annem alt tarafı kedi demedi ah evladım diye bekledi.
Evin bir üyesi de o oluyor. En sevdiği arkadaşı kedi alerjisi vardı bizim eve gelip kalması gerekecekti kediyi bir süre uzaklaştır dedi sen git otelde kal dedi mesela.
Ki o bir hafta da o kadar ağladık ki ben hastalandım falan.
Ve o zamanlar da sevgilime hep derdim, kedimi evde istemeyenle asla ama asla olmaz diye. Evladım gibiydi o.
Benim teyzemin kedisi kronik hasta geçen fenalaştı veterinere 2000 tl verdi. Ve şu an kullandığı bir ilaç var her gün yirmi tl o ilaca veriyor Amerikadan getiriyor. Aynı evladın hastalanmış gibi oluyorsun zaten yaşlı ölecek demiyor üç gün daha yaşasın diye çırpınıyor.
Benim kuzenlerimin ikisinin de kedisi vardı evlendi vazgeçmedi ve çocukları olunca kayınvalideleri gaza getirse de vermediler yavrularını da çocuklarıyla büyüttüler kedilerini de.
İnanılmaz bir bağ oluyor yaşamayan bilmez.
Ben hala ağlarım aklıma geldikçe, her martın 16sında doğduğu gündü yaşasa şu yaştaydı diye annemle hala ağlaşırız. Kapıda beklemeleri, sinirlendiğinde çıkardığı sesi, uykudan uyanıp sevgi için gelmesi, oyun istediğinde faresini alıp bağıra bağıra gelmesi bizim önümüze koyması hala aklımızda. Keşke yaşasaydı ama yaşamayan bilmez. Evin en şeker üyesi olur o. Öyle de çok sevilirki alt tarağı kedi köpek denilmez yani.
- 22 Eylül 2012
- 1.482
- 2.011
- 333
benim kedim tüm gün cama takılan hamağında yatıyor. ben onu dışarı salsam mı özgür olacak ? emin ol 2 dk ayrılmaz hamağından . dışardaki hayvanlara mama bırakıyorum akşamları . saat 8 e doğru beni orda bekliyorlar 
benim de işim gereği nöbetim oluyor . bu işi kesin birine emanet edip çıkıyorum . o saatte arayıp sormasam içim rahat etmiyor . hayvanlar dışarıda açlar maalesef. su bile artık bir yerde birikmiyor ki gidip içsinler. bizim şehirleşmemizin suçu onların değil . asıl bunun hesabını sorarlar bize .
benim de işim gereği nöbetim oluyor . bu işi kesin birine emanet edip çıkıyorum . o saatte arayıp sormasam içim rahat etmiyor . hayvanlar dışarıda açlar maalesef. su bile artık bir yerde birikmiyor ki gidip içsinler. bizim şehirleşmemizin suçu onların değil . asıl bunun hesabını sorarlar bize .
- 29 Şubat 2012
- 7.898
- 15.458
- 298
merak kediyi oldururmus bilmiyor musun?Uremelerini nasıl kontrol ediyorlar allahaskina bi anlatsana çok merak ettim
- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Ben alt tarafı kedi köpk demedim.Hayvan sevgisi olanlara da saygım var.Ben de her insan kadar hayvanları seviyorum.Evimde beslemem.Benim tercihim bu.Ben evde böcek bulsam,peçeteyle incitmeden dışarı atan biriyim.Menekşemin dalı kırlsa içim cızlar.Yeryüzünde yaşayan her canlıya hürmetim var.
Ama insan farklı.İnsan kaybı farklı evlat farklı.Yaşamayan bilemez dediğin cümlede,herkesin yaşadıkları farklı.Hayatın neler getireceğini bilemeyiz.O yüzden herkes bazen istemeden de bazı şeylere razı gelmek zorunda kalabilir.
- 5 Şubat 2015
- 8.379
- 24.176
- 398
Sizin için öyle. Bunu ilk oyun arkadaşını kendi elleriyle veterinere götürüp uyutmak zorunda kalmış ve bir yıl boyunca ne bir kediye ne bir köpeğe el sürememiş, bir yılda 15 kilo zayıflamış, aylarca yemek yiyememiş bana anlatmanız mümkün değil.
Sizin için bir evlat değil.
Bizim için evlat.
Siz nasıl ki hasta olduğunda evladınızın gözünün içine bakıyorsanız, ben de bütün vücudunu urlar sardığında gecelerce kızımın başında bekledim. Yattığı yeri pisletti, çünkü artık kalkamıyordu, yattığı yeri en ufak bir iğrenme hissetmeden temizledim. Yaralarını tırmalamasın diye, saatlerce patileri avucumda, o kucağımda olduğum yerde oturdum, ilacı gelene kadar bekledim.
Onu nasıl sevdiğimi anlamanız mümkün değil.
O benim hem ilk oyun arkadaşımdı, hem de çocuğumdu.
kızımın ölümü kadar üzülmediğim akrabam var, o kadar söyleyeyim.
- 4 Temmuz 2013
- 7.360
- 6.944
- 248
Ben anlamıyorum konu buraya nasıl geldi.Saygı duyuyorum diyorum sizin için öyle benim için böyle.Niye seviyorsun mu diyorum aaa sevemezsin mi diyorum.
Hiç kimse kusura bakmasın,insan canını hiç birşeyle kıyaslayamam ben.Ömrünü geçirdiğin,beraber ağladığın beraber güldüğün,beraber dertleştiğin,hastalansan sana bakan,hastalansa koştuğun,aynı acılarda aynı acıyı çektiğin,aynı mutluluklarda kalbin birlikte attığı,kardeşin anan baban,EVLADIN dan daha acı daha büyük hiçbirşey ama hiçbirşey olamaz.Hayvanlarla insanlar bu şekilde kıyas edilemez.Ama ben kimsenin acısına senin ki de acımı,bana anlatamazsın demiyorum.Bu arada kimseye birşey anlatma derdim yok.Saygı duyuyorum.Allah kimseye evlat kardeş acısı yaşatmasın.O zaman değil kedi köpek,kendi canının bile kıymeti kalmıyor.Dünya yıkılsa kılın kıpırdamaz.
- 14 Eylül 2014
- 20.684
- 98.163
- 798
Cidden anlamayanlar var.
Ben ananemin elinde büyüdüm, dünyada annemden sonra sevdiğin tek kişidir. Kızımın ölümü yada kaybı ananemin ölümüyle aynı üzüntüydü.
İki sene oldu hala aklıma geldikçe ağlarım.
Kedi gibi değildi o.
Evinde bir hayvanla yaşamayan anlamıyor. O canla hayatı paylaştığında o da ailenden biri oluyor, paylaşımın oluyor. Hani insan ölümü hayvan ölümü olmuyor.
Kedi işte diyenler inanmıyor ama anemle tartıştığımızda aramıza girip anneme kabara kabara tıslamışlığı vardı beni korumak için mesela. Yada ayak parmağımı kırdığımda gelip alçılı ayağımı yalamış tüm gece ayağıma sarılıp uyumuştu. Şimdi bu kadar paylaşımın olduktan sonra onu kedi gibi görüp ölümünü insan ölmedi neticede diyemem. O da benim ailemin bir bireyiydi sadece kısa boylu, dört ayaklı ve tüylü bir üyesiydi çok insandan çok severdim.
- 5 Şubat 2015
- 8.379
- 24.176
- 398
Aynen, ben kuzenlerimi köpeğimi ve şimdi kedilerimi sevdiğim kadar sevmiyorum. Yapacak bir şey yok. Hem ilk kızım hem de şimdiki kızım da beni kuzenlerimden daha çok düşünüyor. Ben hasta olduğumda oturup başımda ağlıyorlar, gelip benim yanımda uyumak istiyorlar.
Beni uzun süre görmediler mi şebeklik yapıyorlar.
Beni gerçekten seviyorlar, çıkarsızca. Onlara para verebileceğim için değil, gerçekten.
O sevginin ne kadar derin olduğunu yalnızca ben bilebilirim. Bakmayan, aynı evi paylaşmayan sadece tahmin yürütür.
- 14 Eylül 2014
- 20.684
- 98.163
- 798
Ben kayıpları biliyorum. Babamı da erken yaşta kaybettim beni büyüten ananemi de.
Hani aileden birilerinin ölümünü bilen biriyim o acıları da yaşadım. Ona rağmen diyorum işte. Kedi gibi köpek gibi olmuyor. Farklı oluyor.
Ben çok grip olduğumda ateşim çıktığımda gözlerim hep doludur yaş akar. Benim kedi kızım gelir gözyaşımı yalardı boynumda uyurdu. Normalde insanla uyumayı sevmezdi ama kim hastaysa gelirdi başında beklerdi.
Bir tek dili yoktu belki ama endişemi hissederdi Annem bir gece şehirdışından gelecek ben evde yalnızım. Annem telefonunu çaldırmış ulaşamıyorum endişeliyim yani, internetten o araca ulaşma yolunu ararken benim kedim de mırlaya mırlaya üstümde gezinip beni teselli ediyordu resmen.
İnanılmaz derece içgüdüleri yüksektir üzüntüyü anlarlar ve teselli verirler.
Ki bakımı da zor çok emek veriyorsun. Bir dönem hastalandı mesela her yerden kusmuğunu ve kakasını sildim zerre tiksinmedim.
Çok şey yaşanıyor paylaşıyor.
Ondan diyorum.
Bir hayvanla evde bu tip bir iletişim kurmadan anlayamazsınız. Ölüm acılarını yarıştırırsınız. Ben ikisinin de acısını biliyorum ve söylüyorum, evinizden bir can gittiğinde acısı farklı değil aynı. Hem kardeş hem evlat hem dost oluyor o size.