Bu şehirde yaşamaya alışamadım..

sunflower

Guru
Kayıtlı Üye
8 Temmuz 2009
2.660
1.391
373
Merhaba hemen konuya girmek istiyorum çünkü anlatırken bile ağlayasım geliyor.
İstanbul'da doğmuş büyümüş birisiyim. Eşimin memuriyeti sebebiyle evlenince anadoluda küçük bir şehre geldim. İkimizin de memleketi değil burası. Nerdeyse 5 ay oldu ama alışamıyorum, burayı sevemiyorum.
Ömrü hayatımda İstanbul'dan, ailemden en fazla 2 hafta ayrı kalmışımdır ben. Burda yaşamak buraya alışmak çok zor geliyor.
Neyseki çalışıyorum demek isterdim. Ama iş ortamım da çok kötü bazı sorunlar yaşadım. Bu yüzden evde olmak daha iyi geliyor bana. Hiç arkadaşım yok, bir ortamım yok, bu şehirde zaten yapıcak bişey yok. o kadar bunalıyorum ki. Çok şükür eşim var o olmazsa zaten yapamazdım. Çok destek oluyor. Bir gün burdan gidicez diyor. Gitsek de yine ailemden uzak bi yere olucak. Belki büyük bir şehir olur diye teselli veriyor.
Belki anlatamıyorum kendimi ama geldiğimden beri gözyaşım durmadı. Gece kötü rüyalar görmeye başladım buraya geleli. Herşeyi İstanbul'da arkamda bırakmak çok zor geldi. Evimi, ailemi, arkdaşlarımı herşeyi çok özlüyorum. annemi çok özlüyorum..
İyi dileklerinizi dualarınızı istiyorum burdan gidebilmek için. Çünkü ben burda mutlu olamıyorum. Bir umut var ama küçük bir umut, şimdilik ona tutunuyorum...
 
Tayin kadro açıklığına bağlı zorunlu bi süre yok. Ama tayin olmak da zor bilmiyorum. Hamile kalmayı düşündüm sırf bu yüzden. hiç değilse evimde olurum diyorum. ama inan 9 ay daha çalışmaya tahammülüm yok. Hani çocuklar olur ya okula giderken ağlarlar ben de işe gelirken ağlıyorum. Akşam evde eşimleyim anlamıyorum işe gelince yalnızlığımla baş başa kalıyorum ondan herhalde
 
Merhaba hemen konuya girmek istiyorum çünkü anlatırken bile ağlayasım geliyor.
İstanbul'da doğmuş büyümüş birisiyim. Eşimin memuriyeti sebebiyle evlenince anadoluda küçük bir şehre geldim. İkimizin de memleketi değil burası. Nerdeyse 5 ay oldu ama alışamıyorum, burayı sevemiyorum.
Ömrü hayatımda İstanbul'dan, ailemden en fazla 2 hafta ayrı kalmışımdır ben. Burda yaşamak buraya alışmak çok zor geliyor.
Neyseki çalışıyorum demek isterdim. Ama iş ortamım da çok kötü bazı sorunlar yaşadım. Bu yüzden evde olmak daha iyi geliyor bana. Hiç arkadaşım yok, bir ortamım yok, bu şehirde zaten yapıcak bişey yok. o kadar bunalıyorum ki. Çok şükür eşim var o olmazsa zaten yapamazdım. Çok destek oluyor. Bir gün burdan gidicez diyor. Gitsek de yine ailemden uzak bi yere olucak. Belki büyük bir şehir olur diye teselli veriyor.
Belki anlatamıyorum kendimi ama geldiğimden beri gözyaşım durmadı. Gece kötü rüyalar görmeye başladım buraya geleli. Herşeyi İstanbul'da arkamda bırakmak çok zor geldi. Evimi, ailemi, arkdaşlarımı herşeyi çok özlüyorum. annemi çok özlüyorum..
İyi dileklerinizi dualarınızı istiyorum burdan gidebilmek için. Çünkü ben burda mutlu olamıyorum. Bir umut var ama küçük bir umut, şimdilik ona tutunuyorum...
bu şehir neresi çok mrk ettim ????
 
Peki neden calismiyorsunuz? meseleginizi sevmiyor musunuz?
Kurslara yazilin...
 
Peki neden calismiyorsunuz? meseleginizi sevmiyor musunuz?
Kurslara yazilin...

Pardon iki defa yazmisim :p
 
bende işte yalnızım fazla konuşmam ... ne yaşarsak yaşayalım zorunlu olarak hayata devam ediyoruz bence kendinize uğraşlar edinin puzzle alın eşinizle onu yapın kafanız dağılır iş stresinden uzaklaşmış olursunuz...
 
İstanbuldan sonra alışması zor gelse de avantajlarını yaşamaya çalışsanız orada kaldığınız sürede rahat edersiniz.

Örneğin İstanbulda araba kullanmak çok zor, ama yaşadığınız şehirde bolca pratik yapabilirsiniz. (Şu anki derdim)
İstanbul çok pahalı, yaşadığınız yerde çok daha ucuza bir çok kursa gidebilirsiniz, hem trafik cinneti de olmayacağından her şeye vaktiniz yeter.
İstanbulda harcayacağınız paranın yarısına geçinebilirsiniz, bu da gezmeye daha fazla para ayırabileceğiniz anlamına gelir.
...
Gibi gibi gibi.
Tüm hayatınızı orada geçirmeyeceksiniz zaten, kalacağınız 2-3 yıl, bu süreyi kendinize zindan edeceğinize çok daha faydalı geçirebilirsiniz.
 
Alismaya calismayin zaten madem eninde sonunda gidecekmissiniz kendinizi alismak icin zorunlu hissetmeyin. Hangi sehir bilemiyorum ama kendinizi oyalayacak bir seyler bulun. Eve katkida bulunabilcek bir seyler. En azindan bir amaciniz olur. arkadas edinememinizin sebebi evden cikmiyor olmaniz mi yoksa sadece kisisel bir sey mi? Istanbulda 'ismek' dedigimiz kurslar var. Kisisel gelisimden tutunda kek yapimina kadar her sey var. Muhtemelen yasadiginiz sehirde de vardir. Onlara bir bakin. Haftada2 3 gun bunlarla kendinizi oyalayabilirsiniz
 
anladığım kadarı ile çalışıyorsunuz da

ama siz ben istanbul dan nasıl ayrılırım diye yola çıkmışsınız

ailemden uzağım demişsiniz ve oraya gitmeyi zorunluluk olarak gördüğünüz için de bu kadar kötüsünüz

bir an önce toparlanmanız lazım zira aksi halde eşinize senin yüzünden geldik diye içten içe kinlenirsiniz bu da kötü olur

küçük şehir diyorsunuz evet zor olanbilir ama geçen birisi köye gideceğim demişti ona da yazdım

büyük şehirde ne yapıyoruz sanki diye

insanlar komşuları ile bile facebooktan haberleşiyor

burda İstanbul da yaşayanlar yazıyor eve 8 de varıyorum yemek vs derken 9-10 oluyor duş alıp yatıyorum diye

belki siz istanbul hayatınızda daha sosyal olabilirsiniz onu bilemem de en fazla bir iki cafe bar eklenir günlük tempoya ya da avm

oysa orada öldürülen zamanı ervde de verimli kullanabiliriz

öncelikle ben nasıl alışırım psikolojinizden sıyrılmaya bakın; en azından şehir imiş; köy vs değil; işiniz var; her gün istemeseniz de evden çıkıyorsunuz

yolunuzu uzatıp gidin gelin; öğretmen evi vs varsa gidin oranın bahçesinde oturun o çevreden birileri ile tanışırsınız onların da çoğu gurbette

eşiniz memur onun da vardır aslen oralı olmayan arkadaşları; hastanede hemşireler doktorlar vs vs

ama önce bir toparlanın sonra bebek yapın; böyle daha çok bunalabilirsiniz
 
bende işte yalnızım fazla konuşmam ... ne yaşarsak yaşayalım zorunlu olarak hayata devam ediyoruz bence kendinize uğraşlar edinin puzzle alın eşinizle onu yapın kafanız dağılır iş stresinden uzaklaşmış olursunuz...

evimde daha mutluyum zaman geçiyor akşama kadar işte vakit geçmiyor.

İstanbuldan sonra alışması zor gelse de avantajlarını yaşamaya çalışsanız orada kaldığınız sürede rahat edersiniz.

Örneğin İstanbulda araba kullanmak çok zor, ama yaşadığınız şehirde bolca pratik yapabilirsiniz. (Şu anki derdim)
İstanbul çok pahalı, yaşadığınız yerde çok daha ucuza bir çok kursa gidebilirsiniz, hem trafik cinneti de olmayacağından her şeye vaktiniz yeter.
İstanbulda harcayacağınız paranın yarısına geçinebilirsiniz, bu da gezmeye daha fazla para ayırabileceğiniz anlamına gelir.
...
Gibi gibi gibi.
Tüm hayatınızı orada geçirmeyeceksiniz zaten, kalacağınız 2-3 yıl, bu süreyi kendinize zindan edeceğinize çok daha faydalı geçirebilirsiniz.

Ben de tam tersi eşime diyorum İstanbulun trafiğini özledim kalabalığını özledim.Çünkü ben buna alışığım. Burası çok boş ölü şehir gibi. genelde yaşlı nüfus.. 5 aydır alışamadım daha ne kadar sürecek bilemiyorum. 2 -3 yıl burda kalmak istemiyorum ama ya kalmaktan da çok korkuyorum
 
Kaç yaşındasınız?
Yıllardır ailemden uzak olduğum için midir nedir bana böyle şeyler kapris gibi geliyor.
Şehri sevmemenizi anlarım ama her gün ağlamak işe gitmek istememek biraz çocukça değil mi?

27 yaşındayım .yaşım küçük falan değil yani. Belki çocukluk zaten anlatırken de öyle örnek verdim. Belki de ailemden hiç uzakta kalmadığım içindir.
 
anladığım kadarı ile çalışıyorsunuz da

ama siz ben istanbul dan nasıl ayrılırım diye yola çıkmışsınız

ailemden uzağım demişsiniz ve oraya gitmeyi zorunluluk olarak gördüğünüz için de bu kadar kötüsünüz

bir an önce toparlanmanız lazım zira aksi halde eşinize senin yüzünden geldik diye içten içe kinlenirsiniz bu da kötü olur

küçük şehir diyorsunuz evet zor olanbilir ama geçen birisi köye gideceğim demişti ona da yazdım

büyük şehirde ne yapıyoruz sanki diye

insanlar komşuları ile bile facebooktan haberleşiyor

burda İstanbul da yaşayanlar yazıyor eve 8 de varıyorum yemek vs derken 9-10 oluyor duş alıp yatıyorum diye

belki siz istanbul hayatınızda daha sosyal olabilirsiniz onu bilemem de en fazla bir iki cafe bar eklenir günlük tempoya ya da avm

oysa orada öldürülen zamanı ervde de verimli kullanabiliriz

öncelikle ben nasıl alışırım psikolojinizden sıyrılmaya bakın; en azından şehir imiş; köy vs değil; işiniz var; her gün istemeseniz de evden çıkıyorsunuz

yolunuzu uzatıp gidin gelin; öğretmen evi vs varsa gidin oranın bahçesinde oturun o çevreden birileri ile tanışırsınız onların da çoğu gurbette

eşiniz memur onun da vardır aslen oralı olmayan arkadaşları; hastanede hemşireler doktorlar vs vs

ama önce bir toparlanın sonra bebek yapın; böyle daha çok bunalabilirsiniz

evet isteyerek değil zorunlu olarak geldim. bu yüzden kabullenemiyorum sanki. Keşke gelmeseydim diyorum içimden ama keşke evlenmeseydim diyemiyorum çünkü eşimi çok seviyorum..
Belki istanbulda çok sosyal değiliz. devamlı oraya buraya gitmiyoruz ama onun orda olduğunu bilmek varlığını hissetmek bile yetiyor. burda kafan esti mi gel bi boğaz kenarında çay içelim diyemiyosun malesef. bunların eksikliğini çok yaşıyorum. Bir de ailemden uzakta bir başımıza yaşamak zor geliyor..
Bebek yapmak fikri sıcak geliyor şuanda sadece.. belki o beni oyalar..
 
Alismaya calismayin zaten madem eninde sonunda gidecekmissiniz kendinizi alismak icin zorunlu hissetmeyin. Hangi sehir bilemiyorum ama kendinizi oyalayacak bir seyler bulun. Eve katkida bulunabilcek bir seyler. En azindan bir amaciniz olur. arkadas edinememinizin sebebi evden cikmiyor olmaniz mi yoksa sadece kisisel bir sey mi? Istanbulda 'ismek' dedigimiz kurslar var. Kisisel gelisimden tutunda kek yapimina kadar her sey var. Muhtemelen yasadiginiz sehirde de vardir. Onlara bir bakin. Haftada2 3 gun bunlarla kendinizi oyalayabilirsiniz

Alışmaya çalışmıyorum ki zaten alışamıcagımı biliyorum şartlı gibiyim..evden çıkıyorum aslında çalışıyorum. ama iş ortamında biri yok arkadaşlık yapabileceğim. Zaten çoğu orta yaş ve üstü..Akşam da erkenden uyuyorum 9da 10 da uykum geliyor. halbuki yeni evliyiz oturup belki daha çok vakit geçirmemiz lazım. Ama genelde uyuyorum
 
Back
X