O zaman ben camdan atayım kendimi.
Eşimin dedesi anlatılmaz o kişiyi görmek gerekti.
Elin de gözleri görmediği için fotokopilerle büyütülmüş kuran, büyütülmüş kuranı bile büyüteçle okuyan ,yolda her gördüğü insana şeker dağıtan,evliya gibi biriydi.
Şeker hastasıydı ,eşimle ziyaretine gittiğimiz bir gün kızım tırnaklarımı kes dedi.Yemek yedik içtik kapıdan çıktık iniyoruz kızım tırnaklarımı kesecektin dedi geri döndük kapıdan .
Tırnaklarını keserken yanlışlıkla etine girmişim biraz, şeker hastası olduğu için iyileşmedi iltihap oldu ve bacağını kesmek zorun da kaldılar.
Çok geçmeden de vefat etti.Allah rahmet eylesin.
Aklıma geldikçe üzülüyorum ama vicdan azabı çekmiyorum , bir şey sebep olacaktı rabbim beni vesile etti.