BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM" demeyin

Mune

Nirvana
Yönetici
Super Moderator
12 Temmuz 2006
55.284
211.438
52
Brenda yamaç tırmanışı yapmak isteyen genç bir
kadındı. Bir gün cesaretini toplayarak bir grup tırmanışına katıldı.
Tırmanacakları yere vardıklarında, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve
kayalık bir yamaç çıktı karşılarına. Tüm korkularına rağmen, Brenda
azimliydi. Emniyet kemerini taktı, ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne
tırmanmaya başladı. Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslebileceği bir oyuk
buldu.. Orada asılı dururken, gruptan yukarıda ipi tutan kişi dalgınlığa
düşerek ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Branda nın gözüne
çarparak lensinin düşmesine neden oldu.

Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı. Lens yamacın
ortasında bir yerlerde kalmıştı ve Brenda artık bulanık görüyordu.
Ümitsizlik içinde Brenda, lensini bulması için Allah'a dua edebilirdi
yalnızca. Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı. "Allahım! Sen bu anda
buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki her bir taşı ve
yaprağı bildiğin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama
yardım et."

Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağı indiklerinde, tırmanmak
üzere oraya doğru gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri "Aranızda
lens kaybeden var mı?" diye bağırdı.

Brenda'nın sonradan öğrendiğine göre, lensi bir karınca taşıyordu ve
karınca yürüdükçe yavaşça kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens
kızların dikkatini çekmişti.

Eve döndüklerinde Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak
ve bir karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi
çizerek, karıncanın üzerindeki baloncuğa bunları yazacaktı:

"Allahım! Bu nesneyi neden taşıdığımı bilemiyorum. Bunu yiyemem ve
neredeyse taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa,
senin için taşıyacağım..."

"BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM" demeyin.....






KAYNAK:Link Silinmiştir.
 
Karınca kadar bile olamıyorsak... Soluduğumuz nefesin hakkını veremiyorsak , insan olmayı nasıl becereceğiz ki ?

Çok güzeldi.Paylaşımın için teşekkürler.
 
Oysa biz insanlar hep şikayet ederiz...Neden ben yapıyorum, neden ben çalışıyorum? gibi...Ders almayı bile beceremiyoruz çoğu zaman : ( Sağol munecim bu ibret öyküsünü bizimle paylaştığın için...
 
Çok beğenerek okudum , ellerine sağlık.Tam da pes etmek üzere olduğum bir dönemde bu hikayeyi okumam rastlantı oldu ...Belki de benim yükümün de bir anlamı , bir bekleyeni var . Taşıdığımız yüklerden yorulsak da , bıksak da birgün faydalı olacağını , birisi için bir anlam ifade edeceğini düşünmek belki rahatlatıcı gelebilir. Benim de yorulduğuma değer inşalaah . Allah kimsenin emeğini ve sabrını boşa çıkartmasın.Teşekkürler...
 
Sağol mune sabah sabah iyi geldi. Mutlu olmak için herşeyi illaki bir mantığa oturmamak gerek galiba. Tekrar teşekkürler
 
çok güzeldi canım .teşekkürler...hayatta her şeyin bir sebebi var hakikaten.belki şu anda çözemediğimiz ama ilerde iyiki böyle olmuş diyebileceğimiz bir sebep...
 
Hayatta hiçbirşeyi yük olarak görmedimki :sm_confused: Hep bir nedeni vardır mutlaka derim :1yes2:
 
Başıma kötü şeylerde gelmiş olsa mutlaka bunda bir hayır vardır diye düşünürüm hep mutlaka bir sebebi vardır her şerrin arkasında bir hayır vardır böyle düşününce herşeye daha güzel bakabiliyor insan .
 
her zaman derim...
bunda da vardır bi hayır diye...
rabbim kimseye taşıyamayacağı yük vermez...
hiç bir kuluna da hayırsız işler vermez...
ben buna inanırım...
üzüleceğim bişey olursa da acaba hangi günahımın bedeli diyr düşünürüm...

rabbim yeterki evltlarımızla sınamasın...
 
çok güzel hikaye Allah razı olsun bizlerle paylaştığın için.
 
gerçekten çok etkileyici bi hikaye..
teşekkürler paylaştığın için:)
 
insanoğlunun zamanı hep bir şeylerden şikaet ederek geçer.yaz gelir sıcak,kış gelir soğuk deriz.sağlığımızın kıymetini bilmeyiz.biz böyleyiz işte.ibret alması için birkaç kişiye okutmam gerekecek galiba
 
bana unuttuğum bazı duyguları hatıırlattın çok teşekkür ederim...hayatta bazen neden taşıdığımızı bilmediğimiz neden yaşadığımızı bilmediğimiz yüklerimiz oluyor olmuyor değil...neden ben dediğim bir zamanda okudum bu yazıyı teşekkürler....
 
paylaşım için teşekkürler
her ne olursa olsun nerde olursak olalım Allahın bize yardım edeceğini ve hiç birşey için isyan etmememiz gerektiğini öğrenmiş olduk
 
X