Ben de boşanma aşamasındayım. Ve sizin arkadaşınız sizin gibi bir arkadaşı olduğu için çok şanslı. Benim arkadaşlarım yanımda değiller uzaktalar yüz yüze görüşemiyoruz ama benim içimde deliler gibi sövmek, saymak, içimi dökmek varken, belki onlar rahatsız olur benim dertlerimden diye çok kendimi açamıyorum. Benim tavsiyem ne zaman konuşmak isterse onu dinlemek için hazır olduğunuzu ona ayıracak vaktiniz olduğunu hissettirin. Eğer gerçekten onu tanıyorsanız ve barışma gibi bir ihtimal yoksa da, onunla beraber içini dökmesi için destek olun.
Yani ben şuan bir arkadaşımla beraber, eşim olacak hayvana ağız dolusu küfür etmek istiyorum, benim yanımda olup bana hak vermesini istiyorum ama sanırım yukarıda yazılan yorumlar gibi, kimse karıkoca arasına girmeyelim, yarın barışırlar kötü biz oluruz düşüncesiyle tam anlamıyla yorum yapamıyorlar. Bazen insan sadece anlaşılmak ister, her ne yaşarsa yaşasın, akıl öğüt vereni değil sadece anlayan birini ister.
Arkadaşınıza şuan sana böyle hissettirdiği için ona sinirliyim, seninle beraber üzülüyorum ama verdiğin her kararın arkasındayım diyin.
Benim arkadaşım benim için buraya konu açıp, çok üzüldüm onun adına ne yapabilirim diye sorsa bu beni mutlu ederdi.