Bugün kendim için ne yaptım?

kendim için ne yaptım kafama dank ettirdi bu soru
ben çok çok uzun zamandır kendim için bi şey yapmadım
he haksızlık etmiyim 2 gün bi tatil yaptım o da çok önceden söz verdiğim için
istemesem de gittim iyi geldi mi tabi ki iyi geldi.
ama çok tuhaf ben başkaları için bi şeyler yapınca daha mutlu oluyorum
mesala annemin çok sevdiği bi kokuyu ona alarak
eşimin en sevdiği tatlıyı yaparak
komşu çocuğunu parka götürerek
barınağa gidip çalışanlara yardım ederek
sosyal hizmetlerde çocuklarla oyun oynarak
ben insanların mutluluğundan beslenen tuhaf bi insanım
o zaman kendim için yapmış gibi hissediyorum bunu
huzur, keyif, mutluluk bu benim için.
ben kendim için gülen gözler, mutlu kalpler yaratmayı seviyorum
başarıyorum da sanırım

redvelvetcake .!.:

sanırım einstein demişti başkaları için yaşanmamış hayat hayat değildir diye. bence biz birileri için çalışırken, taviz verirken, ezilirken bile bunu kendimiz için yapıyoruz; neden çünkü sonunda kendi mutluluğumuz var. insanoğlu bencildir. eğer biz taviz vermezsek, çocuklarımız için çalışıp saçımızı süpürge etmezsek onlar üzülecek ve sonunda biz üzüleceğiz. bizim içimiz rahat etsin, onlar mutlu olsun ki biz de mutlu olalım diye yapıyoruz tüm bunları.

neyse gelelim kendimiz için ne yaptığımıza.. ders çalıştım bugün; sınav vardı ve eğer sınavı geçemezsem kendime büyük kötülük yapmış olacaktım müzik dinledim, sabah erkenden bir buçuk saat yüzmeye gittim. yürüyüş yaptım. akşam eve gelip babaanneme pasta yaptım, çok severim pasta börek vs uğraşmayı.

Genişletmek için tıkla...

Enteresan aslında bende aynı şeyi düşünüyorum, aşırı taviz vermenin insanın kendisiyle alakalı olduğu, bir nevi bencillik olduğu konusunda, ama bence beklenen karşılık içimizin rahat etmesi kadar masumca değil. Mesela çocuğumuzun başarılı olmasından gurur duyuyoruz neden çünkü başarılı çocuk demek başarılı anne demek. Başarılı anne olmak ise uzun vadeli emek harcadığın bir alanda, emeğinin karşılığını alman annelik alanında statünü arttırman demek.

Mesela sadece benim okuduğum ilkokulun abukluğu muydu bilmiyorum ama benim ilkokul zamanlarımda notları komple 5 olan çocukların anneleri birbirleriyle arkadaşlık ederlerdi, ortak gün filan düzenlerlerdi buluşmak için, çocukları sınıf öğretmeni tarafından başarısız ya da yaramaz bulunan veliler o günlerde olmazdı. Aradan kaç sene geçti ben üniversitedeyim şimdi ilkokul notlarım kimseyi zerre kadar ilgilendirmiyor, dolayısıyla bana bir itibar sağlamıyor, ama annem hala o aynı ilkokul anneleri grubuyla görüşüyor demek ki onun çevresinde başarılı çocuk sahibi olmak uzun vadede statü sağlayan birşey

Tabi bir annenin çocuğuna olan ilgisinin, sevgisinin tamamını çevresi tarafından takdir görme isteğiyle, ya da uzun vadede çocuğundan karşılığında sevgi beklemesiyle açıklayamayız, mutlaka bu davranışları yaparken çocuğun iyiliğini de gözetiyor, ama bilinç altında iyi davranışlar gerçekleştirip çocuğundan sevgi görme isteği olmasa aradan yıllar geçtikten sonra istemediği davranışlarda bulunan çocuğunu ''Ben senin bezini değiştirdim, geceleri senin yüzünden uykusuz kaldım, karşılığı bu mu olacaktı'' gibi sitemlerle azarlayan anneler olmazdı.

Buarada ben seni kıyafet topiğinden hatırlıyorum asıl olarak, orda da sabahları erken uyanıp biryerlere gittiğinden bahsediyordun, gayette dinç gözüküyordun fotoğraflarında. Üstelik erken saatlerde kalkıp spor yapıyormuşsun. Ben kendimi bildim bileli akşamları daha enerjik sabahları çökmüş vaziyette bir insan olurum, özellikle yaz sıcaklarında gündüz 3'ten önce dışarıya adımımı atamıyorum. O yüzden bana erken kalkmanın, gündüz insanı olmanın sırlarını öğretmelisin asıl olarak, gerçekten kendime yapacağım güzel bir iyilik olabilir bu.

parkon .!.:

Harikasın,

2 çocukla hergün kendine vakit ayırdığına göre gerçekten kendi içinde huzurlu bir kadınsın demekki,ama kesinlikle bencil değilsin.

Yazdıklarını okuyunca bunları yaklaşık 6 aydır ertelediğimi farkettim.

Bu aralar kendim için yaptığım tek şey kahve ve pc.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler canım.

Hiç bir şey için geç degil, sen de bir an önce başla :)

Angeldreams .!.:

Teşekkürler canım.

Hiç bir şey için geç degil, sen de bir an önce başla :)

Genişletmek için tıkla...

Koşturmacaya o kadar dalmışım ki,kendimi unutmuşum resmen.

Bugün kendime yeni bir kitap aldım,kitap okumakla başlıycam.

parkon .!.:

Koşturmacaya o kadar dalmışım ki,kendimi unutmuşum resmen.

Bugün kendime yeni bir kitap aldım,kitap okumakla başlıycam.

Genişletmek için tıkla...

Çok sevindim senin adına.

Ben de koşturmaca içindeyim, eeeee biraz serde hiperaktiflikte de var :)

Ama yine de kendimi ihmal etmem.

Cok güzel bir konuya deginmissin ve iyi ki de bu basligi acmisin....

Ben bu sorunun yanitini aramaya basladigimda saniyorum üniversite secme dönemindeydim...Cünkü hayatimda ilk defa kendimce bir karar vermistim, ben hep ailesi icin yasayan bir cocuk olmustum. Okuldaki basarimin sirri bile ailem icin özellikle annem icin yasamamdan kaynakliydi. Ben basarili oldukca onu mutlu görmek saniyorum o zamanlar en büyük mutlulugumdu cünkü onun bana verdiklerine karsilik benim de birseyler yapmam gerektigi sorumlulugu üzerime cok fazla yüklenmisti..Üniversite sinavinda cok stresliydim bunun sebebi de ailemin statüsünü arttiracak olmanin bilincinde olmamdi, annem artik kizim surda surda okuyor diyebilecekti komsulara arkadaslarina:) Sonra sinavim umdugum gibi gecmedi.....Tepki aldim...

Aklimda girebilecegim tek bir yer vardi, ailem begenmedi, oraya gidecegine ...diye baslayan cümleler ve sonunda bir sene daha hazirlanarak cok iyi bir üniversiteye girebilecegim laflari..

Hayatimda ilk defa: KENDIM ICIN NE YAPIYORUM sorusunu sordum ve kimseye haber vermeden gidip parayi bankaya yatirip tercih yaptim...!

Okudugum üniversiteyi evet begenmedim ama her pismanligim sonunda, bunu kendi kararimla kendim icin yaptigimi hatirladim ve pismanligimin boyutlarinin ne kadar azaldigini ve bana ne kadar az zarar verdigini fark ettim...

Kendim icin birseyler yapmaya devam ederken sunlari ekledim listeme:

Insanlara "hayir" diyebilmeyi ögrendim.
Beni kötü etkileyen, kiskanc, yalanci, riyakar, cikarci insanlari fark ettigim anda, onlari hayatimdan siliverdim..
Bir erkegin zarar vermeye basladigi anda birakilmasi gerektigini anladim ve ayriligin acisinin hayatima mal olacak yanlislardan daha hafif olabilecegini ögrendim ve bunu uyguladim..
Baskalarina cok yardim edip baskalarini cok destekleyip, ayni seyleri karsidaki insandan göremeyince, kendim icin birsey yaptim ve insanlara gereginden fazla zaman ayirmamayi ögrendim.
Bir insani cok sevip ayni zamanda onu hayatin merkezine koymamayi ögrendim.

Günlük hayat kosturmacasinda ise
Kendim icin gazete okumayi aksatmamaya calisirim
Kendim icin her cesit bitki cayi alir tadina bakarim
Kendim icin özel salatalar hazirlar afiyetle yerim
Kendim icin kuru ciltlere özel güzel kokulu losyonlar alirim
Kendim icin evdeki esimin elektro gitarini ve kendi baglamami calarim ( calmayi bilmiyorum ama ögrenmeye calismaya vaktim olmasa da tingirdatiyorum güzel oluyor)
Kendim icin haftasonlari kosu yaparim

Dün kendim icin:
Youtube`dan orangutan belgeselleri izledim, cok ilgimi cekiyorlar.

Bugün kendim icin:
Almanca A2 sinavindan 95 aldim!:) Bir kur daha atladim!:)

Yarin kendim icin:
Bekir Yildiz`in Beyaz Türkü kitabini okumaya baslayacagim...

pin_up_girl .!.:

Bir derdim var. Kendimizi sevmeyi pek beceremiyoruz. Bütüm ilgimizi, sevgimizi ve enerjimizi başkalarına akıtıyoruz. Tüm vaktimizi en bi mükemmel/ anne / evlat / eş /sevgili olmaya çalışarak tüketiyoruz. Kendimize harcayacak gücümüz kalmayıncaya kadar birilerini mutlu etmek için uğraşıyoruz. Kendimizi sevemediğimiz için, birileri bizi bizden daha çok sevsin diye uğraşıyoruz.

Beklediğimiz ilgiyi göremeyince ne oluyor? Bu sefer çıldırıyoruz. Oğlunun kendinden başka bir kadını sevmesini kabullenemeyen cadı kaynanalar, sevgilisi günde bilmemkaç defa arayıp her mesajında en az 2 sevgi sözcüğü kullanmazsa ''Sen beni sevmiyoorsuuun'' tripine giren nefretlik kızlar çıkıyor içimizden. Beni onun gibi seven birini bulamam mantığıyla inatla yanlış ilişkilerimizi sürdürüyoruz. Bir gün karşılığını alacağımız umuduyla taviz üstüne taviz veriyoruz. Hayatın mantığının bu olmadığını anladığımızda iş işten geçmiş oluyor.

Ben kendimde de bu potansiyeli görüp, kendimi frenlemeye karar verdim. Artık tüm davranışların temeline kendi iyiliğimi, kendi zevklerimi oturtma zamanı. Hergün kendim için birşeyler yaptığımdan emin olma zamanı. İşte tam bu noktada da devreye ''kendim için ne yapabilirim?'' sorusu giriyor. Siz kendinizi şımartmak ya da daha mutlu hissetmek için neler yapıyorsunuz bakalım?

Genişletmek için tıkla...

ben kendimi hiç sevmiyorum ki

gülin-89 .!.:

Kendim için bugün ne yaptımmmmm,iş yerinde iş yoğunluğu olduğu için bugünlük işleri erteleyip,internette dolaştım.

Ben bu konuda kendimi tanımlayabilirmiyim bilmiyorum çelişkilerle dolu bir karakterim var.
Bazen kendim için bişeyler yaparım;Oje sürmeye bayılırım,ufacıkta olsa kendime bişeyler alırım,sırf canım istedi diye kendime türk kahvesi yapıp bacaklarımı uzatır keyif yaparım.

Ama biyandan da;Herşeyi en ufak ayrıntısına kadar düşünür,o ne düşündü bu niye bunu dedi niye böyle davrandı derim,ufacık şeyi bir büyütürüm içinden çıkamam ve inanılmaz mutsuz olup 2-3 gün boyunca hiç bişeyden zevk almadan dolaşırım,moralimi bozucak şeyleri çok çabuk bulur ve ondan kurtulamam illa birinin desteğine ihtiyaç duyarım özellikle de sevgilimin desteğine ihtiyaç duyarım eğer o an da sevgilim destek olamazsa vay haline canından bezdiririm.
Ayyy kendimden soğudum resmen

Böyle işte karmakarışık bi insanım bende ama içinde mutlu bir insan olmayı çok isterdim kendimi sevmeyi çok isterdim

Genişletmek için tıkla...

harikasın valla aynı beni anlattın valla ama ben kendimi seviyorum sende sev kendını senden değerli kimse olamaz canım bunu da aklına sok canım :)))

redvelvetcake .!.:

sanırım einstein demişti başkaları için yaşanmamış hayat hayat değildir diye.

Genişletmek için tıkla...

Ben hep, Einstein in bu sözünü baskalarinida düsünmek olarak algilamisimdir.
Yani kendisi mükellef sofralarda, doyana kadar yemek yeyip, acliktan ölenler icin birsey yapmadan yasayip ölen insan hic yasamamis demektir gibi.
Insanin kendisi icin mutlaka yapmasi gereken seylerin basinda gelen seylerden birinin de infak olduguna inanirim.
Infak insanin maneviyatini yükseltir, ruhunu temezler ve ic huzuru verir. Onun icin infak benim icin mutlaka olmasi gereken birseydir. Tabi herseyini sacip savurmak degil benim bahsettigim, gerekli ve kendini tatmin edecek kadari.

ecrin87 .!.:

harikasın valla aynı beni anlattın valla ama ben kendimi seviyorum sende sev kendını senden değerli kimse olamaz canım bunu da aklına sok canım :)))

Genişletmek için tıkla...

Doğru söylüyosun insan önce kendine değer vermeli keşke bunu başarabilsek