Ben de bir kitap var piyasada bulamadım fotokopi çektirmek istedim yasakmış çekmediler bir başka kırtasiye daha var kıza gıcık oldum ona da çektirmedim. Kitap hayatımızda kendimizdeki hatalı alanlarımızdan bahsediyor. Mesela kendimizi tanımlıyoruz ya örneğin ben çok yapıyorum tembelim çorbam güzel olmaz et yemeklerini beceremem şanssızım gibi etiketler...
çok yanlışmış aramızda öğretmen çok diye paylaşıyorum çocuğun matematiğe veya resimde yeteneği yok etiketi de yanlış
Bazılarımız hemen kavrıyor bazılarımızın kavraması ya da yapması sadece zaman alıyor bu bakış açısı ile yaklaşmak lazımmış olaya.
Ben kendim için yazıyım: hiç beceremem diye geziyordum şimdi evde yemek yemek yemek yapmak için çırpınıyorum tasarruf ettikçe de öyle. Yani yapamam edemem deyip yapabileceklerimizin önünü kesmemek lazımmış
(Bugün okuduğum kısımlardan aklımda kalanı paylaşmak istedim)
Mesela ben sürekli onaylatma ihtiyacı hissediyorum veya etrafımda bu tiplerden var. Aslında çok yanlışmış kimse bizi onaylamak zorunda değil bunun için mutsuz olmamak lazım. Yeni aldığım ayakkabıdan tutta yaptığım yemeğe kadar onaylanma ihtiyacı hissetmek zorlayıcı ve üzücü olabiliyor.
Bunu pratikte düZeltmek için egzersizler lazımmış ben de sizlere artık kendimi etiketleyecek sürekli eleştirecek şekilde yazmamaya çalışacağım bakalım bir yerden başlamak lazım