Bulunmak istemediğiniz ortamlardan nasıl uzaklaşıyorsunuz?

Miliemilie .!.:

4 yıldır eski işyerimdeki bazı arkadaşlarımla gün yapıyoruz ve bu bahaneyle her ay biraraya geliyoruz. Artık geleneksellesti. Ama gitgide bu ortamda kendimi iyi hissetmemeye başladım. Konuşabilecek ortak bir konu bulamıyorum. Genelde işyerindeki bir çoğunu tanımadığım insanları çekiştiriyorlar. Dakikalarca bunu dinlemek durumunda kalıyorum. Bir de içlerindeki tek bekar benim. Bir çoğu yaşça benden büyük. Evlilik muhabbeti açılıyor. Yeni evlenen bir arkadaşımız var içlerinde. Bir yıl boyunca onun nişan, düğün sürecini konuştuk. Arada bana da laf geliyor tabi. Bazen pot kırıyorlar. Kötü niyetle yaptıklarını sanmıyorum ama yanlarında kendimi yabancı ve tuhaf hissediyorum.

Bu ortamda bulunmak istemiyorum ama bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Geçerli bir bahane bulmalıyım ama ne?

Genişletmek için tıkla...

KudrAlobar .!.:

Gelecek yıl güne katılamayacağım, bazı özel sorunlarım var ama toplandığınızda müsait olursam arada gelir katılırım size diyorsunuz ve bitiyor. Kimse kimsyei gine girmeye zorlamaz bence.

Genişletmek için tıkla...

Miliemilie .!.:

Bunu dediğimde beni darlamayacaklarini bilsem keşke. Ne sorunun var diye diye ömrümü yerler bu sefer :)

Genişletmek için tıkla...

Miliemilie .!.:

4 yıldır eski işyerimdeki bazı arkadaşlarımla gün yapıyoruz ve bu bahaneyle her ay biraraya geliyoruz. Artık geleneksellesti. Ama gitgide bu ortamda kendimi iyi hissetmemeye başladım. Konuşabilecek ortak bir konu bulamıyorum. Genelde işyerindeki bir çoğunu tanımadığım insanları çekiştiriyorlar. Dakikalarca bunu dinlemek durumunda kalıyorum. Bir de içlerindeki tek bekar benim. Bir çoğu yaşça benden büyük. Evlilik muhabbeti açılıyor. Yeni evlenen bir arkadaşımız var içlerinde. Bir yıl boyunca onun nişan, düğün sürecini konuştuk. Arada bana da laf geliyor tabi. Bazen pot kırıyorlar. Kötü niyetle yaptıklarını sanmıyorum ama yanlarında kendimi yabancı ve tuhaf hissediyorum.

Bu ortamda bulunmak istemiyorum ama bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Geçerli bir bahane bulmalıyım ama ne?

Genişletmek için tıkla...

Miliemilie .!.:

4 yıldır eski işyerimdeki bazı arkadaşlarımla gün yapıyoruz ve bu bahaneyle her ay biraraya geliyoruz. Artık geleneksellesti. Ama gitgide bu ortamda kendimi iyi hissetmemeye başladım. Konuşabilecek ortak bir konu bulamıyorum. Genelde işyerindeki bir çoğunu tanımadığım insanları çekiştiriyorlar. Dakikalarca bunu dinlemek durumunda kalıyorum. Bir de içlerindeki tek bekar benim. Bir çoğu yaşça benden büyük. Evlilik muhabbeti açılıyor. Yeni evlenen bir arkadaşımız var içlerinde. Bir yıl boyunca onun nişan, düğün sürecini konuştuk. Arada bana da laf geliyor tabi. Bazen pot kırıyorlar. Kötü niyetle yaptıklarını sanmıyorum ama yanlarında kendimi yabancı ve tuhaf hissediyorum.

Bu ortamda bulunmak istemiyorum ama bunu nasıl yapacağımı bilemiyorum. Geçerli bir bahane bulmalıyım ama ne?

Genişletmek için tıkla...

victoryvivi .!.:

Günden çıkacaksın bu kadar basit
Bunun neresi zor ?

Genişletmek için tıkla...

darkmore .!.:

Hangi gun yapiyorsunuz? Biz cumartesileri yapiyoruz onlar calismadigi icin. Ben simdi is buldum cumartesi de calisiyorum kusura bakmayin deyip kacacagim

Genişletmek için tıkla...

Durummleyla .!.:

Hangi gun yapiyorsaniz o gun baska bi program ekleyin mesela spora yazilin falan

Genişletmek için tıkla...

Miliemilie .!.:

Valla değişebiliyor. Herkese uyan bir gün bulmaya çalışıyoruz. Bazen iş çıkışı, bazen haftasonu.

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

Ben gecen yılbasina girerken bir karar verdim ve beni geriye çeken, vizyonsuz, ataerkil zihniyette, tek muhabbeti ilişkiler olan bir sürü insanla arama mesafe koydum. Ki benim için zor oldu çünkü kalabalık bir arkadaş çevremin neredeyse tamamı böyle insanlarla doluydu ve çok sevdiğim,birlikte olmaktan keyif aldığım insanlardı.
Ama farkettim ki onlarla kala kala onlar gibi bir insana dönüşüyorum. Ya da bana 'oyle kolay olsa herkes yapardi' diyorlardi,hevesim kiriliyordu. Ki ben herkesin yapmadığı bir çok şeyi tek başına yapabilmiş bir kadınım.
Benim için zor olsa da 1bucuk yıldır hepsiyle arama bir mesafe koydum.
Mesela, aramamaya başladım. Normalde her fırsatta zaman ayiririm arkadaşlara. Kadikoyden donuyorsam uzuncayirdaki arkadaşın evine gider bir çay icer, ya da mecidiyekoy'e gitmişsem eski is arkadaşlarımın molalarinda bulusurdum. Buna bir son verdim.
bir süre sonra sadece 'deli bir kız vardı ya' diye hafizalarinda kalmış oldum :)
Bir bucuk yıldır bulusmuyorum ama Instagram'da falan her fotolarıni beğeniyorum:) yani yine hayatlarında sayılırım. Düğün olur birşey olur çağırdıklarinda da gidip dostluk pekiştiriyoum.. yani hala arkadaşım, hala hayatlarındayim,hala zorda kalınca arayabilir güzel güzel konuşabilirim. Sadece artık beni dibe çekemiyorlar.
Bu dönem benim icin biraz zor oldu . Hiç alışkın olmadığım şekilde yalniz kaldığım bir dönem de oldu, kız arkadaş eksikliğinden bir yere gitmek için erkek arkadaşlarımı cagirdigimdan gereksiz birkaç insanla flört durumum da oldu:)
Ama alıştım ...
Artık herşey daha kolay :)
Çok arkadaş eksikliği hissettiğim zamanlar (mesela bu hafta sonu) turist gezdirme uygulamasından dünyayı gezen- benim ufkumu açacak insanlarla bulusuyorum.
Bence sen de yapabilirsin.
Sadece biraz mesafe koy

Genişletmek için tıkla...