Buna gücenmeli miyim?

M

meredithgrey

2013-2022’de vivelamour ve 2022’deki felidaee’yim.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
7 Kasım 2013
14.758
35.998
598
Bence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedim :D Çok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.

Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.

Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.

İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.

Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.

Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
 
felidaee .!.:
Bence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedim :KK70: Çok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.

Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.

Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.

İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.

Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.

Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Genişletmek için tıkla...
Sevmiyorum böyle buldumcuk insanları. Görüşmezdim ben, ki görüşmüyorum da bana bu davranışı sergileyen sözde yakın arkadaşımla artık
 
felidaee .!.:
Bence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedim :KK70: Çok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.

Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.

Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.

İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.

Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.

Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Genişletmek için tıkla...
Ben alinirdim gayet de sogurdum kendisinden
 
yani kaygı bozukluğu tarzı ve zor kişilik olan biri olduğunu söylemişsiniz
öyle biri için bu yazdıklarınız bana normal geldi..
takmazdım... kendi istediğini zaman arasın sizi
üstüne gitmeyn ve bozulmayn bence
 
felidaee .!.:
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Genişletmek için tıkla...
:KK70::KK70::KK70:
Ayyy kusura bakma felidaee ama beni bir gülme tuttu, eşiyle dün tanışıp bugün evlenmiş olsa, İstanbul’a ilk defa gelmiş olsa ne olacak?

Öylesine bir arkadaş için zaman ayırmak istemeyebilir, buluşmamak için bahanelere sığınabilir insanlar ama eski köklü ve zor zamanlarda yanında olan bir arkadaşını atlatmak için de böyle bahaneler uydurulmaz, ruh halin inişli çıkışlıysa, arkadaşınla görüşmeye müsait bir psikolojin yoksa vs vs açıkça bugün görüşmek istiyorsun ama ben buluşma modunda değilim dersin, yok cidden bahane değil eşi sıkılır diye bırakamıyorsa, hem sıkılmasın hem de psiko- motor gelişimine katkı sağlasın diye lego alsın eşine 🤣🤣🤣🤣
 
Ben açık açık söylerdim görüşmek için bir günümüz var ve sen kocanı bikac saatligine birakmiyorsun buna kirildim derdim.
Zaten sonrası ona kalmış.
Bu arkadaşlığa değer veriyorsa çaba gösterir.
Tek tarafın çabasıyla da arkadaşlık yürümez malesef.
 
Görmemişin kocişi olmuş… neyse.

Görüşmezdim ben, destek falan da olmazdım. Kıymetli kocişkosu destek olur artık.

Refüze olmaya da gülmedim değil, çıtı pıtı bir plaza kadını gibi canlandınız gözümde :D
 
hayır buldumcuk değil, seninle görüşmek istemiyor. yani eniştem doğum yaptı dese daha inandırıcı bir bahane olurdu. sen benim konuma da özet şeklinde yazmıştın bunu, bak canını sıkmış epey, şimdi konu açmışsın. konu açmaya bile değmezler. bak ben o konumda bahsettiğim arkadaşı sildiğime hiç pişman değilim.

sana tavsiyem trip falan da atma, sessiz kal umursama. gerçekten aşırı komik bir bahane yani.
 
felidaee .!.:
Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.
Genişletmek için tıkla...
Buluşmamak için kocişini bahane ediyorsa, sizinkisi sadece arkadaşlık, dostluk aşamasına geçememiş.
Ben senin yerine olsam, bir daha arayıp sormam bile, o ararsa konuşurum, görüşelim derse de müsaitsem ve o an canım istiyorsa görüşürüm. Bazı insanlar kendilerine verilen değeri taşıyamıyor, o yüzden herkese ederi kadar değer vereceksin.
 
felidaee .!.:
Bence gücenmeliyim ama bir de size sormak istedim :KK70: Çok samimi olduğum, kendisi İstanbul’dan ayrılmadan önce de sıklıkla görüştüğüm, her şeyini herkeslerden iyi bildiğim ve anladığım bir dostum var. Kendisi şu an uzaktan çalışmanın nimetlerinden faydalanarak uzuuuun bir tatilde ve İzmir’ de yaşıyor. Bizim inişli çıkışlı bir arkadaşlığımız oldu çünkü kendisi çok zor bir insan; ciddi derece kaygı bozukluğu yaşayan, tedaviyi (ilaç vb.) red eden ve karşısındakini yoran birisi. Ama bir şekilde kopmadık çünkü onu hiç yargılamadım. Bir örnek vermem gerekirse hani çok sevdiğiniz biri bile ağır bir hastalık geçirse bazen bunalmaz mısınız? Bu arkadaşım yakın aralıklarla abi ve babasını kaybetti ve öf dediği zamanlarda hep yanında oldum insanlık hali diyerek. Ve kendisi bana bunun için hep teşekkür etti.

Herneyse bu arkadaşım İstanbul’a geldi ve bizim görüşebilmek için sadece bugünümüz var. Gündüz çalıştığından akşam ona gelebilirim yanına dedim ama eşini bırakamayacağını söyledi. (Bu arada yeni evli kendisi ama totalde 15 senelik bir ilişki) Sebebi de sıkılırmış kociş.

Bilemiyorum ben pandemide toplu taşıma ile üç vasıta yapıp yanına gitmeyi teklif edip refüze olunda b*k gibi hissettim.

İlk kez geldikleri bir şehir olsa anlarım ama bu evde on senedir oturuyorlar pandemiden önce. Yani 1-2 saat insan ancak emzirdiği bebeğini bırakamaz gibime geliyor ve bozuldum.

Benim eşim gece çalışıyor yani 4’lü buluşma da olmuyor malesef. Ve arkadaşım kocamı bırakamam dedi işte.

Benim tavrım şu an şakaya vurmak olayı, yani trip vs. atmıyorum zaten koca kadınlarız gerek yok. Bundan sonra nasıl davranmalıyım sizce?
Genişletmek için tıkla...
Aynısının aynisinii yaşadım desem inanır mısın . Asla kendim gibi bir arkadaş bulamadım ben bazı arkadaşlarım için gerek annemi gerek kocamı karşıma alabilirim. Ama arkadaşlarım benim için kocasını 1 saat biyere göndermez veya birakip dışarı çıkamaz hem miymiylar bulmuş beni
 
Louder .!.:
Görmemişin kocişi olmuş… neyse.

Görüşmezdim ben, destek falan da olmazdım. Kıymetli kocişkosu destek olur artık.

Refüze olmaya da gülmedim değil, çıtı pıtı bir plaza kadını gibi canlandınız gözümde :KK70:
Genişletmek için tıkla...

Plaza kadını okey çıtı pıtı değil kapı gibi ama :D
 
felidaee .!.:
Plaza kadını okey çıtı pıtı değil kapı gibi ama :KK70:
Genişletmek için tıkla...
Bu arada 1-2 günlüğüne geldiyse ve kocasıyla gezi planı falan varsa bir şey diyemem İstanbul’da bir yerden bir yere gitmek zaten eziyet ve saatler demek ama ben sizin gibi bir arkadaşım olsa ne olursa olsun görüşürdüm. Sepetleme vakti gelmiş gibi kendisini
 
felidaee .!.:
Şakayla karışık söyledim yani o anlamda. Senin bu yaptığın buldumcukluğa giriyor dedim.
Genişletmek için tıkla...
Bir daha buluşma girişimi olur da teklif ondan gelirse, ayyy canişkoo tatlişko kocişkomun canı sıkılır bırakamammm diye dudaklarını şişire şişire reddet felidaee :KK70: :KK70: :KK70:
Gençliğimden beri nefret ederim kocacım kocacım dolananlardan, bir tanıdık daha nikah kıyıldığı dakika, gözümüzün içine baka baka adama kocacım kocacım deyip durmuştu :KK70:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X