merhaba,
konuya şöyle başlayayım 34 yaşında bekar bir bayanım normal bir işim var ve önüm açık mesleki anlamda. bu arada 3 yıldır öyle yada böyle çok mükemmel diyesem de devam eden bir ilişkim vardı. erkek arkadaşımla aynı işyerindeyiz. geçen yıl evlenmeyi düşündük ailelerimizle tanıştırdık birbirimizi filan. erkek arkadaşım ısrarla annemlerin kaç ilezik istediğini sordu bizim orda normalde takı çok takılır (doğulu musun demeyin aksine egeliyiz) ailemde 6 tane bilezik istedi başta. erkek arkadaşım aşırı şekilde ailesine düşkün ve onlardan hiç bişey talep etmeyeceğini söyleyerek bunu karşılayamam dedi. ancak biz yine ayrılmadık. en son annemler benim onu ne kadar sevdiğimi görünce bilezik olayından da vazgeçti. yılbaşında aile yemeğine davet ettiler. bu sırada erkek arkadaşım bu mevzuyu açtı - benim annem babam hasta siz onlardan bişey isteyecek olursanız üzülürler ben gerekirse ömür boyu bekar kalırım yeter ki annem babam üzülmesin diye lafa başladı babam neden üzülsünler oğlunu evlendirirken dedi ancak babamdan teminat istedi kesinlikle hiç bişey istemeyeceksiniz diye. babam ailen gelsin sen konuşma bunları dedikçe hala aynı şeyleri söyledi bana teminat verin zaten kızınız kaç yaşına gelmiş dedi. babam tamam annenlerle konuşuruz onlarda buna durumumuz yok böyle olsun der konuşulur hepsi demesine rağmen biz kızkardeşim için hiç bişey talep etmedik nasıl istiyorsanız öyle yapın dedik dedi (kız kardeşi astsubayla evli ve durumları çok iyi bizim gibi özel sektör de değil) babamda siz bişey yapmamışsınız istememişsiniz benim tek kızım ben üstüme düşeni yaparım el aleme bak kızına bişey yapmadı dedirtmem dedi. bu da el alemin ne dediği hiç önemli değil hatta istemeye dahi gerek yok bence biz karar verdikten sonra dedi ve babam bugüne kadar tektim diyorsun bundan sonra bizde senin aileniz arkandayız annen gelsin hiç konuşmasın ama gelsin tek otursun dedi. siz bana hiç birşey talep etmeyeceğinize dair teminatveriyor musunuz dedi. babam da bir insan neden annesini babasını getirmek istemez ya sağ değildir ya üveydir. ki onlar dahi bir büyük getirir diyince fırladı kalktı ve kimse benim aileme aciz diyemez diyerek vurdu kapıyı çıktı gitti.
biraz uzun oldu kusura bakmayın biraz uzun oldu evlenseydik şöyle olacaktı 1+1 ev tutacaktık annesinin kullanmadığı perdeler varmış onu alacaktık gelinlik kira, bir kanepe ve yatak takı dediğim gibi zaten yok ve düğünde olmayacaktı nikah sadece. beyaz eşyada bulaşık makinesi gereksiz dedi. hepsini evlendikten sonra yapacakmışız şimdi diyor ki ben çok şey istemişim (takı zaten istemedim eğer bu sefer olacaktı) paragöz ve gösteriş meraklısıymışım düğün istemişim koltuk takımı istemişim perdeyi yeni istemişim haksız mıyım kızlar sizce? sürekli psikolojik baskı kuruyor. arkadaşları öyle evlenmiş hatta kızın annesi babası demiş nikahtan götürebilirsin düğün luzumsuz diye ama ailemde hatta sülalede tek kız benim ve düğün olmadan da olmaz sanırım
