Bunaldim

Ins canim iste bizim babamizda en azindan oyle olsa ben yokluğundan cok varlığında zarar görüyorum ailemin bende isterdim okumayi bi meslek sahibi olmayi sevdigim birisiyle evlenmeyi gulmeyi eğlenmeyi ama hergunum zehir gecti liseye başladım ins bitiriririm sonra ne olur bilmiyorum dua ediyorum baska bir şey gelmiyor elimden

Sadece dua etmek değil. Çalışıp didinmen de gerek samire. Elbette allahtan istiycez ne istiyorsak, ama allah da bizim çabaladıgımızı görmeli di mi? Yoksa herkes duasını etsin otursun hicbir sey yapmasn.

Liseyi biran önce bitirmeye çabala, cok çalış erken bitirebiliyorsan erkenden bitir. Cidden söylüyorum. Her seyini ortaya koy. Gerekirse evinin temizligi düzeni süper olmasn. Ama sen bitir biran once liseyi. Sonra da açık öğretimden üniversiteye basla. Yada 2 yıllık bir bölüm.

Bu arada yabancı bir dil edinmeye çalış. Kendi kendine, ac internetten ingilizce dersleri izle. Illa süper öğrenmene gerek yok, bisekilde bi alt yapı olustur kendine. Cat pat biseyler öğren. Emin ol bir ise basvurdugunda bu bile sana katkı sağlayacak.

Kendine yatırım yaptıktan sonra göreceksin ki bianda kendi hayatıni kurabilecek güçte olmussun. Ne babana ne kocana kimseye bir muhtaclığın kalmamış. Hep özledigin o mutlu huzurlu ve özgür hayata kavusacaksn. Ve birgün belki de cok sevip sevildigin bir yuvan da olacak.

Ama bunlarin hepsi icin büyük bir enerjiyle cabalaman gerek ki güzel günler biran önce gelsin.
 
Kimse kimsenin mutsuzluğunu önemsemez sanıldığı gibi. O yüzden siz kendinize yol açın mutlu olmak adına. İmkansız zor vs bunları artık geçin. Sürekli aynı şekilde sızlanmak dert anlatmak çözüm değil. Hiçkimse sizin mutsuzluğunuzu önemsemez. Buralarda bir samire vardı artık bitti gitti iki saat sonra herkes kendi hayatında. Yol açın kendinize samire. Artık acımaktan acınmaktan vazgeçip yol açın. Korkularınız belkide yersiz. Belkide ne haliniz varsa göreceksiniz ama adım atın mutlu olmak adına. En azından çabaladım der vicdanınız rahat olur.
 
Buraya konu acmayacaktim güya ama yine dayanamadim aciyorum bilmiyorum belki sizin yaptiginiz yorumlari okuyup belki aglarim aglayim ki icimdeki sıkıntı gitsin artik az cok biliyorsun beni bosanamayacagimi da dayanacak gücüm kalmadı genelde bütün konularim ayni sayılır ama bu defa farkli en azindan oncekilerde aglayip rahatliyordum bu son tartışmamız da esimle kirildigimdan mi yoksa eşimden sogudum dan mi aglayamiyorum aglamadikca icimdeki sıkıntı hic geçmiyor kalbimi çıkarıp atasim geliyor o kadar aci çekiyorum o kadar sıkıntı dayim ki dışardaki sevgi dolu hayata ozeniyorum neden ben onlar gibi olamadım neden kendimi bildim bileli mutsuzum diyorum artik olanlari ailemede anlatmiyacam gecen anlattim babamin dedigi laf az mi vurdu sana cok mu kendisi annemi o kadar cok dövdüğü icin azi çoğu arastiriyor onun icin hicbirsey benim cektiklerim sonrada esimi aramış esimde babam dan yüz bulmuş demekki abartilacak birsey yok diyor en cok uzende bu oldu esimle baristim ama su içimde ki sıkıntı hic geçmiyor gun gectikce daha cok artıyor ben niye gelmişim ki bu hayata surekli üzülmek surekli aci cekmek icin mi burda birgun ölüp gidersem o zaman anlarlar kiymetimi ama iş işten coktan gecmis olacak herkese iyi bayramlar
ayyy ne kadar acı ne kadar kötü bi babanın azmı cokmu vurdu deyip damadı pohpohlaması calısıyomusun peki
 
Back
X