bunalım

loramora · 24 Mayıs 2014

biraz yazip icimi rahatlatmk istedim.burasi iyi ki var...

oncelikle yalnizim icim karisik kurusuk bazen iyi oluyorum bazn kotu son 1 yilda arkadaslarimdan saglam kaziklar yedim.5 yillik bir sevgilim var ama oda anlamaz bni varsa yoksa kendi bencildir eskisi gibi sevdiginide dusunmuyorum zatn ayrilalim desem durdurmaz bni tmm der he sonra belki arar. hic deger hisedemem onun gozlerinde sever bilirim ama insanligimi sever yani nebilim belki aliskanliktir yada ben boyle kotu hisedim icin dogrulari goremiyorda olabilirim bilmiyorum. icimdekiler cok buyuk gorunurde bi derdim yok dimi ama barisamiyorum hayatla sanki herkez bna karsiymista bn savasmya ayakta kalmaya calisiyorum. sevgilinden ayril diceklerinz olcak denedim ozamnda bnde pek birseyler degsmiyo ayni. bitanck can dostum var sukurler olsun ama yeri geldiginde o bile rest cekebiliyo insanlari surekli altan almk zorunda kaln bnm almasam bni tek kalemde silcekler gibi hisetiriyolar (dostum bunu yapmaz)ya gorsmk icin fln hep bn ararum insanlari nadr oluo onlarn bnavgorslm dedikleri oyle huysuz muhbtsz bir insanda degilim tersi sevecn yardmci makara biriydimdr ama dedim ya hayat bu aralar bna karsi doktor demeyin denedim onu bi surecte faydasi oluo elbte ama hersey bnde bitiyo onu biliyorum belki biraz zamn ama oda bnden birseyler alip goturuyo iste.bu ruh halim son zamnlarda yogunlasti bnde bir paylasiyim dedim.

longingA · 24 Mayıs 2014

loramora .!.:
biraz yazip icimi rahatlatmk istedim.burasi iyi ki var...

oncelikle yalnizim icim karisik kurusuk bazen iyi oluyorum bazn kotu son 1 yilda arkadaslarimdan saglam kaziklar yedim.5 yillik bir sevgilim var ama oda anlamaz bni varsa yoksa kendi bencildir eskisi gibi sevdiginide dusunmuyorum zatn ayrilalim desem durdurmaz bni tmm der he sonra belki arar. hic deger hisedemem onun gozlerinde sever bilirim ama insanligimi sever yani nebilim belki aliskanliktir yada ben boyle kotu hisedim icin dogrulari goremiyorda olabilirim bilmiyorum. icimdekiler cok buyuk gorunurde bi derdim yok dimi ama barisamiyorum hayatla sanki herkez bna karsiymista bn savasmya ayakta kalmaya calisiyorum. sevgilinden ayril diceklerinz olcak denedim ozamnda bnde pek birseyler degsmiyo ayni. bitanck can dostum var sukurler olsun ama yeri geldiginde o bile rest cekebiliyo insanlari surekli altan almk zorunda kaln bnm almasam bni tek kalemde silcekler gibi hisetiriyolar (dostum bunu yapmaz)ya gorsmk icin fln hep bn ararum insanlari nadr oluo onlarn bnavgorslm dedikleri oyle huysuz muhbtsz bir insanda degilim tersi sevecn yardmci makara biriydimdr ama dedim ya hayat bu aralar bna karsi doktor demeyin denedim onu bi surecte faydasi oluo elbte ama hersey bnde bitiyo onu biliyorum belki biraz zamn ama oda bnden birseyler alip goturuyo iste.bu ruh halim son zamnlarda yogunlasti bnde bir paylasiyim dedim.

Melankoliyi,kendini izole etmeyi,karamsarlığı sanki bir yaşam biçimi gibi benimsediğiniz hissine kapıldım ben yazdıklarınızı okuyunca.Elbette yaşadıklarınızı en iyi siz bilirsiniz fakat tamam,şu anki durumunuzu biliyorsunuz az çok.Peki ben niye böyleyim? diye sordunuz mu hiç kendinize?Sağlam,elle tutulur,hiçbir anlamda aşılma imkanı olmayan çok büyük acılarınız var mı mesela şu an hayatınızda?Çok sevdiğiniz bir yakınınız vefat etti mi,bir boşanma olayı geçirdiniz mi? Bu ikisi insanlarda genel anlamda birinci dereceden travma yaratan şeylerden örneğin.Ya da açlık hissedecek kadar maddi anlamda bir darlığınız var mı?Kanser teşhisi ile karşı karşıya mısınız?Bizler ne yazıkki kimi zaman bayan olarak, hayatın bu saydığım örneklerine benzer gerçek acılarını unutup kendimize acılar üretiyoruz.Sadece bir an gerçek anlamda düşünmeye çalışın.Ya şu sayılan durumlardan biri başımda olsaydı diye.Böyle yazdığım için sizi anlamadığımı düşünmeyin lütfen.Evet,haklısınız,insanlar hele ki son zamanlarda çok vefasız,bencil,çıkarcı.İnsanlarla uğraşmak zor.Ama ilk önce kendiniz değerlisiniz.Diğer insanları ve yaptıklarını bu derece kafanıza takıp,içinize dert edinerek neden onlara hak etmedikleri kadar değer vermiş olasınız ki?Bir tane dostunuz varsa bir tane olsun.On tane olup sizi böyle yıpratacağına.Dostum dediğiniz kişi rest çekiyorsa,bırakın egosunun sözde arkadaşlığının önüne geçtiği yerde kalsın.Yalnız kalacağım diye endişelenmeyin.Bazen bir dönem kafa dinlemek en iyisidir.Hayatın ileride neler getireceği de belli olmaz.Kendinize haksızlık etmeyin.Siz kendi kıymetinizi bilmezseniz,inanın başka kimse bilmiyor.Sürekli "Ben bunalımdayım." diyerek geçirmemeye çalışın içinizden."Şu dönem biraz karışığım ama bu geçici bir süreç,iyi olacağım" diye telkin edin kendinizi ki toparlanma şansı vermiş olun psikolojinize.Derinlere daldığınızı,bunaldığınızı hissettiğiniz anlarda hemen yer değiştirin,o an yaptığınız işi mümkünse değitirin.Yani hüzünlü bir şarkı mı dinliyorsunzu mesela,zorlayın kendinizi ve hareketli birşeyler dinleyin.Dışarı çıkıp temiz havada hafif koşu gibi egzersizler yapın.

tolin · 24 Mayıs 2014

longingA .!.:
Melankoliyi,kendini izole etmeyi,karamsarlığı sanki bir yaşam biçimi gibi benimsediğiniz hissine kapıldım ben yazdıklarınızı okuyunca.Elbette yaşadıklarınızı en iyi siz bilirsiniz fakat tamam,şu anki durumunuzu biliyorsunuz az çok.Peki ben niye böyleyim? diye sordunuz mu hiç kendinize?Sağlam,elle tutulur,hiçbir anlamda aşılma imkanı olmayan çok büyük acılarınız var mı mesela şu an hayatınızda?Çok sevdiğiniz bir yakınınız vefat etti mi,bir boşanma olayı geçirdiniz mi? Bu ikisi insanlarda genel anlamda birinci dereceden travma yaratan şeylerden örneğin.Ya da açlık hissedecek kadar maddi anlamda bir darlığınız var mı?Kanser teşhisi ile karşı karşıya mısınız?Bizler ne yazıkki kimi zaman bayan olarak, hayatın bu saydığım örneklerine benzer gerçek acılarını unutup kendimize acılar üretiyoruz.Sadece bir an gerçek anlamda düşünmeye çalışın.Ya şu sayılan durumlardan biri başımda olsaydı diye.Böyle yazdığım için sizi anlamadığımı düşünmeyin lütfen.Evet,haklısınız,insanlar hele ki son zamanlarda çok vefasız,bencil,çıkarcı.İnsanlarla uğraşmak zor.Ama ilk önce kendiniz değerlisiniz.Diğer insanları ve yaptıklarını bu derece kafanıza takıp,içinize dert edinerek neden onlara hak etmedikleri kadar değer vermiş olasınız ki?Bir tane dostunuz varsa bir tane olsun.On tane olup sizi böyle yıpratacağına.Dostum dediğiniz kişi rest çekiyorsa,bırakın egosunun sözde arkadaşlığının önüne geçtiği yerde kalsın.Yalnız kalacağım diye endişelenmeyin.Bazen bir dönem kafa dinlemek en iyisidir.Hayatın ileride neler getireceği de belli olmaz.Kendinize haksızlık etmeyin.Siz kendi kıymetinizi bilmezseniz,inanın başka kimse bilmiyor.Sürekli "Ben bunalımdayım." diyerek geçirmemeye çalışın içinizden."Şu dönem biraz karışığım ama bu geçici bir süreç,iyi olacağım" diye telkin edin kendinizi ki toparlanma şansı vermiş olun psikolojinize.Derinlere daldığınızı,bunaldığınızı hissettiğiniz anlarda hemen yer değiştirin,o an yaptığınız işi mümkünse değitirin.Yani hüzünlü bir şarkı mı dinliyorsunzu mesela,zorlayın kendinizi ve hareketli birşeyler dinleyin.Dışarı çıkıp temiz havada hafif koşu gibi egzersizler yapın.

cok güzel yazmışsınız ama ya herşey dahada kötüye giderse?:26::26:

loramora · 24 Mayıs 2014

loginga tsk ederim destegin icin bu sureci uzun zamndr yasiyorum fakat buaralar daha yogunlasmaya basladi oncelerinde umudum vardi sarilmaya calisirdim hayata simdilerde hayata karsi törenansim kalmadi sanki icimden birsey yapmk gelmiyor yaptigim zamnlarda hadi kalk kendini birakma diyerek telkin ediyorum birsekilde evt bahsetigin oyle sıkıntılarım yok ama icimde sanki bir kor ates ve karamsarlik var hic birsey yokken bunlari hisetmk ve yasamakta kolay degil inan onceden ozguven tavan cool birsekilde ortalarda dolanirdim hic birseyi takmazdim belki yasimin getirdigi bir takim sorunlari yasiyorum..

longingA · 25 Mayıs 2014

tolin .!.:
cok güzel yazmışsınız ama ya herşey dahada kötüye giderse?:26::26:

Tamam,anladım sorunuzu.Ben de size şöyle sorsam peki,herşeyin daha da kötüye gitme ihtimali var da,daha da iyiye gitme ihtimali neden yok?Olasılık üzerinden bir tahmin yapıyoruz değil mi?Kötüye gideceğine dair olası düşüncemizin,tahminimizin nedeni ne peki?Şu an kötü durumda olduğumuzu düşünmek,beynimizi buna programlamış olmak,bunalımlı halde olduğumuzu kendimize bir nevi şartlamış olmak.Peki aynı şeyleri aynı şekilde yaparak,düşünerek farklı bir sonuç yaşamayı düşünebilir miyiz?Bu biraz mantıksız olmaz mı?En basit anlamda düşünmeye çalışın.Elinizde bir kurşun kalem var ve devamlı açtıkça ucu kırılıyor.O kalemle güzel bir metin yazmaya çalışıyorsunuz ama hep sekteye uğruyor,zorlanıyorsunuz çünkü aynı kırık uçlu kalem elinizdeki.Kalemtraşla açıyorsunuz,biraz yazmaya çalışıyorsunuz hopp kırılıyor.Tekrar açıyorsunuz,bir daha,bir daha.Sonunda sıkılıyor,beziyorsunuz.Ertesi gün yeni,başka bir kalemle yazıp,metninizde ilerleyebildiğinizi görme şansını vermeye değmez mi?

Dumanikara · 25 Mayıs 2014

loramora .!.:
loginga tsk ederim destegin icin bu sureci uzun zamndr yasiyorum fakat buaralar daha yogunlasmaya basladi oncelerinde umudum vardi sarilmaya calisirdim hayata simdilerde hayata karsi törenansim kalmadi sanki icimden birsey yapmk gelmiyor yaptigim zamnlarda hadi kalk kendini birakma diyerek telkin ediyorum birsekilde evt bahsetigin oyle sıkıntılarım yok ama icimde sanki bir kor ates ve karamsarlik var hic birsey yokken bunlari hisetmk ve yasamakta kolay degil inan onceden ozguven tavan cool birsekilde ortalarda dolanirdim hic birseyi takmazdim belki yasimin getirdigi bir takim sorunlari yasiyorum..

Adet donemin yakinsa herşey daha büyük görünür. İçini anlatmam iyi olmus

longingA · 25 Mayıs 2014

loramora .!.:
loginga tsk ederim destegin icin bu sureci uzun zamndr yasiyorum fakat buaralar daha yogunlasmaya basladi oncelerinde umudum vardi sarilmaya calisirdim hayata simdilerde hayata karsi törenansim kalmadi sanki icimden birsey yapmk gelmiyor yaptigim zamnlarda hadi kalk kendini birakma diyerek telkin ediyorum birsekilde evt bahsetigin oyle sıkıntılarım yok ama icimde sanki bir kor ates ve karamsarlik var hic birsey yokken bunlari hisetmk ve yasamakta kolay degil inan onceden ozguven tavan cool birsekilde ortalarda dolanirdim hic birseyi takmazdim belki yasimin getirdigi bir takim sorunlari yasiyorum..

Bu töleranssızlık durumunu,hiçbirşeyi kaldıramama hissinizi anlıyorum.Uzun süredir bu durumda olduğunuz için birşeylerin ufak bir noktayla bile tetiklenip silkinmenize yeterli gelemediğini düşünüyorsunuz büyük ihtimalle.Aslında olaylara ve kendi içinizdeki bu duruma bakış açınızı bir değiştirebileseniz arkasının geleceğini göreceksiniz bence.Ayrıca şu da var,bunu tek başınıza yapmak ya da altından kalkmak gibi bir zorunluluğunuz yokki.Hepimizin hele de belli zor süreçler yaşamışsak desteğe ihtiyacımız olur.Yardıma ihtiyacı olan bir kişi olarak yargılamamalısınız kendinizi.Sadece şu süreçten sıyrılmak,iyi olmak adına biraz kendinizi olumlu anlamda zorlamanızın fayda sağlayacağına ve geçici bir dönem yaşadığınıza bir inansanız.Yaşınızın getirdiği sorgulamayı,derin düşünmeyi olgunlaşmanın bir getirisi olarak görmeye çalışın.Evet bazı şeyler acı veriyor olgunlaşırken ama farkındalık ta kazandırıyor.Önce zayıflatıyor gibi görünse de uzun vadede aslında güçlendiriyor.Allah kısmet ederse bundan bir ya da iki yıl sonra "Bir dönem şöyle sıkıntılı durumlar yaşamıştım,hissetmiştim kendimde ama şimdi görüyorum ki atlatarak çok daha dirençli,kararlı biri oldum" diyeceğinize inanıyorum ben.

tolin · 25 Mayıs 2014

longingA .!.:
Tamam,anladım sorunuzu.Ben de size şöyle sorsam peki,herşeyin daha da kötüye gitme ihtimali var da,daha da iyiye gitme ihtimali neden yok?Olasılık üzerinden bir tahmin yapıyoruz değil mi?Kötüye gideceğine dair olası düşüncemizin,tahminimizin nedeni ne peki?Şu an kötü durumda olduğumuzu düşünmek,beynimizi buna programlamış olmak,bunalımlı halde olduğumuzu kendimize bir nevi şartlamış olmak.Peki aynı şeyleri aynı şekilde yaparak,düşünerek farklı bir sonuç yaşamayı düşünebilir miyiz?Bu biraz mantıksız olmaz mı?En basit anlamda düşünmeye çalışın.Elinizde bir kurşun kalem var ve devamlı açtıkça ucu kırılıyor.O kalemle güzel bir metin yazmaya çalışıyorsunuz ama hep sekteye uğruyor,zorlanıyorsunuz çünkü aynı kırık uçlu kalem elinizdeki.Kalemtraşla açıyorsunuz,biraz yazmaya çalışıyorsunuz hopp kırılıyor.Tekrar açıyorsunuz,bir daha,bir daha.Sonunda sıkılıyor,beziyorsunuz.Ertesi gün yeni,başka bir kalemle yazıp,metninizde ilerleyebildiğinizi görme şansını vermeye değmez mi?

offff haklısınız aslında ama bunlar sankı bana biraz garıban tesellisi gibi geliyo yanlış anlamayın kendım ıcın soyledım bunu :1:

longingA · 25 Mayıs 2014

tolin .!.:
offff haklısınız aslında ama bunlar sankı bana biraz garıban tesellisi gibi geliyo yanlış anlamayın kendım ıcın soyledım bunu

Yanlış anlamadım elbette.Sadece şunu demeye çalışıyorum,buradan böyle dertleştiğimize göre demek siz de memnun değilsiniz bu durumdan.Aslında böyle günlerin geçip gitmesiniz istemiyorsunuz,bir şekilde içten içe bu da huzursuz ediyor sizi;birşeylerin yanlış gittiğini,böyle olmaması gerektiğini biliyorsunuz.Tamam gariban tesellisi olarak bakıp olaya hiçbir şey yapmayalım,ne olacak böyle böyle?Bunu hayat felsefesi haline getirmek,yaşam tarzı olarak benimsemek mutluluk,huzur getirecek mi?

tolin · 25 Mayıs 2014

longingA .!.:
Yanlış anlamadım elbette.Sadece şunu demeye çalışıyorum,buradan böyle dertleştiğimize göre demek siz de memnun değilsiniz bu durumdan.Aslında böyle günlerin geçip gitmesiniz istemiyorsunuz,bir şekilde içten içe bu da huzursuz ediyor sizi;birşeylerin yanlış gittiğini,böyle olmaması gerektiğini biliyorsunuz.Tamam gariban tesellisi olarak bakıp olaya hiçbir şey yapmayalım,ne olacak böyle böyle?Bunu hayat felsefesi haline getirmek,yaşam tarzı olarak benimsemek mutluluk,huzur getirecek mi?

offfff getirmiycek haklısınız :1:

ama bazen düşünüyorum acaba neden yaşıyorum başka ınsanların hayatına bakıyorum ne kadar kolay benımkı neden bu kadar zor dıye düşünüyorum :50:

longingA · 25 Mayıs 2014

tolin .!.:
offfff getirmiycek haklısınızama bazen düşünüyorum acaba neden yaşıyorum başka ınsanların hayatına bakıyorum ne kadar kolay benımkı neden bu kadar zor dıye düşünüyorum

Elbette özelinizde hayata dair ne derece zorluk yaşadığınızı ben tam olarak bilemem.Anlıyorum,öyle kolay,herşeyi tıkırında,rahat hayat yaşayanları görünce de insan düşünebiliyor kendi durumunu.Şöyle bakmaya çalışsanız,tamam sizin hayatınız zor,en azından şu dönemde,ilerde nasıl olacağını bilemeyiz.Herşeyim tabiri caiz ise kebap olsa ben de bilirdim sürekli gülücükler saçmayı etrafa ama kolay olanı herkes yapıyor zaten.Zorluklarla beraber yaşamımı devam ettirmeye gayret gösteriyorum en azından,bu duruşumla kendimle gurur duyuyorum diye motive olsanız.

BNeslim · 25 Mayıs 2014

tolin .!.:
offfff getirmiycek haklısınızama bazen düşünüyorum acaba neden yaşıyorum başka ınsanların hayatına bakıyorum ne kadar kolay benımkı neden bu kadar zor dıye düşünüyorum

Hayattan zevk alamama ortada gözle görünür elle tutulur bir sorun yoksa can sıkıntın yüzünden mutsuz huzursuzluk yaşıyorsan abdestli uyu namaz kıl kalbindeki sıkıntı huzurla tanışır 😊

iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi

bunalım

Ayrıntılı Düzenleme

loramora

Yeni Üye

longingA

Aktif Üye

tolin

PITIRCIK MUNE!:D

loramora

Yeni Üye

longingA

Aktif Üye

Dumanikara

Popüler Üye

longingA

Aktif Üye

tolin

PITIRCIK MUNE!:D

longingA

Aktif Üye

tolin

PITIRCIK MUNE!:D

longingA

Aktif Üye

BNeslim

kimi kendini Rahmana satar kimi de Şeytana

Benzer Konular