Kızlar merhaba herkese.
Aslında şükürsüzlük etmek istemiyorum her halimize bin şükür ama, ben mesleki şartlardan dolayı bir köye sıkışıp kalmaktan çok yoruldum. Herkes nir şekilde hayatını yaşarken dağın başında küflü bir evde hayattan iyice soğumaya başladım. Hiçbir yere gidemiyoruz. Hatta eşim yanımda diye şükrettiğim bir yerdeyiz. İşe gidip geliyorum ama her gün aynı şey aynı yüzler, o kadar bunaldım ki anlatamam. Mesleki doyuma da ulaşamıyorum. Her günüm birbirinin aynısı. Kendime hobi edinmeye çalışıyorum fakat bünyem farklılık istiyor. Yabancı dil öğreniyorum, kitap okuyorum bazen kahvemi alıp sakince içiyorum ama ötesi yok. Öyle ki çıkıp bir yürüyüş bile yapamıyorum. Çevremde arkadaşım yok. Dilini bile bilmiyorum burdakilerin. Biraz içimi dökmek istedim sanırım. Okuyanlara teşekkür ederim, var mı aynı durumlarda olan?
Aslında şükürsüzlük etmek istemiyorum her halimize bin şükür ama, ben mesleki şartlardan dolayı bir köye sıkışıp kalmaktan çok yoruldum. Herkes nir şekilde hayatını yaşarken dağın başında küflü bir evde hayattan iyice soğumaya başladım. Hiçbir yere gidemiyoruz. Hatta eşim yanımda diye şükrettiğim bir yerdeyiz. İşe gidip geliyorum ama her gün aynı şey aynı yüzler, o kadar bunaldım ki anlatamam. Mesleki doyuma da ulaşamıyorum. Her günüm birbirinin aynısı. Kendime hobi edinmeye çalışıyorum fakat bünyem farklılık istiyor. Yabancı dil öğreniyorum, kitap okuyorum bazen kahvemi alıp sakince içiyorum ama ötesi yok. Öyle ki çıkıp bir yürüyüş bile yapamıyorum. Çevremde arkadaşım yok. Dilini bile bilmiyorum burdakilerin. Biraz içimi dökmek istedim sanırım. Okuyanlara teşekkür ederim, var mı aynı durumlarda olan?