bunalımdayım

hepiniz okadar iyisinizki.beni bu zor zamanımda yanlız bırakmadınız.Allah hepinizin ne muradı varsa versin.sevgili janet bende senin gibiydim .yani hiç haklısın demez ailesine laf söyletmezdi.hep onlar haklıydı.ben tabiki eşimi çok seviyorum ama o beni istemiyoki.anası yokmu o anası.ne saygımda kusur ettim ne hizmetimde.ama beni istemiyolar.daha 2 ay önce ümreden geldiler bide.bak ben varya evim yuvam için bu insanlarla çok mücadele verdim.en son inanırmısınız telefonda eşime uzaklaştın sogudun bizden deyip küslük yapıyolardı.allah şahidimki devamlı diyodumki ara şunlarıda benden bulupta tadımızı kaçırmasınlar diye söylüyodum.kızlarına tık yok varsa yoksa derdi benimle.bana zor gelen şu.ben şu an zor bi dönemdeyim devamlı aklımda bunu bana nasıl yapar diye dövünüyorum.şu an ankarada eylülde gelicek yada onlarda gelicekler .eşyalarımı toplayıp gidicekler benim aklım evimde ve yuvamdayken yıkıp gidicekler.buna hanginiz dayanırki.o kadar ağarıma gidiyoki.bu kadarmı degersizdim.alana kadar ne kadar uğraştı.atması bi okadarda kolay işte.hergün evime bakıp ağlıyorum ben.benim içim bu kadar yanarken o kadın göbek atıcak.banudan kurtulduk diye.ama boşanmıcam mahkemelerde süründürücem onları.birleşemesemde hemen kolayına kurtulamıyacaklar.ne dersiniz

öncelikle yasadığını allah kimsenin basına vermesin ...evine bakıp ağlayacagına git çilingiri al actır kapını gir otur evinde hala nikahlı eşin degil mi arkadasım?ara bi de ben evimdeyim de eşini çağır ve son kez onunla acıkca konuş eger barışmak istiyorsan ki öyle gözüküyor ..eşini ikna etmeye çalış baktın olmuyor anlamaıyor seni istemiyor o zaman ne yapıcaksın ki canım istedigin kadar mahkemelerde süründür uzat kendini yıpratıcaksın en iyisi eşin istemiyorsa kendine bir hayat kurman olur ,ailen var neyseki,bir iş bulursun belki karsına cok iyi bir eş de cıkar belli mi olur.benim çok yakın bir arkadasım kaynanası yüzünden 2yılın sonunda evliliğini bitirdi ve su an bir başkasıyla 3yıllık evli bebeği var ve o kadar mutlu ki...neyse inş.her sey istedigin gibi olur..

arkadaşım anahtar zaten bendede var.o burda yokken eve gidiyorum ama 30 dakkika anca duruyorum.bomboş.mutfağa bakıyorum odalara bakıyorum hep orda yaşadıklarım aklıma geliyo ağlıyorum duramıyorum geri çıkıyorum.1 aydır telefona bakıp duruyorum 1 msj yada çağrı varmı diye ama yok.içim içimi yiyo.eve gidip oturamamki aile istemiyo kadın oğlundan kıskanıyo beni bi rahatsız.istiyoki oğlu ankarada yanında olsun .ben istanbulda oturuyorum.evimide seviyorum burayıda.geçinip gidiyoduk.e devamlı telefonlar tayinini aldır diye baskılar.ya ben 29 yaşında biriyim eşim 34 yaşında öğretmen .bu saatten sonra hayatıma karıştırmak istemedim .ben burda rahattım.sen ne ordan buraya karışıyosunki.bazı kararları insan eşiyle verir.nerde oturacagımada karar veremiyosam.eşimle tartışmıştık bende istiyorum ankaraya taşınmayı demişti.hemde temelli.ya saçmalama orda yaşanırmı ne huzurum kalıcakne rahatlığım ya hem niye karışıyolar dedim.yani okadar kafası çalışmıyoki benim orda huzursuz olacağımı bile bile ankaraya sürüklemek istiyodu.nasıl gideyim yada giderdimki.rahat vermiyolar sürekli biarada olmak zorundasın ve kadın nereye derse oraya gideceksin.e gösterişi seviyo.fikirlerimiz uymuyo.orda hiç bişeye yok deme şansın yok.eşimde onlara uydu mecburen sıkıysa uymasın yani ben burda eşimle mutluyum ankaraya gelmek istemiyorum diyemez eğer derse kadının tek bi lafı var.TAMAM OĞLUM TAMAM GELME GİT KARINLA MUTLU OL BİDAHA BİZİ ARAMA SORMADA.yıllardır bu lafla eşimi tehdit etti durdu.kestirip atma huyu çok fazla.ya bunlar olmasa ben eşimle mutluydum.ufak tefek tartışırdık ama nihayetinde eşin gelir geçerdi.şimdi bak o taraftan ses yok.kimse aramadı hani neler oluyo diye.o bu değilde hadi bizi ayırdın tamam bu ortada zaten.ben ne olucam benim hayatım ne olucak.1 insanın hayatıyla oynamak bu kadar kolay işte.önce alıyolar sonra istemeyince ayırıyolar.benide şundan dolayı istemiyolar.yeni evliyken eşim benim üzerime titrerdi.ilgilenirdi.yani kıskançlık oldu kadın demek çok kıskanıyodu ilkten anlamadım.sonraları farkettim.anneanneme gitmiş o zamanlar oğlumu avcuna aldı oynatıyo diye.elleri hiç ayrılmıyo diyomuş daha neler neler.eşime gidip sen onu seviyosun ama o seni senin onu sevdiğin kadar sevmiyo diyomuş.daha varya neler neler.böyle yapa yapa eşimide soguttular benden bi karına laf geçiremiyosun lafı vardır ya hep.benim lafımı dinlese hanım köylü oluyodu.yani ortak bi evlilikte istiyolardıki oğlumun sözü geçsin gelininki geçmesin.olurmu ya benimde söz hakkım yokmu.hadi annenleri dinledin bıraktın beni acaba bu hayatta ne kadar muaffak olucaksınız çok merak ediyorum.kendine yeni gelin alıcak tabi derdi o.yapsın bakalım.ben bukadarını beklemiyodum yani bu kadarmı sevilmiyodum hiçmi hakkım yok.hiçmi Allh korkunuz yok bir yuvayı yıkıp parçaladılar içinde benide yakarak.değer verdiğim sevdigim adam bile acımadı bana.e bukadar annenden korkuyosunda evliliğine müdehale ettiriyosunda neden beni yakıyosun.evlilik bu be.çok hassas biriyim kendime gelsemde ben benden giderim zaten.gözümü açıyorum o kapıyorum o.arayamamda çünki o artık benim eşim değil yani şöyleki.burdan gitti ya artık tamamen onların tarafından oldu.o çok kolay etkilenir ana babasının yanından kayınpederimde aynı karısı gibi fark yok.eger o kadınla birleşirsen bizi unut derler reddederiz derler.ben bilmemneyim ya.benim hayatım mahvoldu geçen yıllarım.kendimi işi bitince bi kenara atılmış 1 paçavra gibi hissediyorum.kolay kolay düzelememde.napıcam bana bi akıl bi nasihat verin deli olucam ya

Öyle adam geriye dönmesin zaten,ancak anne lafını dinleyip yuvasını yıkar böyleleri
geri dönse ne olcak seni alcak ankraya getircek,sen gelince ne olcak aynı teranelere devam canım sende bu k.valide ,k.peder varken sizin yuvanız zaten yıkılcak,uzuuuun yıllar sonra yıkılacaksa özür diliyorum ama şimdiden biten ditsin ki.Yılların geçip sinir sahibi olmadan,elin ekmek tutarken,sende hayatını kazan.Hiç üzülme sen onlardan kurtuluyorsun.Kocanında .Diğerlerininde çekeceği çok azap var bence.Çok gördüm örnekleri iflah olmuyorlar.Sende sakın yalvarıp yakarma.Kocanda çocuktan betermiş.Sen boşa o kocayı bence

son yazınıda okudu da yok anacım yok sen kocan senden boşanacaksa hiç durmasın.Hem ankaraya gideceksin hem onların kahırlarını çekeceksin,hem de eşin sana sahip çıkmayacak sen de sinir hastası olup çıkacaksın.sonrada bu kız sinir hastası diye seni boşatacak.Allah başlara verme yarabbim böylelerini
kısa not: kurusa bakma kırılmada kocan olacak adam beş para etmezmiş.Senin gibi narin bir insan kırılmaz.Odun herhalde bellki (lütfen kızma)

yok yalvarmıcam.ben kendime acıyorum şu halime bak ya.birşey sorucam 1 konuda kararsızım.şimdi o burda yok ya ben zaten o ankaraya gitmeden üst anahtarı alma eşyalarımı alıcam dedim.kıyafet anlamında yada o belki bütün eşya sandı bana ait olanları.gittim baktım anahtar duruyo hani belki giderken kitler diye düşündüm.şimdi ben bana ait eşyayı alayımmı dönmesinimi bekliyeyim.karar veremiyorum.bi diyorum bekle belki döner bi diyorum dönecek adam arardı nihayetinde düşmanımıyım.burda madur bırakıyo beni.ya beklerdimki anne baba siz bu kadını sevmiyosunuz istemiyosunuz ama nihayetinde bu benim karım .severek aldım şimdi onu nasıl yarı yolda bırakırım.beni mutlu ediyo geçinip gidiyoruz.sizde benim için sevmeye çalışın .ben bunları annenlere söyle dedim anlamıyolar diyemem dedi.dersem git arama derler diyodu.başka lafları yoktuki..bi kolumdan sen 1 kolumdan annem çekiştiriyo dedi.adam gibi adam olsaydı şimdi ben burda olmaz her gün ağlamazdım.Allah düşmanıma vermesin böylelerini.al işte insanın hayatını 1 anda karartırlar.

teşekkür ederim.depresif havalar diyosun ama canım sen benim yaşadıklarımı okursun ben bunları ve fazlasını yaşadım.aklımdan çıkmıyo.bende unutmak düşünmek istemiyorum ama yapamıyorum.bana bi öneri getirin yani düşünmemek için napıcam ben

zaten size yazıp yorumlarınızı okuyarak rahatlıyorum.sağolun.bir an önce silkelenip kurtulmak istiyorum bu durumdan.daha resmi süreç başlamadı.asıl ozaman napıcam bilemiyorum.kitap okuyırum kafam dağılsın diye bir anlık daha sonra gene başlıyor iç sıkıntım.nefes alamıyo hale geliyorum ruhum azapta sanki.daralıyorum geçmiyo.olanlar okadar yıprattıki beni

o kadın aklıma geldikçe deliriyorum.en son mayıs ayında geldiler 4 döndüm etraflarında hani belki düşünceleri değişirde beni severler diye elimden geleni yaptım.ne seviyolarsa yaptım.eşimde gördü.bide eltisiyle kocasını takmışlar peşlerine.gidecekleri gün aşşağıya indik uğurlamaya eltisinin oğluda istanbula askere geldi.eltisine dediki üzülme bak bizimde oğlumuz gurbette asker bağrıma taş bastım.bu laf denirmi ya senin oğlun evli karısıyla öbürü asker.telefondada demişlerki biz diken üstündeyiz rahatsızoluyoruz ondan demiş kayınpederim.e benle gülüyodun ya pervane oldum rahat etsinler diye bu bana yapılırmı ya.şimdi alsın oğlunu istedikleri buydu alsın bakalım.ben burda kan ağlıyorum .el insaf ya .ümreden geldiler gene aynı .bunlar ve daha pek çok şey kafamdayken ben nasıl hayata adapte olucamki.içinden çıkamıyorum.sadece tek dileğim 1 gün umarım bana bu yaptıklarından dolayı çok çeksinler.çünki benim acım hiç dinmicek.durduk yere yuvamdan oldum eşimden oldum.anne olma şansımı umudumu aldılar benden.ben bebeğimi kaybettiğim gün hastanede kriz geçirdim.ne hallerdeydim.kızkardeşi yüzünden kavga etmiştik çok aglamış baya bi tartışmıştık.üzüntüden bebeğin kalbi durmuş içimde.daha 1 kere kalp atışını görmüştüm.kendime gelemezken akabinde bu durumdayım işte.yeni 1 sayfayıda ha diyince açamıyosun.