bunları yaşayan var mı?

H

hiramaya

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Nisan 2011
87
8
48
İstanbul
1) gülücükler atsa bile girdiği hiçbi ortamda eğlenememek
2) masum küçücük bi bebeğe bile sinirlenip vurmak istemek ama bi dilenci görüp ağlamaya başlamak
2) tanıştığı insanların çocuğu sevmemek kendinide sevdirmemek için saçma sapan şeyler yapmak
3) aile bireyi üç kuruş garcama yaptı diye kıyamet koparıp sora alakasız bişeye ciddi paralar yatırmak
4) eve gelen misafir gitsin diye gözünün içine bakmak kendini eve kapatmak sora sıkılıp sosyal patlamalar yaşamak
5) yıllanmış dostlarla bile konuşucak ortak bi nokta bulamamak....

şimdi bunlar insanoğlunun yaradılışında olan olağan şeylermi yoksa ciddi müdahale gerekriten bi hastamıyım ben?
eğer hastaysam bu 3-4 senedir devam eden bi durum ki ciddi bi hal almış olmalı.
sizce doktorlukmuyum hanımlar?
 
2.yi asla yasamadım asla yasamayayımda, eğer onu yasarsam insanlıgımı kaybetmişim demektir ! ! ! ( bebek kısmı)


1.dönem dönem olmuyor değil .. Ruha halime göre değişebiliyor ..

Doktorluk musunuz bilemem ben ona karar veremem ama saglıklı hareketler tavırlar oldugunu düşünmüyorum açıkcası..

Bu benim yorumum..
 
ysmehmt .!.:
2.yi asla yasamadım asla yasamayayımda, eğer onu yasarsam insanlıgımı kaybetmişim demektir ! ! ! ( bebek kısmı)


1.dönem dönem olmuyor değil .. Ruha halime göre değişebiliyor ..

Doktorluk musunuz bilemem ben ona karar veremem ama saglıklı hareketler tavırlar oldugunu düşünmüyorum açıkcası..

Bu benim yorumum..
Genişletmek için tıkla...

doktor yardımı kısmına karar veremediniz ama insanlığımı kaybetmiş olduğuma karar verdiniz yani:))
oldukça perspektif bi bakış açışı, teşekkür ederim değerli yorumlarınız için...
 
hiramaya .!.:
doktor yardımı kısmına karar veremediniz ama insanlığımı kaybetmiş olduğuma karar verdiniz yani:))
oldukça perspektif bi bakış açışı, teşekkür ederim değerli yorumlarınız için...
Genişletmek için tıkla...

Yorumumu birdaha okumanızı tavsiye ederim..
Bunları yaşayan var mı ? demişsiniz bende yaşıyormuyum yaşamıyormuyum ona göre cevap verdim ve kendi adıma konustum "insanlıgımı kaybetmiş" "mı" ... Benim için öyledir, bebeğe sinirlenip vurmak dahi geçmez içimden, düşünce ihtimali olamaz ...

Zannederim ki burda kimse doktorluk musunuz, değil misiniz onu bilemez değil mi ?

Neyse bu benim yorumum diyede belirtmiştim zaten...
 
Bende de zaman zaman evime misafir gelmesini istiyordumm ama hanii çok isteyerek ağırlamadığımında gözünün içine bakıyordum gitsin diye evet bu bende oluyordu..
Kalabalığa girmeyi sevmiyorumm
Çok mutluyken bi anda yüzüm düşebiliyo..
Çok istereyerek gittiğim ortamda eğlenemediğimde oluyor
hiç bişe zevk vermiyor zamaan zaman eve kapanıp hiç çıkmayayım kimseyi görmim istiyorum..
Surat asıyorum bazen karşımdakini suratım asık olunca kırılıyor ama elimde değil sonra pişman oluyorum..

Ama ben zaten ruhsal anlamda tedavi görüyodumm anti depresan kullanıyordum.. 2 sene kadar ilaç tedavisi gördüm ilaçda anca aptallaştırıyor başka bi halta yaramıyor saf saf geziyosunuz ortalıkda

depresyona bağlı panik atak demişti doktor..

Bilmem isterseniz bi derdinizi anlatın doktora derim..
 
hiramaya .!.:
1) gülücükler atsa bile girdiği hiçbi ortamda eğlenememek
2) masum küçücük bi bebeğe bile sinirlenip vurmak istemek ama bi dilenci görüp ağlamaya başlamak
2) tanıştığı insanların çocuğu sevmemek kendinide sevdirmemek için saçma sapan şeyler yapmak
3) aile bireyi üç kuruş garcama yaptı diye kıyamet koparıp sora alakasız bişeye ciddi paralar yatırmak
4) eve gelen misafir gitsin diye gözünün içine bakmak kendini eve kapatmak sora sıkılıp sosyal patlamalar yaşamak
5) yıllanmış dostlarla bile konuşucak ortak bi nokta bulamamak....

şimdi bunlar insanoğlunun yaradılışında olan olağan şeylermi yoksa ciddi müdahale gerekriten bi hastamıyım ben?
eğer hastaysam bu 3-4 senedir devam eden bi durum ki ciddi bi hal almış olmalı.
sizce doktorlukmuyum hanımlar?
Genişletmek için tıkla...

1.ara sıra banada oluyor
2.aa öyle şey olurmu bebeğe vurmak istemek ne demek,dilenci kısmı abartılı
3.asla yapmam yapanları duyuyorum ama
4.yok bunuda yapmıyorum(mesela şimdi bayramın 1. günü niye kimseler gelmiyor bize diye dert yanıyordum eşime )
5.evet bu da bende var eş dost akraba arkadaş herkesle olabiliyor
bence normal davranışlar değil,davranışlarını duygularını çok abartılı yaşadığını düşünüyorum ,ve önceden böyle değildim diyorsun:44: çok tuhaf bence , BİR UZMANA GÖRÜNMENDE FAYDA VAR
 
tr_lelli .!.:
Bende de zaman zaman evime misafir gelmesini istiyordumm ama hanii çok isteyerek ağırlamadığımında gözünün içine bakıyordum gitsin diye evet bu bende oluyordu..
Kalabalığa girmeyi sevmiyorumm
Çok mutluyken bi anda yüzüm düşebiliyo..
Çok istereyerek gittiğim ortamda eğlenemediğimde oluyor
hiç bişe zevk vermiyor zamaan zaman eve kapanıp hiç çıkmayayım kimseyi görmim istiyorum..
Surat asıyorum bazen karşımdakini suratım asık olunca kırılıyor ama elimde değil sonra pişman oluyorum..

Ama ben zaten ruhsal anlamda tedavi görüyodumm anti depresan kullanıyordum.. 2 sene kadar ilaç tedavisi gördüm ilaçda anca aptallaştırıyor başka bi halta yaramıyor saf saf geziyosunuz ortalıkda

depresyona bağlı panik atak demişti doktor..

Bilmem isterseniz bi derdinizi anlatın doktora derim..
Genişletmek için tıkla...

evet bende depresif bi durum olabileceği kanaatindeyim doktara gitmeyi uzun zamandır düşünüyorum ama antideprasan kullanmayı asla istemediğim için gitmiyorumda çünkü doktorun ilk yapıcağı şey reçete yazmak olucak haliyle...
antidepresanlar insanın ayağını yerden kesiyo yaşanması gereken hiçbi duygu yaşanamıyo hüzün sevinç vs. ruh halini sabitliyo çevremden gördüğüm kadarıyla. bakalım. tşk ederim
 
daha önce böyle değildim demişsiiniz sıkıntılı bir dönemden geçiyorsunuz demektir. belli sıkıntıların birikimi olabilir. küçük küçük şeyler birikiyor ve bir yerden patlak verdiriyor. tepkilerinizi duygularınızı uçlarda yaşamaya başlamışsınız gibi görünüyor. maddi sıkıntı olabilir çnkü küçük bir harcama için aileye kızılmaz ki kendiniz ciddi harcamalar yapıyormuşşunuz oysa.
ben de bazen aileme maddi çıkışlar yaparım ama bu da bir dünya ödemem olduğu için sonra geçer.
mantıklı bi insan dilenciler için ağlamayı bırakın pek üzülmez bile. bebeklere kızıp dilenciye üzülmek de tezat kaçıyor duygular uçlarda oluyor demekki.
hepimiz zaman zaman sıkıntılar, agresizflikler ya da duygusal dönemler yaşarız bu çok normal ama sizin uzun zamandır varmış. olay kronik hale gelmesin bence bir hekimle görüşmenizi tavsiye ederim. antidepresanlara karşı önyargılı olmayın küçük dozlarda başlıyor doktorlar, sadece 1 hafta 10 gün aslışma dönemi oluyor sonra ilaç sersemletmeyecektir o kadar.
psikiyatri hekimleri yüklü dozla başlıyorlar ve birden ilaca yüklenebiliyorlar, duyduğunuz tavsiye edilen bir nöroloji hekimi varsa ona bi gitmenizi tavsiye ederim.
biraz uzun yazdım ahkam kesmiş gibi düşünmezsiniz umarım.
 
hiramaya .!.:
evet bende depresif bi durum olabileceği kanaatindeyim doktara gitmeyi uzun zamandır düşünüyorum ama antideprasan kullanmayı asla istemediğim için gitmiyorumda çünkü doktorun ilk yapıcağı şey reçete yazmak olucak haliyle...
antidepresanlar insanın ayağını yerden kesiyo yaşanması gereken hiçbi duygu yaşanamıyo hüzün sevinç vs. ruh halini sabitliyo çevremden gördüğüm kadarıyla. bakalım. tşk ederim
Genişletmek için tıkla...

Rica ederim 2 yıl kullandım aynen o dediklerin gibi sakinleşiyorsun muhakak ama benliğindne çıkıyorsun gençsin cıvıl cıvıl olman zamanlarda kendinden geçmiş bi halde dolanıyosun..
Umarım atlatırsın o ilaçlara reçetelere gerek felan kalmaz
 
ykmz .!.:
daha önce böyle değildim demişsiiniz sıkıntılı bir dönemden geçiyorsunuz demektir. belli sıkıntıların birikimi olabilir. küçük küçük şeyler birikiyor ve bir yerden patlak verdiriyor. tepkilerinizi duygularınızı uçlarda yaşamaya başlamışsınız gibi görünüyor. maddi sıkıntı olabilir çnkü küçük bir harcama için aileye kızılmaz ki kendiniz ciddi harcamalar yapıyormuşşunuz oysa.
ben de bazen aileme maddi çıkışlar yaparım ama bu da bir dünya ödemem olduğu için sonra geçer.
mantıklı bi insan dilenciler için ağlamayı bırakın pek üzülmez bile. bebeklere kızıp dilenciye üzülmek de tezat kaçıyor duygular uçlarda oluyor demekki.
hepimiz zaman zaman sıkıntılar, agresizflikler ya da duygusal dönemler yaşarız bu çok normal ama sizin uzun zamandır varmış. olay kronik hale gelmesin bence bir hekimle görüşmenizi tavsiye ederim. antidepresanlara karşı önyargılı olmayın küçük dozlarda başlıyor doktorlar, sadece 1 hafta 10 gün aslışma dönemi oluyor sonra ilaç sersemletmeyecektir o kadar.
psikiyatri hekimleri yüklü dozla başlıyorlar ve birden ilaca yüklenebiliyorlar, duyduğunuz tavsiye edilen bir nöroloji hekimi varsa ona bi gitmenizi tavsiye ederim.
biraz uzun yazdım ahkam kesmiş gibi düşünmezsiniz umarım.
Genişletmek için tıkla...

estafurullah. aynen eğer dediğiniz gibi bu ruh hali kronikleşirse ne bu dünya bana katlanır ne ben bu dünyaya .en iyisi işi uzmanına bırakmak belki ilacada gerek kalmadan sadece konuşarak işinin piri bi psikologla bile halledebilirim. vardırya öle sözcükleri sihirli insanlar, bi cümle kurarlar bi hayat değişir. bende onlardan birine denk gelmeyi umarak psiloji topiğine uzman araştırmaya geçiyim bi;) tşkrler..
 
tr_lelli .!.:
Rica ederim 2 yıl kullandım aynen o dediklerin gibi sakinleşiyorsun muhakak ama benliğindne çıkıyorsun gençsin cıvıl cıvıl olman zamanlarda kendinden geçmiş bi halde dolanıyosun..
Umarım atlatırsın o ilaçlara reçetelere gerek felan kalmaz
Genişletmek için tıkla...

siz tedavi süreci sonrasında sıkıntılarınızı atlattınız sanırım, ne güzel. darısı benim ve benim gibi kendini anlayamayan herkesin başına:)
 
hiramaya .!.:
siz tedavi süreci sonrasında sıkıntılarınızı atlattınız sanırım, ne güzel. darısı benim ve benim gibi kendini anlayamayan herkesin başına:)
Genişletmek için tıkla...

yok benim yaşadıklarım durumum karışık..
hani ben bişilerin sonucu böyle oldum önceden böyle değildim..
Bi takım şeler yaşadımm sonrasında vücudumdaki tepkiler ve bu hal durumumu kendim çözdümm..
Bu ben değildimm kendimi tanıyamıyordumm..
doktora gittim hemen psikolojik olduğu söylendi..
ilacıda bu yaz yeni bıraktımmm..
sorundan tamamen kurtuluncaa ilacı bıraktımm..
önce sorunu çözmekte bitiyo iş..
 
Bi psikoloğa görünmekte fayda var canım....Bende de oluyor ya bence endişelenecek bişey yok ama..Sanki ruhen bunaldığım zaman olur bana...Kafamı kuma gömesim gelir...:S
Bebeğe vurmak değil ama mesela çok bunalmışsam çocuk arabasıyla yol kapatan ailelere çok sinir oluyorum ya da küçük çocukla gezmeye alışverişe gidenlere......Misafir konusu da çok yıprandığım zaman oluyor ayağımı uzatıp oturmak istediğim zaman.......Evde de sıkıntıdan patlarım tabi o da ayrı konu....Ama hiç psikoloğa gitmedim.... Ayrıca saçma sapan şeylere gereksiz bağırmalarım da çok özellikle bu aralar...Çok sıkıntılı zamanlarda hiç haketmeyen kişilere aptalca tepkiler verebiliyorum:1: İnsanoğluna has dengesizlikler bana göre:1:
 
tr_lelli .!.:
yok benim yaşadıklarım durumum karışık..
hani ben bişilerin sonucu böyle oldum önceden böyle değildim..
Bi takım şeler yaşadımm sonrasında vücudumdaki tepkiler ve bu hal durumumu kendim çözdümm..
Bu ben değildimm kendimi tanıyamıyordumm..
doktora gittim hemen psikolojik olduğu söylendi..
ilacıda bu yaz yeni bıraktımmm..
sorundan tamamen kurtuluncaa ilacı bıraktımm..
önce sorunu çözmekte bitiyo iş..
Genişletmek için tıkla...

anladım canım benim daha 100 msj olmadığı için özelden cvp veremiyorum.
sen sorunu kökten çözmüşsün en güzelini yapmışsın:) ama benimkiler öle çözülücek cinsten değil ne yazıkki. yılların birikimi ve hala süre gelen sorunlar insan psikolojisinde ister istemez bi tahribat yaratıyo heleki benim gibi hassas bi yapıdaysan dahada çok zarar görüyosun. ama hayat böle bişi sınavların biri bitse öteki başlıyo bu yüzden başedebilmeyi mücadele edebilmeye öğrenebilmekte iş sanırım.
 
cok onceden borderline kisilik bozukluguyla ilgili bi yaziya rastlamistim. yazdigin maddeleri okuyunca aklima o geldi. uzman degilim, teshis koymuyorum. sadece cagrisim yapti. yanlis bisey yazmamak icin tekrar aratip baktim. tanimlar bahsettiginiz gibi tum duygulari en uclarda yasayan insanlari tanimliyo. bence bir uzmandan yardim almalisin. bu dusunceler hastalik diyemem ama sonucta dengeli ve tutarli dusunceler oldugu da soylenemez. umarim atlatirsin..
 
almondtree .!.:
cok onceden borderline kisilik bozukluguyla ilgili bi yaziya rastlamistim. yazdigin maddeleri okuyunca aklima o geldi. uzman degilim, teshis koymuyorum. sadece cagrisim yapti. yanlis bisey yazmamak icin tekrar aratip baktim. tanimlar bahsettiginiz gibi tum duygulari en uclarda yasayan insanlari tanimliyo. bence bir uzmandan yardim almalisin. bu dusunceler hastalik diyemem ama sonucta dengeli ve tutarli dusunceler oldugu da soylenemez. umarim atlatirsin..
Genişletmek için tıkla...

bende bi araştırıyım.
 
bende böyleyim kız :) aman napim manyak gibiyim :P yaşadıklarından dolayı oluyo böyle galiba boşver böyle yaşa nolcak
 
Hayır hiçbirini yaşamıyorum. Bir bebeğe vurmak kadar da caani birşey olmayacağını düşünüyorum..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X