- 19 Ocak 2016
- 12
- 10
- 40
Selamlar herkese, foruma yeni katıldım.
Sadece ameliyat sonrası 6 gün geçirmiş biri olarak tecrübelerimi yazmak istedim, çünkü birkaç gündür forumda dolaştığım halde ( fazla ayrıntılı bakamamış da olabilirim) 'ünlü sözlük'lerde bile daha ayrıntılı bu süreçten bahsedildiğini gördüm.
Uzun yıllardır burnumun şeklinden (kemerli, ucu biraz düşük ve yuvarlak, kanatları geniş-önden gülünce gayet güzel, yandan değil) memnun değildim, nefes problemim hiç olmadı. 31 yaşındayım. Bir 30 yıl da güzel bir burunla hayatımı geçirmek istedim ve sonunda ameliyata karar verdim. Plastik cerrahın önerisi ile paranasal sinüs BT çekildim öncelikle, bir de ne görelim: "sen bu burunla nasıl nefes alıyorsun"a döndü olay (ciddi septum deviasyonu ve konka büyüklüğü mevcuttu) ve ben bu ameliyatı KBB doktoruna olmaya karar verdim. Doktorum ile görüşmelerim güzel geçti, video çekildi, nasıl olacağı anlatıldı (burun kemeri alınacak, ucundaki düşüklük giderilecek, septum düzeltilecek ve en önemlisi beni yakından tanıyanlar hariç ameliyat olduğumu anlamayacak kadar doğal bir burun olacak). Açık ameliyat ile işlemin daha uygun olacağını belirtti ve hiç itiraz etmedim. Doktora güven önemli. Aslında beklenti daha önemli, çünkü kişi mükemmel bir burun olacağına kendini şartlandırırsa iş daha zora giriyor. Uzun araştırmalar, yanlış yorumlar, hayaller vs. Buna gerek yok, herşeyden önce eskisine göre daha güzel bir burnunuz olacağını düşünürseniz gerisi geliyor.
Her neyse,
1)Ameliyat öncesi anestezi (işin kolay kısmı) kan alınıyor, sonuçlara ve sana sorulan sorulara göre ameliyat için uygunluğuna bakılıyor.
2)Ameliyat günü: Gece 12'den itibaren oruç (yeme-içme yasak). Doktorum bir gece hastanede yatacağımı söyledi. Terlik, önden düğmeli-fermuarlı pijama, bol peçete, kaşık, su (sadece sıvı veya yoğurt-muhallebi tarzı yemek serbest ameliyat sonrası, onlar da ılık olmalı) yeterli. Sabah erkenden güzelce duşumu aldım. Ameliyat sabahı steril hasta önlüğü almıştık, onu giydim. Silikon tamponumu doktorlara verdim ve ameliyata alındım. Damar yolu açıldığını hatırlıyorum, gerisini hatırlamıyorum. Yaklaşık 3 saat sürmüş. Çıktığımda anestezi sonrası uyandırılma bölümünde yaklaşık 1 saat bekleme sürecindeydim. Bu sırada hiç ağrım olmadı. Eşime arnica jel aldırmışlar, onu sürdüler göz etrafıma ve hot-cold pack denilen mavi jel paketler var, onları dondurup getirmiştim. Onlardan koydular göz etrafıma. Bu süreçte durmadan kanlı balgam çıkardım. Ama iyiydim. Sonrasında kafam yukarıda kalacak şekilde odamda dinlendim, 15 dk ara vermek şartı ile, o jeller direkt yüze temas etmeyecek şekilde 45dk'lık soğuk pansuman yaptık. Yemek yeme saatim geldiğinde tat duygumun hiç olmadığını fark ettim ve büyük hayal kırıklığı yaşadım. Tatsız ılık çorba içtim, tatsız muhallebi ve yoğurt yedim. Burundan nefes alıyordum ama ağzım açık uyudum ve bu beni çok zorladı, dudaklarım ağzımın içi kurudukça boğazımda ve damağımda hafif bir ağrı oldu (anestezi sonrası boğazdan geçen tüp ile nefes aldırdıkları için bu tüpün yarattığı tahriş nedeniyle). Yüzümde şişlik ve morluk hiç olmadı.
Ara not: doktorum burun kemiklerim ile çok uğraşmış, çok güçlü olduğu için 3-4 darbe ile değil, 10-15 darbe ile (hatta yeni aletler kullandığı halde) anca kırıldığını belirtti. Kıkırdak yapısı da buna nazaran bir hayli zayıfmış. Bu nedenle şiddetli morluklar beklediğini, ameliyatın beklediği gibi kolay geçmediğini belirtti.
3)Taburcu olacağım gün: göz kapaklarımda şişlik ve baya morluklar başladı. Göz altlarım da hafif morardı. Antibiyotik ve burun yıkama solüsyonu, bir de hapşırmayayım diye (çok fazla hapşırık hissi gelmişti bana) (burundaki tampon çıkabilir) ilaç reçete edildi ve taburcu oldum. Evde yüzümdeki şişlikler ve ağrılarım artmaya başladı. Bu arada devamlı kanlı balgam çıkarmaya devam ettim. Bir rulo havlu kağıt bitti neredeyse. Yaklaşık 3 saatte bir ağrı kesici almak zorunda kaldım. günde 3 defa arnica jel'e devam ettim. Yüksekte yatmak berbat birşeydi, 3 yastıkla yattım. Tampon nedeniyle tat almamaya devam ettim. Gecesinde ağızdan nefes aldığım için dudağım-damağım kurudu, ameliyat olduğuma bile pişman olacak seviyeye geldim. Ama eşim hep destek çıkarak, moral verdi bana (moral çok önemli).
4) Tamponlar çıkarılacağı için çoook mutlu kalktım. Zoraki kahvaltı( ağzımı açmakta halen zorlanıyordum) ardından hastaneye gittik. Bu arada gözlerim-yanaklarım hem şiş, hem de morluğun her türlü evresine ait renk taşıyordu(koyu mor-kırmızı-açık mor-sarı-yeşilimsi). Tamponlar çıkarılırken biraz ağrım oldu, kabuklar temizlenirken de aynı şekilde ağrılarım oldu ama kısa sürdü (evdeki şiddetli baş ağrılarım da tamponun sinire yaptığı bası nedeniyle olabilir dedi doktorum). Açık ameliyata ait dikiş yerim için terramycin merhem verdi. Buz koymaya gerek olmadığını artık, 48 saatten sonra şişliklerin ve morlukların azalmaya başlayacağını söyledi( max bu kadar olur, daha artmaz dedi). bir de 5-6 defa sinüs rinse ile burnumun içini yıkamam gerektiğini belirtti. Sümkürmek yasak. Evde çorbanın tadını hafifçe alabildiğim an çok mutlu oldum :) Ağrılarım biraz daha azalmıştı ama geçmedi, sadece 6 saatte bir ağrı kesici almak yetmeye başladı. Burun yıkamak iğrenç bir şey: kanlı balgam artık daha sıvı ve daha az kanlı devam etti. Burnumdan da öne eğilince akmaya başladı. Kulak çöpü veya tuvalet kağıdı (en yumuşak o) ile burnum arkadaşlığını iyice arttırdı. Gece ağzım açık uyuduğum gibi, uyandığım için burun yıkama ile burnum açılsın diye uğraştım.
5) Burun ucundaki dikiş yerlerim biraz kızardı-kabardı, kabuklandı ve beni çok endişelendirdi (biraz kalınca bir septumum var). İlacı düzenli olarak sürdüm. Morluklarım artmadı ama öyle aman aman geçmedi. Göz kapağımdakiler sürme çekmişim gibi durmaya devam etti. Göz etrafım sarardı. Şişliklerim yanaklarıma indi. Yemek tadı biraz daha almaya başladım ama ağzımı yine de yeterince açamıyordum. Damağım ve boğazımda hafif ağrı devam etti (boğaz spreyi veya gargara önermişti. sprey kullandım). Burun yıkamaya devam ettim. Yüzümdeki alçıya değmeyecek şekilde yüzümü temizleyici jel ile yıkadım. Eşimle saçımı kuaför usülü yıkadık. Buz koymadığım için mutluydum. Kanlı akıntı devam etti. Ağrılarım yine de devam etti. Günde 4 defa ağrı kesici aldım.
6) Ağzım açık uyumaktan gına geldi. Dudaklarım kurudu, derisi soyuldu. Morluklar aynen durdu. Şişlikler inmeye başladı. Öne eğilince burundan daha az kanlı olmakla birlikte sıvı gelmeye devam etti. Burun yıkamaya devam ettim (çok sıkıldığım bir süreç). Burun ucumdaki dikişlerin kızarması ve kabarması (ödem nedeniyle) endişelendim, üzüldüm. Eşim işteydi ve moralimi kendi kendime bozarak, pişmanlık hissi yarattım. Kadınlar kulübünde dolaştım, bu süreçleri yaşayan var mı diye bakındım. Bulamadım. Türümün tek örneğiymişcesine daha da üzüldüm. Melankoli yaptım. Bu arada burnumun ucu inanılmaz kalkık, biraz yuvarlak (zaten öyleydi) bi de septum geniş, al sana domuz burnu oldu. Kafaya takıp üzülmek için güzel sebepti, ama ağlamadım. Sonra da kalktım güzel bir pasta yaptım, moralim yerine geldi. Sonra çorba falan pişirdim. Burun yıkamaya ve merhem sürmeye devam edip, peçete harcamasında evimizi liderliğe sürüklemeye devam ettim.
7) Bugün öğleden sonra alçım alınacak. Yüzümdeki sarılıklar devam ediyor. Şişliklerim baya indi. Ağzımı yeteri kadar açamıyorum, katı gıdalar yiyemiyorum (çok da önemli değil). Göz kapağımdaki morluklar devam ediyor. Alçım kenarlardan hafif kalktı. Doktorum duş alabileceğimi, hatta duş alıp gelirsem, alçı sonrası tekrar bandaj yapıştıracağı için duş almam zor olmasın diye daha iyi olacağını belirtti...
Demem o ki, herkesin ameliyat sonrası yaşadıkları değişken... Hastalık yoktur, hasta vardır.
Umarım merak edenler için biraz aydınlatıcı olmuştur. Herkese sağlıklı günler dilerim.
Sadece ameliyat sonrası 6 gün geçirmiş biri olarak tecrübelerimi yazmak istedim, çünkü birkaç gündür forumda dolaştığım halde ( fazla ayrıntılı bakamamış da olabilirim) 'ünlü sözlük'lerde bile daha ayrıntılı bu süreçten bahsedildiğini gördüm.
Uzun yıllardır burnumun şeklinden (kemerli, ucu biraz düşük ve yuvarlak, kanatları geniş-önden gülünce gayet güzel, yandan değil) memnun değildim, nefes problemim hiç olmadı. 31 yaşındayım. Bir 30 yıl da güzel bir burunla hayatımı geçirmek istedim ve sonunda ameliyata karar verdim. Plastik cerrahın önerisi ile paranasal sinüs BT çekildim öncelikle, bir de ne görelim: "sen bu burunla nasıl nefes alıyorsun"a döndü olay (ciddi septum deviasyonu ve konka büyüklüğü mevcuttu) ve ben bu ameliyatı KBB doktoruna olmaya karar verdim. Doktorum ile görüşmelerim güzel geçti, video çekildi, nasıl olacağı anlatıldı (burun kemeri alınacak, ucundaki düşüklük giderilecek, septum düzeltilecek ve en önemlisi beni yakından tanıyanlar hariç ameliyat olduğumu anlamayacak kadar doğal bir burun olacak). Açık ameliyat ile işlemin daha uygun olacağını belirtti ve hiç itiraz etmedim. Doktora güven önemli. Aslında beklenti daha önemli, çünkü kişi mükemmel bir burun olacağına kendini şartlandırırsa iş daha zora giriyor. Uzun araştırmalar, yanlış yorumlar, hayaller vs. Buna gerek yok, herşeyden önce eskisine göre daha güzel bir burnunuz olacağını düşünürseniz gerisi geliyor.
Her neyse,
1)Ameliyat öncesi anestezi (işin kolay kısmı) kan alınıyor, sonuçlara ve sana sorulan sorulara göre ameliyat için uygunluğuna bakılıyor.
2)Ameliyat günü: Gece 12'den itibaren oruç (yeme-içme yasak). Doktorum bir gece hastanede yatacağımı söyledi. Terlik, önden düğmeli-fermuarlı pijama, bol peçete, kaşık, su (sadece sıvı veya yoğurt-muhallebi tarzı yemek serbest ameliyat sonrası, onlar da ılık olmalı) yeterli. Sabah erkenden güzelce duşumu aldım. Ameliyat sabahı steril hasta önlüğü almıştık, onu giydim. Silikon tamponumu doktorlara verdim ve ameliyata alındım. Damar yolu açıldığını hatırlıyorum, gerisini hatırlamıyorum. Yaklaşık 3 saat sürmüş. Çıktığımda anestezi sonrası uyandırılma bölümünde yaklaşık 1 saat bekleme sürecindeydim. Bu sırada hiç ağrım olmadı. Eşime arnica jel aldırmışlar, onu sürdüler göz etrafıma ve hot-cold pack denilen mavi jel paketler var, onları dondurup getirmiştim. Onlardan koydular göz etrafıma. Bu süreçte durmadan kanlı balgam çıkardım. Ama iyiydim. Sonrasında kafam yukarıda kalacak şekilde odamda dinlendim, 15 dk ara vermek şartı ile, o jeller direkt yüze temas etmeyecek şekilde 45dk'lık soğuk pansuman yaptık. Yemek yeme saatim geldiğinde tat duygumun hiç olmadığını fark ettim ve büyük hayal kırıklığı yaşadım. Tatsız ılık çorba içtim, tatsız muhallebi ve yoğurt yedim. Burundan nefes alıyordum ama ağzım açık uyudum ve bu beni çok zorladı, dudaklarım ağzımın içi kurudukça boğazımda ve damağımda hafif bir ağrı oldu (anestezi sonrası boğazdan geçen tüp ile nefes aldırdıkları için bu tüpün yarattığı tahriş nedeniyle). Yüzümde şişlik ve morluk hiç olmadı.
Ara not: doktorum burun kemiklerim ile çok uğraşmış, çok güçlü olduğu için 3-4 darbe ile değil, 10-15 darbe ile (hatta yeni aletler kullandığı halde) anca kırıldığını belirtti. Kıkırdak yapısı da buna nazaran bir hayli zayıfmış. Bu nedenle şiddetli morluklar beklediğini, ameliyatın beklediği gibi kolay geçmediğini belirtti.
3)Taburcu olacağım gün: göz kapaklarımda şişlik ve baya morluklar başladı. Göz altlarım da hafif morardı. Antibiyotik ve burun yıkama solüsyonu, bir de hapşırmayayım diye (çok fazla hapşırık hissi gelmişti bana) (burundaki tampon çıkabilir) ilaç reçete edildi ve taburcu oldum. Evde yüzümdeki şişlikler ve ağrılarım artmaya başladı. Bu arada devamlı kanlı balgam çıkarmaya devam ettim. Bir rulo havlu kağıt bitti neredeyse. Yaklaşık 3 saatte bir ağrı kesici almak zorunda kaldım. günde 3 defa arnica jel'e devam ettim. Yüksekte yatmak berbat birşeydi, 3 yastıkla yattım. Tampon nedeniyle tat almamaya devam ettim. Gecesinde ağızdan nefes aldığım için dudağım-damağım kurudu, ameliyat olduğuma bile pişman olacak seviyeye geldim. Ama eşim hep destek çıkarak, moral verdi bana (moral çok önemli).
4) Tamponlar çıkarılacağı için çoook mutlu kalktım. Zoraki kahvaltı( ağzımı açmakta halen zorlanıyordum) ardından hastaneye gittik. Bu arada gözlerim-yanaklarım hem şiş, hem de morluğun her türlü evresine ait renk taşıyordu(koyu mor-kırmızı-açık mor-sarı-yeşilimsi). Tamponlar çıkarılırken biraz ağrım oldu, kabuklar temizlenirken de aynı şekilde ağrılarım oldu ama kısa sürdü (evdeki şiddetli baş ağrılarım da tamponun sinire yaptığı bası nedeniyle olabilir dedi doktorum). Açık ameliyata ait dikiş yerim için terramycin merhem verdi. Buz koymaya gerek olmadığını artık, 48 saatten sonra şişliklerin ve morlukların azalmaya başlayacağını söyledi( max bu kadar olur, daha artmaz dedi). bir de 5-6 defa sinüs rinse ile burnumun içini yıkamam gerektiğini belirtti. Sümkürmek yasak. Evde çorbanın tadını hafifçe alabildiğim an çok mutlu oldum :) Ağrılarım biraz daha azalmıştı ama geçmedi, sadece 6 saatte bir ağrı kesici almak yetmeye başladı. Burun yıkamak iğrenç bir şey: kanlı balgam artık daha sıvı ve daha az kanlı devam etti. Burnumdan da öne eğilince akmaya başladı. Kulak çöpü veya tuvalet kağıdı (en yumuşak o) ile burnum arkadaşlığını iyice arttırdı. Gece ağzım açık uyuduğum gibi, uyandığım için burun yıkama ile burnum açılsın diye uğraştım.
5) Burun ucundaki dikiş yerlerim biraz kızardı-kabardı, kabuklandı ve beni çok endişelendirdi (biraz kalınca bir septumum var). İlacı düzenli olarak sürdüm. Morluklarım artmadı ama öyle aman aman geçmedi. Göz kapağımdakiler sürme çekmişim gibi durmaya devam etti. Göz etrafım sarardı. Şişliklerim yanaklarıma indi. Yemek tadı biraz daha almaya başladım ama ağzımı yine de yeterince açamıyordum. Damağım ve boğazımda hafif ağrı devam etti (boğaz spreyi veya gargara önermişti. sprey kullandım). Burun yıkamaya devam ettim. Yüzümdeki alçıya değmeyecek şekilde yüzümü temizleyici jel ile yıkadım. Eşimle saçımı kuaför usülü yıkadık. Buz koymadığım için mutluydum. Kanlı akıntı devam etti. Ağrılarım yine de devam etti. Günde 4 defa ağrı kesici aldım.
6) Ağzım açık uyumaktan gına geldi. Dudaklarım kurudu, derisi soyuldu. Morluklar aynen durdu. Şişlikler inmeye başladı. Öne eğilince burundan daha az kanlı olmakla birlikte sıvı gelmeye devam etti. Burun yıkamaya devam ettim (çok sıkıldığım bir süreç). Burun ucumdaki dikişlerin kızarması ve kabarması (ödem nedeniyle) endişelendim, üzüldüm. Eşim işteydi ve moralimi kendi kendime bozarak, pişmanlık hissi yarattım. Kadınlar kulübünde dolaştım, bu süreçleri yaşayan var mı diye bakındım. Bulamadım. Türümün tek örneğiymişcesine daha da üzüldüm. Melankoli yaptım. Bu arada burnumun ucu inanılmaz kalkık, biraz yuvarlak (zaten öyleydi) bi de septum geniş, al sana domuz burnu oldu. Kafaya takıp üzülmek için güzel sebepti, ama ağlamadım. Sonra da kalktım güzel bir pasta yaptım, moralim yerine geldi. Sonra çorba falan pişirdim. Burun yıkamaya ve merhem sürmeye devam edip, peçete harcamasında evimizi liderliğe sürüklemeye devam ettim.
7) Bugün öğleden sonra alçım alınacak. Yüzümdeki sarılıklar devam ediyor. Şişliklerim baya indi. Ağzımı yeteri kadar açamıyorum, katı gıdalar yiyemiyorum (çok da önemli değil). Göz kapağımdaki morluklar devam ediyor. Alçım kenarlardan hafif kalktı. Doktorum duş alabileceğimi, hatta duş alıp gelirsem, alçı sonrası tekrar bandaj yapıştıracağı için duş almam zor olmasın diye daha iyi olacağını belirtti...
Demem o ki, herkesin ameliyat sonrası yaşadıkları değişken... Hastalık yoktur, hasta vardır.
Umarım merak edenler için biraz aydınlatıcı olmuştur. Herkese sağlıklı günler dilerim.
