- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.040
- 748
- Konu Sahibi 777mutluluk
- #21
Uzun yıllar ailemi suçladım ben. Birkaç yıl önce fark ettim ki, başıma gelenlerin sebebi onlar olsa da, başıma gelenlerin akabinde izlediğim yolun sorumlusu bendim. İki seçenek var. Ya hayatının geri kalanında sürekli aileni suçlayıp depresyon yelpazesinde sürüneceksin. Ya da en olabilir yolları izleyerek çıkış yolu arayacaksın. Hayalperest olmadan. Ufak adımlarla ilerleyeceksin.
Özgürlük diye bir şey yok kardeşim. Hayatın boyunca birileri engelleyecek seni. Gerek mecburen, gerek isteyerek yapacaksın bunu. Bekarken ailendir engel olan, evlenirsin eşin ve hatta eşin ailesi sorumluklarına dahil olur. Sonra bir de evladın olur. Kırk kere düşünürsün her eylemini. Üstelik bunu bile isteye yaparsın.
Bak ben ailemin yanında değilim artık. Ancak yine de yığınla sorumluluğum, attığım her adımda onlarca engelim var. Evladım var en başta. Mutsuzluktan ölsem de düşünerek hareket etmek zorundayım. Şu an durduğun yer sandığın kadar kötü değil emin ol. Ne yaşıyorsun bilmiyorum ancak mutlaka bir çıkış yolu vardır. Ve sakın ailenden kurtulmak için evlenme. Üstüne sakın çocuk yapma. Mutsuzluklarını ve travmalarını onarmadan başka sorumluluklar üstlenme.
Özgürlük diye bir şey yok kardeşim. Hayatın boyunca birileri engelleyecek seni. Gerek mecburen, gerek isteyerek yapacaksın bunu. Bekarken ailendir engel olan, evlenirsin eşin ve hatta eşin ailesi sorumluklarına dahil olur. Sonra bir de evladın olur. Kırk kere düşünürsün her eylemini. Üstelik bunu bile isteye yaparsın.
Bak ben ailemin yanında değilim artık. Ancak yine de yığınla sorumluluğum, attığım her adımda onlarca engelim var. Evladım var en başta. Mutsuzluktan ölsem de düşünerek hareket etmek zorundayım. Şu an durduğun yer sandığın kadar kötü değil emin ol. Ne yaşıyorsun bilmiyorum ancak mutlaka bir çıkış yolu vardır. Ve sakın ailenden kurtulmak için evlenme. Üstüne sakın çocuk yapma. Mutsuzluklarını ve travmalarını onarmadan başka sorumluluklar üstlenme.